KILKA MYŚLI DO CODZIENNYCH CZYTAŃ MSZALNYCH
Od kliku lat codziennie dzielimy się w mediach społecznościowych myślami, które jedna z Sióstr zapisuje podczas wieczornego przygotowania do LECTIO DIVINA. Umieściłyśmy na tej stronie część tych wpisów.
Od 26 lipca 2023 bieżąca myśl do czytań mszalnych pojawia się we wpisie na stronie głównej.
PAŹDZIERNIK 2022
26. LECTIO DIVINA: Pojmujemy, jak straszne są słowa “Nie znam was”, gdy dotykamy istoty zbawienia i życia wiecznego, czyli wzajemnego poznania w miłości.
27. LECTIO DIVINA: Błogosławieństwo domaga się wzajemności. Dopiero gdy na Boże błogosławieństwo odpowiadamy błogosławieniem Bogu, niebo łączy się z ziemią.
28. LECTIO DIVINA: Gdy staramy się dotknąć Boga, chodzi nam o cud czy o Boga, o dar czy o DAWCĘ?
29. LECTIO DIVINA: Za postawą rozpychania się w życiu łokciami kryje się chyba bardzo smutne przekonanie, że nikt się o nas nie zatroszczy.
30. LECTIO DIVINA: Mogłoby się wydawać, że to Zacheusz wybrał miejsce spotkania – sykomorę. Naprawdę jednak decyzja należy do Jezusa, który wskazuje na dom Zacheusza.
31. LECTIO DIVINA: Aby zaprosić do swego stołu „ostatnich”, nie wystarczy zwykły czy chrześcijański humanizm. Miłość bliźniego, zwłaszcza tego najmniejszego, rodzi się ze względu na Boga – wpatrzona w to, co ON dla nas zrobił z miłości i w to, do czego nas wzywa.
LISTOPAD 2022
- LECTIO DIVINA: Bramy Niebios – ciasne jak ucho igielne – rozszerzają się na widok nędzy, płaczu, prześladowań, bo Serce Ojca się wzrusza na widok niedoli swych dzieci.
- LECTIO DIVINA: Dziwna jest Boża ekonomia. Wśród ciemności rozdziera się zasłona i otwiera swobodny dostęp do Boga. Z głębokości grobu rozbrzmiewa okrzyk triumfu życia.
- LECTIO DIVINA: Nie trzeba odchodzić, aby się zagubić. Drachma zginęła w domu.
- LECTIO DIVINA: Wśród Apoftegmatów (zbiory sentencji i budujących przykładów z życia znanych mnichów i pustelników) znajduje się opowieść o mnichu, który na widok wystrojonej aktorki zapłakał nad samym sobą. Dostrzegł, że ona bardziej starała się przypodobać światu niż on Bogu. Tak to „synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości”.
5. LECTIO DIVINA: W Biblii wierność jest tożsama z prawdą. Nasz język splata natomiast wierność z wiarą – wierny to wierzący.
- LECTIO DIVINA: Daje do myślenia, że w wizji życie po zmartwychwstaniu, jaką prezentują saduceusze, po prostu nie ma Boga.LECTIO DIVINA: Otrzymaliśmy wiarę nie po to, aby przesadzać drzewa, ale by iść ku Bogu nawet drogami, które wydają się niemożliwe do przejścia.
- LECTIO DIVINA: Jesteśmy słudzy nieużyteczni, uczyniliśmy to, co powinniśmy uczynić. O takiej właśnie postawie serca pisał św. Paweł (Rz 4) przedstawiając wiarę Abrahama, który otrzymał obietnicę jako DAR ŁASKI, A NIE JAKO NALEŻNOŚĆ. Określenie “sługa nieużyteczny” pojawia się tylko w dzisiejszej Ewangelii (Łk17,10) oraz w przypowieści o talentach (Mt25), gdzie to pan tak nazywa swego sługę, który nie uczynił tego, co powinien był uczynić. Mamy spełniać po prostu nasze obowiązki, a PAN to widzi i kiedyś oceni.
- LECTIO DIVINA: Izrael oczekiwał na zapowiadane przez Proroków oczyszczenie świątyni. Z całą pewnością nikt nie przypuszczał, że dokona się ono nie przez dostojne rytuały, ale przez wtargnięcie Człowieka z biczem ze sznurów w sam środek intratnych interesów. Bóg oczyszcza inaczej niż się spodziewamy, bo czasem to, co nam się wydaje wzniosłe, obrzydliwością jest w Jego oczach.
- LECTIO DIVINA: Królestwo Boże jest pośród nas, ale widzą Je tylko światłe oczy serca – oczy błogosławionych, którzy patrzą i widzą, słuchają i słyszą.
- LECTIO DIVINA: Zamiast oglądać się za siebie jak żona Lota możemy jak św. Paweł „zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzić ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie” (Flp3,13n).
- LECTIO DIVINA: Boga nie można zmusić, zmanipulować, zamęczyć natręctwem. Można GO uprosić, bo ON pragnie nam dawać.
- LECTIO DIVINA: Trzeba patrzeć na to, czego się słucha. Słuchanie SŁOWA BOŻEGO prowadzi do wiary, słuchanie POGŁOSEK (słów ludzkich) do paniki i ślepoty na Boże prowadzenie.
- LECTIO DIVINA: Nieprzypadkowo Jezus idąc przez Jerycho najpierw spotyka ślepca, a potem Zacheusza. Wiara otwiera oczy, by ujrzeć Jezusa, ale też oczy spragnione widoku Jezusa otwierają serce na wiarę.
- LECTIO DIVINA: Jerycho, przez które przechodzi Jezus, jest tym samym miastem, pod którym stanął kiedyś inny Jezus (Jozue syn Nuna). Wtedy runęły mury – symbol grzechu, a zbawienia dostąpiła nierządnica Rachab, która uwierzyła i zawierzyła. To historia, która się powtarza w życiu Zacheusza.
- LECTIO DIVINA: Ślepiec wykorzystał przejście Jezusa przez Jerycho, by odzyskać wzrok, Zacheusz, by zdobyć zbawienie. Natomiast ludzie z tłumu, którzy nie podjęli żadnego wysiłku, by wykorzystać bliskość Jezusa, stracili nawet to, co im się wydawało, że mają.
- LECTIO DIVINA: Płacz Jezusa nad ludzką zatwardziałością nie jest Jego ostatnim słowem. Powie: W Y K O N A Ł O S I Ę dopiero, gdy obmyje nas swoją Krwią.
- LECTIO DIVINA: Życie duchowe nie znosi pustki. Dom wymieciony i przyozdobiony, ale pusty znajduje się w straszliwym niebezpieczeństwie (Łk11,24n). Dlatego Jezus po wyrzuceniu ze świątyni przekupniów napełnią ją swą OBECNOŚCIĄ i swoim SŁOWEM.
- #lectiodivina Istotą Nieba jest relacja z Bogiem, który jest MOIM Bogiem, a ja jestem JEGO. Wszystko inne (nawet „siedmiu mężów) nie jest w stanie zaspokoić tego głodu miłości, jaki nosimy w sercu. Dopiero Boża MIŁOŚĆ nas nasyci.
- #lectiodivina Arcykapłan w Starym Przymierzu nosił na głowie diadem z napisem: Poświęcony dla Pana, natomiast prawdziwy ARCYKAPŁAN I KRÓL – UKRZYŻOWANY CHRYSTUS ma nad głową napis: To jest Król Żydów. Królestwo Boga jest tajemnicą, dlatego lud pod Krzyżem stał oglądając (dosłownie theoron – KONTEMPLUJĄC).
- #lectiodivina Kiedy nie umiemy złożyć Bogu daru modlitwy serca i umysłu, zawsze możemy jak uboga wdowa podarować dwa małe pieniążki – nasze wargi i język recytujące ku Jego Chwale.
- #lectiodivina Wydarzenia zwiastujące nadejście Pana rozgrywają się w wymiarze duchowym, gdy wyruszamy na spotkanie z Panem w Jego Słowie. Musimy iść przez ucisk, głód, wojny, czujni wobec zasadzek nieprzyjaciela.
- #lectiodivina Może nas zdziwić zestawienie tuż obok siebie zapowiedzi Jezusa, że „niektórych z was uśmiercą” z Jego zapewnieniem, że „włos z waszej głowy nie zginie”. Ale rządzi tu to samo prawo, ta sama logika, co w słowach „kto straci swe życie z MEGO powodu, ten je zachowa”.
- #lectiodivina W języku greckim to samo słowo oznacza koniec i cel. Koniec dziejów objawia ich cel, a tym celem nie jest zagłada, lecz współkrólowanie z Chrystusem.
- #lectiodivina Cały świat jest wielką przypowieścią, która nas uczy praw życia duchowego. Przez to, co widzialne i przemijające idziemy ku temu, co niewidzialne i co trwa.
- #lectiodivina Zarówno panika, jak i beztroska w obliczu niebezpieczeństwa jest wyrazem rozpaczy. Nadzieja pozwala przejść między tymi skrajnościami i podjąć wyzwanie z całą mądrością i męstwem, jakimi napełnia nas Duch Święty.
- #lectiodivina „Dla kogo świat został ukrzyżowany, dla tego w jakiś sposób nastąpił już koniec świata. Kto umiera dla spraw światowych, dla tego przychodzi dzień Pański”. (Orygenes)
- #lectiodivina Wiara otwiera na stwórcze Słowo Boga, jest tajemniczym udziałem w Bożej woli i wszechmocy. Jest cnotą Boską.
- #lectiodivina Jezus jest Synem Umiłowanym, w którym Ojciec ma UPODOBANIE. Wiara, jednocząc nas z Jezusem, sprawia, że Ojciec znajduje w nas u p o d o b a n i e.
- #lectiodivina Opisy powołania Apostołów przypominają pierwsze spotkanie Eliasza z Elizeuszem. Jezus nie przystaje, nie namawia, nie wpatruje się, nie zachęca. Przechodząc, rzuca wezwanie (a może raczej wyzwanie) i idzie dalej. Trzeba się natychmiast zdecydować. „Niełatwo da się uchwycić Słowo Boże, umyka ospałym i opieszałym”.
GRUDZIEŃ 2022
- #lectiodivina Pięknym komentarzem do Ewangelii o budowaniu domu na skale jest zachęta, jaką św. Paweł skierował do Kolosan: „zapuśćcie w NIEGO (Chrystusa) korzenie i na NIM dalej się budujcie”.
- #lectiodivina Św. Mateusz opisał uzdrowienie dwóch niewidomych używając zwrotów, za pomocą których przedstawił powołanie i formację uczniów. Niewidomi idą za Jezusem, jak uczynili to Andrzej, Piotr, Jakub i Jan. Następnie przystępują do Niego jak uczniowie przed Kazaniem na Górze lub nauką w przypowieściach. A JEGO SŁOWO otwiera im oczy.
- #lectiodivina Pan Bóg patrzy inaczej niż człowiek. Nam się wydaje, że rzucane przez Boskiego Siewcę ziarna marnują się na drogach, skałach, wśród cierni. A ON widzi już tak wielkie żniwa, że aż brakuje robotników, by zbierać stokrotne plony.
- #lectiodivina Bóg z kamieni może wzbudzić potomstwo Abrahamowi i jeśli my zamilkniemy, kamienie wołać będą. Możemy mieć jednak nadzieję, że wydamy godne owoce nawrócenia, bo Pan obiecał zabrać nam serce kamienne, a dać serca z ciała.
- #lectiodivina Jezus widzi wiarę niosących paralityka, grzechy sparaliżowanego, myśli faryzeuszów i uczonych w Prawie. Przenika nas wszystkich, by przemienić pustynię serca w kwitnący ogród Ducha, by powiedzieć małodusznym: Odwagi! Nie bójcie się!
- #lectiodivina Obraz Boga, który szuka rozproszonych owiec, pojawiał się już u Proroków w Starym Testamencie. Nowość w przypowieści Jezusa to RADOŚĆ, która przepełnia serce O J C A, gdy znajdzie zagubioną.
- #lctiodivina Bóg chce dzielić z nami troski i radości. Jarzmo to nie tylko wspólny ciężar, to wspólnota życia.
- #lectiodivina Pełnia łaski objawia się w Zwiastowaniu, kiedy Maryja słucha i odpowiada, wchodzi w dialog – żywą i ufną relację ze Słowem Bożym. Grzech na okalecza, czyni głuchoniemymi wobec Boga, ale Ten, który stworzył nasze uszy i usta, ma moc je otworzyć, przywrócić nam słuch i mowę, napełnić łaską poprzez swoje Słowo.
- Pamiętajmy dzisiaj o Godzinie Łaski (12.00 – 13.00) i korzystajmy z obietnicy Niepokalanej, że w tym czasie doświadczymy wszechmocy Jej wstawiennictwa. Nie zapominajmy w naszych błaganiach prosić o największą z Łask – o zjednoczenie z Bogiem.
- #lectiodivina Przypowieść o rozkapryszonych dzieciach zestawia Mądrość Bożą, k t ó r a n a w s z e l k i sposób próbuje do nas dotrzeć, z ludzką głupotą, k t ó r a n a w s z e l k i sposób udaremnia Boże wysiłki. Dzięki temu można zrozumieć, dlaczego Jezus wymienia głupotę pośród myśli i postaw zanieczyszczających serce.
- #lectiodivina Historia Eliasza i Jana uczy, że nadejście Pana zapowiadają znaki i słowa płonące jak pochodnia. On sam jednak przychodzi w szepcie milczenia.
- #lectiodivina Bardzo trudne do przetłumaczenia jest błogosławieństwo z dzisiejszej Ewangelii: Błogosławiony, kto się o Mnie nie potknie / kto się Mną nie zgorszy. Jezus jest Skałą. Można się o Nią oprzeć, ale można się też roztrzaskać. On rozsadza swoją Osobą nasze stereotypy Boga.
- #lectiodivina Milczenie Jezusa, który ostatecznie nie chce odpowiedzieć na pytanie arcykapłanów i starszych, powtarza się, ilekroć czytamy słowo Boże bez wiary, bez skruchy, bez serca gotowego do nawrócenia.
- #lectiodivina Chciałoby się być dzieckiem, które mówi „Oto idę” i wypełnia wolę Ojca. Ale Słowo Boże uczy nas realizmu (czyli pokory) – sprzeciwiamy się woli Bożej jawnie bądź skrycie. Jednak prawdziwą zgubą jest przekonanie, że nie potrzebujemy nawrócenia.
- #lectiodivina W pytaniu Jana Chrzciciela pada ważny tytuł mesjański „ho erchomenos” – Przychodzący (Ten, który przychodzi teraz). Ciągle myślimy, że Chrystus przyszedł i przyjdzie powtórnie, a dla Niego nie ma przeszłości i przyszłości, JEGO przychodzenie trwa T E R A Z.
- #lectiodivina Boże postanowienie udaremnili względem siebie właśnie ci, którzy powinni byli najlepiej rozpoznać zamysły Pana. Badali Pisma i byli zapaleńcami w przestrzeganiu Prawa, by zyskać Boże upodobanie, a jednak odrzucili PLAN, który burzył ich wyobrażenia o historii zbawienia.
- #lectiodivina Jan Chrzciciel wskazywał na Jezusa (Oto Baranek Boży, Oblubieniec, Przychodzący, Mocniejszy), natomiast Jezus wskazuje na Ojca (Ten, który Mnie posłał).
- #lectiodivina Wiele imion wymienionych w rodowodzie Jezusa rozbrzmiewało w upomnieniach Proroków, którzy wzywali do opamiętania i nawrócenia. Bóg wchodzi WŁAŚNIE w taką historię, by ją od wewnątrz rozświetlić i przemienić.
- #lectiodivina Niektórym do zawierzenia Bogu wystarczy sen (Mt1,18nn), niektórym nie wystarczy nawet wskrzeszenie zmarłego (J11,46nn).
- #lectiodivina Niemoc Zachariasza, by przemówić jest nie tyle karą, co raczej uzewnętrznieniem stanu jego serca, które nie potrafi odpowiedzieć na usłyszane SŁOWO.
- #lectiodivina Zwiastowanie pokazuje, że zawierzenie wymaga z a a n g a ż o w a n i a.
- #lectiodivina Wydarzenie Nawiedzenia jest wspaniałą szkołą medytacji Słowa: Trzeba jak Maryja podjąć trud, by wyruszyć w drogę ze Słowem w sercu. Dzięki temu usłyszymy JE na nowo, jak Maryja usłyszała z ust Elżbiety echo pozdrowienia Anioła.
- #lectiodivina W nadziei już patrzymy na wielkie dzieła Boże, które zaprowadzają w świecie sprawiedliwość i logikę 8 Błogosławieństw.
- #lectiodivina Uwielbiamy Boże miłosierdzie poprzez ufność, a Pan czyni wielkim swoje miłosierdzie, pochylając się nad naszą nędzą.
- #lectiodivina W kantyku Zachariasza są ukryte niezwykłe słowa. Śpiewając werset „dzięki serdecznej litości naszego Boga nawiedzi nas z wysoka wschodzące słońce”, nawet nie podejrzewamy, że owa serdeczna litość to dosłownie WNĘTRZNOŚCI MIŁOSIERDZIA – wyrażenie tak dobrze znane dzięki objawieniom św. s. Faustyny.
- #lectiodivina Słowo stało się ciałem i zamieszkało (dosłownie: ROZBIŁO NAMIOT) wśród nas. Jezus stał się – jak my TYLKO koczownikiem w doczesności, bo Bóg przygotował nam miasto w niebie (Hbr11,9-10) i tam jest nasza ojczyzna (Flp3,20).
- #lectiodivina Jezus obiecuje, że pośród ucisku będzie w nas Duch Ojca. Te słowa rozświetlają błogosławieństwo o prześladowanych, którzy posiadają Królestwo niebieskie. Mając Króla, ma się Królestwo.
- #lectiodivina Oktawa Bożego Narodzenia uczy nas patrzenia, by widzieć. Patrzymy na Dziecko w żłobie, widzimy Pana; patrzymy na ucisk i prześladowania, widzimy Jezusa stojącego po prawicy Boga; patrzymy na grób, widzimy Zmartwychwstałego.
- #lectiodivina Św. Jan – ten, który ujrzał i uwierzył – zaświadcza, że w Bogu nie ma ŻADNEJ CIEMNOŚCI. Trzeba uchwycić się tej prawdy, szczególnie gdy przedzieramy się przez ciemności, jak Józef i Maryja podczas ucieczki do Egiptu.
- #lectiodivina Nie wystarczą deklaracje, że znamy Boga. Ostatecznie chodzi o to, by to ON nas rozpoznał u Bram Królestwa. A Bóg rozpoznaje po głębi serca, a nie po nazwisku.
- #lectiodivina Świętej Rodziny nie prowadziła do Egiptu Gwiazda, która przywiodła do Betlejem magów. Józef i Maryja musieli zawierzyć SŁOWU na słowo bez żadnych zewnętrznych znaków.
- #lectiodivina Chrystus jest jeden, a pojawia się wielu antychrystów. Prawda jest jedna, choć próbuje ją zrelatywizować wiek kłamstw, opinii i narracji.
STYCZEŃ 2023
1.#lectiodivina Pasterze są pierwszymi, którzy otrzymali łaskę, by ujrzeć i usłyszeć. Są znakiem nadziei dla wszystkich, którzy mają oczy, ale nie widzą. Świadczą, że Bóg może napełnić światłem nawet przyćmione oczy. Życzymy w nowym Roku 2023 ŚWIATŁYCH OCZU SERCA.
- #lectiodivina Droga do zdobycia życia wiecznego = wyprzeć się siebie samego, byle nie wyprzeć się Chrystusa.
- #lectiodivina Dar rozeznawania duchowego to oczy serca. Dzięki niemu nie błąkamy się po omacku, ale pośród półcieni i pozorów rozróżniamy dobro i zło.
- #lectiodivina 1J3,7-10. Popularną współcześnie formą zwodzenia jest pluralizm, który usiłuje zrelatywizować odwieczny wybór między życiem i śmiercią, sprawiedliwością i grzechem, błogosławieństwem i przekleństwem.
- #lectiodivina 1J3,11-21 NIE – MIŁOWANIE brata jest zabójstwem, porównywalnym w oczach Boga do czyny Kaina. Odmowa miłości zabija zarazem brata i tego, kto nie chce kochać. Dlatego miłować braci (ale nie słowem, lecz czynem) to przejść ze śmierci w życie.
W Dniu pogrzebu papieża Benedykta XVI warto przypomnieć Jego naukę o chrześcijańskiej nadziei. „Odkupienie, zbawienie, zgodnie z wiarą chrześcijańską, nie jest jedynie zwyczajnym wydarzeniem. Odkupienie zostało nam ofiarowane w tym sensie, że została nam dana nadzieja, nadzieja niezawodna, mocą której możemy stawić czoła naszej teraźniejszości: teraźniejszość, nawet uciążliwą, można przeżywać i akceptować, jeśli ma jakiś cel i jeśli tego celu możemy być pewni, jeśli jest to cel tak wielki, że usprawiedliwia trud drogi.” (Encyklika Spe salvi)
Módlmy się za Papieża Seniora, który dotarł do celu swego życia, by spełniła się Jego nadzieja w Panu. Prośmy Go też o wstawiennictwo, by nasze życie było przepełnione nadzieją zbawienia.
- #lectiodivina Trzej Królowie, prowadzeni przez gwiazdę, adorują nowego Króla Chrystusa. W tej scenie jest odwrócone pojmowanie świata. To nie prawa materii rządzą ostatecznie światem i człowiekiem, ale osobowy Bóg rządzi gwiazdami, czyli wszechświatem; prawa materii i ewolucji nie są ostateczną instancją, ale rozum, wola, miłość – OSOBA. (Benedykt XVI)
- #lectiodivina Wzrastając w życiu duchowym, napełniamy się szczególną wiedzą – darem Ducha, który ukazuje nam prawdziwego Boga i rzeczywistość grzechu. W tej perspektywie zupełnie inaczej patrzymy na nasze prośby. Wiara staje się doświadczeniem życia.
- #lectiodivina Chrzest Pański pomaga nam zrozumieć zanurzenie Chrystusa w Tajemnicy Krzyża. Pan wypełnia całą sprawiedliwość. Zstępuje na Niego Duch, którego wyda z ostatnim tchnieniem, a głos Ojca „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” jest odpowiedzią na modlitwę „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił”.
- #lectiodivina Bóg do nas przemówił i przemawia. Bo CHCE, byśmy Go spotkali. Słowo, gdy Go szukamy, nie tylko przychodzi, ale przychodzi biegnąc, skacząc po górach, przeskakując pagórki.
- #lectiodivina W Jezusie objawia się tak wielka moc i dobroć, że ich blask przeprowadza przez każdą gęstwinę śmierci i rozpaczy bezpiecznie jak pod eskortą wszystkich Zastępów Anielskich.
- #lectiodivina Hbr 2,14-18 przypomina, kto „dzierży władzę nad śmiercią” i czyni nas zalęknionymi niewolnikami. Bóg w Chrystusie nas uwalnia od władzy diabła. A my na widok nieszczęść pytamy „gdzie jest Bóg?”, jakby nieświadomi, że to nie Bóg, ale szatan pragnie naszej zguby.
- #lectiodivina W niektórych rękopisach Ewangelii wg. Św. Marka jest zapisane, że Jezus dotknął trędowatego ulitowawszy się, natomiast w innych, że Jezus uczynił to rozgniewawszy się. Ten gniew można zrozumieć tylko w kontekście wystawiania Boga na próbę, o którym przypomina Hbr3,7-14, czyli poddawania w wątpliwość, że Bóg CHCE dla nas tylko dobra.
- #lectiodivina Hbr4,1-5 ostrzega, że jesteśmy wprawdzie odbiorcami Dobrej Nowiny, ale na nic nam się to nie przyda, jeśli nie złączymy się ze Słowem poprzez wiarę i posłuszeństwo. Faryzeusze słyszeli i widzieli, że Jezus ma władzę odpuszczać grzechy, ale ta wiedza nie przerodziła się w wiarę, aby i ich grzechy zostały odpuszczone.
- #lectiodivina Słowo ostre jak miecz, które jest Sędzią naszego serca, jest zarazem Tronem Łaski. Właśnie dlatego, że Jezus zna naszą słabość i bezbronność, możemy z ufnością prosić o miłosierdzie.
- #lectiodivina Biblijna kontemplacja to dar, który pozwala odczytywać znaki pozostawione w symbolach, wydarzeniach. Wszystkie te znaki wskazują na Paschę Chrystusa. Symbol Bożego Baranka można zrozumieć, wpatrując się w rozpiętego na Krzyżu Pana, który Swoją Krwią osłania nas przed śmiercią.
- #lectiodivina Posłuszeństwa trzeba się uczyć, tak jak uczył się Chrystus. Posłuszeństwo, którego oczekuje Bóg, nie jest automatyczną reakcją przerażonych niewolników. Do uległości serca trzeba dojrzewać, wzrastając w synowskiej ufności.
- #lectiodivina Hbr6,10-20 Jako pierwszy dar od Zbawcy otrzymaliśmy nadzieję. Nie znikły wojny, głód, prześladowania, ale mocą nadziei sięgamy już za zasłonę, gdzie oczekuje na nas obietnica nowej ziemi i nowego nieba.
- #lectiodivina Całkowita nowość, która przychodzi w Jezusie ukazuje się w Liście do Hebrajczyków w godności Nowego Arcykapłana na wzór Melchizedeka. A gdzie nowe kapłaństwo, tam nowe Prawo i nowe Przymierze. To nie nowa łata do starego ubrania, ale nowy człowiek w nowych szatach.
- #lectiodivina Jezus nieustannie kontynuuje swe dzieło miłosierdzia. To już nie tylko posługa uzdrawiania i uwalniania niektórych od złych duchów. ON teraz wstawia się za nami i jest gwarantem LEPSZYCH OBIETNIC.
- #lectiodivina Jezus jest pośrednikiem Nowego Przymierza. Ta nowość jest tak radykalna, że przeradza się w Nowe Stworzenie. Nie przez przypadek św. Marek opisując powołanie Apostołów używa określenia „uczynił Dwunastu” – to początek dzieła: „Oto wszystko czynie nowe”.
- #lectiodivina Hbr9,14 Krew Chrystusa oczyszcza nas nie tylko ze złych uczynków (tak jak my rozumiemy zło), ale nade wszystko z MARTWYCH uczynków – ze wszystkiego, co sprzeciwia się w nas Bogu ŻYWEMU.
- #lectiodivina Nic w życiu Jezusa nie było przypadkiem. Bóg ukształtował Jego ziemski los jako odpowiedź na wszystkie ludzkie dole i niedole. Proroctwa wypełniają się w Jezusie, bo ON jest AMEN wszystkich Bożych obietnic, potwierdzeniem zamiarów pełnych pokoju.
- #lectiodivina Dzieło Chrystusa przerasta nasze oczekiwania i nasze bezkresne nadzieje. Cel drogi – ZBAWIENIE jest nie do ogarnięcia, ale ogarnia nas całych.
- #lectiodivina Postawa Chrystusa wyrażona w słowach „Oto przychodzę, uczynić Twą wolę” objawia istotę posłuszeństwa. To nie podporządkowanie, ale wolna decyzja wypływająca z głębin pragnienia. To nie zewnętrzne ofiary, ale ofiarowanie siebie.
