LECTIO DIVINA

KILKA MYŚLI DO CODZIENNYCH CZYTAŃ MSZALNYCH

Od kliku lat codziennie dzielimy się w mediach społecznościowych myślami, które jedna z Sióstr zapisuje podczas wieczornego przygotowania do LECTIO DIVINA. Umieściłyśmy na tej stronie część tych wpisów.

Od 26 lipca 2023 bieżąca myśl do czytań mszalnych pojawia się we wpisie na stronie głównej.

PAŹDZIERNIK 2022

26. LECTIO DIVINA: Pojmujemy, jak straszne są słowa “Nie znam was”, gdy dotykamy istoty zbawienia i życia wiecznego, czyli wzajemnego poznania w miłości.
27. LECTIO DIVINA: Błogosławieństwo domaga się wzajemności. Dopiero gdy na Boże błogosławieństwo odpowiadamy błogosławieniem Bogu, niebo łączy się z ziemią.
28. LECTIO DIVINA: Gdy staramy się dotknąć Boga, chodzi nam o cud czy o Boga, o dar czy o DAWCĘ?
29. LECTIO DIVINA: Za postawą rozpychania się w życiu łokciami kryje się chyba bardzo smutne przekonanie, że nikt się o nas nie zatroszczy.
30. LECTIO DIVINA: Mogłoby się wydawać, że to Zacheusz wybrał miejsce spotkania – sykomorę. Naprawdę jednak decyzja należy do Jezusa, który wskazuje na dom Zacheusza.
31. LECTIO DIVINA: Aby zaprosić do swego stołu „ostatnich”, nie wystarczy zwykły czy chrześcijański humanizm. Miłość bliźniego, zwłaszcza tego najmniejszego, rodzi się ze względu na Boga – wpatrzona w to, co ON dla nas zrobił z miłości i w to, do czego nas wzywa.

LISTOPAD 2022

  1. LECTIO DIVINA: Bramy Niebios – ciasne jak ucho igielne – rozszerzają się na widok nędzy, płaczu, prześladowań, bo Serce Ojca się wzrusza na widok niedoli swych dzieci.
  2. LECTIO DIVINA: Dziwna jest Boża ekonomia. Wśród ciemności rozdziera się zasłona i otwiera swobodny dostęp do Boga. Z głębokości grobu rozbrzmiewa okrzyk triumfu życia.
  3. LECTIO DIVINA: Nie trzeba odchodzić, aby się zagubić. Drachma zginęła w domu.
  4. LECTIO DIVINA: Wśród Apoftegmatów (zbiory sentencji i budujących przykładów z życia znanych mnichów i pustelników) znajduje się opowieść o mnichu, który na widok wystrojonej aktorki zapłakał nad samym sobą. Dostrzegł, że ona bardziej starała się przypodobać światu niż on Bogu. Tak to „synowie tego świata roztropniejsi są w stosunkach z ludźmi podobnymi sobie niż synowie światłości”.

5. LECTIO DIVINA: W Biblii wierność jest tożsama z prawdą. Nasz język splata natomiast wierność z wiarą – wierny to wierzący.

  1. LECTIO DIVINA: Daje do myślenia, że w wizji życie po zmartwychwstaniu, jaką prezentują saduceusze, po prostu nie ma Boga.LECTIO DIVINA: Otrzymaliśmy wiarę nie po to, aby przesadzać drzewa, ale by iść ku Bogu nawet drogami, które wydają się niemożliwe do przejścia.
  2. LECTIO DIVINA: Jesteśmy słudzy nieużyteczni, uczyniliśmy to, co powinniśmy uczynić. O takiej właśnie postawie serca pisał św. Paweł (Rz 4) przedstawiając wiarę Abrahama, który otrzymał obietnicę jako DAR ŁASKI, A NIE JAKO NALEŻNOŚĆ. Określenie “sługa nieużyteczny” pojawia się tylko w dzisiejszej Ewangelii (Łk17,10) oraz w przypowieści o talentach (Mt25), gdzie to pan tak nazywa swego sługę, który nie uczynił tego, co powinien był uczynić. Mamy spełniać po prostu nasze obowiązki, a PAN to widzi i kiedyś oceni.
  3. LECTIO DIVINA: Izrael oczekiwał na zapowiadane przez Proroków oczyszczenie świątyni. Z całą pewnością nikt nie przypuszczał, że dokona się ono nie przez dostojne rytuały, ale przez wtargnięcie Człowieka z biczem ze sznurów w sam środek intratnych interesów. Bóg oczyszcza inaczej niż się spodziewamy, bo czasem to, co nam się wydaje wzniosłe, obrzydliwością jest w Jego oczach.
  4. LECTIO DIVINA: Królestwo Boże jest pośród nas, ale widzą Je tylko światłe oczy serca – oczy błogosławionych, którzy patrzą i widzą, słuchają i słyszą.
  5. LECTIO DIVINA: Zamiast oglądać się za siebie jak żona Lota możemy jak św. Paweł „zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzić ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie” (Flp3,13n).
  6. LECTIO DIVINA: Boga nie można zmusić, zmanipulować, zamęczyć natręctwem. Można GO uprosić, bo ON pragnie nam dawać.
  7. LECTIO DIVINA: Trzeba patrzeć na to, czego się słucha. Słuchanie SŁOWA BOŻEGO prowadzi do wiary, słuchanie POGŁOSEK (słów ludzkich) do paniki i ślepoty na Boże prowadzenie.
  8. LECTIO DIVINA: Nieprzypadkowo Jezus idąc przez Jerycho najpierw spotyka ślepca, a potem Zacheusza. Wiara otwiera oczy, by ujrzeć Jezusa, ale też oczy spragnione widoku Jezusa otwierają serce na wiarę.
  9. LECTIO DIVINA: Jerycho, przez które przechodzi Jezus, jest tym samym miastem, pod którym stanął kiedyś inny Jezus (Jozue syn Nuna). Wtedy runęły mury – symbol grzechu, a zbawienia dostąpiła nierządnica Rachab, która uwierzyła i zawierzyła. To historia, która się powtarza w życiu Zacheusza.
  10. LECTIO DIVINA: Ślepiec wykorzystał przejście Jezusa przez Jerycho, by odzyskać wzrok, Zacheusz, by zdobyć zbawienie. Natomiast ludzie z tłumu, którzy nie podjęli żadnego wysiłku, by wykorzystać bliskość Jezusa, stracili nawet to, co im się wydawało, że mają.
  1. LECTIO DIVINA: Płacz Jezusa nad ludzką zatwardziałością nie jest Jego ostatnim słowem. Powie: W Y K O N A Ł O S I Ę dopiero, gdy obmyje nas swoją Krwią.
  2. LECTIO DIVINA: Życie duchowe nie znosi pustki. Dom wymieciony i przyozdobiony, ale pusty znajduje się w straszliwym niebezpieczeństwie (Łk11,24n). Dlatego Jezus po wyrzuceniu ze świątyni przekupniów napełnią ją swą OBECNOŚCIĄ i swoim SŁOWEM.
  3. #lectiodivina Istotą Nieba jest relacja z Bogiem, który jest MOIM Bogiem, a ja jestem JEGO. Wszystko inne (nawet „siedmiu mężów) nie jest w stanie zaspokoić tego głodu miłości, jaki nosimy w sercu. Dopiero Boża MIŁOŚĆ nas nasyci.
  4. #lectiodivina Arcykapłan w Starym Przymierzu nosił na głowie diadem z napisem: Poświęcony dla Pana, natomiast prawdziwy ARCYKAPŁAN I KRÓL – UKRZYŻOWANY CHRYSTUS ma nad głową napis: To jest Król Żydów. Królestwo Boga jest tajemnicą, dlatego lud pod Krzyżem stał oglądając (dosłownie theoron – KONTEMPLUJĄC).
  1. #lectiodivina Kiedy nie umiemy złożyć Bogu daru modlitwy serca i umysłu, zawsze możemy jak uboga wdowa podarować dwa małe pieniążki – nasze wargi i język recytujące ku Jego Chwale.
  2. #lectiodivina Wydarzenia zwiastujące nadejście Pana rozgrywają się w wymiarze duchowym, gdy wyruszamy na spotkanie z Panem w Jego Słowie. Musimy iść przez ucisk, głód, wojny, czujni wobec zasadzek nieprzyjaciela.
  3. #lectiodivina Może nas zdziwić zestawienie tuż obok siebie zapowiedzi Jezusa, że „niektórych z was uśmiercą” z Jego zapewnieniem, że „włos z waszej głowy nie zginie”. Ale rządzi tu to samo prawo, ta sama logika, co w słowach „kto straci swe życie z MEGO powodu, ten je zachowa”.
  4. #lectiodivina W języku greckim to samo słowo oznacza koniec i cel. Koniec dziejów objawia ich cel, a tym celem nie jest zagłada, lecz współkrólowanie z Chrystusem.
  5. #lectiodivina Cały świat jest wielką przypowieścią, która nas uczy praw życia duchowego. Przez to, co widzialne i przemijające idziemy ku temu, co niewidzialne i co trwa.
  6. #lectiodivina Zarówno panika, jak i beztroska w obliczu niebezpieczeństwa jest wyrazem rozpaczy. Nadzieja pozwala przejść między tymi skrajnościami i podjąć wyzwanie z całą mądrością i męstwem, jakimi napełnia nas Duch Święty.
  7. #lectiodivina „Dla kogo świat został ukrzyżowany, dla tego w jakiś sposób nastąpił już koniec świata. Kto umiera dla spraw światowych, dla tego przychodzi dzień Pański”. (Orygenes)
  8. #lectiodivina Wiara otwiera na stwórcze Słowo Boga, jest tajemniczym udziałem w Bożej woli i wszechmocy. Jest cnotą Boską.
  9. #lectiodivina Jezus jest Synem Umiłowanym, w którym Ojciec ma UPODOBANIE. Wiara, jednocząc nas z Jezusem, sprawia, że Ojciec znajduje w nas u p o d o b a n i e.
  10. #lectiodivina Opisy powołania Apostołów przypominają pierwsze spotkanie Eliasza z Elizeuszem. Jezus nie przystaje, nie namawia, nie wpatruje się, nie zachęca. Przechodząc, rzuca wezwanie (a może raczej wyzwanie) i idzie dalej. Trzeba się natychmiast zdecydować. „Niełatwo da się uchwycić Słowo Boże, umyka ospałym i opieszałym”.

GRUDZIEŃ 2022

  1. #lectiodivina Pięknym komentarzem do Ewangelii o budowaniu domu na skale jest zachęta, jaką św. Paweł skierował do Kolosan: „zapuśćcie w NIEGO (Chrystusa) korzenie i na NIM dalej się budujcie”.
  2. #lectiodivina Św. Mateusz opisał uzdrowienie dwóch niewidomych używając zwrotów, za pomocą których przedstawił powołanie i formację uczniów. Niewidomi idą za Jezusem, jak uczynili to Andrzej, Piotr, Jakub i Jan. Następnie przystępują do Niego jak uczniowie przed Kazaniem na Górze lub nauką w przypowieściach. A JEGO SŁOWO otwiera im oczy.
  3. #lectiodivina Pan Bóg patrzy inaczej niż człowiek. Nam się wydaje, że rzucane przez Boskiego Siewcę ziarna marnują się na drogach, skałach, wśród cierni. A ON widzi już tak wielkie żniwa, że aż brakuje robotników, by zbierać stokrotne plony.
  4. #lectiodivina Bóg z kamieni może wzbudzić potomstwo Abrahamowi i jeśli my zamilkniemy, kamienie wołać będą. Możemy mieć jednak nadzieję, że wydamy godne owoce nawrócenia, bo Pan obiecał zabrać nam serce kamienne, a dać serca z ciała.
  5. #lectiodivina Jezus widzi wiarę niosących paralityka, grzechy sparaliżowanego, myśli faryzeuszów i uczonych w Prawie. Przenika nas wszystkich, by przemienić pustynię serca w kwitnący ogród Ducha, by powiedzieć małodusznym: Odwagi! Nie bójcie się!
  6. #lectiodivina Obraz Boga, który szuka rozproszonych owiec, pojawiał się już u Proroków w Starym Testamencie. Nowość w przypowieści Jezusa to RADOŚĆ, która przepełnia serce O J C A, gdy znajdzie zagubioną.
  7. #lctiodivina Bóg chce dzielić z nami troski i radości. Jarzmo to nie tylko wspólny ciężar, to wspólnota życia.
  8. #lectiodivina Pełnia łaski objawia się w Zwiastowaniu, kiedy Maryja słucha i odpowiada, wchodzi w dialog – żywą i ufną relację ze Słowem Bożym. Grzech na okalecza, czyni głuchoniemymi wobec Boga, ale Ten, który stworzył nasze uszy i usta, ma moc je otworzyć, przywrócić nam słuch i mowę, napełnić łaską poprzez swoje Słowo.
  9. Pamiętajmy dzisiaj o Godzinie Łaski (12.00 – 13.00) i korzystajmy z obietnicy Niepokalanej, że w tym czasie doświadczymy wszechmocy Jej wstawiennictwa. Nie zapominajmy w naszych błaganiach prosić o największą z Łask – o zjednoczenie z Bogiem.
  10. #lectiodivina Przypowieść o rozkapryszonych dzieciach zestawia Mądrość Bożą, k t ó r a n a w s z e l k i  sposób próbuje do nas dotrzeć, z ludzką głupotą, k t ó r a   n a   w s z e l k i  sposób udaremnia Boże wysiłki. Dzięki temu można zrozumieć, dlaczego Jezus wymienia głupotę pośród myśli i postaw zanieczyszczających serce.
  1. #lectiodivina Historia Eliasza i Jana uczy, że nadejście Pana zapowiadają znaki i słowa płonące jak pochodnia. On sam jednak przychodzi w szepcie milczenia.
  2. #lectiodivina Bardzo trudne do przetłumaczenia jest błogosławieństwo z dzisiejszej Ewangelii: Błogosławiony, kto się o Mnie nie potknie / kto się Mną nie zgorszy. Jezus jest Skałą. Można się o Nią oprzeć, ale można się też roztrzaskać. On rozsadza swoją Osobą nasze stereotypy Boga.
  3. #lectiodivina Milczenie Jezusa, który ostatecznie nie chce odpowiedzieć na pytanie arcykapłanów i starszych, powtarza się, ilekroć czytamy słowo Boże bez wiary, bez skruchy, bez serca gotowego do nawrócenia.
  4. #lectiodivina Chciałoby się być dzieckiem, które mówi „Oto idę” i wypełnia wolę Ojca. Ale Słowo Boże uczy nas realizmu (czyli pokory) – sprzeciwiamy się woli Bożej jawnie bądź skrycie. Jednak prawdziwą zgubą jest przekonanie, że nie potrzebujemy nawrócenia.
  1. #lectiodivina W pytaniu Jana Chrzciciela pada ważny tytuł mesjański „ho erchomenos” – Przychodzący (Ten, który przychodzi teraz). Ciągle myślimy, że Chrystus przyszedł i przyjdzie powtórnie, a dla Niego nie ma przeszłości i przyszłości, JEGO przychodzenie trwa T E R A Z.
  2. #lectiodivina Boże postanowienie udaremnili względem siebie właśnie ci, którzy powinni byli najlepiej rozpoznać zamysły Pana. Badali Pisma i byli zapaleńcami w przestrzeganiu Prawa, by zyskać Boże upodobanie, a jednak odrzucili PLAN, który burzył ich wyobrażenia o historii zbawienia.
  3. #lectiodivina Jan Chrzciciel wskazywał na Jezusa (Oto Baranek Boży, Oblubieniec, Przychodzący, Mocniejszy), natomiast Jezus wskazuje na Ojca (Ten, który Mnie posłał).
  4. #lectiodivina Wiele imion wymienionych w rodowodzie Jezusa rozbrzmiewało w upomnieniach Proroków, którzy wzywali do opamiętania i nawrócenia. Bóg wchodzi WŁAŚNIE w taką historię, by ją od wewnątrz rozświetlić i przemienić.
  1. #lectiodivina Niektórym do zawierzenia Bogu wystarczy sen (Mt1,18nn), niektórym nie wystarczy nawet wskrzeszenie zmarłego (J11,46nn).
  2. #lectiodivina Niemoc Zachariasza, by przemówić jest nie tyle karą, co raczej uzewnętrznieniem stanu jego serca, które nie potrafi odpowiedzieć na usłyszane SŁOWO.
  3. #lectiodivina Zwiastowanie pokazuje, że zawierzenie wymaga z a a n g a ż o w a n i a.
  4. #lectiodivina Wydarzenie Nawiedzenia jest wspaniałą szkołą medytacji Słowa: Trzeba jak Maryja podjąć trud, by wyruszyć w drogę ze Słowem w sercu. Dzięki temu usłyszymy JE na nowo, jak Maryja usłyszała z ust Elżbiety echo pozdrowienia Anioła.
  5. #lectiodivina W nadziei już patrzymy na wielkie dzieła Boże, które zaprowadzają w świecie sprawiedliwość i logikę 8 Błogosławieństw.
  6. #lectiodivina Uwielbiamy Boże miłosierdzie poprzez ufność, a Pan czyni wielkim swoje miłosierdzie, pochylając się nad naszą nędzą.
  7. #lectiodivina W kantyku Zachariasza są ukryte niezwykłe słowa. Śpiewając werset „dzięki serdecznej litości naszego Boga nawiedzi nas z wysoka wschodzące słońce”, nawet nie podejrzewamy, że owa serdeczna litość to dosłownie WNĘTRZNOŚCI MIŁOSIERDZIA – wyrażenie tak dobrze znane dzięki objawieniom św. s. Faustyny.
  8. #lectiodivina Słowo stało się ciałem i zamieszkało (dosłownie: ROZBIŁO NAMIOT) wśród nas. Jezus stał się – jak my TYLKO koczownikiem w doczesności, bo Bóg przygotował nam miasto w niebie (Hbr11,9-10) i tam jest nasza ojczyzna (Flp3,20).
  9. #lectiodivina Jezus obiecuje, że pośród ucisku będzie w nas Duch Ojca. Te słowa rozświetlają błogosławieństwo o prześladowanych, którzy posiadają Królestwo niebieskie. Mając Króla, ma się Królestwo.
  10. #lectiodivina Oktawa Bożego Narodzenia uczy nas patrzenia, by widzieć. Patrzymy na Dziecko w żłobie, widzimy Pana; patrzymy na ucisk i prześladowania, widzimy Jezusa stojącego po prawicy Boga; patrzymy na grób, widzimy Zmartwychwstałego.
  11. #lectiodivina Św. Jan – ten, który ujrzał i uwierzył – zaświadcza, że w Bogu nie ma ŻADNEJ CIEMNOŚCI. Trzeba uchwycić się tej prawdy, szczególnie gdy przedzieramy się przez ciemności, jak Józef i Maryja podczas ucieczki do Egiptu.
  12. #lectiodivina Nie wystarczą deklaracje, że znamy Boga. Ostatecznie chodzi o to, by to ON nas rozpoznał u Bram Królestwa. A Bóg rozpoznaje po głębi serca, a nie po nazwisku.
  13. #lectiodivina Świętej Rodziny nie prowadziła do Egiptu Gwiazda, która przywiodła do Betlejem magów. Józef i Maryja musieli zawierzyć SŁOWU na słowo bez żadnych zewnętrznych znaków.
  14. #lectiodivina Chrystus jest jeden, a pojawia się wielu antychrystów. Prawda jest jedna, choć próbuje ją zrelatywizować wiek kłamstw, opinii i narracji.