- #lectiodivina Każdy uczeń Jezusa, zanim zacznie innym głosić Ewangelię, musi doświadczyć Paschy – przejść od niewiary do serdecznego przylgnięcia i zawierzenia Panu.
- #lectiodivina Jezus posyła uczniów, by „przechodząc suchą doliną, w źródła ją zamieniali”.
- #lectiodivina Hbr 10,32-39 Największym dobrem, jakie posiadamy, jest nadzieja, z jaką oczekujemy PRZYCHODZĄCEGO Pana. Objawia się ona w dwojaki sposób: przez ufną śmiałość wobec Boga i Jego obietnic oraz przez wytrwałość, która sprawia, że się nie wycofujemy.
- #lectiodivina Po całym dniu przypowieści o wierze, Jezus dał uczniom DOŚWIADCZYĆ, czym jest wiara. Zderzył ich z rzeczywistością.
- #lectiodivina Błogosławieństwa ukazują, że cud dokonuje się naprawdę wtedy, kiedy KTOŚ PEŁNI WOLĘ BOŻĄ, a nie gdy bóg wypełni czyjąś wolę.
- #lectiodivina Hbr 11,39n Bóg stawia heroicznych świadków wiary na równi z nami, czyni najmniejszych w Królestwie większymi od największego z proroków, wybiera opętanego poganina na pierwszego zwiastuna swego Miłosierdzia, bo chce byśmy RAZEM osiągnęli doskonałość.
- #lectiodivina Hbr12,1-4 Patrzenie na Jezusa musi znaleźć przedłużenie w dotknięciu Go WIARĄ, jak dotknął Go Jair, gdy zawierzył Słowu, które nie ma ograniczeń w czasie i przestrzeni, jak dotknęła kobieta cierpiąca na krwotok i sprawiła, że moc wyszła z Niego.
LUTY 2023
- #lectiodivina Postawa lekceważenia jest zabójcza dla życia duchowego. Zamyka na bojaźń Bożą, na pokorę. Jest przeciwieństwem czuwania, bo odcina od rzeczywistości i ogłupiony nią człowiek usiłuje wejść w zabłoconych butach na Miejsce Święte, gdzie Bóg Mojżeszowi kazał zzuć sandały.
- #lectiodivina Posłuszeństwo Bogu wyraża się w wypełnianiu Jego przykazań. Dopiero na tym fundamencie może wzrastać uległość duchowym natchnieniom. Jezus zaczynał od wypełnienia Prawa, zanim wypełnił wolę Ojca, oddając Ducha na Krzyżu.
- #lectiodivina Hbr 13, 1-8; Mk 6,14-29 Miłość braterska ma wiele odcieni. Jednym z uczynków miłosierdzia jest „grzesznych upominać”.
- #lectiodivina Hbr 13, 15-17. 20-21; Mk 6, 30-34 Pragniemy podobać się tym, na których miłości nam zależy. Bóg nas kocha bezwarunkowo. Zalecając nam pełnienie miłych Mu uczynków, tak naprawdę prosi o odwzajemnienie miłości.
- #lectiodivina Iz 58, 7-10; 1 Kor 2, 1-5; Mt 5, 13-16 Ewangelista pisząc o soli, która „straciła smak” użył słowa (moranthe), które można też przetłumaczyć „zgłupiała”. To właśnie się dzieje, gdy tracimy tożsamość dzieci Bożych i gorszymy się drogą Krzyża, która jest światłem, mądrością i smakiem życia.
- #lectiodivina Rdz 1, 1-19; Ps 104 (103); Mk 6, 53-56 Trzeba mocnej wiary, by dostrzec, że TO SAMO SŁOWO, które stworzyło świat, które przywracało zdrowie, mówi teraz do mnie.
- #lectiodivina Patrzymy często na świat w kategoriach: czyste – nieczyste, dozwolone – zakazane. A pierwszy powinien być zachwyt, który otworzy nam oczy na rzeczywistość, którą daje nam Bóg, by pośród niej spotkać się z nami.
- #lectiodivina Rdz 2, 4b-9. 15-17; Mk 7, 14-23 Od stworzenia nosimy wpisaną w głębi serc godność królewskiego kapłaństwa. Autor natchniony opisał ogród w Eden wzorując się na namiocie Spotkania (Świątyni Salomona). Natomiast człowiek – Adam otrzymał misję kapłana, by doglądać i strzec tej pierwszej PRZESTRZENI SPOTKANIA Boga z ludźmi.
- #lectiodivina Rdz 2, 18-25; Mk 7,24-30 Wielka wiara Syrofenicjanki objawia się nie tylko w wytrwałym błaganiu o uwolnienie córki od ducha nieczystego. Tej kobiecie wystarcza SŁOWO Jezusa. U św. Marka to jedyny cud na odległość.
- #lectiodivina Rdz 3, 1-8; Mk 7, 31-37 Kalectwo głuchoniemego jest znakiem zamknięcia na Boże działanie. To, co czyni Jezus jest stwarzaniem nowego człowieka, który usłyszy Słowo Boże i da na nie odpowiedź.
- #lectiodivina Rdz 3, 9-24; Mk 8, 1-10 Wielkim nieszczęściem człowieka jest zwątpienie, że Bóg go nasyci. Adam próbuje sam sobie szukać schronienia i usprawiedliwienia. Uczniowie sami szukają rozwiązania, jakby nie pamiętali, że Jezus już raz rozmnożył chleb dla głodnych tłumów.
- #lectiodivina Syr 15, 15-20; Ps 119 (118); 1 Kor 2, 6-10; Mt 5, 17-37; Jesteśmy powołani do sprawiedliwości na BOŻĄ MIARĘ, bo w darze usprawiedliwienia sam Chrystus stał się naszą sprawiedliwością. Dlatego wszystko inne to zbyt mało.
- #lectiodivina Rdz 4, 1-15. 25; Mk 8, 11-13 Kain i Abel ukazują, na jakie „braterstwo” bylibyśmy skazania sami z siebie. Bez właściwej relacji z Bogiem ludzie nie staną się dla siebie braćmi. To jeden Ojciec czyni nas braćmi.
- #lectiodivina #lectiodivina Dz 13,46-49; Ps 117,1-2; Łk 10,1-9 Jezus posłał uczniów z darem Dobrej Nowiny o Królestwie do konkretnych osób i rodzin (domów), nie do bezimiennych tłumów.
- #lectiodivina Rdz 8, 6-13. 20-22; Mk 8, 22-26 Kiedy Jezus otwiera komuś oczy lub uszy, warto spojrzeć na ten cud w kontekście słów proroka Izajasza o ludzie, który ma oczy, a nie widzi i uszy, a nie słyszy. Bóg jest większy niż zatwardziałość ludzkiego serca.
- #lectiodivina Rdz 9, 1-13; Mk 8, 27-33 W przymierzu z Noem Bóg, zobowiązując się, że więcej nie zgładzi istot żywych wodami potopu, objawia, jak bardzo SZANUJE ŻYCIE i oczekuje, że podobnie uczyni człowiek – uszanuje życie swego brata i świętość jego krwi.
- #lectiodivina Rdz 11, 1-9; Mk 8, 34 – 9, 1 Kruchość ludzkich dzieł i zamierzeń jest błogosławieństwem, poprzez które Bóg nie dopuszcza do realizacji planów wiodących do zatraty duszy.
- #lectiodivina Do chwili, gdy Bóg powołał Abrahama, w Księdze Rodzaju nie pada słowo WIARA, a przecież – jak wskazuje Hbr 11, 1-7 – historia początków jest nam przekazana na świadectwo wiary.
- #lectiodivina Kpł 19, 1-2. 17-18; 1 Kor 3, 16-23; Mt 5, 38-48 Niestawianie oporu złemu i miłość nieprzyjaciół są realizacją błogosławieństwa ludzi, którzy wprowadzają pokój. Trzeba jednak pamiętać, że ci, którzy wprowadzają pokój to ludzie, którzy łakną i pragną sprawiedliwości tak bardzo, że są gotowi dla sprawiedliwości cierpieć prześladowanie.
- #lectiodivina Syr 1, 1-10; Mk 9, 14-29 Mądrość zawsze promieniuje szlachetnością, a zwłaszcza, gdy oświeca zakamarki ludzkiego serca. Gdy ojciec chorego chłopca wyznaje „wierzę, zaradź memu niedowiarstwu” widzimy, co znaczy prośba z Ps 51 „naucz mnie tajemnic mądrości”.
- #lectiodivina Syr2,1-11; Mk 9, 30-37 Bóg zbawia w czasie utrapienia Nie zapewnia nam szklarnianych warunków, ale pośród takich, jakie gotują nam ludzie, jest z nami. Nie chroni przed śmiercią, ale ma moc przeprowadzić przez śmierć ku zmartwychwstaniu.
- #lectiodivina Jl 2, 12-18; Ps 51 (50); 2 Kor 5, 20 – 6, 3; Mt 6, 1-6.16-18 Wielki Post konfrontuje nas z poleceniem, by rozdzierać swoje serce. Kruszyć serce, zadawać śmierć temu, co przyziemne. Te obrazy, gdy się w nie wmyślić, są bardzo mocne, wręcz okrutne, mają nami wstrząsnąć, więc nie przechodźmy zbyt łatwo nad nimi. NIECH NAS NIEPOKOJĄ – KU ZBAWIENIU.
- #lectiodivina Pwt 30, 15-20; Łk 9, 22-25 Mamy przed sobą życie i śmierć oraz przedziwną wskazówkę, że kto chce ocalić swe życie, straci je, a kto je straci z powodu Chrystusa, ocali je. Jesteśmy wezwani, by dokonać wyboru z oczyma utkwionymi w Chrystusa, a nie w życie lub śmierć.
- #lectiodivina Iz 58, 1-9a; Ps 51 (50); Mt 9, 14-15 O jakąkolwiek chodzi sprawę, mamy mieć oczy utkwione w Pana. Tylko wtedy wiemy co, jak i dlaczego robić.
- #lectiodivina Iz 58, 9b-14; Łk 5, 27-32 Scena powołania Lewiego przypomina nieprawdopodobną prawdę, że Boże oczy są utkwione w każdym z nas. Bóg nas kontempluje.
- #lectiodivina Rdz 2,7-9;3,1-7; Ps 51; Rz 5,12-19; Mt 4,1-11 W naszą kondycję stworzenia wpisana jest zależność. Jeśli nie jesteśmy posłuszni Bogu, jesteśmy posłuszni pokusie i kusicielowi. Mamy wolny wybór, ale nie wolność absolutną.
- #lectiodivina Zestawienie przypowieści o Sądzie Ostatecznym (Mt 25, 31-46) z nauką Jezusa o nagrodzie za towarzyszenie Mu (Mt19,28) prowadzi do zaskakującego wniosku – uczniowie Jezusa, którzy umiłowali Go ponad wszystko, nie staną po stronie prawej lub lewej, ale zasiądą z NIM na Jego Tronie (zob.1Kor6,2-3).
- #lectiodivina Iz 55, 10-11; Mt 6, 7-15 Warto sobie przypomnieć, że odmawiając Ojcze nasz, recytujemy słowa Ewangelii według św. Mateusza. Przywołujemy SŁOWO BOŻE, które ma moc przemienić nasze myślenie i zdziałać wszystko, co wypowiadamy w tej modlitwie.
MARZEC 2023
- #lectiodivina Jon 3, 1-10; Ps 51 (50); Łk 11, 29-32 Jeśli szukając znaków, biegamy za nadzwyczajnością i dowodami na wiarę, to ślepniemy na prawdziwe znaki, które Bóg daje przez to, co proste, oczywiste, zwyczajne.
- #lectiodivina Est 4, 17k. l-m. r-u; Mt 7, 7-12 W naszej nędzy i niemocy możemy jednak wpływać na dzieje świata, zawracać rwące nurty historii. Dzieje się tak dlatego, że miłuje nas Król świata i historii. A nasza wszechmoc w błaganiu jest tym większa, im głębsza jest nasza relacja z NIM.
- #lectiodivina Nowe rozumienie V przykazania (Mt5,20-26) św. Jan Apostoł ujął w lapidarnym stwierdzeniu „każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą”(1J3,15). Umiłowany uczeń, który spoczywał na piersi Jezusa i wsłuchiwał się w Rytm Jego Miłości, rozumiał, jak porażająca jest siła nienawiści.
- #lectiodivina Flp 3, 8-14; J 15, 9-17 Poznanie miłości jest możliwe tylko od wewnątrz. Dopóki się jej nie odwzajemnia, pozostaje się sługą, który nie wie, co czyni pan jego.
- #lectiodivina Rdz 12, 1-4a; Ps 33; 2 Tm 1, 8b-10; Mt 17, 1-9 Blask Taboru towarzyszy nadaniu Prawa Nowego przymierza. Boży nakaz „Jego słuchajcie” wyprowadza nas na górę, gdzie mamy się przemieniać przez pełne trudu posłuszeństwo.
- #lectiodivina Dn 9, 4b-10; Łk 6, 36-38 Dobroć nie jest naiwna. Ma moc, by wytrwać w przebaczaniu i dawaniu, bo nie szuka docenienia, wdzięczności u tych, których nie osądza i nie potępia. Tym, który odpłaci miarą dobrą i przeobfitą jest JEDYNY DOBRY.
- #lectiodivina Iz 1, 10. 16-20; Ps 50 (49); Mt 23, 1-12 Niegodziwość próbuje się okrywać pozorem szlachetności, bo WSTYDZI SIĘ ujawnić wobec ludzi. Ten wstyd jest ostatnią deską ratunku, ostatnim krzykiem sumienia. Biada, jeśli w imię walki z obłudą zabijamy ten wstyd zamiast zabić niegodziwość.
- #lectiodivina Jr 18, 18-20; Mt 20, 17-28 Nie zabraknie nam miejsca u boku Jezusa. Nie trzeba o nie walczyć i rozpychać się łokciami. Wystarczy towarzyszyć Mu, z NIM umywać nogi braciom.
- #lectiodivina Jr 17, 5-10; Łk 16, 19-31 Bogacz nawet cierpiąc w płomieniach nie potrafi zwrócić się bezpośrednio do Łazarza. Przepaść wykopana na ziemi utrwala się w wieczności.
- #lectiodivina Rdz 37, 3-4. 12-13a. 17b-28; Mt 21, 33-43. 45-46 Boży dar jest jednocześnie zadaniem, a łaska domaga się o w o c o w a n i a. Jeśli odrzucamy to prawo, powtarza się dramat z ogrodu w Eden.
- #lectiodivina Mi 7, 14-15. 18-20; Łk 15, 1-3.11-32 Przypowieść o synu marnotrawnym wieńczy niezwykłe PRZYKAZANIE: trzeba się cieszyć. Jezus tego zwrotu „trzeba” (gr. dei) używał, gdy zapowiadał swoją Paschę. Aby mieć udział w Misterium Paschy, „trzeba się weselić i cieszyć z tego, że brat był umarły, a znów ożył”.
- #lectiodivina Wj 17, 3-7; Ps 95 (94); Rz 5, 1-2. 5-8; J 4, 5-42 Wiara jest skałą oparcia, nawet jeśli wydaje się nam, że toniemy wśród odmętów. Jest krystalicznym źródłem, które zaspokaja pragnienie życia, nawet jeśli wydaje się nam, że umieramy bez wody.
- #lectiodivina 2 Krl 5, 1-15a; Łk 4, 24-30 Jesteśmy spragnieni miłości i łaski, a sami stawiamy im tamę, bo chcemy je dostać NA SWOICH WARUNKACH.
- #lectiodivina Dn 3, 25. 34-43; Mt 18, 21-35 Świat nie kończy się na dłużnikach i wierzycielach. Istnieje relacja dużo bardziej fundamentalna, wobec której musimy rozważyć nasze wybory i ich konsekwencje na wieczność.
- #lectiodivina Pwt 4, 1. 5-9; Mt 5, 17-19 Przeciwstawiamy sobie PRAWO i WOLNOŚĆ. Tymczasem w opozycji do PRAWA, stoi BEZPRAWIE, a nie WOLNOŚĆ.
- #lectiodivina Jr 7, 23-28; Łk 11, 14-23 Każdy, kto nie potrafi odpowiedzieć na Boże wezwanie, każdy, kto sprzeciwia się Bożym zamysłom, każdy, kto stawia się w miejsce Boga, by wystawiać GO na próbę, jest tak naprawdę niemy wobec Boga.
- #lectiodivina Oz 14, 2-10; Mk 12, 28b-34 Największe przykazanie ukazuje związek słuchania i miłości – miłość rodzi się ze słuchania. Słowo Boże stwarza w nas zdolność miłowania, budzi do miłości.
- #lectiodivina Oz 6, 1-6; Łk 18, 9-14 Prośba celnika: Boże, zmiłuj się (dosłownie: hilastheti – daj się przebłagać) nabiera dodatkowego znaczenia, gdy uświadomimy sobie, że Arkę Przymierza pokrywała Przebłagalnia (hilastherion). W Nowym Przymierzu Jezus stał się PRZEBŁAGALNIĄ, i ON też jest naszym usprawiedliwieniem.
- #lectiodivina 1 Sm 16, 1b. 6-7. 10-13; Ps 23 (22); Ef 5, 8-14; J 9, 1-41 Wszystko w tym cudzie było inaczej: nikt o niego nie prosił. Jezus nie pytał ślepego o wiarę, nie powiedział, że go uzdrawia. Pomazany błotem miał potem same kłopoty. Po tym wszystkim i DZIĘKI TEMU uwierzył. Drogi Boże nie są drogami ludzkimi…
- #lectiodivina Mt 1, 16. 18-21. 24 Uroczystość św. Józefa. Bóg, być może, przekreślił MARZENIA św. Józefa, ale stał się Jego NADZIEJĄ. Jesteśmy powołani do nadziei, nie do marzeń, bo nadzieja zawieść nie może.
- #lectiodivina Ez 47,1-9,12; J 5, 1-16 Dlaczego Jezus uzdrowił w szabat? Może ukazywał poprzez ten znak, co jest ODPOCZYNKIEM Boga, że Bóg się cieszy (świętuje), wyświadczając nam dobrodziejstwa.
- #lectiodivina Iz 49,8-15; Ps 145; J 5,17-30 Wieczność, sąd, zmartwychwstanie dokonują się TERAZ. Decydującym nie jest kryterium czasu, ale rzeczywistość WIARY.
- #lectiodivina Wj 32,7-14; Ps 106,19-23; J 5,31-47 Świadectwo nie zmusza do wiary. Na Sądzie Bożym stanie po prostu jako świadek, że usłyszeliśmy prawdę i uczyniliśmy z nią, cośmy chcieli.
- #lectiodivina Mdr 2,1a.12-22; Ps 34; J 7,1-2.10.25-30 „Jeszcze nie nadeszła Jego Godzina”. Bóg jest Stwórcą i Panem czasu, a przecież jest POSŁUSZNY ustanowionym przez Siebie prawom.
- #lectiodivina Iz 7, 10-14; Ps 40; Hbr 10, 4-10; Łk 1, 26-38 WCIELENIE pomaga zrozumieć, po co mamy ciało – „aby je dać na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz rozumnej służby Bożej” (Rz12,1). Posłuszeństwo woli Bożej angażuje CAŁEGO człowieka – z duszą i ciałem.
- #lectiodivina Ez 37, 12-14; Ps 130 (129); Rz 8, 8-11; J 11, 1-45 Znak wskrzeszenia Łazarza zapowiada rzeczywistość, która dopełni się w Zmartwychwstaniu Pana. Świadkowie nie poddają w wątpliwość tego cudu, ale przyjmują skrajnie różne postawy – wrogości, która dąży do zabicia Jezusa i wiary, która widzi w Jezusie życie i zmartwychwstanie.
- #lectiodivina Dn 13, 1-9. 15-17. 19-30. 33-62; Ps 23,1-6; J 8, 12-20 Czyniąc siebie sędziami naszych bliźnich i tak nie unikniemy sądu. Bóg sądzi również sędziów.
- #lectiodivina Lb 21,4-9); Ps 102,2-3.16-21; J 8,21-30 Ewangelia św. Jana ukazuje, że wiara w Jezusa rodzi się w czasie słuchania Jego Słowa. Znaki zaś są próbą wiary – dokonują podziału na wierzących i niewierzących.
- #lectiodivina Dn 3,14-20.91-92.95; Ps Dn 3,52-56; J 8,31-42 Jest się uczniem Jezusa, jeśli POZOSTAJE SIĘ W JEGO SŁOWIE. Słowo wprowadza w Prawdę i z niewolników czyni nas wolnymi.
- #lectiodivina Rdz 17,3-9; Ps 105,4-9; J 8,51-59 Zadziwiające jest zestawienie dzisiejszej Ewangelii z mową Jana Chrzciciela (Łk3,7-9). Dzieci Abrahama tracą swą godność, odwracając się od nawrócenia, zatykając uszy na Słowo, które daje życie. A z kamieni, którymi chcą ukamienować Jezusa, Bóg może wzbudzić nowe dzieci Abrahama.
- #lectiodivina Jr 20,10-13; Ps 18,2-7; J 10,31-42 Św. Jan we fragmentach Ewangelii czytanych w dwa ostatnie dni przed Niedzielą Palmową ukazuje Jezusa, który się wycofuje z pełnej napięcia i konfliktów Jerozolimy w CISZĘ. Po odrzuceniu przez Judejczyków idzie do miejsca, gdzie rozpoczęła się Jego misja, gdzie zanurzył się w wodach Jordanu i w miłości Ojca. Wraca do początków, by umocnić wiarę uczniów i przypomnieć im pierwszą miłość.
KWIECIEŃ 2023
- #lectiodivina Ez 37,21-28; Jr 31,10-13; J 11,45-57 Wycofanie się Jezusa w okolice pustynne przypomina Jego 40-dniowy pobyt na pustyni po Chrzcie w Jordanie. Do tego odejścia w Ciszę nawiązuje wiersz Karola Wojtyły „Pieśń o Bogu ukrytym.”
’ Zabierz mnie, Mistrzu, do Efrem
i pozwól tam z sobą pozostać (…)
Bo jesteś samą Ciszą, wielkim Milczeniem,
uwolnij mnie już od głosu,
a przejmij tylko dreszczem Twojego istnienia,
dreszczem wiatru w dojrzałych kłosach’.
- #lectiodivina
- #lectiodivina Dz 2, 36-41; Ps 33 (32); J 20, 11-18 W Zmartwychwstałym idziemy do Ojca, nic nas nie zatrzyma.
- #lectiodivina Dz 3,1-10; Ps 105; Łk 24,13-35 Serca uczniów, które zaczęły pałać w spotkaniu ze Zmartwychwstałym, są dowodem, że Bóg ma moc stworzyć na nowo serca zmiażdżone cierpieniem.
- #lectiodivina Dz 3, 11-26; Ps 8; Łk 24, 35-48 Chrześcijaństwo, nie snuje marzeń o nieśmiertelności. Opiera się na RZECZYWISTOŚCI, którą można było dotknąć, zobaczyć i na której zbudowana jest nasza NADZIEJA.
- #lectiodivina Dz 4,1-12; Ps 118,1.4.22-25; J 21,1-14 Zmartwychwstały zwraca się do swoich uczniów: Dzieci. Po latach św. Piotr będzie się dzielił głębokim znaczeniem tego zwrotu – „Bóg ZRODZIŁ nas do żywej nadziei przez ZMARTWYCHWSTANIE Jezusa Chrystusa”. (1P1,3)
- #lectiodivina Dz 4,13-21; Ps 118,1 i 14.15-16.18 i 21; Mk 16,9-15 Pan potwierdza Ewangelię Zmartwychwstania znakami, którym nie można zaprzeczyć. Ale ludzie i tak mają pełną WOLNOŚĆ, by uwierzyć lub zamknąć się w niewierze.
16.#lectiodivina Dz 2, 42-47; Ps 118 (117), 2-4. 13-15.22-24;1 P 1, 3-9;J 20,19-31 Ojciec rodzi nas przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa. Rodzi nas do żywej nadziei, rodzi do radości niewypowiedzialnej i pełnej chwały. Rodzi nas do ŻYCIA z głębi swojego Miłosierdzia.
- #lectiodivina Dz 4, 23-31 Ps 2; J 3, 1-8 Fundamentem naszej TOŻSAMOŚCI jest zrodzenie z wysoka. Możemy prowadzić życie duchowe, ponieważ jesteśmy zrodzeni z Ducha.
- #lectiodivina Dz 4,32-37; Ps 93,1.2-5; J 3,7b-15 Aby prowadzić życie w Duchu, trzeba znać Jego głos. Rozpoznawać nie tylko spektakularne znaki „w wichrze i pożodze”, ale także obecność ukrytą w krzyżu codzienności.
- #lectiodivina Dz 5,17-26; Ps 34,2-9; J 3,16-21 Działaniem ubocznym „praw człowieka” jest coraz bardziej powszechna ślepota na rzeczywistość DARU. Mając „prawo” do życia, wolności, prawdy, miłości, itp. nie dostrzegamy, że życie, wolność, prawda są DAREM Boga, który nas umiłował aż po dar z samego siebie.
- #lectiodivina Dz 5,27-33; Ps 34; J 3,31-36 Władza Boga to panowanie nad RZECZYWISTOŚCIĄ. Jakakolwiek doczesna władza nie jest w stanie wejść w kompetencje Stwórcy, natomiast stara się mieć wpływ na obraz (interpretację) rzeczywistości, by w ten sposób kierować ludźmi.
- #lectiodivina Dz 5, 34-42; Ps 27 (26); J 6, 1-15 Nasz zdrowy rozsądek wobec piętrzących się problemów wydaje się jak 5 chlebów jęczmiennych i 2 rybki wobec tysięcy wygłodzonych ludzi. Bóg chce tych okruchów. Poprzez zdrowy rozsądek Gamaliela Bóg ocalił rodzący się Kościół, dzięki zapasom małego chłopca Jezus nakarmił tłumy.
- #lectiodivina Dz 6,1-7; Ps 33; J 6,16-21 Na ziemi nie zbudujemy wspólnoty idealnej – zawsze będziemy wiosłować pod wiatr, z wiarą, że obok po rozhukanych falach kroczy Chrystus.
- #lectiodivina Dz 2, 14. 22b-32; Ps 16 (15); 1 P 1, 17-21; Łk 24, 13-35 Przeciwieństwem serca leniwego do wiary w słowa Proroków jest serce Maryi, która pracowicie rozważała i zestawiała ze sobą Słowa Pism i znaki czasu (doświadczenia życia), by zrozumieć drogi, którymi Pan Ją prowadził i by wierniej nimi iść.
- #lectiodivina Dz 1,3-8; Ps 126(125); Flp 1,20c-30; J 12,24-26 Można żyć dla siebie i dla siebie umierać. Jeśli pragniemy lub szukamy śmierci, by uciec przed trudem życia, przypominamy ziarno, które pozostaje samo. Paradoksalnie, umieramy dla Pana, kiedy, jak Paweł zgadzamy się pozostać w owocnej pracy dla dobra braci – to jest obumieranie ziarna, które przynosi plon.
- #lectiodivina 1 P 5, 5b-14; Ps 89; Mk 16, 15-20 Trzeźwi, czujni, gotowi do walki duchowej, wytrwali w cierpieniach potrzebują pokory – świadomości, że Bóg czyni ich mocnymi w wierze i napełnia łaską.
- #lectiodivina Dz 8, 1b-8; Ps 66 (65); J 6, 35-40 Słuchając słów Jezusa o woli Ojca, warto zapytać samych siebie, o czym myślimy, mówiąc o Bożej woli. Czy jest to bierne uznanie rzeczywistości (często złej, jak śmierć, choroba), która od nas nie zależy? Czy chodzi o poznanie, jak wśród okoliczności od nas niezależnych odpowiadać WIARĄ na Bożą Wolę objawioną w Chrystusie?
- #lectiodivina Dz 8,26-40; Ps 66; J 6,44-51 Ojciec pociąga nas ku Jezusowi więzami miłości. Nie zmusza, lecz UZDALNIA do kochania, rozlewając w naszych sercach miłość przez swego Ducha.
- #lectiodivina Dz 9,1-20; Ps 117,1-2; J 6,52-59; Istotą nawrócenia jest zmiana życia – tak dogłębna, że Paweł powie „żyję już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus”.
- #lectiodivina 1 J 1, 5-2, 2; Ps 103; Mt 11, 25-30 Werset wprowadzający modlitwę Jezusa wyjaśnia, że Pan wyrzekł te słowa uwielbienia Ojca w ODPOWIEDZI. Najbliższy kontekst wskazuje, że była to odpowiedź na brak nawrócenia ludzi, którzy otrzymali najwięcej łask. Odpowiedzią na trudne sytuacje jest adoracja Misterium Zbawienia.
- #lectiodivina Dz 2, 14a. 36-41; Ps 23 (22); 1 P 2, 20b-25; J 10, 1-10 Wiemy, kim jesteśmy i gdzie jesteśmy, gdy znamy Jezusa – Pasterza i Bramę owiec. Nasze życie jest w NIM ukryte. Poza NIM zostaje tylko błądzenie i szukanie po omacku.
MAJ 2023
- #lectiodivina Dz 11,1-18; Ps 42; J 10, 11-18 Reakcja Piotra na polecenie spożywania nieczystych (rytualnie) pokarmów bardzo przypomina jego protest wobec Pana schylającego się, by umyć jego stopy. Wielkość Apostoła objawia się w przełamywaniu swego myślenia z miłości do Chrystusa.
- #lectiodivina Dz 11, 19-26; Ps 87 (86); J 10, 22-30 Spośród różnych nazw: bracia, święci, uczniowie, przylgnęła do nas ta szczególna „chrześcijanie”. W oryginale jest to przymiotnik utworzony od imienia Chrystus, czyli CHRYSTUSOWI. Aby nie zaprzeczać własnemu imieniu, musimy rzeczywiście należeć do Chrystusa – BYĆ JEGO.
- #lectiodivina Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab; Ps: Jdt 13,18-20; Kol 1,12-16; J 19,25-27 Bóg potrafi przemienić NIEWIASTĘ stojącą pod KRZYŻEM w KRÓLOWĄ obleczoną w słońce.
- #lectiodivina Dz 13, 13-25; Ps 89 (88); J 13,16-20 Jan mówiąc o sobie, że nie jest godzien rozwiązać sandałów na nogach Chrystusa mógł też zaświadczyć, że jego radość jest pełna. Jezus zapewniał uczniów, że pamiętając, iż nie jest sługa nad pana, doświadczą szczęścia. A nasza codzienna (cotygodniowa) deklaracja: Panie, nie jestem godzien – czy to formuła, czy głębokie przekonanie otwierające na radość pełną?
- #lectiodivina Dz 13,26-33; Ps 2,6-11; J 14,1-6 Słowo od zawsze jest Prawdą i Życiem, stając się Ciałem stało się dla nas Drogą do prawdy i Życia (por. św. Augustyn)
- #lectiodivina 1 Kor 15,1-8; Ps 19,2-5; J 14,6-14 Zazdroszcząc Apostołom, że widzieli Jezusa, zapominamy, że jesteśmy ubogaceni dużo większym darem – widzeniem duchowym. To dzięki oczom serca widzimy w Jezusie Syna Bożego i poznajemy Ojca.
- #lectiodivina Dz 6, 1-7; Ps 33 (32); 1 P 2, 4-9; J 14, 1-12 Jedynie wiara może nas uzdolnić do zobaczenia w Jezusie drogi, prawdy, życia, byśmy byli nasyceni poznaniem w NIM Ojca.
- #lectiodivina Dz 20,17-18a.28-32.36; Ps 100,1-5; Rz 8,31b-39; J 10,11-16 Jesteśmy powołani – w o ł a n i po imieniu – by znać swego Pasterza
- #lectiodivina Dz 14,19-28; Ps 145; J 14,27-31 Pokój Chrystusowy jest połączony z wolnością od samych siebie. Szukając chwały Bożej, a nie własnego bezpieczeństwa jesteśmy wyzwalani od lęku o swoje życie, pewni, że wszystko będzie nam dodane.
- #lectiodivina Dz 15,1-6; Ps 122; J 15,1-8 Pozostając w jedności z Chrystusem możemy prosić o wszystko z pewnością, że to się stanie. Kluczem do zrozumienia tej obietnicy jest jedność z Chrystusem – chcemy wtedy tylko tego, czego ON chce. Inne sprawy tracą znaczenie.
- #lectiodivina Dz 15,7-21; Ps 96; J 15,9-11 Przedziwna jest prośba Jezusa. Wytrwajcie w miłości Mojej. To tak jakby mówił: Pozwólcie się kochać i obsypywać łaskami.
- #lectiodivina Dz 15,22-31; Ps 57; J 15,12-17 Pozwalając Jezusowi, by nas kochał, przyjmując dar Jego przyjaźni i życia wydanego z miłości, stajemy się zdolni do miłości wzajemnej – czerpiemy ze źródeł zbawienia.
- #lectiodivina Dz 16,1-10; Ps 100; J 15,18-21 Idąc za Jezusem, nie ma co się łudzić cudownym, bezkolizyjnym życiem. Musimy zderzyć się z nienawiścią świata, jak ON. Maryja w Fatimie zapowiedziała: DOBRZY będą cierpieć.
- #lectiodivina Dz 8, 5-8. 14-17; Ps 66 (65); 1 P 3, 15-18; J 14, 15-21 Jezus dając nam SWEGO DUCHA, łączy nas z sobą, jednoczy w miłości, wprowadza we wspólnotę życia wewnątrz samego Boga.
- #lectiodivina Dz 16,11-15; Ps 149; J 15,26-16,4a Duch Święty nie tylko wspiera swym świadectwem nasze świadczenie o Jezusie. On także jako Duch Chwały przeprowadza przez zniewagi, które trzeba przecierpieć, dając świadectwo.
- #lectiodivina Ap 12,10-12a; Ps 34; J 17,20-26; Pierwsi chrześcijanie nie tworzyli idealnej wspólnoty. To my ich idealizujemy. Zdarzały się wśród nich rozłamy, spory i kłótnie, które rozdzierały jedność. Apostołowie nie szukali na te problemy ludzkich rozwiązań, ale tym mocniej wierzyli w jednoczącą moc Krzyża i Krwi Baranka
- #lectiodivina Dz 17,15.22-18,1; Ps 148; J 16,12-15 Bóg powołuje nas do dziecięctwa Bożego, do uczestnictwa w Boskiej naturze. Duch Święty uzdalnia nas do życia tym Darem – Życiem, które nas przerasta.
- #lectiodivina Dz 18,1-8; Ps 98; J 16, 16-20 Od spotkania twarzą w twarz z Jezusem dzieli nas chwila. Pełna ucisku, ale tylko chwila.
- #lectiodivina Dz 18, 9-18; Ps 47 (46); J 16, 20-23a Cnota nadziei pozwala spojrzeć na życie z perspektywy wieczności i dostrzec wszystko we właściwych proporcjach, stawiając smutek doczesności wobec radości nieba, jak kroplę wody wobec oceanu.
- #lectiodivina Dz 18,23-28; Ps 47; J 16,23b-28 Słowo Boże dociera do nas bezpośrednio, a „nie w przypowieściach”, gdy Duch Święty wypisuje Je na żywych tablicach serc (2Kor3,3;Jr31,33).
- #lectiodivina Dz 1, 1-11; Ps 47 (46); Ef 1, 17-23; Mt 28, 16-20 Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego jest Świętem nadziei. To w NADZIEI Bóg nas JUŻ posadził na Tronie jako współkrólujących z Chrystusem (Ef2,6; Rzy8,24). I ta sama nadzieja każe nam wyczekiwać z Nieba jako Zbawcy naszego Pana Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone na podobne do swego chwalebnego ciała (Flp3,20).
- #lectiodivina Dz 19,1-8; Ps 68,2-7; J 16,29-33 Jak często nasze deklaracje, że znamy Jezusa, że wierzymy i rozumiemy, rozsypują się w zderzeniu z rzeczywistością. Jednak dużo ważniejsze jest, że ON nas zna, rozumie i wierzy, że Jego Słowo nas przemieni.
- #lectiodivina Dz 20,17-27; Ps 68; J 17,1-11a Możemy poznawać Boga, dlatego że On nas zna. Możemy żyć, dlatego że On jest Życiem.
- #lectiodivina Dz 20,28-38; Ps 68; J 17,11b-19 Jedność uczniów to rzeczywistość nieskończenie głębsza od tego, co nazywamy współcześnie ekumenizmem. Jezus określa ją jako trwanie w imieniu Ojca, noszenie w sobie Jego wypełnionej radości, uświęcenie w Prawdzie.
- #lectiodivina Dz 22,30;23,6-11; Ps 16; J 17,20-26 Jedność jest najwyższym wyrazem miłości wzajemnej, dlatego przekracza nasze ludzkie siły. Jesteśmy być może zdolni do zgody, rozejmu, zawieszenia broni, ale jedność przyjdzie wyłącznie jako DAR od Trójjedynego Boga.
- #lectiodivina Dz 25,13-21; Ps 103; J 21,15-19 Powrót do początków nigdy nie jest zawróceniem do punktu wyjścia, ale to PAMIĘĆ SERCA, która sprawia, że miłość wzrasta, dojrzewa, nabiera smaku i głębi.
- #lectiodivina Dz 28,16-20.30-31; Ps 11; J 21,20-25 Rzeczywiste, głębokie doświadczenie jedności wyzwala nas z przymusu porównywania się z innymi. Po prostu idziemy za Panem.
- #lectiodivina Dz 2, 1-11; Ps 104 (103); 1 Kor 12, 3b-7. 12-13; J 20, 19-23 Wyznać z pomocą Ducha, że Jezus jest Panem, to wszystkie swoje troski przerzucić na NIEGO. Skoro Jezus jest PANEM, to ON kieruje, troszczy się, rządzi, a Jego uczeń kosztuje jak słodki jest owoc pokoju.
- #lectiodivina Rdz 3,9-15.20; Ps 87; J 19, 25-34 Obecność Maryi jest zawsze płodna, owocna. Ona rozpoznaje Godzinę Jezusa i nie przyjmuje na próżno łaski Bożej.
- #lectiodivina Syr 35, 1-12; Ps 50 (49); Mk 10, 28-31 Nawet opuszczając wszystko, by pójść za Chrystusem, nie robimy niczego nadzwyczajnego. Uznajemy po prostu DAWCĘ tych wszystkich darów (życia, domu, rodziny) za większego i ważniejszego od dobrodziejstw, którymi z radością nas obsypuje.
- #lectiodivina So 3, 14-18;Ps: Iz 12,2-6; Łk 1,39-56 Obecność Boża wśród nas jest przyczyną najgłębszej radości, gdyż możemy z niej czerpać szczęście jak z tryskających zdrojów zbawienia. Ale najbardziej zaskakująca jest prawda, że obecność Boża wśród nas jest również przyczyną BOŻEJ (!) RADOŚCI.
CZERWIEC 2023
- #lectiodivina Rdz 22, 9-18; Ps 40 (39); Aklamacja (Flp 2, 8-9); Mt 26, 36-42 Uczestniczymy w Kapłaństwie Chrystusa, gdy tak jak ON składamy w ofierze swoją wolę, by uwielbić WOLĘ OJCA.
- #lectiodivina Syr 44, 1. 9-13; Ps 149; Mk 11, 11-25 W hymnie Liturgii Godzin Boża troska o człowieka jest przyrównana do zabiegów pielęgnacyjnych w sadzie: CZEKASZ CIERPLIWIE AŻ WIARĄ ZAKWITNIE I WYDA OWOC DOJRZAŁEJ MĄDROŚCI, WTEDY PRZENOSISZ SWE DRZEWO STRUDZONE DO JASNYCH SADÓW WIECZNEGO POKOJU. Odkąd w Chrystusie nadeszła Pełnia Czasu, czas owocowania jest zawsze.
- #lectiodivina Syr 51, 12-20b; Ps 19 (18); Mk 11, 27-33 Czy trzeba mieć specjalne prawa i władzę, by przypominać o Bożym Prawie, zabiegać o szacunek dla tego, co Boże, wzywać do pokuty i nawrócenia?
- #lectiodivina Wj 34, 4b-6. 8-9; Dn 3, 52. 53-54. 55-56; 2 Kor 13, 11-13; J 3, 16-18 Bóg Trójjedyny stworzył nas, byśmy Go kochali. Dzięki miłości, którą rozlewa w naszych sercach, możemy przytulić Nieogarnionego, Który nas przygarnia.
- #lectiodivina Tb 1, 3; 2, 1b-8; Ps 112 (111); (Mk 12, 1-12) Naszym największym szczęściem i błogosławieństwem jest BYĆ DZIEDZICTWEM BOGA. Jeśli wydzieramy Mu to dziedzictwo, by należało wyłącznie do nas, sami sprowadzamy na siebie zgubę. Gdy odrzucamy zwornik (kamień węgielny), sklepienie wali się nam na głowę.
- #lectiodivina Tb 2, 9-14; Ps 112 (111); Mk 12, 13-17 Oczy naszego serca napełniają się światłem, gdy są utkwione w Bogu Żywym, Jedynym Dobrym, a nie w abstrakcyjnych zasadach, co wolno i nie wolno.
- #lectiodivina Tb 3, 1-11a. 16-17a; Ps 25 (24); Mk 12, 18-27 Ewangelia o Bogu, dla którego wszyscy żyją, każe nam spojrzeć na nasze oczekiwania co do życia wiecznego. Co lub Kto może sprawić, że przez całą wieczność nie znudzi się nam szczęście?
- #lectiodivina Pwt 8, 2-3. 14b-16a; Ps 147B; 1 Kor 10, 16-17; J 6, 51-58 Sercem EUCHARYSTII jest WZAJEMNA WIĘŹ, która sprawia, że żyjemy życiem Bożym.
- #lectiodivina Tb 11, 5-18; Ps 146 (145); Mk 12, 35-37 Słowo Boże przynagla nas, byśmy nie tworzyli sobie swojego obrazu Boga na miarę własnych potrzeb i wyobrażeń, ale szukali KIM ON JEST i przemieniali siebie na Jego Obraz.
- #lectiodivina Tb 12, 1b. 5-15. 20; Tb 13,2.6.7.8; Mk 12, 38-44 Ludzie, którzy modlą się DLA POZORU, są niebezpieczni, mając wywróconą hierarchię wartości. To niebezpieczeństwo zagraża przede wszystkim im samym, bo mylą cel ze środkiem i sprzedają chwałę wieczną za chwilę uznania.
- #lectiodivina Oz 6, 3-6; Ps 50 (49); Rz 4, 18-25; Mt 9, 9-13 Mamy nieszczęsną tendencję oddzielania kultu od postawy serca. Choć ofiara może zaistnieć bez miłości, prawdziwa miłość musi wyrazić się w ofierze.
- #lectiodivina 2 Kor 1, 1-7; Ps 34 (33); Mt 5, 1-12 Pierwsze wersety Kazania na Górze są jak OBIETNICE zapraszające do wędrówki wiary. Abram w wezwaniu „Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej” też usłyszał „uczynię cię BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM”.
- #lectiodivina 2 Kor 1, 18-22; Ps 119 (118); Mt 5, 13-16 Wszystkie obietnice i błogosławieństwa Boże wypełniają się w Chrystusie. W NIM – ŚWIATŁOŚCI świata my także możemy być światłem świata.
- #lectiodivina 2 Kor 3,4-11; Ps 99; Mt 5,17-19 Prawo i Prorocy to nie tylko przepisy i przykazania – to przede wszystkim Historia zbawienia, która objawia pełnię swego sensu, gdy rozświetla ją chwała Chrystusa.
- #lectiodivina 2 Kor 3, 15 – 4, 1. 3-6; Ps 85 (84); Mt 5, 20-26 Misja bycia światłem każe nam dążyć do pojednania w sprawiedliwości i prawdzie, aby ciemności zajaśniały światłem.
- #lectiodivina Pwt 7, 6-11; Ps 103 (102); 1 J 4, 7-16; Mt 11, 25-30 Jezus jest cichy i pokorny sercem – jak ciche dziecko na łonie swej matki (Ps131,2) – bo trwa na łonie Ojca (J1,18). Poznając Ojca, stajemy się cisi i pokorni sercem, bo Bóg sam wystarczy.
- #lectiodivina Iz 61, 9-11; 1 Sm 2, 1. 4-5, 6-7, 8; Łk 2, 41-51 Maryja jest jak Oblubienica zdobna w swe klejnoty. Przyobleczona w słońce – szaty zbawienia, uwieńczona koroną z gwiazd, ale najwspanialszą Jej ozdobą jest Jej Niepokalane Serce – prawdziwy Klejnot w koronie.
- #lectiodivina Wj19,2-6a; Ps100(99); Rz5,6-11; Mt9,36–10,8 Boże wybranie jest zawsze misją, która wypływa z powołania do szczególnej relacji – bycia JEGO szczególną własnością.
- #lectiodivina Co roku w Uroczystość św. Romualda Kamedułki i Kameduli na całym świecie rozważają w Liturgii Słowa: Rdz 12, 1-9, Ps 1, Hbr 12, 1-4, Łk 10, 21-24. To konkretne Słowo Boże odkrywa tajemnicę Chrystusowego posłuszeństwa, które naśladował św. Romuald. Jest to posłuszeństwo, którego źródła biją w zaufaniu i w zachwycie WOLĄ OJCA. Wielkość Naszego Świętego Ojca Romualda leżała w przypominaniu chrześcijanom, że są synami, a nie niewolnikami. Bóg nie przymusza nas do posłuszeństwa, ale – jak Abrama – pociąga obietnicą, że staniemy się błogosławieństwem; zachwyca nasze oczy widokiem Jezusa, którego radością jest pełnić wolę Ojca, nawet, jeśli droga do Jej wypełnienia wiedzie przez hańbę krzyża i wrogość grzeszników.
- #lectiodivina 2 Kor 8,1-9; Ps 146; Mt 5,43-48 Bóg w Chrystusie obdarzył nas wolnością ducha, która sprawia, że możemy unosić się w górę, zamiast bezwładnie spadać w przepaść. Ta wolność uzdalnia nas do dzielenia się tym, co mamy, aż po dawanie naszej miłości wrogom.
- #lectiodivina 2 Kor 9,6-11; Ps 112; Mt 6,1-6.16-18 Ojciec niebieski przenika i zna nasze serca – to jest podstawa Jego sprawiedliwego Sądu. Żadne dobro „nie upadnie na ziemię”, bo podtrzyma je DOBRY.
- #lectiodivina 2 Kor 11, 1-11; Ps 111 (110); Mt 6, 7-15 Odmawiając Modlitwę Pańską głosimy (dosłownie!) EWANGELIĘ.
- #lectiodivina 2 Kor 11,18.21b-30; Ps 34; Mt 6,19-23 Skarb, który przywiązuje do siebie ludzkie serce, staje się SENSEM życia.
- #lectiodivina Iz 49,1-6; Ps 139; Dz 13,22-26; Łk 1,57-66.80 „Otwarcie się ust Zachariasza przy narodzeniu Jana oznacza to samo, co rozdarcie się zasłony świątyni przy śmierci Jezusa na krzyżu” (św. Augustyn). Nastał czas łaski i mamy śmiały przystęp do Ojca.
- #lectiodivina Jr 20,10-13; Ps 69; Rz 5,12-15; Mt 10,26-33 Naszą nadzieją jest nie tylko Boże Miłosierdzie, ale i Boża Sprawiedliwość, która ni dopuści, by ciemność pochłonęła światło.
- #lectiodivina Rdz 12, 1-9; Ps 33 (32); Mt 7, 1-5 Słowo Boże często używa obrazu sądu. Sprawiedliwym Sędzią jest Bóg. Szatan zagarnął sobie funkcję oskarżyciela. Nam wyznaczono rolę świadków.
- #lectiodivina Rdz 13,2.5-18; Ps 15,1-5; Mt 7,6.12-14 Uczeń Jezusa musi być mądry, by nie zwiodła go „tajemnica nieprawości”, która działa w świecie (2Tes2,7). Jak Abram powinnyśmy wybierać wąską ścieżkę, na której przewodnikiem jest Boża Obietnica.
- #lectiodivina Rdz 15,1-12.17-18; Ps 105; Mt 7,15-20 Życie w prawdzie jest piękne jak owocujący sad.
- #lectiodivina Dz 12,1-11; Ps 34,2-9; 2 Tm 4,6-9.17-18; Mt 16,13-19 Pan staje u naszego boku, gdy wyrywa z ręki gotujących zgubę, jak i wtedy, gdy towarzyszy w godzinie męki. Zarówno cudowne ocalenie, jak i łaska męczeństwa są dane w odpowiednim czasie, by dopełniło się głoszenie Ewangelii.
- #lectiodivina Rdz 17, 1. 9-10. 15-22; Ps 128 (127); Mt 8, 1-4 Boże CHCĘ sprawia, że ciemność rozbłyska światłem, że 100-letniemu Abrahamowi niepłodna żona rodzi syna, że trędowaty zostaje oczyszczony. Bóg nie cofa swojego CHCĘ, które w Chrystusie staje się AMEN.
LIPIEC 2023
- #lectiodivina Rdz 18, 1-15; Mt 8, 5-17; Ile smutku kryło się w uśmiechy Sary, gdy usłyszała zapowiedź narodzin syna. Boże obietnice stają się źródłem radości, gdy łączymy się z nimi przez wiarę.
- #lectiodivina 2 Krl 4,8-11.14-16a; Ps 89; Rz 6,3-4.8-11; Mt 10,37-42 Bóg pragnie być kochany bez miary. To JEDYNA MIARA GODNA BOGA.
- #lectiodivina Ef 2,19-22; Ps 117; J 20,24-29; Bóg przerasta wszystkie dowody. Tomasz UWIERZYŁ: ujrzał człowieka, wyznał Boga.
- #lectiodivina Rdz 19,15-29; Ps 26; Mt 8,23-27 Zestawienie opowiadania o zagładzie Sodomy i Gomory z Ewangelią o uciszeniu burzy zachęca, by spojrzeć, czy naprawdę widzimy w Bogu OCALENIE. Ze słów Jezusa (np. Mt11,23-24) można się domyślać, że gdyby Sodomici zawołali jak uczniowie „Panie, ratuj, giniemy”, historia potoczyłaby się inaczej. Ale nikt nie wołał, nawet Lot i jego bliscy zostali ocaleni „na siłę”.
- #lectiodivina Rdz 21, 5. 8-20; Ps 34 (33); Mt 8, 28-34 Święty Mateusz opisuje zachowanie mieszkańców Gadary za pomocą podobnych zwrotów jak opisał zachowanie dwóch opętanych: wyszli Jezusowi na spotkanie i nie chcieli mieć z Nim nic wspólnego. W obu przypadkach jest to ta sama postawa, nawet jeśli wyrażona „bardziej kulturalnie”.
- #lectiodivina Rdz 22,1-19; Ps 116; Mt 9,1-8 Tradycja żydowska i wczesnochrześcijańska widziały w Izaaku, który idzie obok Abrahama i niesie drewno na całopalenie, dorosłego mężczyznę zdolnego zarówno do dźwigania ciężarów, jak i powstrzymania swego starego ojca. Dlatego przyjmowano, że świadomie i dobrowolnie zgodził się zostać skrępowanym i złożonym w ofierze, stając się typem Chrystusa – Kapłana i Ofiary.
- #lectiodivina Rdz 23,1-4.19.24,1-8.10.48.59.62-67); Ps 106; Mt 9,9-13 Pierwszym kawałkiem Ziemi Obiecanej, który stał się własnością Abrahama, był grób Sary. Pierwszym skrawkiem Krainy Żyjących, który otrzymujemy jako zadatek nadziei, jest PUSTY GRÓB ZMARTWYCHWSTAŁEGO.
- #lectiodivina Rdz 27,1-5.15-29; Ps 135; Mt 9,14-17 Jakub całe życie uczył się, czym jest upragnione przez niego błogosławieństwo. Jako stary człowiek zrozumiał, że otrzymał je nie dzięki własnemu sprytowi (jakby można było je wykraść jak formułę magiczną), ale dzięki życzliwości Boga. Przed śmiercią ociemniały Jakub-Izrael powtórzy gest swego ojca Izaaka, kładąc przy błogosławieństwie prawą dłoń na głowie młodszego syna Józefa (Rdz 48,14).
- #lectiodivina Za 9,9-10; Ps 145; Rz 8,9.11-13; Mt 11,25-30 Może łatwiej zrozumieć, kogo Jezus miał na myśli, mówiąc o PROSTACZKACH (nepios), którym Ojciec objawia tajemnice Królestwa, gdy zestawi się tę wypowiedź z drugim fragmentem Mt 21,16, gdzie występuje w oryginale to samo słowo. Po opisie wjazdu do Jerozolimy i oczyszczeniu świątyni, Jezus na zarzuty oburzonych arcykapłanów i uczonych w Piśmie odpowiada: Czy nigdy nie czytaliście „Z ust niemowląt, (nepios) i ssących zgotowałeś sobie „chwałę”. Ludzie, którzy wołali Hosanna, nie byli niemowlętami, ale ich postawa wiary i uwielbienia (postawa PROSTACZKÓW) tak kontrastowała z pychą „mądrych i rozumnych”.
- #lectiodivina Rdz 28,10-22a;(Ps 91; Mt 9,18-26 Podczas spotkania w Betel Bóg daje Jakubowi błogosławieństwo i obietnice bez żadnych warunków. Natomiast Jakub wylicza całą listę oczekiwań, by uznać Pana za swego Boga. Jeszcze przed nim długa droga, by dostrzec, że największym dobrem przymierza jest właśnie to, że Pan jest jego Bogiem.
- #lectiodivina Prz 2,1-9; Ps 34; Dz 4,32-35; Mt 19,27-29 To nie przez przypadek, że I czytanie w Uroczystość św. Benedykta podejmuje temat ROZTROPNOŚCI. To cnota, która charakteryzuje napisaną przez niego Regułę. Roztropność jest darem Bożym (Prz2,6), ale do jej przyjęcia człowiek musi się przygotować rzetelną pracą nad sobą.