STYCZEŃ 2023

1.#lectiodivina Pasterze są pierwszymi, którzy otrzymali łaskę, by ujrzeć i usłyszeć. Są znakiem nadziei dla wszystkich, którzy mają oczy, ale nie widzą. Świadczą, że Bóg może napełnić światłem nawet przyćmione oczy. Życzymy w nowym Roku 2023 ŚWIATŁYCH OCZU SERCA.

  1. #lectiodivina Droga do zdobycia życia wiecznego = wyprzeć się siebie samego, byle nie wyprzeć się Chrystusa.
  2. #lectiodivina Dar rozeznawania duchowego to oczy serca. Dzięki niemu nie błąkamy się po omacku, ale pośród półcieni i pozorów rozróżniamy dobro i zło.
  3. #lectiodivina 1J3,7-10. Popularną współcześnie formą zwodzenia jest pluralizm, który usiłuje zrelatywizować odwieczny wybór między życiem i śmiercią, sprawiedliwością i grzechem, błogosławieństwem i przekleństwem.
  4. #lectiodivina 1J3,11-21 NIE – MIŁOWANIE brata jest zabójstwem, porównywalnym w oczach Boga do czyny Kaina. Odmowa miłości zabija zarazem brata i tego, kto nie chce kochać. Dlatego miłować braci (ale nie słowem, lecz czynem) to przejść ze śmierci w życie.

W Dniu pogrzebu papieża Benedykta XVI warto przypomnieć Jego naukę o chrześcijańskiej nadziei.  „Odkupienie, zbawienie, zgodnie z wiarą chrześcijańską, nie jest jedynie zwyczajnym wydarzeniem. Odkupienie zostało nam ofiarowane w tym sensie, że została nam dana nadzieja, nadzieja niezawodna, mocą której możemy stawić czoła naszej teraźniejszości: teraźniejszość, nawet uciążliwą, można przeżywać i akceptować, jeśli ma jakiś cel i jeśli tego celu możemy być pewni, jeśli jest to cel tak wielki, że usprawiedliwia trud drogi.” (Encyklika Spe salvi)

Módlmy się za Papieża Seniora, który dotarł do celu swego życia, by spełniła się Jego nadzieja w Panu. Prośmy Go też o wstawiennictwo, by nasze życie było przepełnione nadzieją zbawienia.

  1. #lectiodivina Trzej Królowie, prowadzeni przez gwiazdę, adorują nowego Króla Chrystusa. W tej scenie jest odwrócone pojmowanie świata. To nie prawa materii rządzą ostatecznie światem i człowiekiem, ale osobowy Bóg rządzi gwiazdami, czyli wszechświatem; prawa materii i ewolucji nie są ostateczną instancją, ale rozum, wola, miłość – OSOBA. (Benedykt XVI)
  2. #lectiodivina Wzrastając w życiu duchowym, napełniamy się szczególną wiedzą – darem Ducha, który ukazuje nam prawdziwego Boga i rzeczywistość grzechu. W tej perspektywie zupełnie inaczej patrzymy na nasze prośby. Wiara staje się doświadczeniem życia.
  3. #lectiodivina Chrzest Pański pomaga nam zrozumieć zanurzenie Chrystusa w Tajemnicy Krzyża. Pan wypełnia całą sprawiedliwość. Zstępuje na Niego Duch, którego wyda z ostatnim tchnieniem, a głos Ojca „Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie” jest odpowiedzią na modlitwę „Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił”.
  4. #lectiodivina Bóg do nas przemówił i przemawia. Bo CHCE, byśmy Go spotkali. Słowo, gdy Go szukamy, nie tylko przychodzi, ale przychodzi biegnąc, skacząc po górach, przeskakując pagórki.
  5. #lectiodivina W Jezusie objawia się tak wielka moc i dobroć, że ich blask przeprowadza przez każdą gęstwinę śmierci i rozpaczy bezpiecznie jak pod eskortą wszystkich Zastępów Anielskich.
  6. #lectiodivina Hbr 2,14-18 przypomina, kto „dzierży władzę nad śmiercią” i czyni nas zalęknionymi niewolnikami. Bóg w Chrystusie nas uwalnia od władzy diabła. A my na widok nieszczęść pytamy „gdzie jest Bóg?”, jakby nieświadomi, że to nie Bóg, ale szatan pragnie naszej zguby.
  7. #lectiodivina W niektórych rękopisach Ewangelii wg. Św. Marka jest zapisane, że Jezus dotknął trędowatego ulitowawszy się, natomiast w innych, że Jezus uczynił to rozgniewawszy się. Ten gniew można zrozumieć tylko w kontekście wystawiania Boga na próbę, o którym przypomina Hbr3,7-14, czyli poddawania w wątpliwość, że Bóg CHCE dla nas tylko dobra.
  8. #lectiodivina Hbr4,1-5 ostrzega, że jesteśmy wprawdzie odbiorcami Dobrej Nowiny, ale na nic nam się to nie przyda, jeśli nie złączymy się ze Słowem poprzez wiarę i posłuszeństwo. Faryzeusze słyszeli i widzieli, że Jezus ma władzę odpuszczać grzechy, ale ta wiedza nie przerodziła się w wiarę, aby i ich grzechy zostały odpuszczone.
  9. #lectiodivina Słowo ostre jak miecz, które jest Sędzią naszego serca, jest zarazem Tronem Łaski. Właśnie dlatego, że Jezus zna naszą słabość i bezbronność, możemy z ufnością prosić o miłosierdzie.
  10. #lectiodivina Biblijna kontemplacja to dar, który pozwala odczytywać znaki pozostawione w symbolach, wydarzeniach. Wszystkie te znaki wskazują na Paschę Chrystusa. Symbol Bożego Baranka można zrozumieć, wpatrując się w rozpiętego na Krzyżu Pana, który Swoją Krwią osłania nas przed śmiercią.
  11. #lectiodivina Posłuszeństwa trzeba się uczyć, tak jak uczył się Chrystus. Posłuszeństwo, którego oczekuje Bóg, nie jest automatyczną reakcją przerażonych niewolników. Do uległości serca trzeba dojrzewać, wzrastając w synowskiej ufności.
  12. #lectiodivina Hbr6,10-20 Jako pierwszy dar od Zbawcy otrzymaliśmy nadzieję. Nie znikły wojny, głód, prześladowania, ale mocą nadziei sięgamy już za zasłonę, gdzie oczekuje na nas obietnica nowej ziemi i nowego nieba.
  13. #lectiodivina Całkowita nowość, która przychodzi w Jezusie ukazuje się w Liście do Hebrajczyków w godności Nowego Arcykapłana na wzór Melchizedeka. A gdzie nowe kapłaństwo, tam nowe Prawo i nowe Przymierze. To nie nowa łata do starego ubrania, ale nowy człowiek w nowych szatach.
  14. #lectiodivina Jezus nieustannie kontynuuje swe dzieło miłosierdzia. To już nie tylko posługa uzdrawiania i uwalniania niektórych od złych duchów. ON teraz wstawia się za nami i jest gwarantem LEPSZYCH OBIETNIC.
  15. #lectiodivina Jezus jest pośrednikiem Nowego Przymierza. Ta nowość jest tak radykalna, że przeradza się w Nowe Stworzenie. Nie przez przypadek św. Marek opisując powołanie Apostołów używa określenia „uczynił Dwunastu” – to początek dzieła: „Oto wszystko czynie nowe”.
  16. #lectiodivina Hbr9,14 Krew Chrystusa oczyszcza nas nie tylko ze złych uczynków (tak jak my rozumiemy zło), ale nade wszystko z MARTWYCH uczynków – ze wszystkiego, co sprzeciwia się w nas Bogu ŻYWEMU.
  17. #lectiodivina Nic w życiu Jezusa nie było przypadkiem. Bóg ukształtował Jego ziemski los jako odpowiedź na wszystkie ludzkie dole i niedole. Proroctwa wypełniają się w Jezusie, bo ON jest AMEN wszystkich Bożych obietnic, potwierdzeniem zamiarów pełnych pokoju.
  1. #lectiodivina Dzieło Chrystusa przerasta nasze oczekiwania i nasze bezkresne nadzieje. Cel drogi – ZBAWIENIE jest nie do ogarnięcia, ale ogarnia nas całych.
  1. #lectiodivina Postawa Chrystusa wyrażona w słowach „Oto przychodzę, uczynić Twą wolę” objawia istotę posłuszeństwa. To nie podporządkowanie, ale wolna decyzja wypływająca z głębin pragnienia. To nie zewnętrzne ofiary, ale ofiarowanie siebie.
  2. #lectiodivina Każdy uczeń Jezusa, zanim zacznie innym głosić Ewangelię, musi doświadczyć Paschy – przejść od niewiary do serdecznego przylgnięcia i zawierzenia Panu.
  3. #lectiodivina Jezus posyła uczniów, by „przechodząc suchą doliną, w źródła ją zamieniali”.
  4. #lectiodivina Hbr 10,32-39 Największym dobrem, jakie posiadamy, jest nadzieja, z jaką oczekujemy PRZYCHODZĄCEGO Pana. Objawia się ona w dwojaki sposób: przez ufną śmiałość wobec Boga i Jego obietnic oraz przez wytrwałość, która sprawia, że się nie wycofujemy.
  5. #lectiodivina Po całym dniu przypowieści o wierze, Jezus dał uczniom DOŚWIADCZYĆ, czym jest wiara. Zderzył ich z rzeczywistością.
  6. #lectiodivina Błogosławieństwa ukazują, że cud dokonuje się naprawdę wtedy, kiedy KTOŚ PEŁNI WOLĘ BOŻĄ, a nie gdy bóg wypełni czyjąś wolę.
  7. #lectiodivina Hbr 11,39n Bóg stawia heroicznych świadków wiary na równi z nami, czyni najmniejszych w Królestwie większymi od największego z proroków, wybiera opętanego poganina na pierwszego zwiastuna swego Miłosierdzia, bo chce byśmy RAZEM osiągnęli doskonałość.
  8. #lectiodivina Hbr12,1-4 Patrzenie na Jezusa musi znaleźć przedłużenie w dotknięciu Go WIARĄ, jak dotknął Go Jair, gdy zawierzył Słowu, które nie ma ograniczeń w czasie i przestrzeni, jak dotknęła kobieta cierpiąca na krwotok i sprawiła, że moc wyszła z Niego.

LUTY 2023

  1. #lectiodivina Postawa lekceważenia jest zabójcza dla życia duchowego. Zamyka na bojaźń Bożą, na pokorę. Jest przeciwieństwem czuwania, bo odcina od rzeczywistości i ogłupiony nią człowiek usiłuje wejść w zabłoconych butach na Miejsce Święte, gdzie Bóg Mojżeszowi kazał zzuć sandały.
  2. #lectiodivina Posłuszeństwo Bogu wyraża się w wypełnianiu Jego przykazań. Dopiero na tym fundamencie może wzrastać uległość duchowym natchnieniom. Jezus zaczynał od wypełnienia Prawa, zanim wypełnił wolę Ojca, oddając Ducha na Krzyżu.
  3. #lectiodivina Hbr 13, 1-8; Mk 6,14-29 Miłość braterska ma wiele odcieni. Jednym z uczynków miłosierdzia jest „grzesznych upominać”.
  4. #lectiodivina Hbr 13, 15-17. 20-21; Mk 6, 30-34 Pragniemy podobać się tym, na których miłości nam zależy. Bóg nas kocha bezwarunkowo. Zalecając nam pełnienie miłych Mu uczynków, tak naprawdę prosi o odwzajemnienie miłości.
  5. #lectiodivina Iz 58, 7-10; 1 Kor 2, 1-5; Mt 5, 13-16 Ewangelista pisząc o soli, która „straciła smak” użył słowa (moranthe), które można też przetłumaczyć „zgłupiała”. To właśnie się dzieje, gdy tracimy tożsamość dzieci Bożych i gorszymy się drogą Krzyża, która jest światłem, mądrością i smakiem życia.
  6. #lectiodivina Rdz 1, 1-19; Ps 104 (103); Mk 6, 53-56 Trzeba mocnej wiary, by dostrzec, że TO SAMO SŁOWO, które stworzyło świat, które przywracało zdrowie, mówi teraz do mnie.
  7. #lectiodivina Patrzymy często na świat w kategoriach: czyste – nieczyste, dozwolone – zakazane. A pierwszy powinien być zachwyt, który otworzy nam oczy na rzeczywistość, którą daje nam Bóg, by pośród niej spotkać się z nami.
  8. #lectiodivina Rdz 2, 4b-9. 15-17; Mk 7, 14-23 Od stworzenia nosimy wpisaną w głębi serc godność królewskiego kapłaństwa. Autor natchniony opisał ogród w Eden wzorując się na namiocie Spotkania (Świątyni Salomona). Natomiast człowiek – Adam otrzymał misję kapłana, by doglądać i strzec tej pierwszej PRZESTRZENI SPOTKANIA Boga z ludźmi.
  9. #lectiodivina Rdz 2, 18-25; Mk 7,24-30 Wielka wiara Syrofenicjanki objawia się nie tylko w wytrwałym błaganiu o uwolnienie córki od ducha nieczystego. Tej kobiecie wystarcza SŁOWO Jezusa. U św. Marka to jedyny cud na odległość.
  1. #lectiodivina Rdz 3, 1-8; Mk 7, 31-37 Kalectwo głuchoniemego jest znakiem zamknięcia na Boże działanie. To, co czyni Jezus jest stwarzaniem nowego człowieka, który usłyszy Słowo Boże i da na nie odpowiedź.
  2. #lectiodivina Rdz 3, 9-24; Mk 8, 1-10 Wielkim nieszczęściem człowieka jest zwątpienie, że Bóg go nasyci. Adam próbuje sam sobie szukać schronienia i usprawiedliwienia. Uczniowie sami szukają rozwiązania, jakby nie pamiętali, że Jezus już raz rozmnożył chleb dla głodnych tłumów.
  3. #lectiodivina Syr 15, 15-20; Ps 119 (118); 1 Kor 2, 6-10; Mt 5, 17-37; Jesteśmy powołani do sprawiedliwości na BOŻĄ MIARĘ, bo w darze usprawiedliwienia sam Chrystus stał się naszą sprawiedliwością. Dlatego wszystko inne to zbyt mało.
  4. #lectiodivina Rdz 4, 1-15. 25; Mk 8, 11-13 Kain i Abel ukazują, na jakie „braterstwo” bylibyśmy skazania sami z siebie. Bez właściwej relacji z Bogiem ludzie nie staną się dla siebie braćmi. To jeden Ojciec czyni nas braćmi.
  5. #lectiodivina #lectiodivina Dz 13,46-49; Ps 117,1-2; Łk 10,1-9 Jezus posłał uczniów z darem Dobrej Nowiny o Królestwie do konkretnych osób i rodzin (domów), nie do bezimiennych tłumów.
  6. #lectiodivina Rdz 8, 6-13. 20-22; Mk 8, 22-26 Kiedy Jezus otwiera komuś oczy lub uszy, warto spojrzeć na ten cud w kontekście słów proroka Izajasza o ludzie, który ma oczy, a nie widzi i uszy, a nie słyszy. Bóg jest większy niż zatwardziałość ludzkiego serca.
  7. #lectiodivina Rdz 9, 1-13; Mk 8, 27-33 W przymierzu z Noem Bóg, zobowiązując się, że więcej nie zgładzi istot żywych wodami potopu, objawia, jak bardzo SZANUJE ŻYCIE i oczekuje, że podobnie uczyni człowiek – uszanuje życie swego brata i świętość jego krwi.
  8. #lectiodivina Rdz 11, 1-9; Mk 8, 34 – 9, 1 Kruchość ludzkich dzieł i zamierzeń jest błogosławieństwem, poprzez które Bóg nie dopuszcza do realizacji planów wiodących do zatraty duszy.
  9. #lectiodivina Do chwili, gdy Bóg powołał Abrahama, w Księdze Rodzaju nie pada słowo WIARA, a przecież – jak wskazuje Hbr 11, 1-7 – historia początków jest nam przekazana na świadectwo wiary.
  10. #lectiodivina Kpł 19, 1-2. 17-18; 1 Kor 3, 16-23; Mt 5, 38-48 Niestawianie oporu złemu i miłość nieprzyjaciół są realizacją błogosławieństwa ludzi, którzy wprowadzają pokój. Trzeba jednak pamiętać, że ci, którzy wprowadzają pokój to ludzie, którzy łakną i pragną sprawiedliwości tak bardzo, że są gotowi dla sprawiedliwości cierpieć prześladowanie.
  11. #lectiodivina Syr 1, 1-10; Mk 9, 14-29 Mądrość zawsze promieniuje szlachetnością, a zwłaszcza, gdy oświeca zakamarki ludzkiego serca. Gdy ojciec chorego chłopca wyznaje „wierzę, zaradź memu niedowiarstwu” widzimy, co znaczy prośba z Ps 51 „naucz mnie tajemnic mądrości”.
  12. #lectiodivina Syr2,1-11; Mk 9, 30-37 Bóg zbawia w czasie utrapienia Nie zapewnia nam szklarnianych warunków, ale pośród takich, jakie gotują nam ludzie, jest z nami. Nie chroni przed śmiercią, ale ma moc przeprowadzić przez śmierć ku zmartwychwstaniu.
  13. #lectiodivina Jl 2, 12-18; Ps 51 (50); 2 Kor 5, 20 – 6, 3; Mt 6, 1-6.16-18 Wielki Post konfrontuje nas z poleceniem, by rozdzierać swoje serce. Kruszyć serce, zadawać śmierć temu, co przyziemne. Te obrazy, gdy się w nie wmyślić, są bardzo mocne, wręcz okrutne, mają nami wstrząsnąć, więc nie przechodźmy zbyt łatwo nad nimi. NIECH NAS NIEPOKOJĄ – KU ZBAWIENIU.
  14. #lectiodivina Pwt 30, 15-20; Łk 9, 22-25 Mamy przed sobą życie i śmierć oraz przedziwną wskazówkę, że kto chce ocalić swe życie, straci je, a kto je straci z powodu Chrystusa, ocali je. Jesteśmy wezwani, by dokonać wyboru z oczyma utkwionymi w Chrystusa, a nie w życie lub śmierć.
  15. #lectiodivina Iz 58, 1-9a; Ps 51 (50); Mt 9, 14-15 O jakąkolwiek chodzi sprawę, mamy mieć oczy utkwione w Pana. Tylko wtedy wiemy co, jak i dlaczego robić.
  16. #lectiodivina Iz 58, 9b-14; Łk 5, 27-32 Scena powołania Lewiego przypomina nieprawdopodobną prawdę, że Boże oczy są utkwione w każdym z nas. Bóg nas kontempluje.
  17. #lectiodivina Rdz 2,7-9;3,1-7; Ps 51; Rz 5,12-19; Mt 4,1-11 W naszą kondycję stworzenia wpisana jest zależność. Jeśli nie jesteśmy posłuszni Bogu, jesteśmy posłuszni pokusie i kusicielowi. Mamy wolny wybór, ale nie wolność absolutną.
  18. #lectiodivina Zestawienie przypowieści o Sądzie Ostatecznym (Mt 25, 31-46) z nauką Jezusa o nagrodzie za towarzyszenie Mu (Mt19,28) prowadzi do zaskakującego wniosku – uczniowie Jezusa, którzy umiłowali Go ponad wszystko, nie staną po stronie prawej lub lewej, ale zasiądą z NIM na Jego Tronie (zob.1Kor6,2-3).
  1. #lectiodivina Iz 55, 10-11; Mt 6, 7-15 Warto sobie przypomnieć, że odmawiając Ojcze nasz, recytujemy słowa Ewangelii według św. Mateusza. Przywołujemy SŁOWO BOŻE, które ma moc przemienić nasze myślenie i zdziałać wszystko, co wypowiadamy w tej modlitwie.