- #lectiodivina Rdz 41,55-57.42,5-7.14-15a.17-24a; Ps 33; Mt 10,1-7 Zapisane 12 imion Apostołów Chrystusa uświadamia, że nie ma „stereotypu apostoła” – są konkretni ludzie powołania przez Pana. Podobnie zestawienie postaci św. Benedykta z wspominanym dziś św. Brunonem z Kwerfurtu ukazuje, jak różni są mnisi.
- #lectiodivina Rdz 44, 18-21. 23b-29; 45, 1-5; Ps 105 (104); Mt 10, 7-15 Ewangelizowanie bliźniego, przekazywanie mu miłości Boga, nie jest możliwe, jeśli sam apostoł nie doświadczył wpierw spotkania z Panem i nie przyjął Jego bezwarunkowej miłości. Ewangelizacja jest głównie dzieleniem się własnym doświadczeniem. A to dzielenie się jest bezinteresowne, ponieważ bezinteresowność stanowi podstawę jakości głoszenia Dobrej Nowiny.
- #lectiodivina Rdz 46,1-7.28-30; Ps 37; Mt 10,16-23 Jezus zapowiada prześladowania swoich uczniów, byśmy – gdy przyjdą – pamiętali, że ON nam o tym powiedział. Pamięć odwołuje się do nadziei i przypomina, że Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki – PAN wszystkiego, co się dzieje.
- #lectiodivina Rdz 49,29-33.50,15-26; Ps 105; Mt 10,24-33 Męstwo nie jest tym samym, co naturalna odwaga. Jest mocą, by czynić to, co się Bogu podoba.
- #lectiodivina Iz 55,10-11; Ps 65,10-14; Rz 8,18-23; Mt 13,1-23 Czasem się zastanawiamy nad stosunkiem Łaski i wolnej woli. Na drodze, skale, wśród cierni ziarno pozostaje bezowocne, ale nawet najlepiej uprawiona i najbardziej żyzna ziemia bez zasianego w nią ziarna pozostaje bezpłodna.
- #lectiodivina Wj 1,8-14.22; Ps 124; Mt 10,34-11,1 Pójście za Jezusem domaga się jednoznacznych wyborów. A wybór Jezusa to pożegnanie się ze „świętym spokojem”.
- #lectiodivina Wj 2,1-15a; Ps 69; Mt 11,20-24 W Ewangelii są nie tylko błogosławieństwa, ale i „biada”. A przecież nie przestaje być Ewangelią – DOBRĄ Nowiną.
- #lectiodivina Wj 3,1-6.9-12; Ps 103; Mt 11,25-27 Boga nie ogarniemy, ale możemy dać się przygarnąć.
- #lectiodivina Wj 3,13-20; Ps 105; Mt 11,28-30 Jezus mówiąc o małżeństwie (Mt19,6), używa w oryginale zwrotu „co Bóg zaprzągł do jednego jarzma (synezeuksen)” – podobnie możemy zrozumieć wezwanie do wzięcia na siebie Jego jarzma. To zaproszenie do więzi, do relacji oblubieńczej. Może to Ciebie PAN woła, byś zatroszczył/a się najpierw o Jego sprawy?
- #lectiodivina Wj 11,10-12,14; Ps 116b; Mt 12,1-8 Przechodzimy przez doczesność jak przez łany zbóż, dążąc do Odpoczynku Boga. W pewnym sensie już doświadczamy tego odpoczynku (Bożego szabatu), bo jest z nami Jezus. Sercem powołania do życia konsekrowanego jest dar pragnienia BYCIA Z NIM.
- #lectiodivina Pnp 8, 6-7; Ps 63; J 20, 1. 11-18 Rozpoznajemy Pana i samych siebie, kiedy woła nas po imieniu. Powołanie rozpoczyna się od usłyszenia swego imienia wypowiedzianego przez najukochańszy GŁOS.
- #lectiodivina Mdr 12,13.16-19; Ps 86; Rz 8,26-27; Mt 13,24-43 Zadaniem pszenicy jest wydanie plonu, a nie usuwanie chwastu. Pośród świata, w jakim żyjemy, trzeba się przede wszystkim troszczyć o pomnażanie dobra.
- #lectiodivina Wj 14, 5-9a. 10-18; Wj 15,1-6); Mt 12, 38-42 Jezus na żądanie znaku najpierw zapowiada znak Jonasza, a po wjeździe do Jerozolimy – znak odbudowania zburzonej świątyni. Prawdę Słowa potwierdza i objawia misterium Paschy.
- #lectiodivina 2 Kor 4, 7-15; Ps 126(125); Mt 20, 20-28 Picie z jednego kielicha wskazuje na dużo większą ZAŻYŁOŚĆ niż zasiadanie po prawej lub lewej stronie. Powołanie monastyczne to wezwanie do przyjaźni z Chrystusem.
- #lectiodivina Wj 16, 1-5. 9-15; Ps 78 (77) Mt 13, 1-9 Nie jest zależne od nas, czy, gdzie, kiedy i jak łaska na nas spłynie. Nasza wolność polega jedynie (i aż) na tym, że możemy przyjąć lub odrzucić Łaskę. Nie usłyszymy błogosławieństwa, jeśli zatkamy sobie uszy. Powołanie jest zawsze błogosławieństwem.
- #lectiodivina Wj 19, 1-2. 9-11. 16-20b; Dn 3, 52. 53-54. 55-56; Mt 13, 10-17 Jeden człowiek widząc wschód słońca, zobaczy znak zmartwychwstania, inny widząc, jak powstają umarli, odwróci wzrok. Dar powołania jest darem oczu, które patrzą i widzą działanie Boga.
- #lectiodivina Wj 20, 1-17; Ps 19 (18); Mt 13, 18-23 Zrozumienie nie przychodzi automatycznie. Jest owocem uważnego słuchania, w którym zawarte są pytania i poszukiwanie sensu. Dopiero wtedy Słowo Boże ponownie ukazuje swe oblicze – zagląda przez kraty (Pnp2,9). Warto modlić się i prosić o zrozumienie swego powołania.
- #lectiodivina 1 J 4, 7-16; Ps 34; J 11, 19-27 Gdyby wśród niewiast Nowego Testamentu szukać odpowiednika niewiasty dzielnej z Prz31, to byłaby nią Marta z Betanii. Kobieta mężna w służbie (Łk10), ale nade wszystko mężna w wierze (J11). Jezusowi była potrzebna właśnie JEJ wiara, aby wskrzesić Łazarza. Powołanie splata się z odkryciem, że Jezus właśnie mnie potrzebuje.
- #lectiodivina 1 Krl 3,5.7-12; Ps 119,57.72.76-77.127-130; Rz 8,28-30; Mt 13,44-52 Bohaterowie dzisiejszych przypowieści Jezusa to ludzie mądrzy Bożą Mądrością. Dar mądrości czyni nas zdolnymi widzieć Boże działanie i dostroić do niego nasze życie. Pójście za głosem powołania jest zawsze ryzykiem, ale bez tego nie znajdzie się SKARBU.
- #lectiodivina Wj 32, 15-24. 30-34; Ps 106; Mt 13, 31-35;Jezusowe przypowieści uczą patrzeć na otaczający nas świat w taki sposób, aby widzieć dokonujące się sprawy Boże. Powołanie wymaga wpatrywania się w to, co niewidzialne, nawet gdy oczy muszą być utkwione w codziennych obowiązkach.
SIERPIEŃ 2023
01. #lectiodivina Wj 33, 7-11; 34, 5-9. 28; Ps 103 Mt 13, 36-43 W życiu duchowym obowiązuje prawo „Kto prosi, otrzymuje” (Mt7,8).
O własnych siłach nic nie zdobędziemy. O zrozumienie Słowa Bożego, o realizację swego powołania trzeba PROSIĆ.
02. #lectiodivina Wj 34, 29-35; Ps 99; Mt 13, 44-46 Królestwo Boże warte jest, by z radością sprzedać wszystko i zdobyć je, bo poza nim nie istnieje nic cennego. Nasz Pan Bóg jest jedynym Bogiem i poza NIM nie ma innego. Dlatego w chwili powołania stajemy wobec wyboru: Bóg albo nic.
03. #lectiodivina Wj 40, 16-21. 34-38; Ps 84 (83); Mt 13, 47-53 Nasze serce jest skarbcem przygotowanym do strzeżenia w nim Słowa Bożego. Powołanie monastyczne zaczyna się od Słowa i prowadzi do Słowa.
04. #lectiodivina Kpł 23, 1. 4-11. 15-16. 27. 34b-37; Ps 81; Mt 13, 54-58 To nie my wiemy wszystko o naszych Bliskich, lecz tylko Bóg. Patrząc na siebie nawzajem bez wiary, widzimy się tylko z ludzkiej perspektywy, gubiąc to, co najważniejsze: że jesteśmy obdarowani godnością dzieci Bożych. Pomagamy wzrastać powołaniu, gdy otaczamy je szacunkiem.
05. #lectiodivina Kpł 25, 1. 8-17; Ps 67; Mt 14, 1-12 Historia Heroda pokazuje, jak grzech pociąga za sobą kolejny grzech i nie pozwala zobaczyć, że może być inaczej. Dopiero Chrystus przerywa spiralę zła i wyrywa z NIEWOLI grzeszenia. Powołanie nie jest polisą ubezpieczeniową na bezpieczne życie – idziemy za Barankiem Bożym, który gładzi grzechy świata.
06. #lectiodivina Dn 7,9-10.13-14; Ps 97; 2 P 1,16-19; Mt 17,1-9 Opis Przemienienia zawiera delikatne aluzje do wielkich spotkań z Bogiem w Starym Przymierzu. Twarz Jezusa jaśnieje, jak promieniowało oblicze Mojżesza (Wj34,29), a wydarzenie na Górze Tabor dokonuje się w wielkiej ciszy i pokoju, jak przejście Boga w szmerze łagodnego powiewu przed Eliaszem (1krl19,12). Jest jednak w tej Tajemnicy absolutna nowość – w Chrystusie Apostołowie i „my wszyscy z odsłoniętą twarzą, wpatrujemy się w jasność Pańską” (2Kor3,18). Oglądanie Bożego Oblicza to ostateczny cel życia monastycznego.
07.#lectiodivina Lb 11, 4b-15; Ps 81; Mt 14, 13-21 Nie do nas należy troska o wszystkie potrzeby świata. Jezus oczekuje, że będziemy się dzielić tym, co mamy. Przyjęcie powołania jest podzieleniem się z Kościołem tym, co się ma.
08. #lectiodivina: Lb 12, 1-13; Ps 51; Mt 14, 22-36 Próba wiary to wyjście z bezpiecznej łodzi (nawet jeśli jest nękana falami) i kroczenie do Jezusa po wodzie. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy Jezus zawoła (POWOŁA): Przyjdź!
09. #lectiodivina Oz 2, 16b. 17b. 21-22; Ps 45; Mt 25, 1-13 Bóg pragnie nas poślubić, byśmy w ten sposób Go poznali. Nie można poznać Oblubieńca, jeśli się prześpi Jego Przejście. Nie można poznać Życia, jeśli rozmieni się je na drobne. Istotą życia konsekrowanego Bogu jest relacja oblubieńcza, która wszystko, co nas spotyka, przemienia w akt miłości.
10.#lectiodivina Mdr 3, 1-9; Ps 112; J 12, 24-26 Szczęśliwe, błogosławione życie jest powiązane z wolą Bożą jak obumierające ziarno z dojrzałym kłosem. Trzeba rozpoznać tę wewnętrzną więź życia i powołania, by nie rozminąć się ze szczęściem.
11. #lectiodivina Pwt 4, 32-40; Ps 77; Mt 16, 24-28 Jezus zwraca uwagę uczniom, że wola, która stoi za ich decyzjami, nie powinna być ślepa. Musi jej towarzyszyć rozeznanie, dokąd zaprowadzą podjęte wybory, jakie będą ich konsekwencje. Mamy wzór w Bożych wyborach, które są świadome i nieodwołalne (Rz11,29). Bóg nie cofa swej łaski – my nie powinniśmy się cofać przed łaską wybrania.
12. #lectiodivina Pwt 6, 4-13; Ps 18; Mt 17, 14-20 Wiara, która góry przenosi, objawia się na co dzień poprzez wytrwałość- gdy trwamy, jakbyśmy na oczy widzieli Niewidzialnego (por. Hbr11,27). Bóg powołuje nie tylko w świetle Taboru, ale i w cieniu Taboru.
13. #lectiodivina 1 Krl 19,9a.11-13a; Ps 85; Rz 9,1-5; Mt 14,22-33 Choć nie ma nic bardziej oczywistego niż przychodzenie Boga – Tego, który jest, który był i który PRZYCHODZI, zawsze Jego przyjście jest zaskakujące, nowe, niespodziewane, nadchodzi INACZEJ niż Go oczekujemy. Głos powołania można usłyszeć równie dobrze w łagodnym powiewie, jak w przeciwnym wietrze.
14. #lectiodivina Pwt 10, 12-22; Ps 147; Mt 17, 22-27 Podatki, dziesięciny „płacą obcy”. Syn oddaje Ojcu wszystko. Odkąd uczestniczymy w synostwie Jezusa, nie ma innej miary w ofierze niż całe serce, cała dusza, wszystkie siły.
15. #lectiodivina Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab; Ps 132; 1 Kor 15, 20-26; Łk1,39-56
Udział w Zmartwychwstaniu Chrystusa jest udziałem w Jego niebieskiej chwale. W Maryi Wniebowziętej widzimy, co jest naszą przyszłością, co przygotował nam Bóg na wieczność.
„W Maryi dostrzegamy mistyczną drogę osoby konsekrowanej, utwierdzonej w pokornej mądrości, która kosztuje tajemnicy ostatecznego spełnienia”. (Papież Franciszek)
16. #lectiodivina Pwt 34, 1-12; Ps 66; Mt 18, 15-20 Upomnienie braterskie w zamyśle Jezusa ma być formą miłości bliźniego, która nie cofa się przed żadnym trudem, by uratować brata od śmierci, którą niesie grzech. Nawróceniu często towarzyszy łaska powołania – może dlatego, że gdzie wzmógł się grzech, jeszcze obficiej rozlała się łaska.
17. #lectiodivina Joz 3, 7-10a. 11. 13-17; Ps 114; Mt 18, 21–19,1 Przebaczenie bratu jest warunkiem, by uzyskać Boże przebaczenie. Orygenes zauważył, że nie coś innego, ale właśnie przebaczenie (a szerzej miłość nieprzyjaciół) czyni nas dziećmi Bożymi. Życie konsekrowane ma nieść błogosławieństwo dla wszystkich ludzi – dobrych i złych.
18. #lectiodivina Joz 24, 1-13; Ps 136; Mt 19, 3-12 Jezus mówiąc o nierozerwalności małżeństwa używa pięknego obrazu. Polskie „co Bóg złączył” to w oryginale „synezeuksen” – czasownik mówiący o wspólnym noszeniu jarzma, czyli tego, co sprawia, że łatwiej się idzie równym krokiem w tym samym kierunku.
Życie konsekrowane jest organicznie złączone z radą czystości, gdyż całkowite oddanie musi ogarnąć całego człowieka – z duszą i ciałem, które są tylko dla Boga.
19. #lectiodivina Joz 24, 14-29; Ps 16; Mt 19, 13-15 Dzieckiem Bożym trzeba się stawać – nie zostaje się nim wbrew sobie. SŁOWO wszystkim, którzy Je przyjęli, dało MOC, ABY SIĘ STALI DZIEĆMI BOŻYMI. Co z tą mocą zrobimy, zależy już od nas.
Czasem wybór, by służyć Panu, a nie obcym bogom, owocuje wyborem wyłącznej miłości Jedynego.
20. #lectiodivina Iz 56, 1. 6-7; Ps 67; Rz 11, 13-15. 29-32; Mt 15, 21-28 Rozmowa Jezusa z Kananejką od początku do końca jest próbą wiary – zarówno początkowe milczenie, jak i następujące po nim trudne i twarde słowa, a wreszcie samo wysłuchanie prośby, które wymaga jeszcze większej wiary. Kobieta odchodzi od Jezusa wierząc na SŁOWO, że jej córka jest uwolniona. Odpowiedź na łaskę powołania wymaga wiary, która stale się pogłębia i wzrasta.
21. #lectiodivina Sdz 2, 11-19; Ps 106; Mt 19, 16-22 Można mieć skarb w niebie albo smutek w sercu. Trzeciej możliwości nie ma. Na Boże powołanie opowiadamy TAK lub NIE, nawet jeśli nic nie mówimy lub odkładamy odpowiedź na wieczne jutro, bo brak decyzji jest też decyzją, tyle, że najgorszą z możliwych.
22. #lectiodivina Iz 9, 1-3. 5-6; Ps 113; Łk 1, 26-38 Zanim Jezus powiedział Apostołom, że u Boga wszystko jest możliwe, z ust Gabriela usłyszała tę prawdę Maryja. Ona nam wskazuje, czym jest ZBAWIENIE – dar, który przekracza nasze możliwości, ale spływa na nas z wysoka, jeśli tylko powiemy nasze „Niech mi się stanie”. Wspomnienie NMP Królowej na zakończenie Oktawy Jej Wniebowzięcia każe nam spojrzeć w niebo i z tej perspektywy ocenić, co tracimy, a co zyskujemy, idąc za Jezusem.
23. #lectiodivina Sdz 9, 6-15; Ps 21; Mt 20, 1-16 Jeśli ludzka sprawiedliwość jest ślepa, przestaje być sprawiedliwością. Robotnicy „pierwszej godziny” słusznie osądzali, że wynagrodzenie za dzień pracy powinno być wyższe niż za godzinę, ale już nie dostrzegli, że bezprawnie chcą dysponować własnością gospodarza, a ich spojrzenie skaziła zawiść. Aby rozpoznać wezwanie Boże, konieczna jest czystość intencji.
24. #lectiodivina Ap 21, 9b-14; Ps 145; J 1, 45-51 Spojrzenie Jezusa przemienia nasze widzenie. On przenika naszą istotę, potrafi dostrzec w nas dobro i to, co się dokonuje „pod drzewem figowym”. Zamknięci w Jego miłosiernym patrzeniu rozpoznajemy w Nim Syna Bożego, Króla Izraela, Drabinę Jakubową łączącą niebo i ziemię, „i jeszcze większe rzeczy zobaczymy”. Powołanie jest miłosiernym spojrzeniem Boga, na które możemy się zamknąć (cóż może być dobrego z Nazaretu) lub otworzyć w wyznaniu wiary.
25. #lectiodivina Rt 1, 1. 3-6. 14b-16. 22; Ps 146; Mt 22, 34-40 Przykazanie miłości jest WIELKIE, bo Bóg jest wielki, bo miłość jest wielka. Żyjąc tym przykazaniem, stajemy się wielcy. Każdy jest powołany do radykalnej miłości – życie konsekrowane ma o tym nieustannie przypominać.
26. #lectiodivina Prz 8, 22-35; Ps 48; Ga 4, 4-7; J 2, 1-11 Te nieliczne zapisane w Ewangelii słowa, jakie Jezus kieruje do Matki, są twarde i niezrozumiałe dla nas. Relacja Syna z Matką pozostaje dla nas Tajemnicą – Misterium. Wiemy tylko, że była to WIĘŹ WIARY. Powołanie nie jest zaproszeniem do słodkiego życia, ale za to daje poznać smak sensu życia.
27. #lectiodivina Iz 22, 19-23; Ps 138; Rz 11, 33-36; Mt 16, 13-20 Wyznanie Piotra wskazuje, że wiara jest odpowiedzią na OBJAWIENIE Boga. Powołanie jest zaproszeniem do poznawania Chrystusa poprzez dzielenie z Nim życia w ubóstwie, czystości i posłuszeństwie. Otaczamy Go chwałą poprzez poznawanie Go.
28. #lectiodivina 1Tes 1, 1-5. 8b-10; Ps 149; Mt 23, 13-22 Klucze Królestwa są nam dane, byśmy otwierali niebo sobie i innym. Boże dary mają służyć wszystkim. Także łaska powołania niesie dobro i łaskę nie tylko powołanym.
29. #lectiodivina Jr 1, 17-19; Ps 71; Mk 6, 17-29 Opowiadanie o śmierci Jana Chrzciciela jest częścią Ewangelii – Dobrej Nowiny. Taniec Salome przeminął jak zły sen, a Jan dopełnił swej misji i trwa w Bogu, swojej Radości. Powołanie nie jest jednorazowym darem, ale początkiem drogi od łaski do łaski.
30. #lectiodivina 1 Tes 2, 9-13; Ps 139; Mt 23, 27-32 Jezus wypomina uczonym w Piśmie, że budują grobowce prorokom – uznają ich za martwą historię. Tymczasem słowa głoszone przez proroków są żywą teraźniejszością. Słowo Boże powołuje do życia, które jest poświęcane Chrystusowi tu i teraz.
31. #lectiodivina 1 Tes 3, 7-13; Ps 90; Mt 24, 42-51 Nie można być wiernym od czasu do czasu. Pomocą w czuwaniu i podporą w wierności jest oczekiwanie na przyjście Pana. Życie konsekrowane ma być znakiem Kościoła – Oblubienicy, która nie tylko czeka, ale i przyzywa: „Przyjdź, Panie Jezus!”
WRZESIEŃ 2023
01. #lectiodivina 1 Tes 4, 1-8; Ps 97; Mt 25, 1-13 Bez mądrości każda cnota może się wykoślawić w swoją karykaturę. Przypowieść o 10 pannach przypomina, że nawet dziewictwo i czekanie na Oblubieńca musi być zaprawione mądrością. Bez niej staje się jak sól, która zwietrzała (dosł. zgłupiała). Życie radami ewangelicznymi jest możliwe dzięki darom Ducha Świętego takim jak mądrość, rozum, męstwo, bojaźń Boża.
02. #lectiodivina 1 Tes 4, 9-11; Ps 98; Mt 25, 14-30 Słudzy zarabiali, kiedy pan ODJECHAŁ. Kiedy doświadczamy nieobecności Boga jest to czas, by wykorzystywać powierzone nam dary wiary, nadziei i miłości. Pójście za Chrystusem Jego śladami jest przede wszystkim życiem w wierze, nadziei i miłości.
03. #lectiodivina Jr 20, 7-9; Ps 63; Rz 12, 1-2; Mt 16, 21-27 Bóg jest Prawdą. Nikogo nie uwodzi i nie oszukuje. Oczekuje od nas ROZUMNEJ służby, byśmy świadomie i dobrowolnie włączali się w Jego dzieło zbawienia. Ewangeliczne posłuszeństwo i ślub posłuszeństwa wymagają zaangażowania całego serca i całego umysłu – muszą być rozumną służbą Bogu.
04. #lectiodivina 1 Tes 4,13-18; Ps 96; Łk 4,16-30 Można się zachwycać Jezusem, a wcale Go nie przyjąć. Chyba najtrudniej uwierzyć w otrzymaną łaskę rodzinie i przyjaciołom powołanych. Znając ich tak dobrze na co dzień, muszą się zmierzyć z faktem, że myśli Boże nie są myślami ludzkimi i Pan wybiera osoby, które dopiero będą dążyć do świętości.
05. #lectiodivina 1 Tes 5,1-6.9-11; Ps 27; Łk 4,31-37 W starożytnym świecie ewangelia to była wieść o zwycięstwie. W Ewangelię o Jezusie Chrystusie jest także wpisany triumf nad wrogimi mocami, który sprawia, że nasza wiara zwycięża świat. Świadectwem tego zwycięstwa powinno być życie konsekrowane.
06. #lectiodivina Kol 1,1-8; Ps 52; Łk 4,38-44 Uzdrowienie teściowej Szymona ukazuje, czym jest zbawienie:
– wyrwanie z ognia (gorączka)
– podniesienie z niemocy, z grzechu, ze śmierci
– uzdolnienie do służby innym w miłości.
Każde powołanie jest wezwaniem do SŁUŻBY innym.
07. #lectiodivina Kol 1,9-14; Ps 98; Łk 5,1-11 Powołanie Piotra i jego towarzyszy było początkiem ich wzrastania, aby mogli dojść do pełnego poznania woli Bożej w całej mądrości i duchowym zrozumieniu. Zachwyt pierwszego powołania powinien tak się różnić od stanu ducha u kresu wędrówki z Jezusem jak młode, cierpkie wino od starego, które nabrało już szlachetnego smaku i aromatu, nabrało JAKOŚCI.
08.#lectiodivina Mi 5, 1-4a; Ps 13; Mt 1, 1-16. 18-23 Ewangelia ukazuje nam bardzo trudną chwilę w życiu Maryi, w której objawia się tajemnicze współdziałanie Boga i człowieka. Prawdy, że z miłującymi Boga wszystko współpracuje ku dobremu, nie podważa fakt, że są oni próbowani, prześladowani, uciskani, wydawani na śmierć z powodu Jezusa. Dobro, o którym mówi obietnica, to upodobnienie do Syna Bożego, Pana Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego. Maryja, której narodzenie dziś świętujemy, pierwsza doświadczyła tej reguły na drodze wiary, dlatego jest wzorem życia konsekrowanego, które ma uobecniać w Kościele obraz Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego.
09. #lectiodivina Kol 1,21-23; Ps 54; Łk 6,1-5 Historia Dawida ustawiała we właściwej perspektywie zachowanie uczniów zrywających kłosy w szabat, bo jeśli Słowo Boże ŻYJE w naszym umyśle, oświetla naszą codzienność. Jeśli pozostaje martwe, nic nie rozumiemy ani z Ewangelii ani z własnego życia. Jesteśmy zdolni rozpoznać swoje miejsce w Kościele, gdy słowa „Pójdź za Mną” zaczynają ŻYĆ w naszym sercu.
10. #lectiodivina Ez 33, 7-9; Ps 95; Rz 13, 8-10; Mt 18, 15-20 Upomnienie braterskie jest drogą ku przebaczeniu i pojednaniu, skoro jego celem jest pozyskanie brata. Upomnieniem może być sam styl życia, praktykowane ubóstwo, czystość i posłuszeństwo są przypominaniem światu jego grzechu i wołaniem o nawrócenie.
11. #lectiodivina Kol 1,24-2,3; Ps 62; Łk 6,6-11 Uzdrowienie człowieka z uschłą ręką ukazuje, jak w Jezusie wypełnia się przepowiednia Symeona „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu”. To samo Światło, które dla czystych jest szczęściem i zbawieniem, dla nieprawych staje się udręką. Życie konsekrowane jest znakiem sprzeciwu, niosąc w sobie Światło Chrystusa.
12. #lectiodivina Kol 2,6-15; Ps 145; Łk 6,12-19 Ewangelia ukazuje nam proces powołania: rozeznawanie, modlitwę, wybór, decyzję. Słowo Boże odwraca (NAWRACA) perspektywę naszego patrzenia na powołanie, ukazując, że to wszystko czyni JEZUS. Apostołowie odpowiadają na JEGO rozeznanie, modlitwę, wybór, decyzję.
13. #lectiodivina Kol 3,1-11; Ps 145; Łk 6,20-26 Ubóstwo samo w sobie nie ma wartości zbawczej – wszystko zależy nie od dochodów, lecz od postawy serca, dlatego św. Mateusz uzupełnił błogosławieństwo ubogich określeniem „ubodzy w duchu”, a św. Łukasz poprzez cały kontekst wskazuje, że chodzi o ubogich, głodnych, płaczących, którzy są takimi z powodu prześladowania uczniów Jezusa. Ślub ubóstwa otwiera na potrzeby nie tylko biednych, ale i bogatych. Tak jak Jezus mamy okazywać miłosierdzie wszystkim, którzy łakną zbawienia.
14. #lectiodivina Lb 21,4b-9; Ps 78; Flp 2,6-11; J 3,13-17 Pan Bóg nie usunął jadowitych węży z drogi ludu, gdy ten się nawrócił, ale związał ocalenie z każdorazowym aktem wiary ukąszonego. Podobna jest ekonomia zbawienia przez Krzyż – Jezus nie chroni nas przed złem jak falochron, lecz wyciąga z fal zagłady. Droga powołania jest odkrywaniem zbawczego zamysłu Pana, który nie działa według naszych wyobrażeń.
15. #lectiodivina Hbr 5, 7-9; Ps 31; J 19, 25-27 Matka Jezusa jest nam światłem w ciemnych nocach wiary, wskazując jedyną drogę, która bezpiecznie przeprowadzi przez kryzys i cierpienie, bo „kto WYTRWA do końca, ten będzie zbawiony”. Wytrwałość w powołaniu jest najpiękniejszym wyrazem zawierzenia Bogu.
16. #lectiodivina 1 Tm 1, 15-17; Ps 113; Łk 6, 43-49 Ludzkie serce otrzymało wielką moc – może przemieniać w dobro lub zło wszystko, co nas spotyka w życiu: zdrowie – chorobę, ubóstwo – bogactwo, szczęście – cierpienie. To w głębi naszego ducha waży się wartość każdego czynu. W powołaniu także chodzi o ludzkie serce – o fundament dalszego budowania.
17. #lectiodivina Syr 27,30–28,7; Ps 103; Rz 14, 7-9; Mt 18, 21-35 Przebaczenie dokonuje się podczas stanięcia twarzą w twarz z bratem, ono sprawia, że wychodzą na jaw zamysły serca. Także powołanie dokonuje się w czasie spotkania – czasem samo spotkanie staje się powołaniem.
18. #lectiodivina 1 J 2, 12-17; Ps 148; Łk 2, 41-52 Warto dzisiejszą Ewangelię przeczytać z innymi fragmentami: Łk 8,19-21;14,26 Kiedy Jezus wymaga od swoich uczniów, by pozostawili wszystko i wszystkich, i poszli za Nim, wie, czego żąda. On pierwszy przedkładał wolę Ojca nad ludzkie więzy miłości.
19. #lectiodivina 1 Tm 3,1-13; Ps 101; Łk 7,11-17 Opis wskrzeszenia młodzieńca z Naim kończy się stwierdzeniem „i oddał go jego matce”, co przywołuje podobny zwrot z 1 Krl 17, 23 – wersetu, który kończy opis wskrzeszenia przez Eliasza syna wdowy z Sarepty. Prorok modląc się o wskrzeszenie chłopca, rozciągał się nad zmarłym, jakby ogrzewając go własnym ciałem. Jezus czyni więcej. On przyjął nasze śmiertelne ciało, by dać nam swoją Bożą nieśmiertelność. Powołanie zaczyna się od ZACHWYTU TYM, KÓRY POWOŁUJE.
20. #lectiodivina 1 Tm 3, 14-16; Ps 111; Łk 7, 31-35 Pobożność staje się Tajemnicą (Misterium), gdy rodzi się z zapatrzenia w Chrystusa, Mądrość i Moc Bożą. Dopiero taka pobożność przemienia nas w synów mądrości – ludzi, którzy patrzą na wszystko przez pryzmat Boga.
21. #lectiodivina Ef 4, 1-7. 11-13; Ps 19; Mt 9, 9-13 Powołanie Mateusza poprzedza bezpośrednio scena uzdrowieni paralityka. Przez połączenie tych dwóch wydarzeń została wyakcentowana moc Jezusa nad ludzkim sercem. On jeden je zna i przenika, i może całkowicie przemienić: przeprowadzić ze śmierci do życia, z ciemności do światła.
22. #lectiodivina 1 Tm 6,2c-12; Ps 49; Łk 8,1-3 Ludzie idący za Jezusem to ci, którzy „zostali uzdrowieni ze złych duchów i słabości”. Nie idziemy za Panem, bo jesteśmy święci, silni, mądrzy, ale dlatego, że On nas wyrwał z naszej nieprawości, słabości, głupoty i pozwala trwać przy sobie – SKALE NASZEGO ZBAWIENIA.
23. #lectiodivina 1Tm 6, 13-16; Ps 100; Łk 8, 4-15 Jeśli mamy tę łaskę, że słuchamy i przyjmujemy otwartym sercem Słowo Boże, nie wolno nam „przyjmować na próżno łaski Bożej”(2Kor6,1). Mamy przynosić plon stokrotny, by praca siewcy nie szła na marne, choć większość zasiewu trafiła na miejsce skaliste, wydeptane, zachwaszczone. Przyjmując powołanie nie trzeba się oglądać na innych, którzy z niego rezygnują dla tysięcy przyczyn.
24. #lectiodivina Iz 55, 6-9; Ps 145; Flp 1, 20c-24. 27a; Mt 20, 1-16a; Gospodarza winnicy zapewne zabolało szemranie robotników pierwszej godziny. Jak musi dotykać Boże Serce nasza niewdzięczność i niezrozumienie dla Jego dobroci i miłosierdzia, które rozlewa na całe stworzenie. Na drodze całkowitego oddania Bogu otrzymuje się jedno, jedyne dobro – Boga samego.
25. #lectiodivina Ezd 1,1-6; Ps 126; Łk 8,16-18) Słowo Boże jest lampą, przy której trzeba trwać, nawet jeśli się czasem wydaje, że gaśnie. Pan jest tym, który nie zagasi knotka o nikłym płomyku i ON sam rozświetli nasze ciemności. Bo kto ma (choćby ten nikły płomyk), temu będzie dodane.
26. #lectiodivina Ezd 6,7-8.12b.14-20; Ps 122; Łk 8,19-21 Maryja uczyła się, na czym polega łaska Jej macierzyństwa. Zbierając i zachowując w Sercu Słowo Boże, dojrzewała do chwili wejścia w nowy wymiar bycia Matką pod Krzyżem Syna. Słowo Boże układa się w naszym sercu w całość, dzięki której rozpoznajemy wolę Bożą względem siebie.
27. #lectiodivina Ezd 9,5-9; Tb 13; Łk 9,1-6 Jezus połączył głoszenie Ewangelii z uzdrawianiem chorych. Jest to znak, że Ewangelia niesie w sobie pełne zdrowie=ZBAWIENIE. Pierwszym etapem powołania jest nawrócenie i wiara w Ewangelię.
28. #lectiodivina Ag 1, 1-8; Ps 149; Łk 9,7-9 Św. Łukasz użył identycznych słów, by przedstawić zarówno usiłowanie Heroda, jak Zacheusza (19,3), aby zobaczyć Jezusa. Dopiero spotkanie z Jezusem ujawniło, jak zupełnie inne postawy serca kryły się za próbą ujrzenia Jezusa. Chrystus jest Światłem, które przenika głębiny ludzkiego ducha. Chrystus jest Światłem, które osądza, co robimy z darem naszego powołania.
29.#lectiodivina Dn 7, 9-10. 13-14; Ps 138; J 1, 47-51 W Jezusie wypełnia się sen Jakuba, który widział ziemię połączoną z niebem i widzenie Daniela, któremu było dane podziwiać Syna Człowieczego przewyższającego godnością Aniołów stojących przed obliczem Wszechmocnego. W Jezusie mamy śmiały przystęp do Ojca. Życie konsekrowane ma być objawieniem Tajemnicy Chrystusa.
30.#lectiodivina Za 2,5-9.14-15a; Jr 31,10.11-12ab.13; Łk 9,43b-45 Musimy wziąć sobie do serca słowa, że Jezus „ma być wydany w ręce ludzi”, ponieważ taki ma być również los uczniów Jezusa. Bóg nam nie obiecuje, że będziemy „żyli długo i szczęśliwie”, ale WIECZNIE i szczęśliwie”. Życie oddane na wyłączną służbę Bogu powinno w sposób prorocki głosić prawdę o drodze i celu.
PAŹDZIERNIK 2023
08. #lectiodivina Iz 5, 1-7; Ps 80; Flp 4, 6-9; Mt 21, 33-43 Królestwo Boże należy do ludzi, którzy wydają jego owoce. Jego granice biegną przez serce i nie pokrywają się z żadnymi ludzkimi granicami. Wybór Boży najbardziej dziwi samego wybranego.
09. #lectiodivina Jon 1, 1 – 2, 1. 11; Jon 2, 3. 4. 5. 8; Łk 10, 25-37 W świetle przykazania miłości Boga i bliźniego historia proroka Jonasza odsłania nowe treści. Jest to opowieść, jak stanowczo i cierpliwie Bóg uczy Jonasza, że najwyższym Prawem jest miłość. W darze powołania chodzi o budowanie zażyłej relacji z Chrystusem, a dopiero potem o wypełnianie dzieł, do których posyła.
10. #lectiodivina Jon 3, 1-10; Ps 130; Łk 10, 38-42 Bogu łatwiej było poruszyć serca Niniwitów niż Jonasza. Najtrudniej jest nawrócić sprawiedliwego. Powołanie jest zawsze niespodzianką, bo odsłania rąbek tajemniczej głębi ludzkiego serca.
11. #lectiodivina Jon 4, 1-11; Ps 86; Łk 11, 1-4 Nasze poczucie sprawiedliwości woli przytaknąć słowom, że „zapłatą za grzech jest śmierć” niż wyroczni proroka Ezechiela „Nie chcę śmierci grzesznika, lecz aby się nawrócił i miał życie”. Postawa Jonasza ukazuje, że najtrudniejszym uczynkiem miłosierdzia jest „grzesznych upominać” – walczyć o dusze naszych winowajców. Pójście za Jezusem to zawsze pójście za Tym, Który życie oddaje za grzesznika.
12. #lectiodivina Ml 3, 13-20a; Ps 1; Łk 11, 5-13 Obraz szukania, kołatania, proszenia o północy dopełnia obraz Dobrego Pasterza, który bierze owcę na swoje ramiona. Bóg zna nasze serce i nasze możliwości. Wie, kiedy od nas wymagać, a kiedy samemu przejąć inicjatywę. Jemu bardziej zależy na naszym dobru niż nam.
13. #lectiodivina Jl 1, 13-15; 2, 1-2; Ps 9; Łk 11, 15-26 Skrucha serca to nie tylko oczyszczanie i przyozdabianie życia duchowego. To przede wszystkim OTWIERANIE SIĘ na przychodzącego Pana. Serce skruszone to dom, w którym mieszka Bóg. Bóg nas wzywa, byśmy nie tracili z oczu, że istotą konsekracji jest BYĆ Z NIM.
14. #lectiodivina Jl 4, 12-21; Ps 97; Łk 11, 27-28 Bóg daje każdemu niepowtarzalny zestaw łask i darów. Ale największa łaska – ZBAWIENIE jest wspólna dla wszystkich ludzi, którzy chcą z niej skorzystać. Jesteśmy powołani do różnych stanów życia, ale cel jest jeden – SZCZĘŚCIE W BOGU.
15. #lectiodivina Iz 25, 6-10a; Ps 23; Flp 4, 12-14. 19-20; Mt 22, 1-14 Przypowieść o uczcie weselnej pełna jest absurdalnych zachowań ludzi: głupich wyborów, pogardy i agresji wobec oznak przyjaźni i szacunku. Z jednej strony trudno sobie wyobrazić, by taka sytuacja naprawdę mogła mieć miejsce, a z drugiej strony na co dzień widzimy jeszcze dziwniejsze zachowania, gdy z pogardą odrzuca się DAR ZBAWIENIA.
16. #lectiodivina Rz 1, 1-7; Ps 98; Łk 11, 29-32 Bóg uczynił Jonasza znakiem pomimo jego sprzeciwu, ucieczce, oporu, oburzenia. Jezus stał się znakiem z miłości. Powołanie wypełnia się w nas, gdy idziemy dobrowolnie za wolą Bożą.
17. #lectiodivina Rz 1, 16-25; Ps 19; Łk 11, 37-41 Jest mnóstwo form pobożności, które prowadzą do Boga. Ale żadna z nich nie może zająć miejsca Boga. On się upomni o centrum naszego życia.
18. #lectiodivina 2 Tm 4, 9-17a; Ps 145; Łk 10, 1-9 Św. Paweł w 2Tm dzieli się swym doświadczeniem zmienności ludzi i niezmienności Boga. Wie, KOMU zawierzył i dlatego ludzka niewierność nie wpływa na jego wiarę. Odważamy się ślubować, że wytrwamy w obranym powołaniu do końca, opierając się o wierność Boga.
19. #lectiodivina Rz 3, 21-30a; Ps 130; Łk 11, 47-54 Najstraszniejszą formą morderstwa jest zabicie w sobie lub drugim człowieku ŻYCIA BOŻEGO. To grzech wołający o pomstę do nieba. Odpowiadając na powołanie, pozwalamy, by na świat spływało Boże Miłosierdzie.
20. #lectiodivina Rz 4, 1-8; Ps 32; Łk 12, 1-7 Cokolwiek bierzemy do serca, wykiełkuje w naszych wyborach i postawach. Warto więc strzec swych uczuć i myśli, by nie zatruwały całego życia, lecz wprost przeciwnie – podnosiły je ku niebu. Perspektywa wieczności pomaga przeżywać doczesność w wolności. To jedna z cech życia konsekrowanego Bogu.
21. #lectiodivina Rz 4, 13. 16-18; Ps 105; Łk 12, 8-12 Uwierzyć nadziei to zaufać życiu, które jest w Bogu, nawet jeśli doświadcza się tylko obumierania jak ziarno wrzucone w ziemię. Naśladowanie Chrystusa na drodze rad ewangelicznych jest ustawicznym wyznawaniem GO wobec świata.
22. #lectiodivina Iz 45, 1. 4-6; Ps 96; 1 Tes 1, 1-5b); Mt 22, 15-21 Słowa „Ja jestem Pan i nie ma innego” zobowiązują nas, by nie zamykać Boga w ciasnych granicach naszych pojęć i obrazów. Potrzebujemy słów i wyobrażeń, by jakoś Go poznać, ale musimy pamiętać, że ON je wszystkie przerasta swym istnieniem. Życie mnicha to niekończące się szukanie Bożego Oblicza.
23. #lectiodivina Rz 4, 20-25; Łk 1, 68-75; Łk 12, 13-21 Zamiast dochodzić swojej sprawiedliwości, lepiej troszczyć się o sprawiedliwość Królestwa, a wszystko inne będzie nam dodane. Pamięć o śmierci pomaga zrzucić z siebie iluzoryczny ciężar doczesności i zająć się życiem. Dla niektórych bywa pierwszym impulsem, by otworzyć się na głos Bożego wołania.
24. #lectiodivina Rz 5,12. 15b. 17-19. 20b-21; Ps 40; Łk 12, 35-38 Pan przychodzi w nocy, światło rozbłyska w ciemności, łaska rozlewa się w miejscach, gdzie wzmógł się grzech. Musimy czuwać i być zawsze gotowi na UCZTĘ z PANEM. Przyjęcie Bożego wezwania jest wyznaniem, że łaska jest potężniejsza niż grzech.
25. #lectiodivina Rz 6, 12-18; Ps 124; Łk 12,39-48 Bóg stworzył świat, w którym jedni mają się troszczyć o drugich. Mimo naszych niewierności i nieodpowiedzialności nie rezygnuje z tego projektu. Wierność powołaniu to wyraz odpowiedzialności za siebie i innych.
26. #lectiodivina Rz 6, 19-23; Ps 1; Łk 12, 49-53 U boku Jezusa znajdziemy wszystko poza „świętym spokojem”. To nie przypadek, że obiecuje nam oddać po stokroć to, cośmy dla Jego Imienia opuścili, a to „po stokroć” ma być WSRÓD PRZEŚLADOWAŃ. Zgoda na Boży plan jest pożegnaniem ze sferą komfortu.
27. #lectiodivina Rz 7, 18-25a; Ps 119; Łk 12, 54-59 Bóg wpisał swe prawa nie tylko w przyrodę, ale i w życie duchowe. Jednak znaki ukryte w Słowie Bożym może zrozumieć tylko ten, kto „śpieszy wypełnić czynem to, co już mógł usłyszeć” (św. Grzegorz Wielki). Odkrywamy swoje powołanie jedynie idąc za głosem powołania.
28. #lectiodivina Ef 2, 19-22; Ps 19, 2-5; Łk 6, 12-19 Można przychodzić do Jezusa, żeby GO dotknąć, usłyszeć, zostać uleczonym, ale można też zostać przez Niego wezwanym, by być do JEGO dyspozycji.
29. #lectiodivina 1 Krl 8, 22-23. 27-30; Ps 84; 1 Kor 3, 9b-11. 16-17; Mt 16, 13-19 W naszej Kaplicy Klasztornej podobnie jak w wielu Kościołach Parafialnych ostatnia niedziela października to ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA. Słowo Boże wskazuje, że świątynią wybraną przez Boga na miejsce Jego przebywania jest nasze życie, gdy budujemy je na fundamencie Chrystusa. Gdy Jezus Chrystus staje się Centrum (fundamentem) naszego życia, to najważniejsze pytanie brzmi: Kim ON jest, Kim ON jest dla mnie.
30. #lectiodivina Rz 8, 12-17; Ps 68; Łk 13, 10-17 Grzech sprawia, że jesteśmy pochyleni – przygnieceni duchem niemocy i bojaźni. Bóg pragnie, byśmy się wyprostowali i byli zdolni spojrzeć prosto w Jego Oblicze, napełnieni „Duchem mocy i miłości, i trzeźwego myślenia” (2Tm1,7). Konsekracja zakonna nazywana jest drugim chrztem – Bóg rodzi nas do ŻYWEJ NADZIEI.
31. #lectiodivina Rz 8, 18-25; Ps 126; Łk 13, 18-21 Zaczyn włożony do mąki nie może się tam ukryć – taka jest jego natura. Miłość ukryta w sercu Boga musi się objawiać – rozlewa się w naszych sercach i przemienia świat cierpliwie i powoli, ale niestrudzenie. Podejmując Boże wezwanie trzeba się zgodzić na Bożą logikę – Królestwo wzrasta w ciszy, niezauważalnie.
LISTOPAD 2023
01.#lectiodivina Ap 7, 2-4. 9-14; Ps 24; 1 J 3, 1-3; Mt 5,1-12a W Błogosławieństwach otrzymujemy wskazówki, jak upodobnić się do Boga. Jest to zadanie przekraczające nasze siły, dlatego ostatecznie to Pan dopełni w nas swego dzieła i upodobni do siebie. Iść za Jezusem to nieść swym życiem Jego Obraz.
Ponieważ Imieniny obchodzimy we wspomnienie naszego Patrona lub Patronki, można uznać, że dziś w Uroczystość WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH wszyscy przeżywamy swoje Imieniny. Dlatego pragniemy złożyć Solenizantom i Solenizantkom najserdeczniejsze życzenia, by wpatrzeni w blask chwały, którą Bóg otacza swoich Świętych, pozwalali ogarnąć się temu Bożemu Światłu, które nas wiedzie w radość, pokój, szczęście, pełnię – to wszystko, co określamy mianem NIEBA.
02. #lectiodivina Hi 19, 1. 23-27a; Ps 27; 1 Kor 15, 20-24a. 25-28; Łk 23, 44-46. 50. 52-53; 24, 1-6a Bóg obiecuje nam coś więcej niż nieśmiertelność – NOWĄ JAKOŚĆ ŻYCIA. Nadzieja sprawia, że za tym tęsknimy, choć nie potrafimy sobie wyobrazić tego daru Bożego, który nazywamy życiem wiecznym. Ta obietnica i nadzieja są tak mocno wpisane w życie monastyczne, że podczas ślubów śpiewamy „Przyjmij mnie, Panie według Twej obietnicy, a żyć będę. I nie zawiedź nadziei mojej”.
03. #lectiodivina Rz 9, 1-5; Ps 147; Łk 14, 1-6 Bóg postawił granice złu, a nie dobru. Miłość nie pyta „czy wolno”, lecz biegnie drogą Przykazań Pańskich.
04. #lectiodivina Rz 11, 1-2a. 11-12. 25-29; Ps 94; Łk 14, 1. 7-11 Zaszczytne miejsce na uczcie jest obok Gospodarza. Ta bliskość fizyczna ma ukazywać, kto jest Mu bliski, ważny. To Pan wskazuje miejsce, bo nie myśmy Go wybrali, ale ON nas sobie wybrał (porJ15,16).
05. #lectiodivina Ml 1, 14b – 2, 2b. 8-10; Ps 131; 1 Tes 2, 7b-9. 13; Mt 23, 1-12 Jezus postanowił, że w Jego Kościele wszyscy jesteśmy równi, choć każdy otrzymał inny dar – jeden 5 talentów, drugi 2, trzeci 1, choć jest kolejność miejsc we wspólnocie i nie wszyscy zajmują pierwsze miejsce. Równość wypływa z podstawowego faktu – mamy JEDNEGO OJCA W NIEBIE.
06. #lectiodivina Rz 11, 29-36; Ps 69; Łk 14, 12-14 Jezus łączy miłosierdzie względem innych z nagrodą chwały wiecznej, byśmy się stopniowo uczyli dostrzegać szczęście niebieskie ukryte w samym akcie czynienia dobra. Bóg pociąga ku Sobie więzami miłości.
07. #lectiodivina Rz 12, 5-16a; Ps 131; Łk 14, 15-24 Bóg pragnie naszego szczęścia, ale nie uszczęśliwia na siłę. Traktuje nas, czy tego chcemy czy nie, jak odpowiedzialne osoby. Nie istnieje powołanie „na siłę”.
08. #lectiodivina Rz 13, 8-10; Ps 112; Łk 14, 25-33 Bóg cały się angażuje w relację z nami i tego samego oczekuje od nas. ON nie uznaje miłości tymczasowej, połowicznej, „na próbę”.
09. #lectiodivina Ez 47,1-2.8-9.12; Ps 46; J 2,13-22 Obchodzimy dziś Rocznicę Poświęcenia Bazyliki Laterańskiej w Rzymie, Katedry Papieskiej. Dlatego Ewangelia ukazuje nam, co w oczach Bożych jest prawdziwą świątynią i świętowaniem. Opis oczyszczenia świątyni rozpoczyna znamienny szczegół – św. Jan wskazuje, że zbliżała się Pascha. Nie nazywa jednak tego święta jego pełną nazwą: Pascha Pana, lecz Pascha Żydów. W świątyni, gdzie wśród przygotowań do świąt, gubi się pamięć na Obecność Pańską nie świętuje się już DLA PANA, ale dla siebie. Jezus pragnie, byśmy dostrzegli w naszych świątyniach i w sobie miejsce przebywania Chwały Bożej oraz bijące źródła Wody Życia.
10. #lectiodivina Rz 15,14-21; Ps 98; Łk 16,1-8 Pan Jezus powiedział jeszcze inną przypowieść, w której występuje rządca (szafarz, ekonom) – Łk 12,41nn. Przede wszystkim postać rządcy ma uzmysłowić, że wszystkie dobra, jakimi dysponujemy, włącznie z życiem, są nam powierzone, a nie oddane na własność. Nadchodzi moment, kiedy rządca musi zdać sprawę ze swego zarządu. Powołanie jest dobrem nam powierzonym, z którego też będziemy zdawać sprawę.
11. #lectiodivina Rz 16, 3-9. 16. 22-27; Ps 145; Łk 16, 9-15 Kiedy służy się Bogu, nie trzeba się kłaniać tysiącom panów. Ta jedyna służba wywyższa, bo w niej się łączy miłość Boga i wierność człowieka.
12. #lectiodivina Mdr 6,12–16; Ps 63; 1 Tes 4,13–18; Mt 25,1–13 Dziewice oczekujące na nadejście Oblubieńca różniły się tylko jednym – mądrością. A bez mądrości nawet miłość jest głupia, cierpienie bezsensowne, czuwanie daremne. Jesteśmy wezwani do nabywania mądrości, póki jeszcze mamy czas. Możemy ją kupić bez pieniędzy. To pierwszy z DARÓW DUCHA ŚWIĘTEGO.
13. #lectiodivina Mdr 1,1-7; Ps 139; Łk 17,1-6 Nie udźwigniemy miłości bliźniego bez wiary. Tylko zakorzenieni w Bogu wydamy owoce przebaczenia i dobroci. Dzisiejszy dzień jest poświęcony w liturgii Pierwszym Polskim Męczennikom. TO JUŻ 1020 ROCZNICA ICH MĘCZEŃSKIEJ ŚMIERCI. Benedykt i Jan, uczniowie św. Romualda, byli w stanie wraz ze swoimi polskimi nowicjuszami, Mateuszem i Izaakiem oraz sługą Krystynem przyjąć w duch wiary i miłości braterskiej nawet śmierć. To właśnie ich postawa sprawiła, że napad rabunkowy przemienił się w sposobność do dania świadectwa Chrystusowi.
14. #lectiodivina Mdr 2,23-3,9; Ps 34; Łk 17,7-10 Pracujemy pożyczonymi siłami, talentami nam powierzonymi. Dobro, jakie w nas jest, nie z własnej naszej mocy, lecz od Pana pochodzi. Dlatego nikt nie ma prawa żądać czegokolwiek od Pana. Słudzy nieużyteczni otrzymujemy nagrodę, nie dlatego, że na nią zasłużyliśmy, ale dlatego, że PAN jest DOBRY.
15. #lectiodivina Mdr 6,1-11; Ps 82; Łk 17,11-19 Podobnie jak na spotkanie Oblubieńca z niedzielnej przypowieści wyszło 10 panien, tak naprzeciw nadchodzącego Jezusa wyszło 10 trędowatych. W obu przypadkach spotkanie okazało się SĄDEM ujawnieniem tajników serca mądrego i wdzięcznego lub głupiego i niewdzięcznego.
16. #lectiodivina Mdr 7,22-8,1; Ps 119; Łk 17,20-25 Jezus porównuje siebie do krzewu winnego, a nas do latorośli, wyjaśnia, jak rozumieć słowa, że Królestwo Boże jest w nas. Nie musimy szukać cudownych znaków na potwierdzenie Jego przyjścia. On nas o tym przekonuje od wewnątrz, przez DUCHA, Którego nam daje.
17. #lectiodivina Mdr 13,1-9; Ps 19; Łk 17,26-37 Nie ocali nas znajomość dnia i godziny Syna Człowieczego, lecz nawrócenie. Współcześni Noego i Lota, choćby znali dokładną datę nadciągającej katastrowy, nie byliby w stanie zabezpieczyć się przed potopem i ogniem, lecz mogli zmienić bieg historii, gdyby żałowali za grzechy i przylgnęli do Boga, który był gotów przebaczyć (Rdz 18,22nn).
18.#lectiodivina 1 Krl 8, 22-23. 27-30; Ps 46; J 4, 19-24 W naszej Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej przeżywamy Rocznicę Poświęcenia Kościoła Katedralnego w Zamościu. Świątynia jest symbolem nas – KOŚCIOŁA – Ludu Bożego. To w nas chce mieszkać Bóg i odbierać cześć w Duchu i prawdzie.