MARZEC 2023

  1. #lectiodivina Jon 3, 1-10; Ps 51 (50); Łk 11, 29-32 Jeśli szukając znaków, biegamy za nadzwyczajnością i dowodami na wiarę, to ślepniemy na prawdziwe znaki, które Bóg daje przez to, co proste, oczywiste, zwyczajne.
  2. #lectiodivina Est 4, 17k. l-m. r-u; Mt 7, 7-12 W naszej nędzy i niemocy możemy jednak wpływać na dzieje świata, zawracać rwące nurty historii. Dzieje się tak dlatego, że miłuje nas Król świata i historii. A nasza wszechmoc w błaganiu jest tym większa, im głębsza jest nasza relacja z NIM.
  3. #lectiodivina Nowe rozumienie V przykazania (Mt5,20-26) św. Jan Apostoł ujął w lapidarnym stwierdzeniu „każdy, kto nienawidzi swego brata, jest zabójcą”(1J3,15). Umiłowany uczeń, który spoczywał na piersi Jezusa i wsłuchiwał się w Rytm Jego Miłości, rozumiał, jak porażająca jest siła nienawiści.
  4. #lectiodivina Flp 3, 8-14; J 15, 9-17 Poznanie miłości jest możliwe tylko od wewnątrz. Dopóki się jej nie odwzajemnia, pozostaje się sługą, który nie wie, co czyni pan jego.
  5. #lectiodivina Rdz 12, 1-4a; Ps 33; 2 Tm 1, 8b-10; Mt 17, 1-9 Blask Taboru towarzyszy nadaniu Prawa Nowego przymierza. Boży nakaz „Jego słuchajcie” wyprowadza nas na górę, gdzie mamy się przemieniać przez pełne trudu posłuszeństwo.
  6. #lectiodivina Dn 9, 4b-10; Łk 6, 36-38 Dobroć nie jest naiwna. Ma moc, by wytrwać w przebaczaniu i dawaniu, bo nie szuka docenienia, wdzięczności u tych, których nie osądza i nie potępia. Tym, który odpłaci miarą dobrą i przeobfitą jest JEDYNY DOBRY.
  7. #lectiodivina Iz 1, 10. 16-20; Ps 50 (49); Mt 23, 1-12 Niegodziwość próbuje się okrywać pozorem szlachetności, bo WSTYDZI SIĘ ujawnić wobec ludzi. Ten wstyd jest ostatnią deską ratunku, ostatnim krzykiem sumienia. Biada, jeśli w imię walki z obłudą zabijamy ten wstyd zamiast zabić niegodziwość.
  8. #lectiodivina Jr 18, 18-20; Mt 20, 17-28 Nie zabraknie nam miejsca u boku Jezusa. Nie trzeba o nie walczyć i rozpychać się łokciami. Wystarczy towarzyszyć Mu, z NIM umywać nogi braciom.
  9. #lectiodivina Jr 17, 5-10; Łk 16, 19-31 Bogacz nawet cierpiąc w płomieniach nie potrafi zwrócić się bezpośrednio do Łazarza. Przepaść wykopana na ziemi utrwala się w wieczności.
  10. #lectiodivina Rdz 37, 3-4. 12-13a. 17b-28; Mt 21, 33-43. 45-46 Boży dar jest jednocześnie zadaniem, a łaska domaga się o w o c o w a n i a. Jeśli odrzucamy to prawo, powtarza się dramat z ogrodu w Eden.
  11. #lectiodivina Mi 7, 14-15. 18-20; Łk 15, 1-3.11-32 Przypowieść o synu marnotrawnym wieńczy niezwykłe PRZYKAZANIE: trzeba się cieszyć. Jezus tego zwrotu „trzeba” (gr. dei) używał, gdy zapowiadał swoją Paschę. Aby mieć udział w Misterium Paschy, „trzeba się weselić i cieszyć z tego, że brat był umarły, a znów ożył”.
  12. #lectiodivina Wj 17, 3-7; Ps 95 (94); Rz 5, 1-2. 5-8; J 4, 5-42 Wiara jest skałą oparcia, nawet jeśli wydaje się nam, że toniemy wśród odmętów. Jest krystalicznym źródłem, które zaspokaja pragnienie życia, nawet jeśli wydaje się nam, że umieramy bez wody.
  13. #lectiodivina 2 Krl 5, 1-15a; Łk 4, 24-30 Jesteśmy spragnieni miłości i łaski, a sami stawiamy im tamę, bo chcemy je dostać NA SWOICH WARUNKACH.
  14. #lectiodivina Dn 3, 25. 34-43; Mt 18, 21-35 Świat nie kończy się na dłużnikach i wierzycielach. Istnieje relacja dużo bardziej fundamentalna, wobec której musimy rozważyć nasze wybory i ich konsekwencje na wieczność.
  15. #lectiodivina Pwt 4, 1. 5-9; Mt 5, 17-19 Przeciwstawiamy sobie PRAWO i WOLNOŚĆ. Tymczasem w opozycji do PRAWA, stoi BEZPRAWIE, a nie WOLNOŚĆ.
  16. #lectiodivina Jr 7, 23-28; Łk 11, 14-23 Każdy, kto nie potrafi odpowiedzieć na Boże wezwanie, każdy, kto sprzeciwia się Bożym zamysłom, każdy, kto stawia się w miejsce Boga, by wystawiać GO na próbę, jest tak naprawdę niemy wobec Boga.
  17. #lectiodivina Oz 14, 2-10; Mk 12, 28b-34 Największe przykazanie ukazuje związek słuchania i miłości – miłość rodzi się ze słuchania. Słowo Boże stwarza w nas zdolność miłowania, budzi do miłości.
  18. #lectiodivina Oz 6, 1-6; Łk 18, 9-14 Prośba celnika: Boże, zmiłuj się (dosłownie: hilastheti – daj się przebłagać) nabiera dodatkowego znaczenia, gdy uświadomimy sobie, że Arkę Przymierza pokrywała Przebłagalnia (hilastherion). W Nowym Przymierzu Jezus stał się PRZEBŁAGALNIĄ, i ON też jest naszym usprawiedliwieniem.
  19. #lectiodivina 1 Sm 16, 1b. 6-7. 10-13; Ps 23 (22); Ef 5, 8-14; J 9, 1-41 Wszystko w tym cudzie było inaczej: nikt o niego nie prosił. Jezus nie pytał ślepego o wiarę, nie powiedział, że go uzdrawia. Pomazany błotem miał potem same kłopoty. Po tym wszystkim i DZIĘKI TEMU uwierzył. Drogi Boże nie są drogami ludzkimi…
  20. #lectiodivina Mt 1, 16. 18-21. 24 Uroczystość św. Józefa. Bóg, być może, przekreślił MARZENIA św. Józefa, ale stał się Jego NADZIEJĄ. Jesteśmy powołani do nadziei, nie do marzeń, bo nadzieja zawieść nie może.
  21. #lectiodivina Ez 47,1-9,12; J 5, 1-16 Dlaczego Jezus uzdrowił w szabat? Może ukazywał poprzez ten znak, co jest ODPOCZYNKIEM Boga, że Bóg się cieszy (świętuje), wyświadczając nam dobrodziejstwa.
  22. #lectiodivina Iz 49,8-15; Ps 145; J 5,17-30 Wieczność, sąd, zmartwychwstanie dokonują się TERAZ. Decydującym nie jest kryterium czasu, ale rzeczywistość WIARY.
  23. #lectiodivina Wj 32,7-14; Ps 106,19-23; J 5,31-47 Świadectwo nie zmusza do wiary. Na Sądzie Bożym stanie po prostu jako świadek, że usłyszeliśmy prawdę i uczyniliśmy z nią, cośmy chcieli.
  24. #lectiodivina Mdr 2,1a.12-22; Ps 34; J 7,1-2.10.25-30 „Jeszcze nie nadeszła Jego Godzina”. Bóg jest Stwórcą i Panem czasu, a przecież jest POSŁUSZNY ustanowionym przez Siebie prawom.
  25. #lectiodivina Iz 7, 10-14; Ps 40; Hbr 10, 4-10; Łk 1, 26-38 WCIELENIE pomaga zrozumieć, po co mamy ciało – „aby je dać na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz rozumnej służby Bożej” (Rz12,1). Posłuszeństwo woli Bożej angażuje CAŁEGO człowieka – z duszą i ciałem.
  26. #lectiodivina Ez 37, 12-14; Ps 130 (129); Rz 8, 8-11; J 11, 1-45 Znak wskrzeszenia Łazarza zapowiada rzeczywistość, która dopełni się w Zmartwychwstaniu Pana. Świadkowie nie poddają w wątpliwość tego cudu, ale przyjmują skrajnie różne postawy – wrogości, która dąży do zabicia Jezusa i wiary, która widzi w Jezusie życie i zmartwychwstanie.
  27. #lectiodivina Dn 13, 1-9. 15-17. 19-30. 33-62; Ps 23,1-6; J 8, 12-20 Czyniąc siebie sędziami naszych bliźnich i tak nie unikniemy sądu. Bóg sądzi również sędziów.
  28. #lectiodivina Lb 21,4-9); Ps 102,2-3.16-21; J 8,21-30 Ewangelia św. Jana ukazuje, że wiara w Jezusa rodzi się w czasie słuchania Jego Słowa. Znaki zaś są próbą wiary – dokonują podziału na wierzących i niewierzących.
  29. #lectiodivina Dn 3,14-20.91-92.95; Ps Dn 3,52-56; J 8,31-42 Jest się uczniem Jezusa, jeśli POZOSTAJE SIĘ W JEGO SŁOWIE. Słowo wprowadza w Prawdę i z niewolników czyni nas wolnymi.
  30. #lectiodivina Rdz 17,3-9; Ps 105,4-9; J 8,51-59 Zadziwiające jest zestawienie dzisiejszej Ewangelii z mową Jana Chrzciciela (Łk3,7-9). Dzieci Abrahama tracą swą godność, odwracając się od nawrócenia, zatykając uszy na Słowo, które daje życie. A z kamieni, którymi chcą ukamienować Jezusa, Bóg może wzbudzić nowe dzieci Abrahama.
  31. #lectiodivina Jr 20,10-13; Ps 18,2-7; J 10,31-42 Św. Jan we fragmentach Ewangelii czytanych w dwa ostatnie dni przed Niedzielą Palmową ukazuje Jezusa, który się wycofuje z pełnej napięcia i konfliktów Jerozolimy w CISZĘ. Po odrzuceniu przez Judejczyków idzie do miejsca, gdzie rozpoczęła się Jego misja, gdzie zanurzył się w wodach Jordanu i w miłości Ojca. Wraca do początków, by umocnić wiarę uczniów i przypomnieć im pierwszą miłość.

KWIECIEŃ 2023

  1. #lectiodivina Ez 37,21-28; Jr 31,10-13; J 11,45-57 Wycofanie się Jezusa w okolice pustynne przypomina Jego 40-dniowy pobyt na pustyni po Chrzcie w Jordanie. Do tego odejścia w Ciszę nawiązuje wiersz Karola Wojtyły „Pieśń o Bogu ukrytym.”

’ Zabierz mnie, Mistrzu, do Efrem
i pozwól tam z sobą pozostać (…)
Bo jesteś samą Ciszą, wielkim Milczeniem,
uwolnij mnie już od głosu,
a przejmij tylko dreszczem Twojego istnienia,
dreszczem wiatru w dojrzałych kłosach’.

  1. #lectiodivina
  2. #lectiodivina Dz 2, 36-41; Ps 33 (32); J 20, 11-18 W Zmartwychwstałym idziemy do Ojca, nic nas nie zatrzyma.
  3. #lectiodivina Dz 3,1-10; Ps 105; Łk 24,13-35 Serca uczniów, które zaczęły pałać w spotkaniu ze Zmartwychwstałym, są dowodem, że Bóg ma moc stworzyć na nowo serca zmiażdżone cierpieniem.
  4. #lectiodivina Dz 3, 11-26; Ps 8; Łk 24, 35-48 Chrześcijaństwo, nie snuje marzeń o nieśmiertelności. Opiera się na RZECZYWISTOŚCI, którą można było dotknąć, zobaczyć i na której zbudowana jest nasza NADZIEJA.
  5. #lectiodivina Dz 4,1-12; Ps 118,1.4.22-25; J 21,1-14 Zmartwychwstały zwraca się do swoich uczniów: Dzieci. Po latach św. Piotr będzie się dzielił głębokim znaczeniem tego zwrotu – „Bóg ZRODZIŁ nas do żywej nadziei przez ZMARTWYCHWSTANIE Jezusa Chrystusa”. (1P1,3)
  6. #lectiodivina Dz 4,13-21; Ps 118,1 i 14.15-16.18 i 21; Mk 16,9-15 Pan potwierdza Ewangelię Zmartwychwstania znakami, którym nie można zaprzeczyć. Ale ludzie i tak mają pełną WOLNOŚĆ, by uwierzyć lub zamknąć się w niewierze.

16.#lectiodivina Dz 2, 42-47; Ps 118 (117), 2-4. 13-15.22-24;1 P 1, 3-9;J 20,19-31  Ojciec rodzi nas przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa. Rodzi nas do żywej nadziei, rodzi do radości          niewypowiedzialnej i pełnej chwały. Rodzi nas do ŻYCIA z głębi swojego Miłosierdzia.

  1. #lectiodivina Dz 4, 23-31 Ps 2; J 3, 1-8 Fundamentem naszej TOŻSAMOŚCI jest zrodzenie z wysoka. Możemy prowadzić życie duchowe, ponieważ jesteśmy zrodzeni z Ducha.
  2. #lectiodivina Dz 4,32-37; Ps 93,1.2-5; J 3,7b-15 Aby prowadzić życie w Duchu, trzeba znać Jego głos. Rozpoznawać nie tylko spektakularne znaki „w wichrze i pożodze”, ale także obecność ukrytą w krzyżu codzienności.
  3. #lectiodivina Dz 5,17-26; Ps 34,2-9; J 3,16-21 Działaniem ubocznym „praw człowieka” jest coraz bardziej powszechna ślepota na rzeczywistość DARU. Mając „prawo” do życia, wolności, prawdy, miłości, itp. nie dostrzegamy, że życie, wolność, prawda są DAREM Boga, który nas umiłował aż po dar z samego siebie.
  4. #lectiodivina Dz 5,27-33; Ps 34; J 3,31-36 Władza Boga to panowanie nad RZECZYWISTOŚCIĄ. Jakakolwiek doczesna władza nie jest w stanie wejść w kompetencje Stwórcy, natomiast stara się mieć wpływ na obraz (interpretację) rzeczywistości, by w ten sposób kierować ludźmi.
  5. #lectiodivina Dz 5, 34-42; Ps 27 (26); J 6, 1-15 Nasz zdrowy rozsądek wobec piętrzących się problemów wydaje się jak 5 chlebów jęczmiennych i 2 rybki wobec tysięcy wygłodzonych ludzi. Bóg chce tych okruchów. Poprzez zdrowy rozsądek Gamaliela Bóg ocalił rodzący się Kościół, dzięki zapasom małego chłopca Jezus nakarmił tłumy.
  6. #lectiodivina Dz 6,1-7; Ps 33; J 6,16-21 Na ziemi nie zbudujemy wspólnoty idealnej – zawsze będziemy wiosłować pod wiatr, z wiarą, że obok po rozhukanych falach kroczy Chrystus.
  7. #lectiodivina Dz 2, 14. 22b-32; Ps 16 (15); 1 P 1, 17-21; Łk 24, 13-35 Przeciwieństwem serca leniwego do wiary w słowa Proroków jest serce Maryi, która pracowicie rozważała i zestawiała ze sobą Słowa Pism i znaki czasu (doświadczenia życia), by zrozumieć drogi, którymi Pan Ją prowadził i by wierniej nimi iść.
  8. #lectiodivina Dz 1,3-8; Ps 126(125); Flp 1,20c-30; J 12,24-26 Można żyć dla siebie i dla siebie umierać. Jeśli pragniemy lub szukamy śmierci, by uciec przed trudem życia, przypominamy ziarno, które pozostaje samo. Paradoksalnie, umieramy dla Pana, kiedy, jak Paweł zgadzamy się pozostać w owocnej pracy dla dobra braci – to jest obumieranie ziarna, które przynosi plon.
  9. #lectiodivina 1 P 5, 5b-14; Ps 89; Mk 16, 15-20 Trzeźwi, czujni, gotowi do walki duchowej, wytrwali w cierpieniach potrzebują pokory – świadomości, że Bóg czyni ich mocnymi w wierze i napełnia łaską.
  10. #lectiodivina Dz 8, 1b-8; Ps 66 (65); J 6, 35-40 Słuchając słów Jezusa o woli Ojca, warto zapytać samych siebie, o czym myślimy, mówiąc o Bożej woli. Czy jest to bierne uznanie rzeczywistości (często złej, jak śmierć, choroba), która od nas nie zależy? Czy chodzi o poznanie, jak wśród okoliczności od nas niezależnych odpowiadać WIARĄ na Bożą Wolę objawioną w Chrystusie?
  11. #lectiodivina Dz 8,26-40; Ps 66; J 6,44-51 Ojciec pociąga nas ku Jezusowi więzami miłości. Nie zmusza, lecz UZDALNIA do kochania, rozlewając w naszych sercach miłość przez swego Ducha.
  12. #lectiodivina Dz 9,1-20; Ps 117,1-2; J 6,52-59; Istotą nawrócenia jest zmiana życia – tak dogłębna, że Paweł powie „żyję już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus”.
  13. #lectiodivina 1 J 1, 5-2, 2; Ps 103; Mt 11, 25-30 Werset wprowadzający modlitwę Jezusa wyjaśnia, że Pan wyrzekł te słowa uwielbienia Ojca w ODPOWIEDZI. Najbliższy kontekst wskazuje, że była to odpowiedź na brak nawrócenia ludzi, którzy otrzymali najwięcej łask. Odpowiedzią na trudne sytuacje jest adoracja Misterium Zbawienia.
  14. #lectiodivina Dz 2, 14a. 36-41; Ps 23 (22); 1 P 2, 20b-25; J 10, 1-10 Wiemy, kim jesteśmy i gdzie jesteśmy, gdy znamy Jezusa – Pasterza i Bramę owiec. Nasze życie jest w NIM ukryte. Poza NIM zostaje tylko błądzenie i szukanie po omacku.

MAJ 2023

  1. #lectiodivina Dz 11,1-18; Ps 42; J 10, 11-18 Reakcja Piotra na polecenie spożywania nieczystych (rytualnie) pokarmów bardzo przypomina jego protest wobec Pana schylającego się, by umyć jego stopy. Wielkość Apostoła objawia się w przełamywaniu swego myślenia z miłości do Chrystusa.
  2. #lectiodivina Dz 11, 19-26; Ps 87 (86); J 10, 22-30 Spośród różnych nazw: bracia, święci, uczniowie, przylgnęła do nas ta szczególna „chrześcijanie”. W oryginale jest to przymiotnik utworzony od imienia Chrystus, czyli CHRYSTUSOWI. Aby nie zaprzeczać własnemu imieniu, musimy rzeczywiście należeć do Chrystusa – BYĆ JEGO.
  3. #lectiodivina Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab; Ps: Jdt 13,18-20; Kol 1,12-16; J 19,25-27 Bóg potrafi przemienić NIEWIASTĘ stojącą pod KRZYŻEM w KRÓLOWĄ obleczoną w słońce.
  4. #lectiodivina Dz 13, 13-25; Ps 89 (88); J 13,16-20 Jan mówiąc o sobie, że nie jest godzien rozwiązać sandałów na nogach Chrystusa mógł też zaświadczyć, że jego radość jest pełna. Jezus zapewniał uczniów, że pamiętając, iż nie jest sługa nad pana, doświadczą szczęścia. A nasza codzienna (cotygodniowa) deklaracja: Panie, nie jestem godzien – czy to formuła, czy głębokie przekonanie otwierające na radość pełną?
  5. #lectiodivina Dz 13,26-33; Ps 2,6-11; J 14,1-6 Słowo od zawsze jest Prawdą i Życiem, stając się Ciałem stało się dla nas Drogą do prawdy i Życia (por. św. Augustyn)
  6. #lectiodivina 1 Kor 15,1-8; Ps 19,2-5; J 14,6-14 Zazdroszcząc Apostołom, że widzieli Jezusa, zapominamy, że jesteśmy ubogaceni dużo większym darem – widzeniem duchowym. To dzięki oczom serca widzimy w Jezusie Syna Bożego i poznajemy Ojca.
  7. #lectiodivina Dz 6, 1-7; Ps 33 (32); 1 P 2, 4-9; J 14, 1-12 Jedynie wiara może nas uzdolnić do zobaczenia w Jezusie drogi, prawdy, życia, byśmy byli nasyceni poznaniem w NIM Ojca.
  8. #lectiodivina Dz 20,17-18a.28-32.36; Ps 100,1-5; Rz 8,31b-39; J 10,11-16 Jesteśmy powołani – w o ł a n i po imieniu – by znać swego Pasterza
  9. #lectiodivina Dz 14,19-28; Ps 145; J 14,27-31 Pokój Chrystusowy jest połączony z wolnością od samych siebie. Szukając chwały Bożej, a nie własnego bezpieczeństwa jesteśmy wyzwalani od lęku o swoje życie, pewni, że wszystko będzie nam dodane.
  10. #lectiodivina Dz 15,1-6; Ps 122; J 15,1-8 Pozostając w jedności z Chrystusem możemy prosić o wszystko z pewnością, że to się stanie. Kluczem do zrozumienia tej obietnicy jest jedność z Chrystusem – chcemy wtedy tylko tego, czego ON chce. Inne sprawy tracą znaczenie.
  11. #lectiodivina Dz 15,7-21; Ps 96; J 15,9-11 Przedziwna jest prośba Jezusa. Wytrwajcie w miłości Mojej. To tak jakby mówił: Pozwólcie się kochać i obsypywać łaskami.
  12. #lectiodivina Dz 15,22-31; Ps 57; J 15,12-17 Pozwalając Jezusowi, by nas kochał, przyjmując dar Jego przyjaźni i życia wydanego z miłości, stajemy się zdolni do miłości wzajemnej – czerpiemy ze źródeł zbawienia.
  13. #lectiodivina Dz 16,1-10; Ps 100; J 15,18-21 Idąc za Jezusem, nie ma co się łudzić cudownym, bezkolizyjnym życiem. Musimy zderzyć się z nienawiścią świata, jak ON. Maryja w Fatimie zapowiedziała: DOBRZY będą cierpieć.
  14. #lectiodivina Dz 8, 5-8. 14-17; Ps 66 (65); 1 P 3, 15-18; J 14, 15-21 Jezus dając nam SWEGO DUCHA, łączy nas z sobą, jednoczy w miłości, wprowadza we wspólnotę życia wewnątrz samego Boga.
  15. #lectiodivina Dz 16,11-15; Ps 149; J 15,26-16,4a Duch Święty nie tylko wspiera swym świadectwem nasze świadczenie o Jezusie. On także jako Duch Chwały przeprowadza przez zniewagi, które trzeba przecierpieć, dając świadectwo.
  1. #lectiodivina Ap 12,10-12a; Ps 34; J 17,20-26; Pierwsi chrześcijanie nie tworzyli idealnej wspólnoty. To my ich idealizujemy. Zdarzały się wśród nich rozłamy, spory i kłótnie, które rozdzierały jedność. Apostołowie nie szukali na te problemy ludzkich rozwiązań, ale tym mocniej wierzyli w jednoczącą moc Krzyża i Krwi Baranka
  2. #lectiodivina Dz 17,15.22-18,1; Ps 148; J 16,12-15 Bóg powołuje nas do dziecięctwa Bożego, do uczestnictwa w Boskiej naturze. Duch Święty uzdalnia nas do życia tym Darem – Życiem, które nas przerasta.
  3. #lectiodivina Dz 18,1-8; Ps 98; J 16, 16-20 Od spotkania twarzą w twarz z Jezusem dzieli nas chwila. Pełna ucisku, ale tylko chwila.
  4. #lectiodivina Dz 18, 9-18; Ps 47 (46); J 16, 20-23a Cnota nadziei pozwala spojrzeć na życie z perspektywy wieczności i dostrzec wszystko we właściwych proporcjach, stawiając smutek doczesności wobec radości nieba, jak kroplę wody wobec oceanu.
  5. #lectiodivina Dz 18,23-28; Ps 47; J 16,23b-28 Słowo Boże dociera do nas bezpośrednio, a „nie w przypowieściach”, gdy Duch Święty wypisuje Je na żywych tablicach serc (2Kor3,3;Jr31,33).
  6. #lectiodivina Dz 1, 1-11; Ps 47 (46); Ef 1, 17-23; Mt 28, 16-20 Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego jest Świętem nadziei. To w NADZIEI Bóg nas JUŻ posadził na Tronie jako współkrólujących z Chrystusem (Ef2,6; Rzy8,24). I ta sama nadzieja każe nam wyczekiwać z Nieba jako Zbawcy naszego Pana Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone na podobne do swego chwalebnego ciała (Flp3,20).
  7. #lectiodivina Dz 19,1-8; Ps 68,2-7; J 16,29-33 Jak często nasze deklaracje, że znamy Jezusa, że wierzymy i rozumiemy, rozsypują się w zderzeniu z rzeczywistością. Jednak dużo ważniejsze jest, że ON nas zna, rozumie i wierzy, że Jego Słowo nas przemieni.
  8. #lectiodivina Dz 20,17-27; Ps 68; J 17,1-11a Możemy poznawać Boga, dlatego że On nas zna. Możemy żyć, dlatego że On jest Życiem.
  9. #lectiodivina Dz 20,28-38; Ps 68; J 17,11b-19 Jedność uczniów to rzeczywistość nieskończenie głębsza od tego, co nazywamy współcześnie ekumenizmem. Jezus określa ją jako trwanie w imieniu Ojca, noszenie w sobie Jego wypełnionej radości, uświęcenie w Prawdzie.
  10. #lectiodivina Dz 22,30;23,6-11; Ps 16; J 17,20-26 Jedność jest najwyższym wyrazem miłości wzajemnej, dlatego przekracza nasze ludzkie siły. Jesteśmy być może zdolni do zgody, rozejmu, zawieszenia broni, ale jedność przyjdzie wyłącznie jako DAR od Trójjedynego Boga.
  11. #lectiodivina Dz 25,13-21; Ps 103; J 21,15-19 Powrót do początków nigdy nie jest zawróceniem do punktu wyjścia, ale to PAMIĘĆ SERCA, która sprawia, że miłość wzrasta, dojrzewa, nabiera smaku i głębi.
  12. #lectiodivina Dz 28,16-20.30-31; Ps 11; J 21,20-25 Rzeczywiste, głębokie doświadczenie jedności wyzwala nas z przymusu porównywania się z innymi. Po prostu idziemy za Panem.
  13. #lectiodivina Dz 2, 1-11; Ps 104 (103); 1 Kor 12, 3b-7. 12-13; J 20, 19-23 Wyznać z pomocą Ducha, że Jezus jest Panem, to wszystkie swoje troski przerzucić na NIEGO. Skoro Jezus jest PANEM, to ON kieruje, troszczy się, rządzi, a Jego uczeń kosztuje jak słodki jest owoc pokoju.
  14. #lectiodivina Rdz 3,9-15.20; Ps 87; J 19, 25-34 Obecność Maryi jest zawsze płodna, owocna. Ona rozpoznaje Godzinę Jezusa i nie przyjmuje na próżno łaski Bożej.
  15. #lectiodivina Syr 35, 1-12; Ps 50 (49); Mk 10, 28-31 Nawet opuszczając wszystko, by pójść za Chrystusem, nie robimy niczego nadzwyczajnego. Uznajemy po prostu DAWCĘ tych wszystkich darów (życia, domu, rodziny) za większego i ważniejszego od dobrodziejstw, którymi z radością nas obsypuje.
  16. #lectiodivina So 3, 14-18;Ps: Iz 12,2-6; Łk 1,39-56 Obecność Boża wśród nas jest przyczyną najgłębszej radości, gdyż możemy z niej czerpać szczęście jak z tryskających zdrojów zbawienia. Ale najbardziej zaskakująca jest prawda, że obecność Boża wśród nas jest również przyczyną BOŻEJ (!) RADOŚCI.

CZERWIEC 2023

  1. #lectiodivina Rdz 22, 9-18; Ps 40 (39); Aklamacja (Flp 2, 8-9); Mt 26, 36-42 Uczestniczymy w Kapłaństwie Chrystusa, gdy tak jak ON składamy w ofierze swoją wolę, by uwielbić WOLĘ OJCA.
  2. #lectiodivina Syr 44, 1. 9-13; Ps 149; Mk 11, 11-25 W hymnie Liturgii Godzin Boża troska o człowieka jest przyrównana do zabiegów pielęgnacyjnych w sadzie: CZEKASZ CIERPLIWIE AŻ WIARĄ ZAKWITNIE I WYDA OWOC DOJRZAŁEJ MĄDROŚCI, WTEDY PRZENOSISZ SWE DRZEWO STRUDZONE DO JASNYCH SADÓW WIECZNEGO POKOJU. Odkąd w Chrystusie nadeszła Pełnia Czasu, czas owocowania jest zawsze.
  3. #lectiodivina Syr 51, 12-20b; Ps 19 (18); Mk 11, 27-33 Czy trzeba mieć specjalne prawa i władzę, by przypominać o Bożym Prawie, zabiegać o szacunek dla tego, co Boże, wzywać do pokuty i nawrócenia?
  4. #lectiodivina Wj 34, 4b-6. 8-9; Dn 3, 52. 53-54. 55-56; 2 Kor 13, 11-13; J 3, 16-18 Bóg Trójjedyny stworzył nas, byśmy Go kochali. Dzięki miłości, którą rozlewa w naszych sercach, możemy przytulić Nieogarnionego, Który nas przygarnia.
  5. #lectiodivina Tb 1, 3; 2, 1b-8; Ps 112 (111); (Mk 12, 1-12) Naszym największym szczęściem i błogosławieństwem jest BYĆ DZIEDZICTWEM BOGA. Jeśli wydzieramy Mu to dziedzictwo, by należało wyłącznie do nas, sami sprowadzamy na siebie zgubę. Gdy odrzucamy zwornik (kamień węgielny), sklepienie wali się nam na głowę.
  6. #lectiodivina Tb 2, 9-14; Ps 112 (111); Mk 12, 13-17 Oczy naszego serca napełniają się światłem, gdy są utkwione w Bogu Żywym, Jedynym Dobrym, a nie w abstrakcyjnych zasadach, co wolno i nie wolno.
  7. #lectiodivina Tb 3, 1-11a. 16-17a; Ps 25 (24); Mk 12, 18-27 Ewangelia o Bogu, dla którego wszyscy żyją, każe nam spojrzeć na nasze oczekiwania co do życia wiecznego. Co lub Kto może sprawić, że przez całą wieczność nie znudzi się nam szczęście?
  8. #lectiodivina Pwt 8, 2-3. 14b-16a; Ps 147B; 1 Kor 10, 16-17; J 6, 51-58 Sercem EUCHARYSTII jest WZAJEMNA WIĘŹ, która sprawia, że żyjemy życiem Bożym.
  9. #lectiodivina Tb 11, 5-18; Ps 146 (145); Mk 12, 35-37 Słowo Boże przynagla nas, byśmy nie tworzyli sobie swojego obrazu Boga na miarę własnych potrzeb i wyobrażeń, ale szukali KIM ON JEST i przemieniali siebie na Jego Obraz.
  10. #lectiodivina Tb 12, 1b. 5-15. 20; Tb 13,2.6.7.8; Mk 12, 38-44 Ludzie, którzy modlą się DLA POZORU, są niebezpieczni, mając wywróconą hierarchię wartości. To niebezpieczeństwo zagraża przede wszystkim im samym, bo mylą cel ze środkiem i sprzedają chwałę wieczną za chwilę uznania.
  1. #lectiodivina Oz 6, 3-6; Ps 50 (49); Rz 4, 18-25; Mt 9, 9-13 Mamy nieszczęsną tendencję oddzielania kultu od postawy serca. Choć ofiara może zaistnieć bez miłości, prawdziwa miłość musi wyrazić się w ofierze.
  2. #lectiodivina 2 Kor 1, 1-7; Ps 34 (33); Mt 5, 1-12 Pierwsze wersety Kazania na Górze są jak OBIETNICE zapraszające do wędrówki wiary. Abram w wezwaniu „Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej” też usłyszał „uczynię cię BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM”.
  3. #lectiodivina 2 Kor 1, 18-22; Ps 119 (118); Mt 5, 13-16 Wszystkie obietnice i błogosławieństwa Boże wypełniają się w Chrystusie. W NIM – ŚWIATŁOŚCI świata my także możemy być światłem świata.
  4. #lectiodivina 2 Kor 3,4-11; Ps 99; Mt 5,17-19 Prawo i Prorocy to nie tylko przepisy i przykazania – to przede wszystkim Historia zbawienia, która objawia pełnię swego sensu, gdy rozświetla ją chwała Chrystusa.
  5. #lectiodivina 2 Kor 3, 15 – 4, 1. 3-6; Ps 85 (84); Mt 5, 20-26 Misja bycia światłem każe nam dążyć do pojednania w sprawiedliwości i prawdzie, aby ciemności zajaśniały światłem.
  6. #lectiodivina Pwt 7, 6-11; Ps 103 (102); 1 J 4, 7-16; Mt 11, 25-30 Jezus jest cichy i pokorny sercem – jak ciche dziecko na łonie swej matki (Ps131,2) – bo trwa na łonie Ojca (J1,18). Poznając Ojca, stajemy się cisi i pokorni sercem, bo Bóg sam wystarczy.
  7. #lectiodivina Iz 61, 9-11; 1 Sm 2, 1. 4-5, 6-7, 8; Łk 2, 41-51 Maryja jest jak Oblubienica zdobna w swe klejnoty. Przyobleczona w słońce – szaty zbawienia, uwieńczona koroną z gwiazd, ale najwspanialszą Jej ozdobą jest Jej Niepokalane Serce – prawdziwy Klejnot w koronie.
  8. #lectiodivina Wj19,2-6a; Ps100(99); Rz5,6-11; Mt9,36–10,8 Boże wybranie jest zawsze misją, która wypływa z powołania do szczególnej relacji – bycia JEGO szczególną własnością.
  9. #lectiodivina Co roku w Uroczystość św. Romualda Kamedułki i Kameduli na całym świecie rozważają w Liturgii Słowa: Rdz 12, 1-9, Ps 1, Hbr 12, 1-4, Łk 10, 21-24. To konkretne Słowo Boże odkrywa tajemnicę Chrystusowego posłuszeństwa, które naśladował św. Romuald. Jest to posłuszeństwo, którego źródła biją w zaufaniu i w zachwycie WOLĄ OJCA. Wielkość Naszego Świętego Ojca Romualda leżała w przypominaniu chrześcijanom, że są synami, a nie niewolnikami. Bóg nie przymusza nas do posłuszeństwa, ale – jak Abrama – pociąga obietnicą, że staniemy się błogosławieństwem; zachwyca nasze oczy widokiem Jezusa, którego radością jest pełnić wolę Ojca, nawet, jeśli droga do Jej wypełnienia wiedzie przez hańbę krzyża i wrogość grzeszników.
  10. #lectiodivina 2 Kor 8,1-9; Ps 146; Mt 5,43-48 Bóg w Chrystusie obdarzył nas wolnością ducha, która sprawia, że możemy unosić się w górę, zamiast bezwładnie spadać w przepaść. Ta wolność uzdalnia nas do dzielenia się tym, co mamy, aż po dawanie naszej miłości wrogom.
  11. #lectiodivina 2 Kor 9,6-11; Ps 112; Mt 6,1-6.16-18 Ojciec niebieski przenika i zna nasze serca – to jest podstawa Jego sprawiedliwego Sądu. Żadne dobro „nie upadnie na ziemię”, bo podtrzyma je DOBRY.
  12. #lectiodivina 2 Kor 11, 1-11; Ps 111 (110); Mt 6, 7-15 Odmawiając Modlitwę Pańską głosimy (dosłownie!) EWANGELIĘ.
  13. #lectiodivina 2 Kor 11,18.21b-30; Ps 34; Mt 6,19-23 Skarb, który przywiązuje do siebie ludzkie serce, staje się SENSEM życia.
  14. #lectiodivina Iz 49,1-6; Ps 139; Dz 13,22-26; Łk 1,57-66.80 „Otwarcie się ust Zachariasza przy narodzeniu Jana oznacza to samo, co rozdarcie się zasłony świątyni przy śmierci Jezusa na krzyżu” (św. Augustyn). Nastał czas łaski i mamy śmiały przystęp do Ojca.
  15. #lectiodivina Jr 20,10-13; Ps 69; Rz 5,12-15; Mt 10,26-33 Naszą nadzieją jest nie tylko Boże Miłosierdzie, ale i Boża Sprawiedliwość, która ni dopuści, by ciemność pochłonęła światło.
  16. #lectiodivina Rdz 12, 1-9; Ps 33 (32); Mt 7, 1-5 Słowo Boże często używa obrazu sądu. Sprawiedliwym Sędzią jest Bóg. Szatan zagarnął sobie funkcję oskarżyciela. Nam wyznaczono rolę świadków.
  17. #lectiodivina Rdz 13,2.5-18; Ps 15,1-5; Mt 7,6.12-14 Uczeń Jezusa musi być mądry, by nie zwiodła go „tajemnica nieprawości”, która działa w świecie (2Tes2,7). Jak Abram powinnyśmy wybierać wąską ścieżkę, na której przewodnikiem jest Boża Obietnica.
  18. #lectiodivina Rdz 15,1-12.17-18; Ps 105; Mt 7,15-20 Życie w prawdzie jest piękne jak owocujący sad.
  19. #lectiodivina Dz 12,1-11; Ps 34,2-9; 2 Tm 4,6-9.17-18; Mt 16,13-19 Pan staje u naszego boku, gdy wyrywa z ręki gotujących zgubę, jak i wtedy, gdy towarzyszy w godzinie męki. Zarówno cudowne ocalenie, jak i łaska męczeństwa są dane w odpowiednim czasie, by dopełniło się głoszenie Ewangelii.
  20. #lectiodivina Rdz 17, 1. 9-10. 15-22; Ps 128 (127); Mt 8, 1-4 Boże CHCĘ sprawia, że ciemność rozbłyska światłem, że 100-letniemu Abrahamowi niepłodna żona rodzi syna, że trędowaty zostaje oczyszczony. Bóg nie cofa swojego CHCĘ, które w Chrystusie staje się AMEN.