19. #lectiodivina Prz 31,10–13.19–20.30–31; Ps 128; 1 Tes 5,1–6; Mt 25,14-30 Słudzy z przypowieści o talentach otrzymali zadanie, które wymagało zaangażowania i mądrości. Bóg nie zadawala się biernością i miernotą; taka połowiczna służba nie oddaje MU chwały. W każdym powołaniu mamy służyć Bogu CAŁYM sercem.
20. #lectiodivina 1 Mch 1,10-15.41-43.54-57.62-64; Ps 119; Łk 18,35-43 Przywrócenie wzroku niewidomemu jest ilustracją do słów z wczorajszej Ewangelii: Kto ma, temu będzie dodane. Kto ma Jezusa, ten zyskuje wzrok, zbawienie, nowe życie, godność dziecka Bożego.
21. #lectiodivina Za 2, 14-17; Ps. Łk 1,46-55; Mt 12, 46-50 Ewangelia na Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny każe nam nagiąć nasze myślenie do Bożych myśli. Lubimy szukać w życiu duchowym wyjątkowych łask, nadzwyczajnych przywilejów dla wybranych, a tymczasem największy dar jet wspólny dla wszystkich. Maryja jest wielka w oczach Bożych, bo jest UCZENNICĄ Swego Syna i pełni wolę Ojca Niebieskiego.
Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny jest świętem szczególnie bliskim zakonom klauzurowym. W Liturgii wspominamy wydarzenie z dzieciństwa Maryi, którego echo przetrwało w opowiadaniach krążących wśród chrześcijan pierwszych wieków. Święci Joachim i Anna w podzięce za narodzenie upragnionego dziecka oddali swą córkę na służbę do Świątyni Jerozolimskiej. Niektóre legendy mówią, że Maryja miała wtedy 3 lata, że wychowywała się pod opieka kapłana Zachariasza (późniejszego ojca Jana Chrzciciela), że przebywała w Świątyni do czasu Zaślubin ze św. Józefem. Obecnie nie kładzie się tak dużego nacisku na wydarzenia, które nie mają potwierdzenia w Piśmie Świętym. Kościół zachował w Liturgii to Wspomnienie, ponieważ ukazuje ono bardzo ważną prawdę o konieczności przygotowania przed podjęciem zadania, jakie Pan Bóg każdemu wyznacza. W życiu Maryi historia zbawienia nie zaczęła się dopiero w chwili Zwiastowania. Najświętsza Dziewica została przygotowana przez wcześniejsze życie wewnętrzne, przez świadome i dobrowolne oddanie się Bogu, aby na Orędzie Archanioła Gabriela odpowiedzieć „Niech mi się stanie według słowa twego.”
Pobyt Maryi w Świątyni Jerozolimskiej, gdzie przebywała w ukryciu, oddana modlitwie i pracy, od wieków kojarzył się z życiem mniszek kontemplacyjnych. Kościół zawsze stawia nam Maryję jako niedościgły wzór naszego powołania i zachęca, by w dzień, gdy wspominamy Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny, pomodlić się w naszej intencji, by nasze życie ukryte z Chrystusem w Bogu ściągało na świat Zbawienie i Miłosierdzie.
22. #lectiodivina 2 Mch 7,1.20-31; Ps 17; Łk 19,11-28 Królestwo Boże mogłoby się objawić natychmiast, ale Bóg chce naszej pracy, naszego zaangażowania, aby to było także nasze królestwo. Trzeba się troszczyć o Królestwo i Jego sprawiedliwość, a wszystko inne będzie nam dodane. Natomiast bez Królestwa stracimy wszystko inne.
23. #lectiodivina 1 Mch 2,15-29; Ps 50; Łk 19,41-44 Płacz Jezusa nad Jeruzalem odsłania rąbek tajemnicy Miłosierdzia, w które wątpimy, patrząc na okropieństwa wojen. Musimy trzymać się prawdy, że ostatnie słowo należy do Boga, którego Miłosierdzie trwa na wieki.
24. #lectiodivina 1 Mch 4,36-37.52-59; Ps 1 Krn 29,10-11abc.11d-12; Łk 19,45-48 Łatwiej na nowo poświęcić zbezczeszczony ołtarz i wyrzucić ze świątyni przekupniów niż oczyścić serce człowieka. Uwolnienie nas od grzechu i jego konsekwencji to największy cud, znak najwyższej potęgi Pana.
25. #lectiodivina 1 Mch 6,1-13; Ps 9; Łk 20,27-40 Wypaczamy obraz zmartwychwstania i życia wiecznego, gdy wciskamy go w granice ludzkiej wyobraźni. Obietnicę Bożą możemy przyjąć i pojąć tylko przez wiarę, która otwiera nas na nieśmiertelność przeczuwaną pragnieniem.
26. #lectiodivina Ez 34,11–12.15–17; Ps 23; 1 Kor 15,20–26.28; Mt 25,31–46 Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata odsłania nam Misterium Królestwa. Dzisiejsza Ewangelia to nie dokładny opis przyszłych wydarzeń, lecz PRZYPOWIEŚĆ o KRÓLESTWIE, które już jest i które nadchodzi. Nie możemy pomylić Królestwa Bożego z potęgami tego świata – Ono jest INNE, Jego Król jest wśród najmniejszych, a Jego Prawo objawia się w naszych sercach.
27. #lectiodivina Dn 1,1-6.8-20; Ps.: Dn 3,52.53b.54a.55ab.56; Łk 21,1-4 Mowę Jezusa o znakach towarzyszących Jego powtórnemu przyjściu rozpoczyna scena z wdową, która oddała na ofiarę wszystkie środki do życia (co po grecku wyraża słowo bios, które oznacza także samo życie). To wydarzenie pomaga nam zrozumieć, jaka postawa pozwoli nam bezpiecznie przejść przez Dzień Pański. „Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je, a kto je straci, zachowa je”. (Łk17,33).
28. #lectiodivina Dn 2,31-45; Ps.: Dn 3,57-58a.59a.60a.61a.62a.63a; Łk 21,5-11 Greckie słowo telos ma dwa znaczenia: koniec i cel, i to każe nam nieco inaczej patrzeć na tzw. „koniec” świata. Celem nie jest zagłada, choć widzimy, że doczesność się rozpada jak kolos na glinianych nogach. Zdążamy ku nowemu stworzeniu.
29. #lectiodivina Dn 5,1-6.13-14.16-17.23-28; Dn 3,64a.65a.66a.67a.68a.69a.70; Łk 21,12-19 Świat nie jest w stanie uderzyć swą nienawiścią Boga, więc uderza w tych, którzy Go kochają. Jezus wskazuje, że możemy przetrwać prześladowania z powodu Jego Imienia, jeszcze bardziej Go kochając. Powołanie jest prośbą Jezusa, by pośród świata, który Go nienawidzi, jaśnieć miłością do Boga.
30. #lectiodivina Iz 49, 1-6; Ps 19; Mt 4,18-22 Wszyscy Ewangeliści opisali powołanie św. Andrzeja. Św. Mateusz podkreśla niepowtarzalność tej łaski: Jezus przechodził, ujrzał, rzekł, i … poszedł dalej. Gdyby Andrzej nie wyruszył za NIM natychmiast, może nigdy by GO nie dogonił. Natomiast zestawiając wszystkie cztery opisy powołania Apostoła widzimy, że „dary łaski i wezwanie Boże są NIEODWOŁALNE”.
GRUDZIEŃ 2023
01. #lectiodivina Dn 7,2-14; Ps: Dn 3,77-78a.79a.80a.81a.82; Łk 21,29-33 Zupełnie inaczej czeka się na karę śmierci niż na narodziny dziecka. Oczekiwanie na ślub różni się od czekania na sprawę rozwodową. Nasze oczekiwanie na Przyjście Pana zależy od wyobrażeń o tym wydarzeniu. Jezus porównuje je do WIOSNY.
02. #Lectiodivina Dn 7, 15-27; Ps.: Dn 3, 82a i 83a i 84a i 85a. 86a i 87; Łk 21, 34-36 Czuwanie może zaistnieć tylko w NADZIEI. Serce ociężałe za skutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych jest sercem zrozpaczonym, jak to zauważył już Prorok Izajasz, gdy wypominał mieszkańcom Jeruzalem, że w obliczu zagrożenia nie zwrócili się do Pana, lecz żyli w myśl hasła „Jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy”. Czuwamy, bo czekamy na ocalenie, zbawienie w Imieniu Pana.
03. #lectiodivina Iz 63, 16b-17. 19b; 64, 3-7; Ps 80; 1 Kor 1, 3-9; Mk 13, 33-37 Czuwania trzeba się uczyć. Posłuszni wezwaniu Jezusa wchodzimy w Adwent jako w szkołę czuwania, którego najgłębszy sens objawi się w Noc Bożego Narodzenia, gdy będziemy czuwać już nie w oczekiwaniu, ale przy Bożym Dzieciątku – Bogu z nami.
04. #lectiodivina Iz 2, 1-5; Ps 122; Mt 8,5-11 W historii setnika z Kafarnaum wypełnia się proroctwo Izajasza o narodach (=poganach), którzy ciągną ku górze świątyni Pana. Jezus, w którym objawia się „więcej niż świątynia” pociąga ku sobie ludy „ze Wschodu i Zachodu”. W Nim ci, którzy są blisko, i ci, którzy byli daleko, mają ufny przystęp do Ojca.
05. #lectiodivina Iz 11,1-10; Ps 72; Łk 10,21-24 Poznanie Jezusa przewyższa wszelki umysł. Syna zna tylko Ojciec, który nam uchyla rąbka tajemnicy. Jezus to Namaszczony pełnią darów Ducha; Sędzia, któremu wystarczy słowo i tchnienie, by zniweczyć zło i jego konsekwencje; Władca, który ujarzmia pokorą, delikatnością i łagodnością.
06. #lectiodivina Iz 25,6-10a; Ps 23; Mt 15,29-37 Bóg upodobał sobie obraz z uczty, by poprzez niego opowiedzieć o swoich zamiarach względem nas. Wspólny uroczysty posiłek to znak nasycenia, świętowania oraz zjednoczenia. Jezus dał nam już to wszystko w Eucharystii, ale na razie nasze oczy są niejako na uwięzi.
07.#lectiodivina Iz 26,1-6; Ps 118; Mt 7,21.24-27 Prorok Izajasz zapowiada, że runą miasta niedostępne zbudowane na szczytach. Nawet najpotężniejsze ludzkie oparcie i zabezpieczenie są piaskiem. Tylko PAN jest wiekuistą SKAŁĄ, na której możemy budować dzięki zaufaniu. Cóż to jednak by było za zaufanie, gdybyśmy wybierali inne drogi niż ścieżki wskazywane przez PRZEWODNIKA, któremu podobno ufamy.
08. #lectiodivina Rdz 3,9-15.20; Ps 98; Ef 1,3-6.11-12; Łk 1,26-38 Uroczystość Niepokalanego Poczęcia jest Świętem Naszej Nadziei. List do Efezjan ukazuje, że Bóg pragnie, by każdy z nas był „Święty i nieskalany przed Jego obliczem tak, jak Maryja. Ona została zachowana od grzechu, a my możemy być obmyci z każdego grzechu Krwią Chrystusa.
09. #lectiodivina Iz 30,19-21.23-26; Ps 147; Mt 9,35-10,1.5.6-8 W Jezusie spełnia się obietnica drogi pewnej i bezpiecznej. Nie jest to droga łatwa i wygodna, bo trzeba na niej pić wodę utrapienia i jeść chleb ucisku. Prowadzi jednak na zielone pastwiska, gdzie Dobry Pasterz przygarnie owce znękane i porzucone.
10. #lectiodivina Iz 40, 1-5. 9-11; Ps 85; 2 P 3, 8-14; Mk 1, 1-8 Ewangelia według św. Marka rozpoczyna się od zgodnie współbrzmiącego dwugłosu proroków Malachiasza i Izajasza. Z pojawieniem się Jana Chrzciciela nadszedł czas wypełnienia zapowiedzi prorockich. Jan już nie zapowiada, ale wskazuje palcem Baranka Bożego. Żyjemy w pełni czasów – tym bardziej musimy być przygotowani, by bezzwłocznie odpowiedzieć na wezwanie i stanąć przed Panem.
11. #lectiodivina Iz 35,1-10; Ps 85; Łk 5,17-26 W Jezusie spełnia się nie tylko zapowiedź Izajasza o czasach, gdy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą, gdy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło krzyknie. Nasz Pan przenika i zna ludzkie serca, i ma moc je uzdrawiać. Wobec tej Mocy nawet faryzeusze, którzy „mają oczy, ale nie widzą, mają uszy, ale nie słyszą” mogą żywić nadzieję, bo „wówczas nie będą przyćmione oczy patrzących, uszy słuchających staną się uważne. Serca nierozważnych zrozumieją wiedzę” (Iz32,3n). Ten, który odpuszcza grzechy, może skruszyć zatwardziałe serca.
12. #lectiodivina Iz 40,1-11; Ps 96; Mt 18,12-14 Grzech woła o sąd Boga, ale sąd ten nie oznacza, że Bóg rezygnuje ze swego planu istniejącego od czasu stworzenia. Plan zbawienia trwa nadal. Bóg nigdy nie przestaje być DOBRYM PASTERZEM.
13. #lectiodivina Iz 40,25-31; Ps 103; Mt 11,28-30 Życie jest Bożym darem, dlatego o własnych siłach nie dajemy rady go udźwignąć – jesteśmy obciążeni i utrudzeni. Do życia potrzebujemy Bożej mocy, wtedy biegniemy bez zmęczenia, bez znużenia idziemy.
14. #lectiodivina Iz 41,13-20; Ps 145; Mt 11,11-15 Jesteśmy wezwani, aby rozpoznać wybawienie, które staje się naszym udziałem – mamy dostrzec osobistą i czułą więź, jaka łączy nas z Bogiem, otworzyć oczy i uszy na historię zbawienia, której jesteśmy częścią.
15. #lectiodivina Iz 48,17-19; Ps 1; Mt 11,16-19 Nieustannie stajemy przed decyzją, czy wybrać posłuszeństwo czy zatwardziałość serca. Bóg proponuje nam oczy WIARY, które rozpoznają w ascezie Jana i miłosierdziu Jezusa to samo dzieło Mądrości. Nie odrzucajmy Bożego daru, aby nie pogrążyć się w niemożności zrozumienia.
16. #lectiodivina Syr 48,1-4.9-11; Ps 80; Mt 17,10-13 Jan szedł w duchu i mocy Eliasza, choć nie uczynił żadnego znaku. Pan Bóg obdarzył go mocą głoszenia – jego słowo płonęło jak pochodnia, a On sam był lampą, co płonie i świeci. Prawdziwy świadek Światłości.
17. #lectiodivina Iz 61, 1-2a. 10-11; Łk 1, 46b-48. 49-50. 53-54; 1 Tes 5, 16-24; J 1, 6-8. 19-28 Jako ostatni prorok Starego Przymierza, Jan podsumowuje świadectwo Starego Testamentu o Mesjaszu. Jego zadaniem jest dać świadectwo o tożsamości Tego, o którym pisał Mojżesz i Prorocy. Nie zatrzymuje na sobie uwagi (jego trzykrotne „nie jestem”), ale wzywa, by oczy wszystkich zwróciły się ku Temu, KTÓRY JEST i KTÓRY PRZYCHODZI.
18. #lectiodivina Jr 23, 5-8; Ps 72; Mt 1, 18-24 Mateusz od 1 rozdziału Ewangelii ukazuje Jezusa jako SPEŁNIENIE wszystkich obietnic Bożych. Jezusowe WYPEŁNIENIE Prawa i Proroków jest fundamentem, na którym może zaistnieć „Niech mi się stanie” Maryi, milcząca zgoda Józefa i Amen każdego z nas.
19. #lectiodivina Sdz 13, 2-7. 24-25a; Ps 71; Łk 1, 5-25 Historia Elżbiety i Zachariasza jest streszczeniem ewangelicznej nauki o łasce. To nie my się zbawiamy (choć byli sprawiedliwi nie ominęło ich cierpienie i „hańba w oczach ludzi”), ale to Bóg nas ratuje i zbawia.
20. #lectiodivina Iz 7, 10-14; Ps 24; Łk 1, 26-38 Król Achaz krył się za pozorami pobożności, by nie podjąć wyzwania wiary z wszystkimi jej konsekwencjami. Maryja z prostotą i pełną świadomością, że kładzie na szali całe swoje życie, poszła w posłuszeństwie wiary za Bożym wezwaniem.
21. #lectiodivina So 3, 14-17; Ps 33; Łk 1, 39-45 Dziś jest ten dzień w roku (jeden z bardzo nielicznych), gdy Kościół w Liturgii Słowa może odczytać fragment z Pieśni nad pieśniami. W Oblubieńcu, który biegnie przez góry, skacze po pagórkach, Ojcowie Kościoła widzieli Sowo Boże, które pokonuje wszelkie przeszkody, by złączyć się z nami.
22. #lectiodivina Św. Łukasz wykorzystał fakt, że czasownik megalyneo oznacza zarazem uwielbiać i czynić wielkim, by wskazać na prostą zależność: Bóg czyni wielkim tego, który GO uwielbia.
23. #lectiodivina Proroctwo Malachiasza uświadamia, co jest najcenniejszym skarbem – czego pragniemy, za czym tęsknimy. Boże Narodzenie ma być świętowaniem obecności Pana, który przychodzi do nas – do swojej świątyni.
24.#lectiodivina Iz 9, 1-3. 5-6; Ps 96; Tt 2, 11-14; Łk 2, 1-14 Nie przez przypadek w ostatnią Niedzielę Adwentu rozważamy ostatnie wersety Listu do Rzymian. Adwent miał nas podprowadzić ku posłuszeństwu wierze, które najpełniej wyraża się w oddawaniu chwały Bogu. To dzięki wierze będziemy mogli o północy zaśpiewać z Zastępami Niebios „Chwała na wysokości Bogu”.
25. #lectiodivina Iz 52,7-10; Ps 98; Hbr 1,1-6; J 1,1-18 Narodziny Chrystusa dopełniają się w naszych narodzinach z Boga, gdy przyjmujemy GO z wiarą. Jesteśmy zaproszeni, by wpatrywać się w PANA objawionego w ciele i słabości, zanim przyjdzie w mocy i chwale.
26. #lectiodivina Dz 6,8-10;7,54-60; Ps 31; Mt 10,17-22 Święto św. Szczepana przypomina, że Boże Narodzenie nie sprowadza się do ciepłej, miej atmosfery. Przyjmując Chrystusa i pozwalając, by narodził się w naszym życiu, musimy być gotowi na konsekwencje swego wyboru. W ten sposób łaska zbawienia splata się z odpowiedzią naszej wytrwałości.
27. #lectiodivina 1J 1,1-4; Ps 97; J 20,2-8 Zmartwychwstanie Chrystusa otwiera nam oczy na CAŁĄ Jego Tajemnicę. W świetle bijącym z Pustego Grobu poznajemy, że Słowo Ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, a Życie objawiło się. To nie przypadek, że Misterium Słowa, które było na początku, oznajmia nam Jan – uczeń, który „ujrzał i uwierzył”.
28. #lectiodivina 1 J 1,5-2,2; Ps 124; Mt 2,13-18 W Święto Młodzianków Liturgia Słowa nie waha się postawić nas wobec cierpienia niewinnych dzieci i towarzyszącego mu pytania „dlaczego”. Zarazem daje nam wskazówkę dla naszych prób zrozumienia zła panoszącego się w świecie: Bóg jest światłością i nie ma w Nim ŻADNEJ ciemności”. Nie możemy oskarżać Tego, który jest naszym Zbawieniem.
29. #lectiodivina 1 J 2,3-11; Ps 96; Łk 2,22-35 Adwent zachęcał nas, byśmy otworzyli oczy na przebóstwiające światło, a uszy na głos Boga, który nas codziennie napomina wołając. Dziś powraca ta zachęta, gdy patrzymy na Symeona, który wytrwał w nadziei zrodzonej z Bożej obietnicy i w maleńkim Człowieku jego oczy ujrzały zbawienie.
30. #lectiodivina 1 J 2,12-17; Ps 96; Łk 2,36-40 W każdym z nas jest dziecko, młodzieniec i ojciec, byśmy umieli przyjąć Boga tym, co w naszym człowieczeństwie najpiękniejsze. Pośród świata, który przemija, możemy trwać w pokoju, gdy rozpoznajemy źródła naszego życia w Bożej miłości i woli.
31. #lectiodivina Rdz 15, 1-6; 21, 1-3; Ps 105; Hbr 11, 8. 11-12. 17-19; Łk 2, 22-40 Wiara jest światłem dla oczu serca. To dzięki niej Abram wzniósł oczy ku gwiazdom i spojrzał na swe życie z Bożej perspektywy, Symeon zobaczył w kruchym dziecku Zbawienie, Sara otrzymała moc poczęcia, a prorokini Anna moc świadectwa.
2024
STYCZEŃ 2024
01. #lectiodivina Lb 6,22-27; Ps 67; Ga 4,4-7; Łk 2,16-21 Zawsze w Nowy Rok słyszymy w pierwszym czytaniu błogosławieństwo Aarona. Wśród życzeń łask i pokoju pada w nim szczególne życzenie: niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą. Uśmiech Boga przybiera w naszym życiu zawsze konkretną postać, tak jak w życiu Abrahama i Sary takim uśmiechem Boga był Izaak. Życzymy, by Boży uśmiech prowadził nas w nieznane Nowego Roku 2024 i podtrzymywał w nas nadzieję.
02. #lectiodivina 1 J 2,22-28; Ps 98; J 1,19-28 Jego namaszczenie trwa w nas i poucza o wszystkim, dając ufność i czyniąc gotowymi na dzień Jego przyjścia. Naszym zadaniem jest trwać w tym duchowym obdarowaniu.
03. #lectiodivina 1 J 2,29-3,6; Ps 98; J 1,29-34 Łaska dziecięctwa Bożego nie jest statyczna. Raz dana i koniec. Ona w nas działa. „Za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu” (2Kor 3,18). Dlatego jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy – bo ciągle jesteśmy w drodze z chwały do chwały.
04. #lectiodivina 1 J 3, 7-10; Ps 98; J 1, 35-42 Św. Jan ukazuje, jak uczniowie zostali pociągnięci do Chrystusa, jak poszli za Nim poruszeni świadectwem Chrzciciela, jak przebywanie z Jezusem rozbudziło w nich jeszcze większe pragnienie bycia z Nim. Ta moc pociągania nie wygasła. Żarzy się w Słowie Bożym, w pragnieniu sprawiedliwości, w miłości braterskiej. Są to więzy miłości, którymi Ojciec pociąga nas do Syna.
05. #lectiodivina 1J 3, 11-21; Ps 100; J 1, 43-51 Jezus obiecuje, że zobaczymy jeszcze więcej i dotrzymuje obietnicy. Otwiera nam oczy na miłość. W jego Krzyżu widzimy, jak jesteśmy umiłowani i dostrzegamy, do jakiej miłości jesteśmy wezwani – by nie miłować słowem i językiem, lecz czynem i prawdą. W tej miłości uspokoimy nasze serce.
06.#lectiodivina Iz 60,1-6; Ps 72; Ef 3,2-3a.5-6; Mt 2,1-12 Obrazem ewangelicznym, który towarzyszy nam w Uroczystość Objawienia Pańskiego, jest pokłon trzech Magów. Pan ukazuje swą chwałę, życzliwość, bliskość, by wzbudzić w nas wiarę. Chce, abyśmy oddali Mu nasze próby „stania się jak bóg” i pozwolili, by ON uczynił nas dziećmi Bożymi.
07. #lectiodivina Iz 55, 1-11; Iz 12; 1 J 5, 1-9; Mk 1, 7-11 Zanurzenie się Jezusa w wody Jordanu, gdzie ludzie chrzczeni przez Jana pozostawiali swój grzech, zapowiada Jego zstąpienie do piekieł. Miłość Boga może podążyć za nami w otchłań, przed którą drugi człowiek musi się zatrzymać. To nie przypadek, że w Święto Chrztu Pańskiego słuchamy dokładnie tego samego fragmentu z Izajasza, co w Noc Wigilii Paschalnej.
08. #lectiodivina 1 Sm 1, 1-8; Ps 116B; Mk 1, 14-20 Dopóki nie otworzymy się na wezwanie do nawrócenia i Ewangelię o Królestwie, jesteśmy jak Anna opłakująca swe życie. „Nie możemy pozwolić, by świat widział w nas obraz jałowej ziemi, skoro otrzymaliśmy Słowo Boże, które jak deszcz zstąpiło z nieba” (św. Ireneusz).
09. #lectiodivina 1 Sm 1, 9-20; 1 Sm 2, 1bcde. 4-5. 6-7. 8abcd; Mk 1, 21-28 Liturgia Słowa ukazuje nam dwa cuda – wyproszone nowe życie i życie wyrwane z „paszczy lwa”. Przez wiarę doświadczamy takich cudów każdego dnia. To tajemnica Obecności Boga w naszej codzienności. „Im ręka Boża jest bardziej tajemnicza, tym jest silniejsza; im bardziej jest milcząca, tym jest potężniejsza” (J. H. Newman).
10. #lectiodivina 1 Sm 3, 1-10. 19-20; Ps 40; Mk 1, 29-39 Słowo Boże chce i może nas uzdrawiać na duszy i na ciele. Trzeba tylko pozwolić wziąć się za rękę, podprowadzić pod drzwi. Pan mówi, gdy zaczynamy słuchać.
11. #lectiodivina 1 Sm 4, 1b-11; Ps 44; Mk 1, 40-45 Boga nie możemy do niczego zmusić. Możemy Go o wszystko prosić.
12. #lectiodivina 1 Sm 8, 4-7. 10-22a; Ps 89; Mk 2, 1-12 Czasem nawet nie zdajemy sobie sprawy, że poprzez szukanie rozwiązania trudności jedynie w oparciu o ludzki rozsądek odrzucamy Boga (jak Izrael, gdy zażądał króla). Historia ludzi niosących paralityka pokazuje, że powinniśmy wykorzystać cały nasz rozsądek, by dostać się do Jezusa.
13. #lectiodivina 1 Sm 9, 1-4. 17-19; 10, 1a; Mk 2, 13-17 Bóg jest hojnym SIEWCĄ. Rzuca ziarno powołania nie tylko na żyzną glebę. To, co się dokonuje w sercu Saula, Lewiego i każdego z nas jest wielką tajemnicą Bożego miłosierdzia i naszej wolnej woli.
14. #lectiodivina 1 Sm 3,3b-10.19; Ps 40; 1 Kor 6,13c-15a.17-20; J 1,35-42 Aby usłyszeć głos Boga, trzeba wejść w przestrzeń słuchania i posłuszeństwa. To nie dzieje się automatycznie. Bóg szanuje naszą wolności czeka na słowo, gest, krok.
16. #lectiodivina 1 Sm 15, 16-23; Ps 50; Mk 2, 18-22 Zarówno I czytanie, jak Ewangelia koncentrują się wokół rozeznania, co się Bogu podoba. Samuel wyraźnie stwierdza, że milsze Bogu jest posłuszeństwo niż krwawe ofiary, a Jezus w obrazie wina i bukłaków potwierdza, że bez czystości serca post traci swą wartość.