LIPIEC 2023

  1. #lectiodivina Rdz 18, 1-15; Mt 8, 5-17; Ile smutku kryło się w uśmiechy Sary, gdy usłyszała zapowiedź narodzin syna. Boże obietnice stają się źródłem radości, gdy łączymy się z nimi przez wiarę.
  2. #lectiodivina 2 Krl 4,8-11.14-16a; Ps 89; Rz 6,3-4.8-11; Mt 10,37-42 Bóg pragnie być kochany bez miary. To JEDYNA MIARA GODNA BOGA.
  3. #lectiodivina Ef 2,19-22; Ps 117; J 20,24-29; Bóg przerasta wszystkie dowody. Tomasz UWIERZYŁ: ujrzał człowieka, wyznał Boga.
  4. #lectiodivina Rdz 19,15-29; Ps 26; Mt 8,23-27 Zestawienie opowiadania o zagładzie Sodomy i Gomory z Ewangelią o uciszeniu burzy zachęca, by spojrzeć, czy naprawdę widzimy w Bogu OCALENIE. Ze słów Jezusa (np. Mt11,23-24) można się domyślać, że gdyby Sodomici zawołali jak uczniowie „Panie, ratuj, giniemy”, historia potoczyłaby się inaczej. Ale nikt nie wołał, nawet Lot i jego bliscy zostali ocaleni „na siłę”.
  5. #lectiodivina Rdz 21, 5. 8-20; Ps 34 (33); Mt 8, 28-34 Święty Mateusz opisuje zachowanie mieszkańców Gadary za pomocą podobnych zwrotów jak opisał zachowanie dwóch opętanych: wyszli Jezusowi na spotkanie i nie chcieli mieć z Nim nic wspólnego. W obu przypadkach jest to ta sama postawa, nawet jeśli wyrażona „bardziej kulturalnie”.
  6. #lectiodivina Rdz 22,1-19; Ps 116; Mt 9,1-8 Tradycja żydowska i wczesnochrześcijańska widziały w Izaaku, który idzie obok Abrahama i niesie drewno na całopalenie, dorosłego mężczyznę zdolnego zarówno do dźwigania ciężarów, jak i powstrzymania swego starego ojca. Dlatego przyjmowano, że świadomie i dobrowolnie zgodził się zostać skrępowanym i złożonym w ofierze, stając się typem Chrystusa – Kapłana i Ofiary.
  7. #lectiodivina Rdz 23,1-4.19.24,1-8.10.48.59.62-67); Ps 106; Mt 9,9-13 Pierwszym kawałkiem Ziemi Obiecanej, który stał się własnością Abrahama, był grób Sary. Pierwszym skrawkiem Krainy Żyjących, który otrzymujemy jako zadatek nadziei, jest PUSTY GRÓB ZMARTWYCHWSTAŁEGO.
  8. #lectiodivina Rdz 27,1-5.15-29; Ps 135; Mt 9,14-17 Jakub całe życie uczył się, czym jest upragnione przez niego błogosławieństwo. Jako stary człowiek zrozumiał, że otrzymał je nie dzięki własnemu sprytowi (jakby można było je wykraść jak formułę magiczną), ale dzięki życzliwości Boga. Przed śmiercią ociemniały Jakub-Izrael powtórzy gest swego ojca Izaaka, kładąc przy błogosławieństwie prawą dłoń na głowie młodszego syna Józefa (Rdz 48,14).
  9. #lectiodivina Za 9,9-10; Ps 145; Rz 8,9.11-13; Mt 11,25-30 Może łatwiej zrozumieć, kogo Jezus miał na myśli, mówiąc o PROSTACZKACH (nepios), którym Ojciec objawia tajemnice Królestwa, gdy zestawi się tę wypowiedź z drugim fragmentem Mt 21,16, gdzie występuje w oryginale to samo słowo. Po opisie wjazdu do Jerozolimy i oczyszczeniu świątyni, Jezus na zarzuty oburzonych arcykapłanów i uczonych w Piśmie odpowiada: Czy nigdy nie czytaliście „Z ust niemowląt, (nepios) i ssących zgotowałeś sobie „chwałę”. Ludzie, którzy wołali Hosanna, nie byli niemowlętami, ale ich postawa wiary i uwielbienia (postawa PROSTACZKÓW) tak kontrastowała z pychą „mądrych i rozumnych”.
  10. #lectiodivina Rdz 28,10-22a;(Ps 91; Mt 9,18-26 Podczas spotkania w Betel Bóg daje Jakubowi błogosławieństwo i obietnice bez żadnych warunków. Natomiast Jakub wylicza całą listę oczekiwań, by uznać Pana za swego Boga. Jeszcze przed nim długa droga, by dostrzec, że największym dobrem przymierza jest właśnie to, że Pan jest jego Bogiem.
  11. #lectiodivina Prz 2,1-9; Ps 34; Dz 4,32-35; Mt 19,27-29 To nie przez przypadek, że I czytanie w Uroczystość św. Benedykta podejmuje temat ROZTROPNOŚCI. To cnota, która charakteryzuje napisaną przez niego Regułę. Roztropność jest darem Bożym (Prz2,6), ale do jej przyjęcia człowiek musi się przygotować rzetelną pracą nad sobą.
  12. #lectiodivina Rdz 41,55-57.42,5-7.14-15a.17-24a; Ps 33; Mt 10,1-7 Zapisane 12 imion Apostołów Chrystusa uświadamia, że nie ma „stereotypu apostoła” – są konkretni ludzie powołania przez Pana. Podobnie zestawienie postaci św. Benedykta z wspominanym dziś św. Brunonem z Kwerfurtu ukazuje, jak różni są mnisi.
  13. #lectiodivina Rdz 44, 18-21. 23b-29; 45, 1-5; Ps 105 (104); Mt 10, 7-15 Ewangelizowanie bliźniego, przekazywanie mu miłości Boga, nie jest możliwe, jeśli sam apostoł nie doświadczył wpierw spotkania z Panem i nie przyjął Jego bezwarunkowej miłości. Ewangelizacja jest głównie dzieleniem się własnym doświadczeniem. A to dzielenie się jest bezinteresowne, ponieważ bezinteresowność stanowi podstawę jakości głoszenia Dobrej Nowiny.
  14. #lectiodivina Rdz 46,1-7.28-30; Ps 37; Mt 10,16-23 Jezus zapowiada prześladowania swoich uczniów, byśmy – gdy przyjdą – pamiętali, że ON nam o tym powiedział. Pamięć odwołuje się do nadziei i przypomina, że Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki – PAN wszystkiego, co się dzieje.
  15. #lectiodivina Rdz 49,29-33.50,15-26; Ps 105; Mt 10,24-33 Męstwo nie jest tym samym, co naturalna odwaga. Jest mocą, by czynić to, co się Bogu podoba.
  16. #lectiodivina Iz 55,10-11; Ps 65,10-14; Rz 8,18-23; Mt 13,1-23 Czasem się zastanawiamy nad stosunkiem Łaski i wolnej woli. Na drodze, skale, wśród cierni ziarno pozostaje bezowocne, ale nawet najlepiej uprawiona i najbardziej żyzna ziemia bez zasianego w nią ziarna pozostaje bezpłodna.
  17. #lectiodivina Wj 1,8-14.22; Ps 124; Mt 10,34-11,1 Pójście za Jezusem domaga się jednoznacznych wyborów. A wybór Jezusa to pożegnanie się ze „świętym spokojem”.
  18. #lectiodivina Wj 2,1-15a; Ps 69; Mt 11,20-24 W Ewangelii są nie tylko błogosławieństwa, ale i „biada”. A przecież nie przestaje być Ewangelią – DOBRĄ Nowiną.
  19. #lectiodivina Wj 3,1-6.9-12; Ps 103; Mt 11,25-27 Boga nie ogarniemy, ale możemy dać się przygarnąć.
  20. #lectiodivina Wj 3,13-20; Ps 105; Mt 11,28-30 Jezus mówiąc o małżeństwie (Mt19,6), używa w oryginale zwrotu „co Bóg zaprzągł do jednego jarzma (synezeuksen)” – podobnie możemy zrozumieć wezwanie do wzięcia na siebie Jego jarzma. To zaproszenie do więzi, do relacji oblubieńczej. Może to Ciebie PAN woła, byś zatroszczył/a się najpierw o Jego sprawy?
  1. #lectiodivina Wj 11,10-12,14; Ps 116b; Mt 12,1-8 Przechodzimy przez doczesność jak przez łany zbóż, dążąc do Odpoczynku Boga. W pewnym sensie już doświadczamy tego odpoczynku (Bożego szabatu), bo jest z nami Jezus. Sercem powołania do życia konsekrowanego jest dar pragnienia BYCIA Z NIM.
  1. #lectiodivina Pnp 8, 6-7; Ps 63; J 20, 1. 11-18 Rozpoznajemy Pana i samych siebie, kiedy woła nas po imieniu. Powołanie rozpoczyna się od usłyszenia swego imienia wypowiedzianego przez najukochańszy GŁOS.
  2. #lectiodivina Mdr 12,13.16-19; Ps 86; Rz 8,26-27; Mt 13,24-43 Zadaniem pszenicy jest wydanie plonu, a nie usuwanie chwastu. Pośród świata, w jakim żyjemy, trzeba się przede wszystkim troszczyć o pomnażanie dobra.
  1. #lectiodivina Wj 14, 5-9a. 10-18; Wj 15,1-6); Mt 12, 38-42 Jezus na żądanie znaku najpierw zapowiada znak Jonasza, a po wjeździe do Jerozolimy – znak odbudowania zburzonej świątyni. Prawdę Słowa potwierdza i objawia misterium Paschy.
  1. #lectiodivina 2 Kor 4, 7-15; Ps 126(125); Mt 20, 20-28 Picie z jednego kielicha wskazuje na dużo większą ZAŻYŁOŚĆ niż zasiadanie po prawej lub lewej stronie. Powołanie monastyczne to wezwanie do przyjaźni z Chrystusem.
  1. #lectiodivina Wj 16, 1-5. 9-15; Ps 78 (77) Mt 13, 1-9 Nie jest zależne od nas, czy, gdzie, kiedy i jak łaska na nas spłynie. Nasza wolność polega jedynie (i aż) na tym, że możemy przyjąć lub odrzucić Łaskę. Nie usłyszymy błogosławieństwa, jeśli zatkamy sobie uszy. Powołanie jest zawsze błogosławieństwem.
  2. #lectiodivina Wj 19, 1-2. 9-11. 16-20b; Dn 3, 52. 53-54. 55-56; Mt 13, 10-17 Jeden człowiek widząc wschód słońca, zobaczy znak zmartwychwstania, inny widząc, jak powstają umarli, odwróci wzrok. Dar powołania jest darem oczu, które patrzą i widzą działanie Boga.
  3. #lectiodivina Wj 20, 1-17; Ps 19 (18); Mt 13, 18-23 Zrozumienie nie przychodzi automatycznie. Jest owocem uważnego słuchania, w którym zawarte są pytania i poszukiwanie sensu. Dopiero wtedy Słowo Boże ponownie ukazuje swe oblicze – zagląda przez kraty (Pnp2,9). Warto modlić się i prosić o zrozumienie swego powołania.
  4. #lectiodivina 1 J 4, 7-16; Ps 34; J 11, 19-27 Gdyby wśród niewiast Nowego Testamentu szukać odpowiednika niewiasty dzielnej z Prz31, to byłaby nią Marta z Betanii. Kobieta mężna w służbie (Łk10), ale nade wszystko mężna w wierze (J11). Jezusowi była potrzebna właśnie JEJ wiara, aby wskrzesić Łazarza. Powołanie splata się z odkryciem, że Jezus właśnie mnie potrzebuje.
  5. #lectiodivina 1 Krl 3,5.7-12; Ps 119,57.72.76-77.127-130; Rz 8,28-30; Mt 13,44-52 Bohaterowie dzisiejszych przypowieści Jezusa to ludzie mądrzy Bożą Mądrością. Dar mądrości czyni nas zdolnymi widzieć Boże działanie i dostroić do niego nasze życie. Pójście za głosem powołania jest zawsze ryzykiem, ale bez tego nie znajdzie się SKARBU.
  6. #lectiodivina Wj 32, 15-24. 30-34; Ps 106; Mt 13, 31-35;Jezusowe przypowieści uczą patrzeć na otaczający nas świat w taki sposób, aby widzieć dokonujące się sprawy Boże. Powołanie wymaga wpatrywania się w to, co niewidzialne, nawet gdy oczy muszą być utkwione w codziennych obowiązkach.

SIERPIEŃ 2023

01. #lectiodivina Wj 33, 7-11; 34, 5-9. 28; Ps 103 Mt 13, 36-43  W życiu duchowym obowiązuje prawo „Kto prosi, otrzymuje” (Mt7,8).
O własnych siłach nic nie zdobędziemy. O zrozumienie   Słowa Bożego, o realizację swego powołania trzeba PROSIĆ.
02. #lectiodivina Wj 34, 29-35; Ps 99; Mt 13, 44-46 Królestwo Boże warte jest, by z radością sprzedać wszystko i zdobyć je, bo poza nim nie istnieje nic cennego. Nasz Pan Bóg jest jedynym Bogiem i poza NIM nie ma innego. Dlatego w chwili powołania stajemy wobec wyboru: Bóg albo nic.
03. #lectiodivina Wj 40, 16-21. 34-38; Ps 84 (83); Mt 13, 47-53 Nasze serce jest skarbcem przygotowanym do strzeżenia w nim Słowa Bożego. Powołanie monastyczne zaczyna się od Słowa i prowadzi do Słowa.
04. #lectiodivina Kpł 23, 1. 4-11. 15-16. 27. 34b-37; Ps 81; Mt 13, 54-58 To nie my wiemy wszystko o naszych Bliskich, lecz tylko Bóg. Patrząc na siebie nawzajem bez wiary, widzimy się tylko z ludzkiej perspektywy, gubiąc to, co najważniejsze: że jesteśmy obdarowani godnością dzieci Bożych. Pomagamy wzrastać powołaniu, gdy otaczamy je szacunkiem.
05. #lectiodivina Kpł 25, 1. 8-17; Ps 67; Mt 14, 1-12 Historia Heroda pokazuje, jak grzech pociąga za sobą kolejny grzech i nie pozwala zobaczyć, że może być inaczej. Dopiero Chrystus przerywa spiralę zła i wyrywa z NIEWOLI grzeszenia. Powołanie nie jest polisą ubezpieczeniową na bezpieczne życie – idziemy za Barankiem Bożym, który gładzi grzechy świata.
06. #lectiodivina Dn 7,9-10.13-14; Ps 97; 2 P 1,16-19; Mt 17,1-9 Opis Przemienienia zawiera delikatne aluzje do wielkich spotkań z Bogiem w Starym Przymierzu. Twarz Jezusa jaśnieje, jak promieniowało oblicze Mojżesza (Wj34,29), a wydarzenie na Górze Tabor dokonuje się w wielkiej ciszy i pokoju, jak przejście Boga w szmerze łagodnego powiewu przed Eliaszem (1krl19,12). Jest jednak w tej Tajemnicy absolutna nowość – w Chrystusie Apostołowie i „my wszyscy z odsłoniętą twarzą, wpatrujemy się w jasność Pańską” (2Kor3,18). Oglądanie Bożego Oblicza to ostateczny cel życia monastycznego.
07.#lectiodivina Lb 11, 4b-15; Ps 81; Mt 14, 13-21 Nie do nas należy troska o wszystkie potrzeby świata. Jezus oczekuje, że będziemy się dzielić tym, co mamy. Przyjęcie powołania jest podzieleniem się z Kościołem tym, co się ma.
08. #lectiodivina: Lb 12, 1-13; Ps 51; Mt 14, 22-36 Próba wiary to wyjście z bezpiecznej łodzi (nawet jeśli jest nękana falami) i kroczenie do Jezusa po wodzie. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy Jezus zawoła (POWOŁA): Przyjdź!
09. #lectiodivina Oz 2, 16b. 17b. 21-22; Ps 45; Mt 25, 1-13 Bóg pragnie nas poślubić, byśmy w ten sposób Go poznali. Nie można poznać Oblubieńca, jeśli się prześpi Jego Przejście. Nie można poznać Życia, jeśli rozmieni się je na drobne. Istotą życia konsekrowanego Bogu jest relacja oblubieńcza, która wszystko, co nas spotyka, przemienia w akt miłości.
10.#lectiodivina Mdr 3, 1-9; Ps 112; J 12, 24-26 Szczęśliwe, błogosławione życie jest powiązane z wolą Bożą jak obumierające ziarno z dojrzałym kłosem. Trzeba rozpoznać tę wewnętrzną więź życia i powołania, by nie rozminąć się ze szczęściem.
11. #lectiodivina Pwt 4, 32-40; Ps 77; Mt 16, 24-28 Jezus zwraca uwagę uczniom, że wola, która stoi za ich decyzjami, nie powinna być ślepa. Musi jej towarzyszyć rozeznanie, dokąd zaprowadzą podjęte wybory, jakie będą ich konsekwencje. Mamy wzór w Bożych wyborach, które są świadome i nieodwołalne (Rz11,29). Bóg nie cofa swej łaski – my nie powinniśmy się cofać przed łaską wybrania.
12. #lectiodivina Pwt 6, 4-13; Ps 18; Mt 17, 14-20 Wiara, która góry przenosi, objawia się na co dzień poprzez wytrwałość- gdy trwamy, jakbyśmy na oczy widzieli Niewidzialnego (por. Hbr11,27). Bóg powołuje nie tylko w świetle Taboru, ale i w cieniu Taboru.
13. #lectiodivina 1 Krl 19,9a.11-13a; Ps 85; Rz 9,1-5; Mt 14,22-33 Choć nie ma nic bardziej oczywistego niż przychodzenie Boga – Tego, który jest, który był i który PRZYCHODZI, zawsze Jego przyjście jest zaskakujące, nowe, niespodziewane, nadchodzi INACZEJ niż Go oczekujemy. Głos powołania można usłyszeć równie dobrze w łagodnym powiewie, jak w przeciwnym wietrze.

14. #lectiodivina Pwt 10, 12-22; Ps 147; Mt 17, 22-27 Podatki, dziesięciny „płacą obcy”. Syn oddaje Ojcu wszystko. Odkąd uczestniczymy w synostwie Jezusa, nie ma innej miary w ofierze niż całe serce, cała dusza, wszystkie siły.
15. #lectiodivina Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab; Ps 132; 1 Kor 15, 20-26; Łk1,39-56

Udział w Zmartwychwstaniu Chrystusa jest udziałem w Jego niebieskiej chwale. W Maryi Wniebowziętej widzimy, co jest naszą przyszłością, co przygotował nam Bóg na wieczność.

„W Maryi dostrzegamy mistyczną drogę osoby konsekrowanej, utwierdzonej w pokornej mądrości, która kosztuje tajemnicy ostatecznego spełnienia”. (Papież Franciszek)

16. #lectiodivina Pwt 34, 1-12; Ps 66; Mt 18, 15-20 Upomnienie braterskie w zamyśle Jezusa ma być formą miłości bliźniego, która nie cofa się przed żadnym trudem, by uratować brata od śmierci, którą niesie grzech. Nawróceniu często towarzyszy łaska powołania – może dlatego, że gdzie wzmógł się grzech, jeszcze obficiej rozlała się łaska.
17. #lectiodivina Joz 3, 7-10a. 11. 13-17; Ps 114; Mt 18, 21–19,1 Przebaczenie bratu jest warunkiem, by uzyskać Boże przebaczenie. Orygenes zauważył, że nie coś innego, ale właśnie przebaczenie (a szerzej miłość nieprzyjaciół) czyni nas dziećmi Bożymi. Życie konsekrowane ma nieść błogosławieństwo dla wszystkich ludzi – dobrych i złych.
18. #lectiodivina Joz 24, 1-13; Ps 136; Mt 19, 3-12 Jezus mówiąc o nierozerwalności małżeństwa używa pięknego obrazu. Polskie „co Bóg złączył” to w oryginale „synezeuksen” – czasownik mówiący o wspólnym noszeniu jarzma, czyli tego, co sprawia, że łatwiej się idzie równym krokiem w tym samym kierunku.
Życie konsekrowane jest organicznie złączone z radą czystości, gdyż całkowite oddanie musi ogarnąć całego człowieka – z duszą i ciałem, które są tylko dla Boga.
19. #lectiodivina Joz 24, 14-29; Ps 16; Mt 19, 13-15 Dzieckiem Bożym trzeba się stawać – nie zostaje się nim wbrew sobie. SŁOWO wszystkim, którzy Je przyjęli, dało MOC, ABY SIĘ STALI DZIEĆMI BOŻYMI. Co z tą mocą zrobimy, zależy już od nas.
Czasem wybór, by służyć Panu, a nie obcym bogom, owocuje wyborem wyłącznej miłości Jedynego.
20. #lectiodivina Iz 56, 1. 6-7; Ps 67; Rz 11, 13-15. 29-32; Mt 15, 21-28 Rozmowa Jezusa z Kananejką od początku do końca jest próbą wiary – zarówno początkowe milczenie, jak i następujące po nim trudne i twarde słowa, a wreszcie samo wysłuchanie prośby, które wymaga jeszcze większej wiary. Kobieta odchodzi od Jezusa wierząc na SŁOWO, że jej córka jest uwolniona. Odpowiedź na łaskę powołania wymaga wiary, która stale się pogłębia i wzrasta.
21. #lectiodivina Sdz 2, 11-19; Ps 106; Mt 19, 16-22 Można mieć skarb w niebie albo smutek w sercu. Trzeciej możliwości nie ma. Na Boże powołanie opowiadamy TAK lub NIE, nawet jeśli nic nie mówimy lub odkładamy odpowiedź na wieczne jutro, bo brak decyzji jest też decyzją, tyle, że najgorszą z możliwych.
22. #lectiodivina Iz 9, 1-3. 5-6; Ps 113; Łk 1, 26-38 Zanim Jezus powiedział Apostołom, że u Boga wszystko jest możliwe, z ust Gabriela usłyszała tę prawdę Maryja. Ona nam wskazuje, czym jest ZBAWIENIE – dar, który przekracza nasze możliwości, ale spływa na nas z wysoka, jeśli tylko powiemy nasze „Niech mi się stanie”. Wspomnienie NMP Królowej na zakończenie Oktawy Jej Wniebowzięcia każe nam spojrzeć w niebo i z tej perspektywy ocenić, co tracimy, a co zyskujemy, idąc za Jezusem.
23. #lectiodivina Sdz 9, 6-15; Ps 21; Mt 20, 1-16 Jeśli ludzka sprawiedliwość jest ślepa, przestaje być sprawiedliwością. Robotnicy „pierwszej godziny” słusznie osądzali, że wynagrodzenie za dzień pracy powinno być wyższe niż za godzinę, ale już nie dostrzegli, że bezprawnie chcą dysponować własnością gospodarza, a ich spojrzenie skaziła zawiść. Aby rozpoznać wezwanie Boże, konieczna jest czystość intencji.
24. #lectiodivina  Ap 21, 9b-14; Ps 145; J 1, 45-51 Spojrzenie Jezusa przemienia nasze widzenie. On przenika naszą istotę, potrafi dostrzec w nas dobro i to, co się dokonuje „pod drzewem figowym”. Zamknięci w Jego miłosiernym patrzeniu rozpoznajemy w Nim Syna Bożego, Króla Izraela, Drabinę Jakubową łączącą niebo i ziemię, „i jeszcze większe rzeczy zobaczymy”. Powołanie jest miłosiernym spojrzeniem Boga, na które możemy się zamknąć (cóż może być dobrego z Nazaretu) lub otworzyć w wyznaniu wiary.
25. #lectiodivina Rt 1, 1. 3-6. 14b-16. 22; Ps 146; Mt 22, 34-40 Przykazanie miłości jest WIELKIE, bo Bóg jest wielki, bo miłość jest wielka. Żyjąc tym przykazaniem, stajemy się wielcy. Każdy jest powołany do radykalnej miłości – życie konsekrowane ma o tym nieustannie przypominać.
26. #lectiodivina Prz 8, 22-35; Ps 48; Ga 4, 4-7; J 2, 1-11 Te nieliczne zapisane w Ewangelii słowa, jakie Jezus kieruje do Matki, są twarde i niezrozumiałe dla nas. Relacja Syna z Matką pozostaje dla nas Tajemnicą – Misterium. Wiemy tylko, że była to WIĘŹ WIARY. Powołanie nie jest zaproszeniem do słodkiego życia, ale za to daje poznać smak sensu życia.

27. #lectiodivina Iz 22, 19-23; Ps 138; Rz 11, 33-36; Mt 16, 13-20 Wyznanie Piotra wskazuje, że wiara jest odpowiedzią na OBJAWIENIE Boga. Powołanie jest zaproszeniem do poznawania Chrystusa poprzez dzielenie z Nim życia w ubóstwie, czystości i posłuszeństwie. Otaczamy Go chwałą poprzez poznawanie Go.
28. #lectiodivina 1Tes 1, 1-5. 8b-10; Ps 149; Mt 23, 13-22 Klucze Królestwa są nam dane, byśmy otwierali niebo sobie i innym. Boże dary mają służyć wszystkim. Także łaska powołania niesie dobro i łaskę nie tylko powołanym.
29. #lectiodivina Jr 1, 17-19; Ps 71; Mk 6, 17-29 Opowiadanie o śmierci Jana Chrzciciela jest częścią Ewangelii – Dobrej Nowiny. Taniec Salome przeminął jak zły sen, a Jan dopełnił swej misji i trwa w Bogu, swojej Radości. Powołanie nie jest jednorazowym darem, ale początkiem drogi od łaski do łaski.
30. #lectiodivina 1 Tes 2, 9-13; Ps 139; Mt 23, 27-32 Jezus wypomina uczonym w Piśmie, że budują grobowce prorokom – uznają ich za martwą historię. Tymczasem słowa głoszone przez proroków są żywą teraźniejszością. Słowo Boże powołuje do życia, które jest poświęcane Chrystusowi tu i teraz.
31. #lectiodivina 1 Tes 3, 7-13; Ps 90; Mt 24, 42-51 Nie można być wiernym od czasu do czasu. Pomocą w czuwaniu i podporą w wierności jest oczekiwanie na przyjście Pana. Życie konsekrowane ma być znakiem Kościoła – Oblubienicy, która nie tylko czeka, ale i przyzywa: „Przyjdź, Panie Jezus!”

WRZESIEŃ 2023
01. #lectiodivina 1 Tes 4, 1-8; Ps 97; Mt 25, 1-13 Bez mądrości każda cnota może się wykoślawić w swoją karykaturę. Przypowieść o 10 pannach przypomina, że nawet dziewictwo i czekanie na Oblubieńca musi być zaprawione mądrością. Bez niej staje się jak sól, która zwietrzała (dosł. zgłupiała). Życie radami ewangelicznymi jest możliwe dzięki darom Ducha Świętego takim jak mądrość, rozum, męstwo, bojaźń Boża.
02. #lectiodivina 1 Tes 4, 9-11; Ps 98; Mt 25, 14-30 Słudzy zarabiali, kiedy pan ODJECHAŁ. Kiedy doświadczamy nieobecności Boga jest to czas, by wykorzystywać powierzone nam dary wiary, nadziei i miłości. Pójście za Chrystusem Jego śladami jest przede wszystkim życiem w wierze, nadziei i miłości.
03. #lectiodivina Jr 20, 7-9; Ps 63; Rz 12, 1-2; Mt 16, 21-27 Bóg jest Prawdą. Nikogo nie uwodzi i nie oszukuje. Oczekuje od nas ROZUMNEJ służby, byśmy świadomie i dobrowolnie włączali się w Jego dzieło zbawienia. Ewangeliczne posłuszeństwo i ślub posłuszeństwa wymagają zaangażowania całego serca i całego umysłu – muszą być rozumną służbą Bogu.
04. #lectiodivina 1 Tes 4,13-18; Ps 96; Łk 4,16-30 Można się zachwycać Jezusem, a wcale Go nie przyjąć. Chyba najtrudniej uwierzyć w otrzymaną łaskę rodzinie i przyjaciołom powołanych. Znając ich tak dobrze na co dzień, muszą się zmierzyć z faktem, że myśli Boże nie są myślami ludzkimi i Pan wybiera osoby, które dopiero będą dążyć do świętości.
05. #lectiodivina 1 Tes 5,1-6.9-11; Ps 27; Łk 4,31-37  W starożytnym świecie ewangelia to była wieść o zwycięstwie. W Ewangelię o Jezusie Chrystusie jest także wpisany triumf nad wrogimi mocami, który sprawia, że nasza wiara zwycięża świat. Świadectwem tego zwycięstwa powinno być życie konsekrowane.
06. #lectiodivina Kol 1,1-8; Ps 52; Łk 4,38-44 Uzdrowienie teściowej Szymona ukazuje, czym jest zbawienie:
– wyrwanie z ognia (gorączka)
– podniesienie z niemocy, z grzechu, ze śmierci
– uzdolnienie do służby innym w miłości.
Każde powołanie jest wezwaniem do SŁUŻBY innym.
07. #lectiodivina Kol 1,9-14; Ps 98; Łk 5,1-11 Powołanie Piotra i jego towarzyszy było początkiem ich wzrastania, aby mogli dojść do pełnego poznania woli Bożej w całej mądrości i duchowym zrozumieniu. Zachwyt pierwszego powołania powinien tak się różnić od stanu ducha u kresu wędrówki z Jezusem jak młode, cierpkie wino od starego, które nabrało już szlachetnego smaku i aromatu, nabrało JAKOŚCI.
08.#lectiodivina Mi 5, 1-4a; Ps 13; Mt 1, 1-16. 18-23 Ewangelia ukazuje nam bardzo trudną chwilę w życiu Maryi, w której objawia się tajemnicze współdziałanie Boga i człowieka. Prawdy, że z miłującymi Boga wszystko współpracuje ku dobremu, nie podważa fakt, że są oni próbowani, prześladowani, uciskani, wydawani na śmierć z powodu Jezusa. Dobro, o którym mówi obietnica, to upodobnienie do Syna Bożego, Pana Ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego. Maryja, której narodzenie dziś świętujemy, pierwsza doświadczyła tej reguły na drodze wiary, dlatego jest wzorem życia konsekrowanego, które ma uobecniać w Kościele obraz Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego.
09. #lectiodivina Kol 1,21-23; Ps 54; Łk 6,1-5 Historia  Dawida ustawiała we właściwej perspektywie zachowanie uczniów zrywających kłosy w szabat, bo jeśli Słowo Boże ŻYJE w naszym umyśle, oświetla naszą codzienność. Jeśli pozostaje martwe, nic nie rozumiemy ani z Ewangelii ani z własnego życia. Jesteśmy zdolni rozpoznać swoje miejsce w Kościele, gdy słowa „Pójdź za Mną” zaczynają ŻYĆ w naszym sercu.
10. #lectiodivina Ez 33, 7-9; Ps 95; Rz 13, 8-10; Mt 18, 15-20 Upomnienie braterskie jest drogą ku przebaczeniu i pojednaniu, skoro jego celem jest pozyskanie brata. Upomnieniem może być sam styl życia, praktykowane ubóstwo, czystość i posłuszeństwo są przypominaniem światu jego grzechu i wołaniem o nawrócenie.
11. #lectiodivina Kol 1,24-2,3; Ps 62; Łk 6,6-11 Uzdrowienie człowieka z uschłą ręką ukazuje, jak w Jezusie wypełnia się przepowiednia Symeona „Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu”. To samo Światło, które dla czystych jest szczęściem i zbawieniem, dla nieprawych staje się udręką. Życie konsekrowane jest znakiem sprzeciwu, niosąc w sobie Światło Chrystusa.
12. #lectiodivina Kol 2,6-15; Ps 145; Łk 6,12-19 Ewangelia ukazuje nam proces powołania: rozeznawanie, modlitwę, wybór, decyzję. Słowo Boże odwraca (NAWRACA) perspektywę naszego patrzenia na powołanie, ukazując, że to wszystko czyni JEZUS. Apostołowie odpowiadają na JEGO rozeznanie, modlitwę, wybór, decyzję.
13. #lectiodivina Kol 3,1-11; Ps 145; Łk 6,20-26 Ubóstwo samo w sobie nie ma wartości zbawczej – wszystko zależy nie od dochodów, lecz od postawy serca, dlatego św. Mateusz uzupełnił błogosławieństwo ubogich określeniem „ubodzy w duchu”, a św. Łukasz poprzez cały kontekst wskazuje, że chodzi o ubogich, głodnych, płaczących, którzy są takimi z powodu prześladowania uczniów Jezusa. Ślub ubóstwa otwiera na potrzeby nie tylko biednych, ale i bogatych. Tak jak Jezus mamy okazywać miłosierdzie wszystkim, którzy łakną zbawienia.
14. #lectiodivina Lb 21,4b-9; Ps 78; Flp 2,6-11; J 3,13-17 Pan Bóg nie usunął jadowitych węży z drogi ludu, gdy ten się nawrócił, ale związał ocalenie z każdorazowym aktem wiary ukąszonego. Podobna jest ekonomia zbawienia przez Krzyż – Jezus nie chroni nas przed złem jak falochron, lecz wyciąga z fal zagłady. Droga powołania jest odkrywaniem zbawczego zamysłu Pana, który nie działa według naszych wyobrażeń.
15. #lectiodivina Hbr 5, 7-9; Ps 31; J 19, 25-27 Matka Jezusa jest nam światłem w ciemnych nocach wiary, wskazując jedyną drogę, która bezpiecznie przeprowadzi przez kryzys i cierpienie, bo „kto WYTRWA do końca, ten będzie zbawiony”. Wytrwałość w powołaniu jest najpiękniejszym wyrazem zawierzenia Bogu.
16. #lectiodivina 1 Tm 1, 15-17; Ps 113; Łk 6, 43-49 Ludzkie serce otrzymało wielką moc – może przemieniać w dobro lub zło wszystko, co nas spotyka w życiu: zdrowie – chorobę, ubóstwo – bogactwo, szczęście – cierpienie. To w głębi naszego ducha waży się wartość każdego czynu. W powołaniu także chodzi o ludzkie serce – o fundament dalszego budowania.
17. #lectiodivina Syr 27,30–28,7; Ps 103; Rz 14, 7-9; Mt 18, 21-35 Przebaczenie dokonuje się podczas stanięcia twarzą w twarz z bratem, ono sprawia, że wychodzą na jaw zamysły serca. Także powołanie dokonuje się w czasie spotkania – czasem samo spotkanie staje się powołaniem.
18. #lectiodivina 1 J 2, 12-17; Ps 148; Łk 2, 41-52 Warto dzisiejszą Ewangelię przeczytać z innymi fragmentami: Łk 8,19-21;14,26 Kiedy Jezus wymaga od swoich uczniów, by pozostawili wszystko i wszystkich, i poszli za Nim, wie, czego żąda. On pierwszy przedkładał wolę Ojca nad ludzkie więzy miłości.
19. #lectiodivina 1 Tm 3,1-13; Ps 101; Łk 7,11-17 Opis wskrzeszenia młodzieńca z Naim kończy się stwierdzeniem „i oddał go jego matce”, co przywołuje podobny zwrot z 1 Krl 17, 23 – wersetu, który kończy opis wskrzeszenia przez Eliasza syna wdowy z Sarepty. Prorok modląc się o wskrzeszenie chłopca, rozciągał się nad zmarłym, jakby ogrzewając go własnym ciałem. Jezus czyni więcej. On przyjął nasze śmiertelne ciało, by dać nam swoją Bożą nieśmiertelność. Powołanie zaczyna się od ZACHWYTU TYM, KÓRY POWOŁUJE.
20. #lectiodivina 1 Tm 3, 14-16; Ps 111; Łk 7, 31-35 Pobożność staje się Tajemnicą (Misterium), gdy rodzi się z zapatrzenia w Chrystusa, Mądrość i Moc Bożą.  Dopiero taka pobożność przemienia nas w synów mądrości – ludzi, którzy patrzą na wszystko przez pryzmat Boga.
21. #lectiodivina Ef 4, 1-7. 11-13; Ps 19; Mt 9, 9-13 Powołanie Mateusza poprzedza bezpośrednio scena uzdrowieni paralityka. Przez połączenie tych dwóch wydarzeń została wyakcentowana moc Jezusa nad ludzkim sercem. On jeden je zna i przenika, i może całkowicie przemienić: przeprowadzić ze śmierci do życia, z ciemności do światła.
22. #lectiodivina 1 Tm 6,2c-12; Ps 49; Łk 8,1-3 Ludzie idący za Jezusem to ci, którzy „zostali uzdrowieni ze złych duchów i słabości”. Nie idziemy za Panem, bo jesteśmy święci, silni, mądrzy, ale dlatego, że On nas wyrwał z naszej nieprawości, słabości, głupoty i pozwala trwać przy sobie – SKALE NASZEGO ZBAWIENIA.
23. #lectiodivina 1Tm 6, 13-16; Ps 100; Łk 8, 4-15 Jeśli mamy tę łaskę, że słuchamy i przyjmujemy otwartym sercem Słowo Boże, nie wolno nam „przyjmować na próżno łaski Bożej”(2Kor6,1). Mamy przynosić plon stokrotny, by praca siewcy nie szła na marne, choć większość zasiewu trafiła na miejsce skaliste, wydeptane, zachwaszczone. Przyjmując powołanie nie trzeba się oglądać na innych, którzy z niego rezygnują dla tysięcy przyczyn.
24. #lectiodivina Iz 55, 6-9; Ps 145; Flp 1, 20c-24. 27a; Mt 20, 1-16a; Gospodarza winnicy zapewne zabolało szemranie robotników pierwszej godziny. Jak musi dotykać Boże Serce nasza niewdzięczność i niezrozumienie dla Jego dobroci i miłosierdzia, które rozlewa na całe stworzenie. Na drodze całkowitego oddania Bogu otrzymuje się jedno, jedyne dobro – Boga samego.
25. #lectiodivina Ezd 1,1-6; Ps 126; Łk 8,16-18) Słowo Boże jest lampą, przy której trzeba trwać, nawet jeśli się czasem wydaje, że gaśnie. Pan jest tym, który nie zagasi knotka o nikłym płomyku i ON sam rozświetli nasze ciemności. Bo kto ma (choćby ten nikły płomyk), temu będzie dodane.
26. #lectiodivina Ezd 6,7-8.12b.14-20; Ps 122; Łk 8,19-21 Maryja uczyła się, na czym polega łaska Jej macierzyństwa. Zbierając i zachowując w Sercu Słowo Boże, dojrzewała do chwili wejścia w nowy wymiar bycia Matką pod Krzyżem Syna. Słowo Boże układa się w naszym sercu w całość, dzięki której rozpoznajemy wolę Bożą względem siebie.
27. #lectiodivina Ezd 9,5-9; Tb 13; Łk 9,1-6 Jezus połączył głoszenie Ewangelii z uzdrawianiem chorych. Jest to znak, że Ewangelia niesie w sobie pełne zdrowie=ZBAWIENIE. Pierwszym etapem powołania jest nawrócenie i wiara w Ewangelię.
28. #lectiodivina Ag 1, 1-8; Ps 149; Łk 9,7-9 Św. Łukasz użył identycznych słów, by przedstawić zarówno usiłowanie Heroda, jak Zacheusza (19,3), aby zobaczyć Jezusa. Dopiero spotkanie z Jezusem ujawniło, jak zupełnie inne postawy serca kryły się za próbą ujrzenia Jezusa. Chrystus jest Światłem, które przenika głębiny ludzkiego ducha. Chrystus jest Światłem, które osądza, co robimy z darem naszego powołania.
29.#lectiodivina Dn 7, 9-10. 13-14; Ps 138; J 1, 47-51 W Jezusie wypełnia się sen Jakuba, który widział ziemię połączoną z niebem i widzenie Daniela, któremu było dane podziwiać Syna Człowieczego przewyższającego godnością Aniołów stojących przed obliczem Wszechmocnego. W Jezusie mamy śmiały przystęp do Ojca. Życie konsekrowane ma być objawieniem Tajemnicy Chrystusa.
30.#lectiodivina Za 2,5-9.14-15a; Jr 31,10.11-12ab.13; Łk 9,43b-45 Musimy wziąć sobie do serca słowa, że Jezus „ma być wydany w ręce ludzi”, ponieważ taki ma być również los uczniów Jezusa. Bóg nam nie obiecuje, że będziemy „żyli długo i szczęśliwie”, ale WIECZNIE i szczęśliwie”. Życie oddane na wyłączną służbę Bogu powinno w sposób prorocki głosić prawdę o drodze i celu.
PAŹDZIERNIK 2023