17. #lectiodivina 1 Sm 17, 32-33. 37. 40-51; Ps 144; Mk 3, 1-6 Dawid staje naprzeciw Goliata jako KRÓL, KTÓRY BRONI SWEGO LUDU choć jeszcze nikt nie wie o jego królewskiej godności. Ewangelia ukazuje Jezusa w podobnej sytuacji – staje w obronie cierpiącego człowieka, narażając swoje życie.
18. #lectiodivina 1 Sm 18, 6-9; 19, 1-7; Ps 56; Mk 3, 7-12 Za Jezusem idą tłumy, w których obok siebie jest pszenica i kąkol, Dawid i Saul. Zgodnie z przypowieścią Jezusa dobro i zło będą wymieszane aż do końca świata. Ale podczas gdy Saul (kąkol) próbuje zdusić (zniszczyć) Dawida, Dawid nie występuje przeciw Saulowi, ale skupia swe siły na wzrastaniu w dobrem.
19. #lectiodivina 1 Sm 24,3-21; Ps 57; Mk 3,13-19 Dawid prześladowany przez Saula jest typem Chrystusa i Jego uczniów znienawidzonych przez świat. Słowo Boże odkrywa, że u podstaw tej obsesyjnej wrogości tkwi strach. „Saul bardzo się bał Dawida, bo Pan był z nim”. Z nami też jest Pan, który wzywa nas do towarzyszenia MU.
20. #lectiodivina 2 Sm 1, 1-4. 11-12. 19. 23-27; Ps 80; Mk 3, 20-21 Pan Bóg sprawił, że Dawid w swym psalmie żałobnym odmalował piękny obraz Saula: bystrzejszego od orłów, dzielniejszego od lwów, bohatera i króla troszczącego się o naród. W ten sposób Słowo Boże ukazało, jakim Saul mógł być, gdyby nie kierował się swoimi lękami, lecz zaufaniem Temu, Który go wybrał.
21. #lectiodivina Jon 3,1-5.10; Ps 25; 1 Kor 7,29-31; Mk 1,14-20 Jezus wzywa do nawrócenia. Nie mówi, z czego mamy się nawracać, ale wyraźnie wskazuje, DO CZEGO mamy się nawracać – do wiary w Ewangelię, do bycia z Nim. Bóg wybrał DZISIEJSZĄ Niedzielę Słowa Bożego na dzień nawrócenia każdego z nas.
22.#lectiodivina 2 Sm 5,1-7.10; Ps 89; Mk 3,22-30 Namaszczenie Dawida na króla w Hebronie dopełnia namaszczenia dokonanego przez Samuela. Powołanie usłyszane w głębi serca jest potwierdzane przez inne osoby (współmałżonka, Biskupa dopuszczającego do święceń kapłańskich, Wspólnotę zakonną przyjmującą kandydata).
23. #lectiodivina 2 Sm 6,12b-15.17-19; Ps 24; Mk 3,31-35 Czytając opis przeniesienia Arki Przymierza do Jerozolimy, warto zwrócić uwagę, że Miasto Dawidowe leżało na terenach, które nie były własnością żadnego z 12 pokoleń Izraela. Także w czasie wędrówki do Ziemi Obiecanej Arkę stawiano w centrum: wokół niej rozbijano obóz „w pewnym oddaleniu” (Lb2). Nikt nie jest w stanie zawłaszczyć sobie Pana Boga.
24. #lectiodivina 2 Sm 7, 4-17; Ps 89; Mk 4,1-20 Zbudować dom Bogu to jakby próbować ogarnąć NIEOGARNIONEGO. A to ON nas ogarnia, trzyma nas w dłoni jak siewca ziarno.
25. #lectiodivina Dz 22, 3-16; Ps 117; Mk 16, 15-18 W Święto Nawrócenia św. Pawła Apostoła Liturgia Słowa ukazuje nam zarówno nawrócenie Szawła, jak i Jedenastu Apostołów. Obydwa się dokonują w osobistym spotkaniu ze Zmartwychwstałym Panem.
26. #lectiodivina 2 Tm 1,1-8; Ps 96; Łk 10,1-9 Pan posłał wszystkich uczniów. Cały Kościół ma głosić Królestwo. Jedni drugich mamy wspierać modlitwą i świadectwem.
27. #lectiodivina 2 Sm 12,1-7a.10-17; Ps 51; Mk 4,35-41 Historia grzechu Dawida ukazuje dwie prawdy. Ucieczka przed odpowiedzialnością za popełnione zło zamiast uwolnić od jego konsekwencji jeszcze bardziej je potęguje. Boże przebaczenie nie cofa historii, ale daje siłę do dźwigania następstwa złych czynów.
28. #lectiodivina Pwt 18,15-20; Ps 95; 1 Kor 7,32-35; Mk 1,21-28 Jezus wyrzuca ducha nieczystego, rozkazując mu milczeć. Słowo Boże wchodząc do serca, oczyszcza je ze wszystkich innych słów (pokus, złych myśli, podszeptów złych duchów).
29. #lectiodivina 2 Sm 15, 13-14. 30; 16, 5-13a; Ps 3; Mk 5, 1-20 Ucieczka przed Absalomem była próbą wiary, z której Dawid wyszedł zwycięsko. Dzięki głębi zawierzenia nie uległ pokusie, by ściągnąć Bożą łaskę i błogosławieństwo do roli amuletu chroniącego od nieszczęść.
30. #lectiodivina 2 Sm 18, 9-10. 14b. 24-25a. 31 – 19, 3; Ps 86; Mk 5, 21-43 Dawid nie był idealnym ojcem, a jednak jego boleść po śmierci zbuntowanego Absaloma odkrywa nam coś z tajemnicy ojcowskiego serca Boga. Ojciec Niebieski ukochał nas grzeszników, którzy buntujemy się przeciw Niemu i wydał za nas Swego Syna Jednorodzonego, by wyrwać nas od zguby wiecznej.
31. #lectiodivina 2 Sm 24, 2. 9-17; Ps 32; Mk 6, 1-6 Rozkaz Dawida, by zliczyć Izraela i Judę, był targnięciem się na prawa samego Boga. Dawid był królem, nie właścicielem Izraela. Izrael od wyjścia z Egiptu stanowił wyłączną własność Pana, co przypieczętował dwukrotny spis przeprowadzony przez Mojżesza na pustyni według pokoleń i rodów (Lb1-4 i 26). W spisie zarządzonym przez człowieka chodzi o liczby, w spisie, którego zażądał Bóg, chodziło o imiona.
LUTY 2024
01. #lectiodivina 1 Krl 2, 1-4. 10-12; 1 Krn 29, 10b-11b. 11c-12; Mk 6, 7-13 Boże obietnice ukierunkowują ku życiu. Dawid na łożu śmierci jasno widzi, co jest największym jego skarbem i przekazuje synowi w dziedzictwo – jako najcenniejszy spadek – proroctwo Natana (2 Sm7).
02. #lectiodivina Ml 3, 1-4; Ps 24; Hbr 2, 14-18; Łk 2,22-40 W Ofiarowaniu Pana Jezusa w świątyni otrzymujemy łaskę, by dostrzec przedziwną wymianę darów. Człowiek może być poświęcony Panu Bogu, bo najpierw Bóg ofiarował się człowiekowi.
DZIEŃ ŻYCIA KONSEKROWANEGO
„Rolnik ma na celu życie bezpieczne i zasobne, polegające na obfitych plonach zbóż, zadaniem zaś jego jest oczyszczanie i uwalnianie swojej roli ze wszelkich cierni i bezużytecznego chwastu. (…) Podobnie i my, których celem jest królestwo Boże, musimy najpierw poznać, co jest naszym zadaniem. Bez tego daremne nasze wysiłki i trudy; bo kto podróżuje, nie znając drogi, zmęczy się tylko, a naprzód nie postąpi. (…)
Celem naszego powołania jest królestwo Boże, zadaniem natomiast, czyli bezpośrednim zamiarem, czystość serca, bez której do owego celu nikt dojść nie zdoła.”
(Jan Kasjan Rozmowy z Ojcami I,4,2-3)
W ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO spoglądamy na istotę konsekracji, objawioną w ewangelicznym opisie ofiarowania w Świątyni Dzieciątka Jezusa. Uległe Prawu, a nade wszystko uległe miłości, uznanie, że Jezus całkowicie i wyłącznie należy do Boga, jest podstawą obrzędu ofiarowania Pierworodnego Syna przez Maryję i Józefa.
ZA ŚLUBAMI CZYSTOŚCI, UBÓSTWA I POSŁUSZEŃSTWA stoi oddanie w ręce Boga całej swej osoby, z duszą i ciałem, potrzebami i pragnieniami. Odtąd przynależność do Boga, wyrażona w ślubowaniu rad ewangelicznych, wyznacza życiowe zadanie, by coraz bardziej stawać się Jego.
Życzymy wszystkim naszym Braciom i Siostrom idącym drogami Życia Konsekrowanego, aby wszystkie nasze myśli i uczynki zmierzały prosto do osiągnięcia czystości serca. Byśmy byli zdolni nie tylko sami ujrzeć Boga, ale także zajaśnieć innym pięknem człowieczeństwa według Bożego zamysłu i zachwycić ich Bożą wolą.
Niech Najświętsza Maryja Panna uczy nas TRWAĆ w ofiarowaniu, a Ojcowie Pustyni oraz Święci BENEDYKT I ROMUALD, którzy oświecają nas swoim życiem i naukami, wstawiają się za nami.
03. #lectiodivina 1 Krl 3, 4-13; Ps 119 (118), 9-10. 11-12. 13-14); Mk 6, 30-34 Salomon otrzymał mądrość, by troszczyć się o sprawiedliwość. To był zarazem dar i zadanie. Dar nieodwołalny, ale też zadanie, z którego miał zdać sprawę Dawcy wszelkich łask.
04. #lectiodivina Hi 7,1-4.6-7; Ps 147A; 1 Kor 9,16-19.22-23; Mk 1,29-39 Uzdrowienie, które niesie Jezus, uzdalnia do podjęcia wszystkich zadań i obowiązków, z których zwolniła choroba. Trzeba wstać i zacząć usługiwać
05.#lectiodivina 1 Krl 8, 22-23. 27-30; Ps 84; Mk 7, 1-13 Bóg wybiera proste znaki na objawienie swojej Obecności. Mimo całej wspaniałości świątyni Salomona tym znakiem była Arka Przymierza – zwykła akacjowa skrzynia, w której przechowywano Dekalog.
06. #lectiodivina 1 Krl 8, 22-23. 27-30; Ps 84; Mk 7, 1-13 Bóg jest ponad czasem i przestrzenią, ale dla nas ustanawia święte czasy i święte miejsca, byśmy mogli Go spotkać w naszym tu i teraz.
07. #lectiodivina 1 Krl 10, 1-10; Ps 37; Mk 7, 14-23
Chociaż wizyta królowej Saby jest symbolicznym szczytem potęgi Salomona, niesie już dyskretną zapowiedź jego upadku. Salomon błyszczy mądrością – obraca Boży dar na swoją chwałę.
08. #lectiodivina 1 Krl 11, 4-13; Ps 106; Mk 7, 24-30 Autor natchniony opisując niewierność Salomona, zanotował, że serce króla nie pozostało szczere wobec Pana, odwróciło się od Boga. Zewnętrzna nieczystość była obrazem nieczystego serca, które nie chciało i nie było już zdolne oglądać Boga. Tym samym mądrość Salomona musiała ulec zagładzie, bo „mądrość zstępująca z góry jest przede wszystkim czysta” (Jk3,17).
09. #lectiodivina 1 Krl 11, 29-32; 12, 19; Ps 81; Mk 7, 31-37 Pan Bóg zapowiadając przez proroka Achiasza, że oddaje Królestwo w ręce Jeroboama, objawił się jako prawdziwy Władca Izraela, który poniża i wywyższa, biedaka sadza wśród książąt, a możnych strąca z tronu.
10. #lectiodivina Pnp 8, 6-7 ; Ps 148; Łk 10, 38-42 W Święto św. Scholastyki Ewangelia przypomina, że służba i kontemplacja są jak rodzone siostry. Aby „ulecieć w głębiny niebios” trzeba żyć służbą.
Obchodzimy dziś Uroczystość św. Scholastyki, Matki wszystkich Benedyktynek. Postać św. Scholastyki znamy z opowiadania św. Grzegorza Wielkiego o św. Benedykcie. Pojawia się w cieniu wielkiego brata już pod sam koniec opowieści. Jak wszystkie kobiety pierwszych wieków chrześcijaństwa jest „Niewiastą cienia” (według pięknego określenia zastosowanego przez Romana Brandstaettera do Maryi). Jednak jej obecność w tym całym opowiadaniu, a przede wszystkim w rozwoju duchowym św. Benedykta jest kluczowa. Słynna scena, gdy Chrystus przychylił się do jej modlitwy i zamieniając jej łzy w gwałtowną burzę, zmusił św. Benedykta do pozostania przy siostrze, stała się okazją dla św. Grzegorza, by podkreślić prymat miłości nad prawem (Regułą). To wydarzenie stało się także początkiem nowego etapu w życiu św. Benedykta, który dzięki kobiecemu sercu swej siostry otworzył się na dar kontemplacji. Po opisie całonocnego czuwania i rozmowy rodzeństwa o radościach życia wiecznego, następuje ciąg wizji św. Benedykta, o których do tej pory św. Grzegorz nie wspominał ani razu. Pierwsze z tych widzeń związane jest ściśle ze św. Scholastyką. Benedykt trzy dni po rozmowie z siostrą ujrzał jej duszę, która w postaci gołębicy ulatywała w głębiny niebieskie. Siostra wyprosiła mu światłe oczy serca, by ujrzał, czym jest nadzieja naszego powołania, czym bogactwo chwały, o którym tak pragnęła rozmawiać całą noc podczas ich ostatniego spotkania.
Do dziś św. Benedykt i św. Scholastyka spoczywają we wspólnym grobie na Monte Cassino. „Podobnie jak duchem byli zawsze jednym w Bogu, tak i grób ciał ich nie rozłączył”. Są wspaniałym znakiem dla naszych czasów, jak w Bożym zamyśle mamy się wspierać w dążeniu ku szczytom nieba i odkrywać najgłębsze więzi, które nas łączą nie tylko w doczesności, ale i na wieczność.
11. #lectiodivina Kpł 13, 1-2. 45-46; Ps 32; 1 Kor 10,31-11,1; Mk 1,40-45 Niezwykle przejmującym komentarzem do dzisiejszej Ewangelii są niektóre średniowieczne krucyfiksy, na których Chrystus został przedstawiony jako trędowaty. ON wziął na siebie nasze boleści.
12. #lectiodivina Jk 1, 1-11; Ps 119; Mk 8, 11-13 Znaki towarzyszą WIERZĄCYM, ponieważ WIARA ROZPOZNAJE ICH ZNACZENIE. Dla niewierzących będą tylko przypadkiem, oszustwem lub sztuczką iluzjonisty.
13. #lectiodivina Jk 1, 12-18; Ps 94; Mk 8, 14-21 Najbliższy kontekst dzisiejszej Ewangelii, czyli cud rozmnożenia chleba, każe nam się zastanowić nad właściwym sensem stwierdzenia, że uczniowie zapomnieli wziąć chlebów i tylko JEDEN CHLEB mieli z sobą w łodzi. Może chodzić o CHLEB ŻYCIA – o Jezusa. Uczniowie mają Go ze sobą w łodzi, a zachowują się tak, jakby Go nie widzieli, jakby zarazili się ślepotą faryzeuszów.
Wielki Post w tradycji Kościoła jest wędrówką. Nawiązuje do 40-letniej wędrówki Izraela przez pustynię ku Ziemi Obiecanej. Nie była to łatwa i przyjemna droga, ale prowadziła ku wypełnieniu Bożej Obietnicy, ku wypełnieniu nadziei wielu pokoleń.
Liturgia przypomina, że zdążamy ku świętowaniu i wzywa, byśmy „z oczyszczoną duszą RADOŚNIE oczekiwali świąt wielkanocnych”. Radość, do której jesteśmy zaproszeni, jest owocem Ducha Świętego, który uzdalnia nas do pielgrzymki ku nowemu życiu – NAWRÓCENIA, bo „radosnego dawcę miłuje Bóg.”(2 Kor 9,7)
Tematem przewodnim czytań Wielkiego Postu w obecnym roku, czyli – według Lekcjonarza – w Roku B, jest PRZYMIERZE. W kolejne niedziele będziemy zachęcani, by patrzeć na historię zbawienia jako historię kolejnych Przymierzy, jakie Pan Bóg ofiarowuje ludzkości, by przygotować ją do przyjęcia daru Przymierza, które zawrze z nami na wieczność w Swoim Synu. Nie możemy jednak poprzestać na poznawaniu „wydarzeń minionych”. Kościół poprzez Liturgię Wielkiego Postu przygotowuje nas do odnowienia Przymierza, jakie osobiście zawarliśmy z Panem Bogiem w chwili Chrztu. Świadome i wypływające z samej głębi serca ODNOWIENIE PRZYRZECZEŃ CHRZCIELNYCH, CZYLI ODNOWIENIE PRZYMIERZA, w czasie Wigilii Paschalnej jest celem naszej 40-dniowej pielgrzymki.
14. #lectiodivina Jl 2,12-18; Ps 51;2 Kor5, 20–6,3; Mt 6, 1-6 Środa Popielcowa rozpoczyna drogę ku ODNOWIENIU PRZYMIERZA, jakie zawarliśmy z Bogiem we Chrzcie Świętym. Proroctwo Joela potwierdza z całą mocą, że w nawróceniu chodzi właśnie o Przymierze, gdy przywołuje słowa, jakimi Pan odnowił je po tym, jak Izrael się sprzeniewierzył, czyniąc sobie złotego cielca (Jl13 b-Wj34,6).
15. #lectiodivina 2 Kor 3 -7; Ps 30; J 19, 25-27 Maryja jest Matką Pocieszenia przez wzgląd na szczególną więź, jaka łączy Ją z Bogiem – Ojcem wszelkiej pociechy, naszym Obrońcą i Pocieszycielem. Jako Jej dzieci uczestniczymy w tej więzi i w misji, by opatrywać rany serc złamanych.
Obchodzimy dziś Święto Matki Bożej Pocieszenia, Głównej Patronki Kongregacji Camaldoli oraz wszystkich Mniszek Kamedułek. W Arezzo we wspaniałej kaplicy został umieszczony skromny wizerunek Matki Bożej, nazwanej przez wiernych Madonna del Conforto. Maryja przez jego znak przyszła z pomocą mieszkańcom miasta w czasie nasilających się trzęsień ziemi. W pomieszczeniu, gdzie konwersi kamedulscy służyli ubogim, nad piecem była wmurowana wykonana z majoliki reprodukcja Madonny z Provenzano. 15 lutego 1796 ten zniszczony i sczerniały od dymu wizerunek zajaśniał niezwykłym światłem. Stało się to, gdy kilku mężczyzn modliło się o ustanie kataklizmu odmawiając Litanię loretańską, a jeden z nich zapalił lampkę przed Najświętszą Panną. Jednocześnie zakończyły się wstrząsy sejsmiczne w okolicach Arezzo. Wdzięczność i dziecięce oddanie Matce Bożej Pocieszenia przejawia się żywo do dziś. W pieśni na jej cześć śpiewamy:
„Wszystko, co w głębi duszy gra,
wszystko, co kwitnie wkoło
i cała nasza miłość
dla Ciebie, Matko, są.”
(fragment pieśni z Arezzo “Bianca Regina” tłum. Mniszki Kamedułki w Tyszowcach)
16.#lectiodivina Iz 58, 1-9a; Ps 51; Mt 9, 14-15 Wzrok łucznika musi być utkwiony nie w łuk i strzałę, ale w tarczę, do której celuje. Podobnie uwaga poszczącego musi się skupić na tym, dlaczego (dla Kogo) pości.
17. #lectiodivina Iz 58, 9b-14; Ps 86; Łk 5, 27-32 U progu Wielkiego Postu Ewangelia przypomina powołanie Lewiego, ponieważ powołanie jest Przymierzem zawartym pomiędzy Panem a powołanym.
18. #lectiodivina Rdz 9,8-15; Ps 25; 1 P 3,18-22; Mk 1,12-15 Bóg zawarł przymierze z Noem i całym stworzeniem, byśmy wiedzieli, że w walce, którą toczymy jest naszym sprzymierzeńcem. On nas ocala. On walczy w naszej obronie. On za nas zwycięża. Mamy udział w Jego zbawieniu, gdy pozostajemy wierni Przymierzu.
19. #lectiodivina Kpł 19, 1-2. 11-18; Ps 19; Mt 25, 31-46 Pan Bóg powołuje nas do świętości, dał nam konkretne zadanie do spełnienia wobec naszych braci. Bez znaku miłości bliźniego (jak bez drogowskazu) nie umielibyśmy rozpoznać, czy nasze wysiłki zmierzają we właściwym kierunku.
20. #lectiodivina Iz 55, 10-11; Ps 34; Mt 6, 7-15 Gdy się modlimy Słowem Bożym, czyli gdy np. odmawiamy Psalmy lub MODLITWĘ PAŃSKĄ, nasza dusza nasiąka Duchem Bożym.
21. #lectiodivina Jon 3, 1-10; Ps 51; Łk 11, 29-32 Znak jest dawany przez Boga tylko w jednym celu – ku nawróceniu. Natomiast domaganie się znaku od Boga to wystawiane Pana Boga na próbę – postawa, która zamyka na nawrócenie.
Dziś (21 II) obchodzimy w naszym Zakonie Kamedulskim Wspomnienie św. Piotra Damiana. Dzień Jego Narodzin dla Nieba przypadł 21 lutego 1072 roku w Faenzy, gdy wracał z Rawenny do swego umiłowanego Klasztoru w Fonte Avellana. Zmarł w drodze, tak jak całe jego życie było „w drodze”. W osobie św. Piotra Damiana Pan Bóg ukazał, w jaki sposób można łączyć zdawałoby się przeciwstawne dary i powołania w służbie Kościołowi. Człowiek, który wybrał życie pustelnicze i związane z tym milczenie, został zarazem obdarowany wybitnym talentem literackim. Był mistrzem słowa zarówno w prozie, jak i w poezji. Dopiero 100 lat później dorównał mu św. Bernard z Clairvoux. Korzystał z daru słowa, by dzielić się doświadczeniem życia duchowego i walczyć ze wszystkim, co szpeciło Kościół święty w jego czasach. Jego listy, kazania, wiersze, żywoty świętych były przekazywane kolejnym pokoleniom, także dzięki temu, że zachwycały bogactwem języka. Pan Bóg wykorzystał jego talent, by oddziaływać przez jego twórczość na dużo większy krąg odbiorców niż tylko ci, do których św. Piotr mógł dotrzeć osobiście w swych licznych podróżach. Reforma Kościoła, o którą zabiegał w swych pismach, rozpoczęła się krótko po jego śmierci. Papież św. Grzegorz VII wykorzystał grunt przygotowany przez św. Piotra i wprowadzić w życie jego postulaty, by Kościół zajaśniał świętością życia swych pasterzy.
Prośmy dziś św. Piotra Damiana, by swoim wstawiennictwem pomógł nam wykorzystać wszystkie dary, którymi zostaliśmy wyposażeni przez naszego Stwórcę, byśmy nie zakopywali ofiarowanych nam talentów.
22. #lectiodivina 1 P 5, 1-4; Ps 23; Mt 16, 13-19 Kościół został zbudowany na wierze, a nie na sukcesie, zysku, popularności. I dlatego w Kościół trzeba wierzyć, szczególnie wtedy, gdy wydaje się mały i słaby jak ziarnko gorczycy.
23. #lectiodivina Ez 18, 21-28; Ps 130; Mt 5, 20-26 Triumfem Bożej Sprawiedliwości jest nawrócenie grzesznika.
24. #lectiodivina Pwt 26, 16-19; Ps 119; Mt 5, 43-48 Jeżeli Bóg pragnie, byśmy byli dla siebie nawzajem życzliwi i pełni szacunku, to przede wszystkim dlatego, że On taki jest dla nas. Nie możemy Go naśladować we wszechmocy i wszechwiedzy, ale mamy możliwość upodobnić się do Niego przez dobroć i miłosierdzie.
25. #lectiodivina Rdz 22,1-2.9-13.15-18; Ps 116; Rz 8, 31b-34; Mk 9,2-10 Tajemnica Przemienienia objawia, kim jest Ten, w Którego Krwi zostało zawarte Nowe Przymierze. Izaak był jedynie cieniem Jedynego, Umiłowanego Syna, którego Ojciec nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał.
26. #lectiodivina Dn 9, 4b-10; Ps 79; Łk 6, 36-38 W pewnym sensie to właśnie świadomość własnej nędzy i grzeszności umożliwia nam okazywanie autentycznego miłosierdzia, bez poczucia jakiejkolwiek wyższości. Mamy pomagać sobie iść przez życie jak brat bratu, jak biedak biedakowi.
27. #lectiodivina Iz 1, 10. 16-20; Ps 50; Mt 23, 1-12 Słowo Boże stawia nas wobec dwóch postaw życiowych, które nie dadzą się ze sobą pogodzić. Albo się żyje, żeby się ludziom pokazać albo wszystkie czyny spełnia się w świadomości, że oczy Boże są na nas nieustannie zwrócone.
28. #lectiodivina Jr 18, 18-20; Ps 31; Mt 20, 17-28 Bycie uczniem Jezusa nie jest tożsame z posiadaniem dojrzałej, głębokiej wiary, zwłaszcza jeśli myli się wiarę z entuzjazmem. Tymczasem entuzjazm jest niebezpieczny, gdy nie pozwala spojrzeć krytycznie na swoją wiarę i pogłębić ją. Jakub i Jan byli tak pochłonięci (rozentuzjazmowani) wizją Jezusa zasiadającego na tronie w Królestwie Bożym, że nie docierały do nich słowa o Męce i Zmartwychwstaniu.
29. #lectiodivina Jr 17, 5-10; Ps 1; Łk 16, 19-31 Wybierając drogi, na których pragniemy znaleźć szczęście, nie wolno nam ignorować podstawowego faktu – DOKĄD te drogi prowadzą.
MARZEC 2024
01. #lectiodivina Rdz 37, 3-4. 12-13a. 17b-28; Ps 105; Mt 21, 33-43. 45-46 Przypowieść o zabiciu syna właściciela winnicy zestawiona z losami Józefa sprzedanego w niewolę przez braci przypomina, że mimo ludzkiej niegodziwości losy świata spoczywają w rękach Boga. On bierze ostateczną odpowiedzialność za kształt budowli, którą ludzkość wznosi przez pokolenia. On Jeden ma moc podnieść odrzucony kamień i umieścić go w zworniku sklepienia.
02. #lectiodivina Mi 7, 14-15. 18-20; Ps 103; Łk 15, 1-3.11-32 Historia marnotrawnego syna ukazuje, że jego fundamentalnym grzechem było zerwanie relacji z Ojcem. Wszystko, co nastąpiło później, stanowiło jedynie tragiczne konsekwencje pierwszej decyzji. Patrząc na całą przypowieść w tym świetle, trudno nie zauważyć, że starszy „porządny” syn jest zasadniczo w tej samej sytuacji co młodszy, nie dbając o żywą relację z Ojcem.