08. #lectiodivina Iz 5, 1-7; Ps 80; Flp 4, 6-9; Mt 21, 33-43 Królestwo Boże należy do ludzi, którzy wydają jego owoce. Jego granice biegną przez serce i nie pokrywają się z żadnymi ludzkimi granicami. Wybór Boży najbardziej dziwi samego wybranego.
09. #lectiodivina Jon 1, 1 – 2, 1. 11; Jon 2, 3. 4. 5. 8; Łk 10, 25-37 W świetle przykazania miłości Boga i bliźniego historia proroka Jonasza odsłania nowe treści. Jest to opowieść, jak stanowczo i cierpliwie Bóg uczy Jonasza, że najwyższym Prawem jest miłość. W darze powołania chodzi o budowanie zażyłej relacji z Chrystusem, a dopiero potem o wypełnianie dzieł, do których posyła.
10. #lectiodivina Jon 3, 1-10; Ps 130; Łk 10, 38-42 Bogu łatwiej było poruszyć serca Niniwitów niż Jonasza. Najtrudniej jest nawrócić sprawiedliwego. Powołanie jest zawsze niespodzianką, bo odsłania rąbek tajemniczej głębi ludzkiego serca.
11. #lectiodivina Jon 4, 1-11; Ps 86; Łk 11, 1-4 Nasze poczucie sprawiedliwości woli przytaknąć słowom, że „zapłatą za grzech jest śmierć” niż wyroczni proroka Ezechiela „Nie chcę śmierci grzesznika, lecz aby się nawrócił i miał życie”. Postawa Jonasza ukazuje, że najtrudniejszym uczynkiem miłosierdzia jest „grzesznych upominać” – walczyć o dusze naszych winowajców. Pójście za Jezusem to zawsze pójście za Tym, Który życie oddaje za grzesznika.
12. #lectiodivina Ml 3, 13-20a; Ps 1; Łk 11, 5-13 Obraz szukania, kołatania, proszenia o północy dopełnia obraz Dobrego Pasterza, który bierze owcę na swoje ramiona. Bóg zna nasze serce i nasze możliwości. Wie, kiedy od nas wymagać, a kiedy samemu przejąć inicjatywę. Jemu bardziej zależy na naszym dobru niż nam.
13. #lectiodivina Jl 1, 13-15; 2, 1-2; Ps 9; Łk 11, 15-26 Skrucha serca to nie tylko oczyszczanie i przyozdabianie życia duchowego. To przede wszystkim OTWIERANIE SIĘ na przychodzącego Pana. Serce skruszone to dom, w którym mieszka Bóg. Bóg nas wzywa, byśmy nie tracili z oczu, że istotą konsekracji jest BYĆ Z NIM.
14. #lectiodivina Jl 4, 12-21; Ps 97; Łk 11, 27-28 Bóg daje każdemu niepowtarzalny zestaw łask i darów. Ale największa łaska – ZBAWIENIE jest wspólna dla wszystkich ludzi, którzy chcą z niej skorzystać. Jesteśmy powołani do różnych stanów życia, ale cel jest jeden – SZCZĘŚCIE W BOGU.
15. #lectiodivina Iz 25, 6-10a; Ps 23; Flp 4, 12-14. 19-20; Mt 22, 1-14 Przypowieść o uczcie weselnej pełna jest absurdalnych zachowań ludzi: głupich wyborów, pogardy i agresji wobec oznak przyjaźni i szacunku. Z jednej strony trudno sobie wyobrazić, by taka sytuacja naprawdę mogła mieć miejsce, a z drugiej strony na co dzień widzimy jeszcze dziwniejsze zachowania, gdy z pogardą odrzuca się DAR ZBAWIENIA.
16. #lectiodivina Rz 1, 1-7; Ps 98; Łk 11, 29-32 Bóg uczynił Jonasza znakiem pomimo jego sprzeciwu, ucieczce, oporu, oburzenia. Jezus stał się znakiem z miłości. Powołanie wypełnia się w nas, gdy idziemy dobrowolnie za wolą Bożą.
17. #lectiodivina Rz 1, 16-25; Ps 19; Łk 11, 37-41 Jest mnóstwo form pobożności, które prowadzą do Boga. Ale żadna z nich nie może zająć miejsca Boga. On się upomni o centrum naszego życia.
18. #lectiodivina 2 Tm 4, 9-17a; Ps 145; Łk 10, 1-9 Św. Paweł w 2Tm dzieli się swym doświadczeniem zmienności ludzi i niezmienności Boga. Wie, KOMU zawierzył i dlatego ludzka niewierność nie wpływa na jego wiarę. Odważamy się ślubować, że wytrwamy w obranym powołaniu do końca, opierając się o wierność Boga.
19. #lectiodivina Rz 3, 21-30a; Ps 130; Łk 11, 47-54 Najstraszniejszą formą morderstwa jest zabicie w sobie lub drugim człowieku ŻYCIA BOŻEGO. To grzech wołający o pomstę do nieba. Odpowiadając na powołanie, pozwalamy, by na świat spływało Boże Miłosierdzie.
20. #lectiodivina Rz 4, 1-8; Ps 32; Łk 12, 1-7 Cokolwiek bierzemy do serca, wykiełkuje w naszych wyborach i postawach. Warto więc strzec swych uczuć i myśli, by nie zatruwały całego życia, lecz wprost przeciwnie – podnosiły je ku niebu. Perspektywa wieczności pomaga przeżywać doczesność w wolności. To jedna z cech życia konsekrowanego Bogu.
21. #lectiodivina Rz 4, 13. 16-18; Ps 105; Łk 12, 8-12 Uwierzyć nadziei to zaufać życiu, które jest w Bogu, nawet jeśli doświadcza się tylko obumierania jak ziarno wrzucone w ziemię. Naśladowanie Chrystusa na drodze rad ewangelicznych jest ustawicznym wyznawaniem GO wobec świata.
22. #lectiodivina Iz 45, 1. 4-6; Ps 96; 1 Tes 1, 1-5b); Mt 22, 15-21 Słowa „Ja jestem Pan i nie ma innego” zobowiązują nas, by nie zamykać Boga w ciasnych granicach naszych pojęć i obrazów. Potrzebujemy słów i wyobrażeń, by jakoś Go poznać, ale musimy pamiętać, że ON je wszystkie przerasta swym istnieniem. Życie mnicha to niekończące się szukanie Bożego Oblicza.
23. #lectiodivina Rz 4, 20-25; Łk 1, 68-75; Łk 12, 13-21 Zamiast dochodzić swojej sprawiedliwości, lepiej troszczyć się o sprawiedliwość Królestwa, a wszystko inne będzie nam dodane. Pamięć o śmierci pomaga zrzucić z siebie iluzoryczny ciężar doczesności i zająć się życiem. Dla niektórych bywa pierwszym impulsem, by otworzyć się na głos Bożego wołania.
24. #lectiodivina Rz 5,12. 15b. 17-19. 20b-21; Ps 40; Łk 12, 35-38 Pan przychodzi w nocy, światło rozbłyska w ciemności, łaska rozlewa się w miejscach, gdzie wzmógł się grzech. Musimy czuwać i być zawsze gotowi na UCZTĘ z PANEM. Przyjęcie Bożego wezwania jest wyznaniem, że łaska jest potężniejsza niż grzech.
25. #lectiodivina Rz 6, 12-18; Ps 124; Łk 12,39-48 Bóg stworzył świat, w którym jedni mają się troszczyć o drugich. Mimo naszych niewierności i nieodpowiedzialności nie rezygnuje z tego projektu. Wierność powołaniu to wyraz odpowiedzialności za siebie i innych.
26. #lectiodivina Rz 6, 19-23; Ps 1; Łk 12, 49-53 U boku Jezusa znajdziemy wszystko poza „świętym spokojem”. To nie przypadek, że obiecuje nam oddać po stokroć to, cośmy dla Jego Imienia opuścili, a to „po stokroć” ma być WSRÓD PRZEŚLADOWAŃ. Zgoda na Boży plan jest pożegnaniem ze sferą komfortu.
27. #lectiodivina Rz 7, 18-25a; Ps 119; Łk 12, 54-59 Bóg wpisał swe prawa nie tylko w przyrodę, ale i w życie duchowe. Jednak znaki ukryte w Słowie Bożym może zrozumieć tylko ten, kto „śpieszy wypełnić czynem to, co już mógł usłyszeć” (św. Grzegorz Wielki). Odkrywamy swoje powołanie jedynie idąc za głosem powołania.
28. #lectiodivina Ef 2, 19-22; Ps 19, 2-5; Łk 6, 12-19 Można przychodzić do Jezusa, żeby GO dotknąć, usłyszeć, zostać uleczonym, ale można też zostać przez Niego wezwanym, by być do JEGO dyspozycji.
29. #lectiodivina 1 Krl 8, 22-23. 27-30; Ps 84; 1 Kor 3, 9b-11. 16-17; Mt 16, 13-19 W naszej Kaplicy Klasztornej podobnie jak w wielu Kościołach Parafialnych ostatnia niedziela października to ROCZNICA POŚWIĘCENIA KOŚCIOŁA. Słowo Boże wskazuje, że świątynią wybraną przez Boga na miejsce Jego przebywania jest nasze życie, gdy budujemy je na fundamencie Chrystusa. Gdy Jezus Chrystus staje się Centrum (fundamentem) naszego życia, to najważniejsze pytanie brzmi: Kim ON jest, Kim ON jest dla mnie.

30. #lectiodivina Rz 8, 12-17; Ps 68; Łk 13, 10-17 Grzech sprawia, że jesteśmy pochyleni – przygnieceni duchem niemocy i bojaźni. Bóg pragnie, byśmy się wyprostowali i byli zdolni spojrzeć prosto w Jego Oblicze, napełnieni „Duchem mocy i miłości, i trzeźwego myślenia” (2Tm1,7). Konsekracja zakonna nazywana jest drugim chrztem – Bóg rodzi nas do ŻYWEJ NADZIEI.
31. #lectiodivina Rz 8, 18-25; Ps 126; Łk 13, 18-21 Zaczyn włożony do mąki nie może się tam ukryć – taka jest jego natura. Miłość ukryta w sercu Boga musi się objawiać – rozlewa się w naszych sercach i przemienia świat cierpliwie i powoli, ale niestrudzenie. Podejmując Boże wezwanie trzeba się zgodzić na Bożą logikę – Królestwo wzrasta w ciszy, niezauważalnie.

LISTOPAD 2023
01.#lectiodivina Ap 7, 2-4. 9-14; Ps 24; 1 J 3, 1-3; Mt 5,1-12a W Błogosławieństwach otrzymujemy wskazówki, jak upodobnić się do Boga. Jest to zadanie przekraczające nasze siły, dlatego ostatecznie to Pan dopełni w nas swego dzieła i upodobni do siebie. Iść za Jezusem to nieść swym życiem Jego Obraz.
Ponieważ Imieniny obchodzimy we wspomnienie naszego Patrona lub Patronki, można uznać, że dziś w Uroczystość WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH wszyscy przeżywamy swoje Imieniny. Dlatego pragniemy złożyć Solenizantom i Solenizantkom najserdeczniejsze życzenia, by wpatrzeni w blask chwały, którą Bóg otacza swoich Świętych, pozwalali ogarnąć się temu Bożemu Światłu, które nas wiedzie w radość, pokój, szczęście, pełnię – to wszystko, co określamy mianem NIEBA.