03. #lectiodivina Wj 20,1-17; Ps 19; 1 Kor 1,22-25; J 2,13-25 III Niedziela Wielkiego Postu zawsze nam przypomina, że mamy oddawać cześć Ojcu w DUCHU i PRAWDZIE. Jezus objawia, czym jest kult Nowego Przymierza: to ON w Misterium Paschy staje się nasza Ofiarą, Świątynią i Kapłanem. W NIM otrzymujemy Nową Liturgię i Nowe Prawo. Nie możemy patrzeć na Dekalog jedynie przez „literę”, ale mamy obowiązek w przykazaniach „nie zabijaj, nie kradnij, nie cudzołóż, …” dostrzegać zobowiązanie do dbania o życie, dobro, wierność, prawdę, uczciwość.
04. #lectiodivina Syr 51, 13-20; Ps 15; Flp 3, 8-14; J 15, 9-17; Czytania na Święto św. Kazimierza ukazują dynamikę miłości. Cała inicjatywa należy do Pana: umiłowanie, wybranie, wezwanie do przyjaźni. Człowiek ma przywilej, by na to obdarowanie odpowiedzieć i przez to stać się w pełni sobą.
05. #lectiodivina Dn 3, 25. 34-43; Ps 25; Mt 18, 21-35 Jeśli nie chcemy przebaczyć naszym winowajcom, to komunikujemy Bogu w ten sposób, co myślimy o Jego przebaczeniu. Ile jest dla nas warte Jego miłosierdzie, skoro nie chcemy Go naśladować nawet w nikłym stopniu?
06. #lectiodivina Pwt 4, 1. 5-9; Ps 147B; Mt 5, 17-19 Znak nie zastępuje tego, co oznacza. Bóg dał nam prawa i nakazy, byśmy pełnili Jego wolę. Zewnętrzny znak ma tylko POTWIERDZIĆ dyspozycję serca.
07. #lectiodivina Jr 7, 23-28; Ps 95; Łk 11, 14-23 Jezus jest Mocarzem, który związał i ograbił szatana – zabrał jego broń i rozdał łupy. Jesteśmy wolni, ale czy nie wlecze się za nami mentalność niewolników?
08. #lectiodivina Oz 14, 2-10; Ps 81; Mk 12, 28b-34 Nawrócenie to w swej istocie umiłowanie Boga z całego serca, z całej duszy, z całej mocy. Dlatego nawrócenie dotyczy wszystkich: grzeszników i świętych. Dopóki żyjemy na tej ziemi, zawsze możemy kochać więcej. Nawrócenie nie jest wyłącznie wysiłkiem człowieka. To dar: „Uleczę ich niewierności i umiłuję z serca”.
09. #lectiodivina Oz 6, 1-6; Ps 51; Łk 18, 9-14 Bywa, że nasza modlitwa i dziękczynienie nie oddają Bogu chwały. Dzieje się tak, gdy w sercu żywimy pogardę, zawiść lub nienawiść do bliźnich. Wtedy Bóg odwraca twarz od modlitwy płynącej z takiego serca, podobnie jak nie chciał patrzeć na ofiarę Kaina.
10. #lectiodivina 2 Krn 36,14-16.19-23; Ps 137; Ef 2,4-10; J 3,14-21 Gdy zrywamy Przymierze, Bóg dochowuje nam wierności. Gdy odchodzimy w ciemności, Bóg nie przestaje być Światłem. Takim Bogiem trzeba się radować.
11. #lectiodivina Iz 65,17-21; Ps 30; J 4,43-54 Jak na początku świat został stworzony SŁOWEM, tak Jezus dokonuje SŁOWEM nowego stworzenia. Wystarcza Jego Słowo, by uzdrowić, przywrócić do życia, uzdolnić do wiary.
12. #lectiodivina Ez 47,1-9,12; Ps 46; J 5, 1-16 Mamy wśród nas ŹRÓDŁO WODY ŻYWEJ. To już nie człowiek skacze do sadzawki, gdy woda łaskawie się poruszy, ale woda podpływa pokornie pod ludzkie stopy i pyta, „czy chcesz być zdrowy?”
13. #lectiodivina Iz 49,8-15; Ps 145; J 5,17-30 Świat jest dziełem Boga. I właśnie dlatego, że „Ojciec działa aż do teraz”, możemy mieć nadzieję, że dzieje świata zostaną wplecione w Ewangelię.
14.#lectiodivina Wj 32,7-14; Ps 106,19-23; J 5,31-47 Nasza relacja z Bogiem jest oparta na WIERZE. Idziemy pośród znaków i świadectw, a nie dowodów.
15. #lectiodivina Mdr 2,1a.12-22; Ps 34; J 7,1-2.10.25-30 Tak jak mieszkańcom Jerozolimy z czasów Jezusa łatwo przychodzi nam stwierdzać, że wszystko już wiemy o Bogu. Zapominamy, że zamykanie w ludzkich terminach Niepojętego Misterium wcale nie oznacza, że Je znamy, że przestało być TAJEMNICĄ WIARY.
16. #lectiodivina Jr 11,18-20; Ps 7; J 7,40-53 Czasem łaska wiary rozwija się w sercu na przekór ludzkiej logice. Nikodem opowiada się tym wyraźniej za Jezusem, im bardziej odrzucają Go inni faryzeusze – aż przyzna się otwarcie do Ukrzyżowanego.
17. Jr 31,31-34; Ps 51; Hbr 5,7-9; J 12,20-33 Ofiarą Nowego przymierza jest Życiodajna Śmierć Chrystusa. To Ona sprawia, że to Przymierze jest Wieczne i Święte, Nierozerwalne. Wszystko, co mogłoby Je zniszczyć, zostało na Krzyżu przemienione w to, co Je umacnia.
18. #lectiodivina Dn 13, 1-9. 15-17. 19-30. 33-62; Ps 23; J 8,1-11 Historia Zuzanny i opowieść o kobiecie schwytanej na cudzołóstwie pomagają zrozumieć, po co Bóg dał Prawo. Dekalog to Boża decyzja, by stanąć w obronie człowieka. Bóg nie chce, by ktoś nas zabił, okradł, zdradził, okłamał. Kiedy człowiek odrzuca przykazania, swoją postawą oświadcza, że MA PRAWO być zabity, okradziony, zdradzony, okłamany.
19. #lectiodivina 2 Sm 7, 4-5a. 12-14a. 16; Ps 89; Rz 4, 13. 16-18. 22; Mt 1, 16. 18-21. 24a Bóg wkracza w nasze plany, gdy nadchodzi GODZINA. I dopiero Jego plan nadaje sens naszym planom. Doświadczyli tego Józef i Maryja, dlatego są patronami wszystkich, którym życiowe plany walą się w gruzy. Oni wiedzą, jak przejść przez rumowisko.
20. #lectiodivina Dn 3,14-20.91-92.95; Ps Dn 3,52-56; J 8,31-42 Azariasza, Chananiasza i Miszaela wyzwolił ogień, w którym z rozkazu króla mieli spłonąć. Ogień spalił nie ich, ale więzy, którymi byli spętani przed wrzuceniem do pieca. Podobnie wyzwala PRAWDA. Boimy się jej czasem jak ognia, ale kiedy stajemy w Jej Blasku trawi jak płomień wszystko, co więzi.
21. #lectiodivina Rdz 17,3-9; Ps 105,4-9; J 8,51-59 W Święto Przejścia do Nieba świętego Ojca Naszego Benedykta przypominamy sobie CEL naszej drogi. Poszliśmy za Chrystusem, aby z NIM być na zawsze, a wieczność z Chrystusem to udział w Jego chwale.
22. #lectiodivina Jr 20,10-13; Ps 18; J 10,31-42 Ewangelia wg św. Jana uzmysławia nam zaskakujący fakt. Każda forma niewiary jest próbą zabicia Boga.
23. #lectiodivina Ez 37,21-28; Jr 31,10-13; J 11,45-57 Zabijając Chrystusa ludzie nie współpracują z Bogiem ani nie są nieświadomymi narzędziami w Jego ręku. Zbawienie dokonuje się POMIMO, a nie dzięki ich czynom.
24. #lectiodivina Iz 50,4-7; Ps 22; Flp 2,6-11; Mk 14, 1 – 15, 47
I skoro lud nie drżał,
zadrżała ziemia.
skoro lud się nie uląkł,
ulękły się niebiosa.
skoro lud szat nie rozdarł,
rozdarł je Anioł.
skoro lud nie lamentował,
„Pan z nieba odezwał się grzmotem
i głos swój dał słyszeć Najwyższy”.
(Meliton z Sardes, Homilia paschalna)
Niedziela Palmowa poprzez zestawienie Ewangelii o wjeździe Pana Jezusa do Jeruzalem z opisem Męki Pańskiej każe nam przypatrzeć się naszej WIERZE. Czy zatrzymuje się ona tylko na entuzjazmie, a słabnie, gdy przychodzi ucisk? Czy też prowadzi do głębokiej SKRUCHY SERCA?
25. #lectiodivina Iz 42,1-7; Ps 27; J 12,1-11 „Chrystus umarł za nasze grzechy ZGODNIE Z PISMEM”. Słowo Boże nie ukazuje nam Męki Pańskiej od strony psychologicznej czy fizjologicznej. Każe nam pytać o SENS tych wydarzeń i zarazem rzuca na nie światło przez Pisma, pośród których szczególne miejsce zajmuje Pieśń o Słudze Pańskim, który został ustanowiony PRZYMIERZEM dla ludzi.
26. #lectiodivina Iz 49,1-6; Ps 71; J 13,21-33.36-38 Opis Męki Pańskiej nie służy zaspokojeniu naszej ciekawości, co i dlaczego (z ludzkiego punktu widzenia) się wydarzyło. Natomiast uczy nas rozpoznawać ZBAWCZY PLAN BOGA nawet wtedy, gdy ludzie poprzez zdradę i zaparcie się Chrystusa odcinają się od Bożego Dzieła.
27. Wielka Środa #lectiodivina Iz 50,4-9a; Ps 69; Mt 26,14-25 W centrum Ewangelii jest Jezus Chrystus do tego stopnia, że nawet w opisie zdrady Judasz pozostaje w cieniu, a Słowo koncentruje naszą uwagę na Jezusie, w którym wypełniają się Pisma.
28. Wielki Czwartek #lectiodivina Wj 12, 1-8. 11-14; Ps 116B; 1 Kor 11, 23-26; J 13, 1-15 Jezus pozostawił nam przykład, byśmy sobie nawzajem umywali nogi. Dziś w DNIU Kapłańskim, DZIĘKUJEMY NASZEMU PASTERZOWI I PREZBITEROM ZA ICH POSŁUSZEŃSTWO POLECENIU JEZUSA, ZA OBMYWANIE NASZYCH NÓG W SAKRAMENTACH I POSŁUDZE SŁOWA. Musimy mieć jednak świadomość, że przyjmowanie ich służby to zbyt mało – my też mamy umywać Im nogi (a także sobie nawzajem). CODZIENNIE! Modlitwą i ludzką życzliwością.
29. WIELKI PIĄTEK
30. CISZA WIELKIEJ SOBOTY
31. NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA
KWIECIEŃ 2024
01. #lectiodivina Dz 2,14.22-32; Ps 16; Mt 28,8-15 Jezus Zmartwychwstały idzie przed swymi braćmi i uczniami, którzy mają podążyć za Nim do Galilei. Wezwanie „Pójdź za Mną” z pierwszych stron Ewangelii nabiera nowego znaczenia, gdyż oznacza, że mamy „iść za” czyli NAŚLADOWAĆ Zmartwychwstałego.
02. #lectiodivina Dz 2, 36-41; Ps 33; J 20, 11-18; ZMARTWYCHWSTAŁEGO rozpoznaje się przez SŁOWO.
03. #lectiodivina Dz 3,1-10; Ps 105; Łk 24,13-35 Bóg ma więcej sposobów, by do nas dotrzeć niż my, by się przed NIM zabarykadować.
04. #lectiodivina Dz 3, 11-26; Ps 8; Łk 24, 35-48 Prawda o Zmartwychwstaniu jest żywa, dlatego potrzebuje nieustannego utwierdzania, świadectwa, żywej wiary i życia wiarą.
05. #lectiodivina Dz 4,1-12; Ps 118; J 21,1-14 Jezus dał nam wskazówkę, że drzewo rozpoznaje się po jego owocach. I właśnie po owocach rozpoznajemy, kim jest Jezus. To DRZEWO ŻYCIA.
06. #lectiodivina Dz 4,13-21; Ps 118; Mk 16,9-15 Jezus jest Bożą Mądrością – wie, ile możemy sami z siebie. Jezus jest także Bożą Mocą – wie, ile możemy z Jego łaską.
07. #lectiodivina Dz 4, 32-35; Ps 118; 1 J 5, 1-6; J 20,19-31 Ewangelia każe nam spytać siebie samych, czym jest wiara, skoro dzięki niej mamy życie wieczne. To musi być coś znacznie więcej niż wyrecytowanie Credo – TO MUSI BYĆ DOTKNIĘCIE ZMARTWYCHWSTAŁEGO.
08. #lectiodivina Iz 7, 10-14; 8, 10c; Ps 40; Hbr 10, 4-10; Łk 1, 26-38 UROCZYSTOŚĆ ZWIASTOWANIA PAŃSKIEGO
Wcielenie Syna Bożego objawia wartość ludzkiego ciała. Możemy CHWALIĆ BOGA W NASZYM CIELE, czy jemy, czy pijemy, czy żyjemy, czy umieramy.
09. #lectiodivina Dz 4,32-37; Ps 93; J 3,7b-15 Poznanie Królestwa Bożego nie zależy od ludzkich starań, lecz od OBJAWIENIA. Nasze zadanie to przyjąć dane nam Objawienie wiarą. Dopiero potem otwiera się przestrzeń dla ludzkich starań.
10. #lectiodivina Dz 5,17-26; Ps 34,2-9; J 3,16-21 W świetle paschalnym odkrywamy moc Słowa Bożego, które pracowało w Nikodemie, a dziś pracuje w naszych sercach. Prawda o Bożej Miłości, która zbawia, kiełkowała w Nikodemie, aż przywiodła go do Ukrzyżowanego jako Światła Życia.
11. #lectiodivina Dz 5,27-33; Ps 34; J 3,31-36
Wiara w Syna Bożego daje życie, ponieważ uznaje, że Bóg posłał swego Syna dla naszego zbawienia. Wyznajemy nie tylko, że Bóg istnieje, ale również, że Bóg zna i kocha każdego z nas. Wiara, która zbawia, uzdalnia nas do więzi z TYM, KTÓRY JEST i żyje na wieki.
12. #lectiodivina Dz 5, 34-42; Ps 27; J 6, 1-15 Jezus objawia swą chwałę, wychodząc od najbardziej przyziemnej potrzeby człowieka – głodu. Mamy oddawać cześć Bogu nie tylko w tym, co wzniosłe, ale w całym życiu z jego zwyczajnością.
13. #lectiodivina Dz 6,1-7; Ps 33; J 6,16-21 Cud kroczenia po wodzie (symbolu śmierci i otchłani) staje się zrozumiały dopiero w blasku Zmartwychwstania. Bóg nie depcze praw natury, które sam ustanowił, ale nad nimi panuje.
14. #lectiodivina Dz 3, 13-15. 17-19; Ps 4; 1 J 2, 1-5; Łk 24, 35-48 Pascha Chrystusa dopełnia się w naszym nawróceniu i odpuszczeniu grzechów. Pan za nas wszystkiego dokonał, a jednak nie stawia nas przed faktem dokonanym, bo chce, byśmy przez nawrócenie stawali się pełnoprawnymi współuczestnikami Jego Paschy.
15. #lectiodivina Dz 6, 8-15; Ps 119; J 6, 22-29 Św. Jan stawia nas wobec długiego dialogu Jezusa z tłumem, który był świadkiem rozmnożenia chlebów. U początku tego dialogu Ewangelia przynagla nas do rachunku sumienia: czy zadając Bogu pytania, naprawdę CHCEMY WYSŁUCHAĆ JEGO ODPOWIEDZI?
16. #lectiodivina Dz 7,51-59;8,1; Ps 31; J 6,30-35
Ojciec daje nam codziennie chleb z nieba. Dla wierzących jest to znak, Jego Opatrzności. Niewierzący szukają bardziej przekonujących znaków, bo wolą wiedzieć niż wierzyć.
17. #lectiodivina Dz 8, 1b-8; Ps 66; J 6, 35-40 Chleb leżący na stole jest dla wszystkich głodnych, ale można go odrzucić i wybrać coś innego. Podobnie jest z Chlebem życia. Jezus nikogo nie odrzuca, ale ON sam bywa odrzucany przez ludzi.
18. #lectiodivina Dz 8,26-40; Ps 66; J 6,44-51 Wierzący są uczniami Boga, bo jedynie od Niego można nauczyć się WIARY, KTÓRA DAJE ŻYCIE. Obraz nauki zawiera w sobie połączenie daru nauczyciela i wysiłku ucznia: łaski i zadania.
19.#lectiodivina Dz 9,1-20; Ps 117; J 6,52-59 Eucharystia wymaga stanięcia w wierze i nie dopuszcza kompromisu. Wobec Misterium Ciała i Krwi Pańskiej nie można pozostać letnim zgodnie z Ap 3,15 „Obyś był zimny albo gorący”.
20. #lectiodivina Dz 9,31-42; Ps 116B; J 6,55.60-69 Jezus wymaga radykalnego przyjęcia Jego Słowa, ponieważ to jedyna droga, na której osiągniemy życie. Musimy nieustannie sobie uświadamiać, że wiara to nie sprawa światopoglądu, ale życia – chodzi o nasze życie.
21. #lectiodivina Dz 4,8-12; Ps 118; 1 J 3,1-2; J 10,11-18 Dzisiejsza Niedziela Dobrego Pasterza jest szansą, byśmy obudzili w sobie wdzięczność. Jest KTOŚ, kto jest gotów oddać za nas życie i udowodnił, że nie są to puste deklaracje. Jesteśmy dla Boga tak cenni i drodzy, że warto żyć.
22. #lectiodivina Dz 11, 1-18; Ps 42; J 10, 1-10 Jezus jest Bramą, która umożliwia nam wejście i wyjście. Nie jesteśmy skazani dłużej na tkwienie w jednej alternatywie grzechu i śmierci.
23. #lectiodivina Dz 1,3-8; Ps 126; Flp 1,20c-30; J 12,24-26 Jezus ukazał, że doświadcza się ŻYCIA, gdy przeżywa się je jako dar, nawet jeśli jest to dar odrzucony przez innych. Przetarł nam tę drogę, byśmy się nie cofali z lęku przed straconym życiem.
24. #lectiodivina Dz 12,24-13,5a; Ps 67; J 12,44-50 Słowo Jezusa jest naszym sędzią, ponieważ tylko w NIM mamy życie wieczne. Jeśli Je odrzucamy, wydajemy na siebie wyrok.
25. #lectiodivina 1 P 5, 5b-14; Ps 89; Mk 16, 15-20 Jezus powierza nam swoją Ewangelię, to znaczy wierzy nam i ufa, choć zna naszą słabość.
26. #lectiodivina Dz 13,26-33; Ps 2,6-11; J 14,1-6 Nasza wiara nie jest łatwa i przyjemna, bo prowadzi przez Krzyż, ale wiara daje POKÓJ SERCA, bo Krzyż jest fundamentem zbawienia i bramą zmartwychwstania. Nasze serca nie muszą się trwożyć na Drodze, którą jest Jezus.
27.#lectiodivina Dz 13,44-52; Ps 98; J 14,7-14 Mamy serce stworzone dla Boga i nic mniejszego nam nie wystarczy.
28. #lectiodivina Dz 9,26-31; Ps 22; 1 J 3, 18-24; J 15, 1-8 Bycie uczniem Chrystusa to ciągły wysiłek, by STAWAĆ SIĘ UCZNIEM. Oddajemy chwałę Ojcu nie poprzez deklaracje, ale poprzez życie, które z nas tryska jak sok z winogron.
29. #lectiodivina 1 J 1, 5-2, 2; Ps 103; Mt 11, 25-30 Jezus wzywa ku sobie obciążonych obietnicą: „a JA was pokrzepię” (dosłownie „dam wam odpocząć”). Odpoczynek, jaki znajdujemy w NIM, jest związany z poznaniem Ojca, bo to jedyne, co „nam wystarczy” (J14,8).
30. #lectiodivina Dz 14,19-28; Ps 145 J 14,27-31a Chrystusowy pokój opiera się na nadziei zbawienia, dlatego nie może go nam odebrać żadne szczęście i nieszczęście, z jakich utkany jest człowieczy los.
MAJ 2024
1. #lectiodivina Dz 15,1-6; Ps 122; J 15,1-8 Ewangelia na Wspomnienie św. Józefa Rzemieślnika przedstawia zdumienie, jakie budziły mądrość i cuda Jezusa wśród mieszkańców Nazaretu. Jak trudno nam uwierzyć, że Bóg działa w nas i naszych Bliskich, że upodobał sobie „ubogie środki”!
2. #lectiodivina Dz 15,7-21; Ps 96; J 15,9-11 Wypełnianie przykazań jako probierz miłości przypomina, że miłość Chrystusowa łączy się z ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ.
3. #lectiodivina Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab; Ps: Jdt 13,18-20; Kol 1,12-16; J 19,25-27 Jezus czyni Maryję naszą Matką, byśmy byli Jego braćmi i siostrami. Musimy jednak pamiętać o Jego wcześniejszych słowach, że Jego matką, bratem i siostrą jest każdy, kto słucha Słowa Bożego i wypełnia Je.
04. #lectiodivina Dz 16,1-10; Ps 100; J 15,18-21 Kościół jest prześladowany i „w nienawiści od wszystkich” przez wzgląd na Chrystusa, nawet jeśli historycy doszukują się przyczyn psychologicznych, socjologicznych, ekonomicznych i innych, by wyjaśnić zjawisko prześladowań. Najlepszym potwierdzeniem prawdziwości słów Jezusa jest Maryja, której Sercu w I Sobotę miesiąca wynagradzamy za zniewagi i bluźnierstwa, za nienawiść względem Niej i jej wizerunków.
05. #lectiodivina Dz 10, 25-26. 34-35. 44-48; Ps 98; 1 J 4, 7-10; J 15, 9-17 Przyjaźń, o której mówi Chrystus, jest PRZYMIERZEM PRZYJAŹNI. To nie chwilowy odruch serca, ale decyzja i konsekwentne wypełnianie wzajemnych zobowiązań.
06. #lectiodivina 1 Kor 15,1-8; Ps 19; J 14,6-14 Cały Nowy Testament, a zwłaszcza Ewangelia, stara się udzielić odpowiedzi na jedno, jedyne pytanie: KIM jest Jezus Chrystus? Jeśli nie żyjemy tym pytaniem, umyka nam głębia prawdy, którą Pan objawia o sobie samym.
07. #lectiodivina Dz 16,22-34; Ps 138; J 16,5-11 Gdy sami myślimy o grzechu, sprawiedliwości, sądzie, wpadamy w smutek. Kiedy DUCH ŚWIĘTY otwiera nam oczy na rzeczywistość grzechu, sprawiedliwości, sądu, NASZE SERCA DOZNAJĄ POCIESZENIA.
08. #lectiodivina Dz 20,17-18a.28-32.36; Ps 100; Rz 8,31b-39; J 10,11-16 W Ewangelii wg św. Jana Jezus objawia się tłumom jako Chleb Życia, uczniom jako Krzew Winny oraz Droga, Prawda i Życie, natomiast faryzeuszom jako Dobry Pasterz. Najpotężniejszym środkiem, po który sięga Bóg, aby pokonać naszą obłudę i zatwardziałość jest DOBROĆ.
09. #lectiodivina Dz 18,1-8; Ps 98; J 16, 16-20 Tyle niepotrzebnych zmartwień powstaje, kiedy traktujemy nasze doczesne życie jak wieczność, a nie jak chwilę. Jezus wzywa do TROSKI O ZBAWIENIE, dzięki której smutek zamieni się w radość, a ze śmierci wytryśnie życie.
10. #lectiodivina Dz 18, 9-18; Ps 47; J 16, 20-23a Radość jest zgubą dla smutku i weselem z powodu trudów; schronieniem dla nadziei, podniesieniem na duchu dla strapionych; wspiera miłość i przemawia jednym głosem z wyrozumiałością. (por. Ewagriusz z Pontu)
11. #lectiodivina Dz 18,23-28; Ps 47; J 16,23b-28 Wszyscy Ewangeliści zapisali słowa Jezusa: „Proście a otrzymacie”. Ten Jedyny Konieczny do życia, świętości i zbawienia, o Którego mamy prosić Ojca w Imię Jezusa i Którego na pewno otrzymamy to Duch Święty. Bóg daje Boskie Dary, nie można Go prosić o coś mniejszego.
12. #lectiodivina Dz 1,1-11; Ps 47; Ef 4, 1-13; Mk 16, 15-20 Pan wstępujący do Nieba pozostawia nas w świecie jako tych, którzy już nie są ze świata (por. J 17). Stąpać po wężach i żmijach to deptać myśli smutku, gniewu i nienawiści; pić truciznę i nie doznać szkody to pozostać wiernym Chrystusowi w świecie zatrutym grzechem.
13. #lectiodivina Dz 19,1-8; Ps 68; J 16,29-33 Jezus ostrzega uczniów, by nie opierali wiary na własnej pewności przekonań. Wobec prób, jakie ich czekają, ostoi się tylko wiara wtulona w ojcowskie ramiona Boga.
Dziś w 107 Rocznicę objawień w Fatimie warto odkryć w Orędziu Maryi zachętę do wiary, która jest zdolna przyjąć cierpienia, by bardziej kochać. Rozpoczynające się w różnych kościołach Nabożeństwa Fatimskie są do tego wspaniałą okazją.
14. #lectiodivina Dz 1,15-17.20-26; Ps 113; J 15,9-17 Relacja z drugim człowiekiem wymaga czasu. Relacja z Bogiem wymaga wieczności.
15. #lectiodivina Dz 20,28-38; Ps 68; J 17,11b-19 Jezus nie zabiera nas ze świata – nie przeszkadza, aby zdarzyły się nam nieszczęścia niezależne od naszej woli. Ale ten sam Jezus strzeże nas od złego – posyła swego Ducha, by wspierał nas w tym, co od nas zależy: zachowywanie Bożych przykazań w najbardziej trudnych warunkach życia.
16. #lectiodivina Ap 12,10-12a; Ps 34; J 17,20-26 Jedność jest możliwa tylko w Bogu, w Jego Imieniu, w Jego chwale. Jedynie zbliżając się do Boga w Jego Miłości, możemy zbliżyć się do wszystkich ludzi. Inaczej zbliżając się do jednych, oddalamy się od drugich.
17.#lectiodivina Dz 25,13-21; Ps 103; J 21,15-19 Pan pyta o miłość jako Ten, Który wszystko wie. On zna nasze serce i jest większy od naszego serca, dlatego nie tylko sądzi, ale i zbawia – rozlewa w naszych sercach miłość przez Ducha.