02. #lectiodivina Hi 19, 1. 23-27a; Ps 27; 1 Kor 15, 20-24a. 25-28; Łk 23, 44-46. 50. 52-53; 24, 1-6a  Bóg obiecuje nam coś więcej niż nieśmiertelność – NOWĄ JAKOŚĆ ŻYCIA. Nadzieja sprawia, że za tym tęsknimy, choć nie potrafimy sobie wyobrazić tego daru Bożego, który nazywamy życiem wiecznym. Ta obietnica i nadzieja są tak mocno wpisane w życie monastyczne, że podczas ślubów śpiewamy „Przyjmij mnie, Panie według Twej obietnicy, a żyć będę. I nie zawiedź nadziei mojej”.
03. #lectiodivina Rz 9, 1-5; Ps 147; Łk 14, 1-6 Bóg postawił granice złu, a nie dobru. Miłość nie pyta „czy wolno”, lecz biegnie drogą Przykazań Pańskich.
04. #lectiodivina Rz 11, 1-2a. 11-12. 25-29; Ps 94; Łk 14, 1. 7-11 Zaszczytne miejsce na uczcie jest obok Gospodarza. Ta bliskość fizyczna ma ukazywać, kto jest Mu bliski, ważny. To Pan wskazuje miejsce, bo nie myśmy Go wybrali, ale ON nas sobie wybrał (porJ15,16).
05. #lectiodivina Ml 1, 14b – 2, 2b. 8-10; Ps 131; 1 Tes 2, 7b-9. 13; Mt 23, 1-12 Jezus postanowił, że w Jego Kościele wszyscy jesteśmy równi, choć każdy otrzymał inny dar – jeden 5 talentów, drugi 2, trzeci 1, choć jest kolejność miejsc we wspólnocie i nie wszyscy zajmują pierwsze miejsce. Równość wypływa z podstawowego faktu – mamy JEDNEGO OJCA W NIEBIE.
06. #lectiodivina Rz 11, 29-36; Ps 69; Łk 14, 12-14 Jezus łączy miłosierdzie względem innych z nagrodą chwały wiecznej, byśmy się stopniowo uczyli dostrzegać szczęście niebieskie ukryte w samym akcie czynienia dobra. Bóg pociąga ku Sobie więzami miłości.
07. #lectiodivina Rz 12, 5-16a; Ps 131; Łk 14, 15-24 Bóg pragnie naszego szczęścia, ale nie uszczęśliwia na siłę. Traktuje nas, czy tego chcemy czy nie, jak odpowiedzialne osoby. Nie istnieje powołanie „na siłę”.
08. #lectiodivina Rz 13, 8-10; Ps 112; Łk 14, 25-33 Bóg cały się angażuje w relację z nami i tego samego oczekuje od nas. ON nie uznaje miłości tymczasowej, połowicznej, „na próbę”.
09. #lectiodivina Ez 47,1-2.8-9.12; Ps 46; J 2,13-22 Obchodzimy dziś Rocznicę Poświęcenia Bazyliki Laterańskiej w Rzymie, Katedry Papieskiej. Dlatego Ewangelia ukazuje nam, co w oczach Bożych jest prawdziwą świątynią i świętowaniem. Opis oczyszczenia świątyni rozpoczyna znamienny szczegół – św. Jan wskazuje, że zbliżała się Pascha. Nie nazywa jednak tego święta jego pełną nazwą: Pascha Pana, lecz Pascha Żydów. W świątyni, gdzie wśród przygotowań do świąt, gubi się pamięć na Obecność Pańską nie świętuje się już DLA PANA, ale dla siebie. Jezus pragnie, byśmy dostrzegli w naszych świątyniach i w sobie miejsce przebywania Chwały Bożej oraz bijące źródła Wody Życia.
10. #lectiodivina Rz 15,14-21; Ps 98; Łk 16,1-8 Pan Jezus powiedział jeszcze inną przypowieść, w której występuje rządca (szafarz, ekonom) – Łk 12,41nn. Przede wszystkim postać rządcy ma uzmysłowić, że wszystkie dobra, jakimi dysponujemy, włącznie z życiem, są nam powierzone, a nie oddane na własność. Nadchodzi moment, kiedy rządca musi zdać sprawę ze swego zarządu. Powołanie jest dobrem nam powierzonym, z którego też będziemy zdawać sprawę.
11. #lectiodivina Rz 16, 3-9. 16. 22-27; Ps 145; Łk 16, 9-15 Kiedy służy się Bogu, nie trzeba się kłaniać tysiącom panów. Ta jedyna służba wywyższa, bo w niej się łączy miłość Boga i wierność człowieka.
12. #lectiodivina Mdr 6,12–16; Ps 63; 1 Tes 4,13–18; Mt 25,1–13 Dziewice oczekujące na nadejście Oblubieńca różniły się tylko jednym – mądrością. A bez mądrości nawet miłość jest głupia, cierpienie bezsensowne, czuwanie daremne. Jesteśmy wezwani do nabywania mądrości, póki jeszcze mamy czas. Możemy ją kupić bez pieniędzy. To pierwszy z DARÓW DUCHA ŚWIĘTEGO.
13. #lectiodivina Mdr 1,1-7; Ps 139; Łk 17,1-6 Nie udźwigniemy miłości bliźniego bez wiary. Tylko zakorzenieni w Bogu wydamy owoce przebaczenia i dobroci. Dzisiejszy dzień jest poświęcony w liturgii Pierwszym Polskim Męczennikom. TO JUŻ 1020 ROCZNICA ICH MĘCZEŃSKIEJ ŚMIERCI. Benedykt i Jan, uczniowie św. Romualda, byli w stanie wraz ze swoimi polskimi nowicjuszami, Mateuszem i Izaakiem oraz sługą Krystynem przyjąć w duch wiary i miłości braterskiej nawet śmierć. To właśnie ich postawa sprawiła, że napad rabunkowy przemienił się w sposobność do dania świadectwa Chrystusowi.
14. #lectiodivina Mdr 2,23-3,9; Ps 34; Łk 17,7-10 Pracujemy pożyczonymi siłami, talentami nam powierzonymi. Dobro, jakie w nas jest, nie z własnej naszej mocy, lecz od Pana pochodzi. Dlatego nikt nie ma prawa żądać czegokolwiek od Pana. Słudzy nieużyteczni otrzymujemy nagrodę, nie dlatego, że na nią zasłużyliśmy, ale dlatego, że PAN jest DOBRY.
15. #lectiodivina Mdr 6,1-11; Ps 82; Łk 17,11-19 Podobnie jak na spotkanie Oblubieńca z niedzielnej przypowieści wyszło 10 panien, tak naprzeciw nadchodzącego Jezusa wyszło 10 trędowatych. W obu przypadkach spotkanie okazało się SĄDEM ujawnieniem tajników serca mądrego i wdzięcznego lub głupiego i niewdzięcznego.
16. #lectiodivina Mdr 7,22-8,1; Ps 119; Łk 17,20-25 Jezus porównuje siebie do krzewu winnego, a nas do latorośli, wyjaśnia, jak rozumieć słowa, że Królestwo Boże jest w nas. Nie musimy szukać cudownych znaków na potwierdzenie Jego przyjścia. On nas o tym przekonuje od wewnątrz, przez DUCHA, Którego nam daje.
17. #lectiodivina Mdr 13,1-9; Ps 19; Łk 17,26-37 Nie ocali nas znajomość dnia i godziny Syna Człowieczego, lecz nawrócenie. Współcześni Noego i Lota, choćby znali dokładną datę nadciągającej katastrowy, nie byliby w stanie zabezpieczyć się przed potopem i ogniem, lecz mogli zmienić bieg historii, gdyby żałowali za grzechy i przylgnęli do Boga, który był gotów przebaczyć (Rdz 18,22nn).
18.#lectiodivina 1 Krl 8, 22-23. 27-30; Ps 46; J 4, 19-24 W naszej Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej przeżywamy Rocznicę Poświęcenia Kościoła Katedralnego w Zamościu. Świątynia jest symbolem nas – KOŚCIOŁA – Ludu Bożego. To w nas chce mieszkać Bóg i odbierać cześć w Duchu i prawdzie.
19. #lectiodivina Prz 31,10–13.19–20.30–31; Ps 128; 1 Tes 5,1–6; Mt 25,14-30 Słudzy z przypowieści o talentach otrzymali zadanie, które wymagało zaangażowania i mądrości. Bóg nie zadawala się biernością i miernotą; taka połowiczna służba nie oddaje MU chwały. W każdym powołaniu mamy służyć Bogu CAŁYM sercem.
20. #lectiodivina 1 Mch 1,10-15.41-43.54-57.62-64; Ps 119; Łk 18,35-43 Przywrócenie wzroku niewidomemu jest ilustracją do słów z wczorajszej Ewangelii: Kto ma, temu będzie dodane. Kto ma Jezusa, ten zyskuje wzrok, zbawienie, nowe życie, godność dziecka Bożego.
21. #lectiodivina Za 2, 14-17; Ps. Łk 1,46-55; Mt 12, 46-50 Ewangelia na Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny każe nam nagiąć nasze myślenie do Bożych myśli. Lubimy szukać w życiu duchowym wyjątkowych łask, nadzwyczajnych przywilejów dla wybranych, a tymczasem największy dar jet wspólny dla wszystkich. Maryja jest wielka w oczach Bożych, bo jest UCZENNICĄ Swego Syna i pełni wolę Ojca Niebieskiego.

Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny jest świętem szczególnie bliskim zakonom klauzurowym. W Liturgii wspominamy wydarzenie z dzieciństwa Maryi, którego echo przetrwało w opowiadaniach krążących wśród chrześcijan pierwszych wieków. Święci Joachim i Anna w podzięce za narodzenie upragnionego dziecka oddali swą córkę na służbę do Świątyni Jerozolimskiej. Niektóre legendy mówią, że Maryja miała wtedy 3 lata, że wychowywała się pod opieka kapłana Zachariasza (późniejszego ojca Jana Chrzciciela), że przebywała w Świątyni do czasu Zaślubin ze św. Józefem. Obecnie nie kładzie się tak dużego nacisku na wydarzenia, które nie mają potwierdzenia w Piśmie Świętym. Kościół zachował w Liturgii to Wspomnienie, ponieważ ukazuje ono bardzo ważną prawdę o konieczności przygotowania przed podjęciem zadania, jakie Pan Bóg każdemu wyznacza. W życiu Maryi historia zbawienia nie zaczęła się dopiero w chwili Zwiastowania. Najświętsza Dziewica została przygotowana przez wcześniejsze życie wewnętrzne, przez świadome i dobrowolne oddanie się Bogu, aby na Orędzie Archanioła Gabriela odpowiedzieć „Niech mi się stanie według słowa twego.”
Pobyt Maryi w Świątyni Jerozolimskiej, gdzie przebywała w ukryciu, oddana modlitwie i pracy, od wieków kojarzył się z życiem mniszek kontemplacyjnych. Kościół zawsze stawia nam Maryję jako niedościgły wzór naszego powołania i zachęca, by w dzień, gdy wspominamy Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny, pomodlić się w naszej intencji, by nasze życie ukryte z Chrystusem w Bogu ściągało na świat Zbawienie i Miłosierdzie.
22. #lectiodivina 2 Mch 7,1.20-31; Ps 17; Łk 19,11-28 Królestwo Boże mogłoby się objawić natychmiast, ale Bóg chce naszej pracy, naszego zaangażowania, aby to było także nasze królestwo. Trzeba się troszczyć o Królestwo i Jego sprawiedliwość, a wszystko inne będzie nam dodane. Natomiast bez Królestwa stracimy wszystko inne.
23. #lectiodivina 1 Mch 2,15-29; Ps 50; Łk 19,41-44 Płacz Jezusa nad Jeruzalem odsłania rąbek tajemnicy Miłosierdzia, w które wątpimy, patrząc na okropieństwa wojen. Musimy trzymać się prawdy, że ostatnie słowo należy do Boga, którego Miłosierdzie trwa na wieki.
24. #lectiodivina 1 Mch 4,36-37.52-59; Ps 1 Krn 29,10-11abc.11d-12; Łk 19,45-48 Łatwiej na nowo poświęcić zbezczeszczony ołtarz i wyrzucić ze świątyni przekupniów niż oczyścić serce człowieka. Uwolnienie nas od grzechu i jego konsekwencji to największy cud, znak najwyższej potęgi Pana.
25. #lectiodivina 1 Mch 6,1-13; Ps 9; Łk 20,27-40 Wypaczamy obraz zmartwychwstania i życia wiecznego, gdy wciskamy go w granice ludzkiej wyobraźni. Obietnicę Bożą możemy przyjąć i pojąć tylko przez wiarę, która otwiera nas na nieśmiertelność przeczuwaną pragnieniem.
26. #lectiodivina Ez 34,11–12.15–17; Ps 23; 1 Kor 15,20–26.28; Mt 25,31–46 Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata odsłania nam Misterium Królestwa. Dzisiejsza Ewangelia to nie dokładny opis przyszłych wydarzeń, lecz PRZYPOWIEŚĆ o KRÓLESTWIE, które już jest i które nadchodzi. Nie możemy pomylić Królestwa Bożego z potęgami tego świata – Ono jest INNE, Jego Król jest wśród najmniejszych, a Jego Prawo objawia się w naszych sercach.
27. #lectiodivina Dn 1,1-6.8-20; Ps.: Dn 3,52.53b.54a.55ab.56; Łk 21,1-4 Mowę Jezusa o znakach towarzyszących Jego powtórnemu przyjściu rozpoczyna scena z wdową, która oddała na ofiarę wszystkie środki do życia (co po grecku wyraża słowo bios, które oznacza także samo życie). To wydarzenie pomaga nam zrozumieć, jaka postawa pozwoli nam bezpiecznie przejść przez Dzień Pański. „Kto będzie się starał zachować swoje życie, straci je, a kto je straci, zachowa je”. (Łk17,33).
28. #lectiodivina Dn 2,31-45; Ps.: Dn 3,57-58a.59a.60a.61a.62a.63a; Łk 21,5-11 Greckie słowo telos ma dwa znaczenia: koniec i cel, i to każe nam nieco inaczej patrzeć na tzw.  „koniec” świata. Celem nie jest zagłada, choć widzimy, że doczesność się rozpada jak kolos na glinianych nogach. Zdążamy ku nowemu stworzeniu.
29. #lectiodivina Dn 5,1-6.13-14.16-17.23-28; Dn 3,64a.65a.66a.67a.68a.69a.70; Łk 21,12-19 Świat nie jest w stanie uderzyć swą nienawiścią Boga, więc uderza w tych, którzy Go kochają. Jezus wskazuje, że możemy przetrwać prześladowania z powodu Jego Imienia, jeszcze bardziej Go kochając. Powołanie jest prośbą Jezusa, by pośród świata, który Go nienawidzi, jaśnieć miłością do Boga.
30. #lectiodivina Iz 49, 1-6; Ps 19; Mt 4,18-22 Wszyscy Ewangeliści opisali powołanie św. Andrzeja. Św. Mateusz podkreśla niepowtarzalność tej łaski: Jezus przechodził, ujrzał, rzekł, i … poszedł dalej. Gdyby Andrzej nie wyruszył za NIM natychmiast, może nigdy by GO nie dogonił. Natomiast zestawiając wszystkie cztery opisy powołania Apostoła widzimy, że „dary łaski i wezwanie Boże są NIEODWOŁALNE”.

GRUDZIEŃ 2023

01. #lectiodivina Dn 7,2-14; Ps: Dn 3,77-78a.79a.80a.81a.82; Łk 21,29-33 Zupełnie inaczej czeka się na karę śmierci niż na narodziny dziecka. Oczekiwanie na ślub różni się od czekania na sprawę rozwodową. Nasze oczekiwanie na Przyjście Pana zależy od wyobrażeń o tym wydarzeniu. Jezus porównuje je do WIOSNY.

02. #Lectiodivina Dn 7, 15-27; Ps.: Dn 3, 82a i 83a i 84a i 85a. 86a i 87; Łk 21, 34-36 Czuwanie może zaistnieć tylko w NADZIEI. Serce ociężałe za skutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych jest sercem zrozpaczonym, jak to zauważył już Prorok Izajasz, gdy wypominał mieszkańcom Jeruzalem, że w obliczu zagrożenia nie zwrócili się do Pana, lecz żyli w myśl hasła „Jedzmy i pijmy, bo jutro pomrzemy”. Czuwamy, bo czekamy na ocalenie, zbawienie w Imieniu Pana.

03. #lectiodivina Iz 63, 16b-17. 19b; 64, 3-7; Ps 80; 1 Kor 1, 3-9; Mk 13, 33-37 Czuwania trzeba się uczyć. Posłuszni wezwaniu Jezusa wchodzimy w Adwent jako w szkołę czuwania, którego najgłębszy sens objawi się w Noc Bożego Narodzenia, gdy będziemy czuwać już nie w oczekiwaniu, ale przy Bożym Dzieciątku – Bogu z nami.
04. #lectiodivina Iz 2, 1-5; Ps 122; Mt 8,5-11 W historii setnika z Kafarnaum wypełnia się proroctwo Izajasza o narodach (=poganach), którzy ciągną ku górze świątyni Pana. Jezus, w którym objawia się „więcej niż świątynia” pociąga ku sobie ludy „ze Wschodu i Zachodu”. W Nim ci, którzy są blisko, i ci, którzy byli daleko, mają ufny przystęp do Ojca.
05. #lectiodivina Iz 11,1-10; Ps 72; Łk 10,21-24 Poznanie Jezusa przewyższa wszelki umysł. Syna zna tylko Ojciec, który nam uchyla rąbka tajemnicy. Jezus to Namaszczony pełnią darów Ducha; Sędzia, któremu wystarczy słowo i tchnienie, by zniweczyć zło i jego konsekwencje; Władca, który ujarzmia pokorą, delikatnością i łagodnością.
06. #lectiodivina Iz 25,6-10a; Ps 23; Mt 15,29-37 Bóg upodobał sobie obraz z uczty, by poprzez niego opowiedzieć o swoich zamiarach względem nas. Wspólny uroczysty posiłek to znak nasycenia, świętowania oraz zjednoczenia. Jezus dał nam już to wszystko w Eucharystii, ale na razie nasze oczy są niejako na uwięzi.
07.#lectiodivina Iz 26,1-6; Ps 118; Mt 7,21.24-27 Prorok Izajasz zapowiada, że runą miasta niedostępne zbudowane na szczytach. Nawet najpotężniejsze ludzkie oparcie i zabezpieczenie są piaskiem. Tylko PAN jest wiekuistą SKAŁĄ, na której możemy budować dzięki zaufaniu. Cóż to jednak by było za zaufanie, gdybyśmy wybierali inne drogi niż ścieżki wskazywane przez PRZEWODNIKA, któremu podobno ufamy.
08. #lectiodivina Rdz 3,9-15.20; Ps 98; Ef 1,3-6.11-12; Łk 1,26-38 Uroczystość Niepokalanego Poczęcia jest Świętem Naszej Nadziei. List do Efezjan ukazuje, że Bóg pragnie, by każdy z nas był „Święty i nieskalany przed Jego obliczem tak, jak Maryja. Ona została zachowana od grzechu, a my możemy być obmyci z każdego grzechu Krwią Chrystusa.
09. #lectiodivina Iz 30,19-21.23-26; Ps 147; Mt 9,35-10,1.5.6-8 W Jezusie spełnia się obietnica drogi pewnej i bezpiecznej. Nie jest to droga łatwa i wygodna, bo trzeba na niej pić wodę utrapienia i jeść chleb ucisku. Prowadzi jednak na zielone pastwiska, gdzie Dobry Pasterz przygarnie owce znękane i porzucone.
10. #lectiodivina Iz 40, 1-5. 9-11; Ps 85; 2 P 3, 8-14; Mk 1, 1-8 Ewangelia według św. Marka rozpoczyna się od zgodnie współbrzmiącego dwugłosu proroków Malachiasza i Izajasza. Z pojawieniem się Jana Chrzciciela nadszedł czas wypełnienia zapowiedzi prorockich. Jan już nie zapowiada, ale wskazuje palcem Baranka Bożego. Żyjemy w pełni czasów – tym bardziej musimy być przygotowani, by bezzwłocznie odpowiedzieć na wezwanie i stanąć przed Panem.
11. #lectiodivina Iz 35,1-10; Ps 85; Łk 5,17-26 W Jezusie spełnia się nie tylko zapowiedź Izajasza o czasach, gdy przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą, gdy chromy wyskoczy jak jeleń i język niemych wesoło krzyknie. Nasz Pan przenika i zna ludzkie serca, i ma moc je uzdrawiać. Wobec tej Mocy nawet faryzeusze, którzy „mają oczy, ale nie widzą, mają uszy, ale nie słyszą” mogą żywić nadzieję, bo „wówczas nie będą przyćmione oczy patrzących, uszy słuchających staną się uważne. Serca nierozważnych zrozumieją wiedzę” (Iz32,3n). Ten, który odpuszcza grzechy, może skruszyć zatwardziałe serca.
12. #lectiodivina Iz 40,1-11; Ps 96; Mt 18,12-14 Grzech woła o sąd Boga, ale sąd ten nie oznacza, że Bóg rezygnuje ze swego planu istniejącego od czasu stworzenia. Plan zbawienia trwa nadal. Bóg nigdy nie przestaje być DOBRYM PASTERZEM.
13. #lectiodivina Iz 40,25-31; Ps 103; Mt 11,28-30 Życie jest Bożym darem, dlatego o własnych siłach nie dajemy rady go udźwignąć – jesteśmy obciążeni i utrudzeni. Do życia potrzebujemy Bożej mocy, wtedy biegniemy bez zmęczenia, bez znużenia idziemy.
14. #lectiodivina Iz 41,13-20; Ps 145; Mt 11,11-15 Jesteśmy wezwani, aby rozpoznać wybawienie, które staje się naszym udziałem – mamy dostrzec osobistą i czułą więź, jaka łączy nas z Bogiem, otworzyć oczy i uszy na historię zbawienia, której jesteśmy częścią.
15. #lectiodivina Iz 48,17-19; Ps 1; Mt 11,16-19 Nieustannie stajemy przed decyzją, czy wybrać posłuszeństwo czy zatwardziałość serca. Bóg proponuje nam oczy WIARY, które rozpoznają w ascezie Jana i miłosierdziu Jezusa to samo dzieło Mądrości. Nie odrzucajmy Bożego daru, aby nie pogrążyć się w niemożności zrozumienia.
16. #lectiodivina Syr 48,1-4.9-11; Ps 80; Mt 17,10-13 Jan szedł w duchu i mocy Eliasza, choć nie uczynił żadnego znaku. Pan Bóg obdarzył go mocą głoszenia – jego słowo płonęło jak pochodnia, a On sam był lampą, co płonie i świeci. Prawdziwy świadek Światłości.
17. #lectiodivina Iz 61, 1-2a. 10-11; Łk 1, 46b-48. 49-50. 53-54; 1 Tes 5, 16-24; J 1, 6-8. 19-28 Jako ostatni prorok Starego Przymierza, Jan podsumowuje świadectwo Starego Testamentu o Mesjaszu. Jego zadaniem jest dać świadectwo o tożsamości Tego, o którym pisał Mojżesz i Prorocy. Nie zatrzymuje na sobie uwagi (jego trzykrotne „nie jestem”), ale wzywa, by oczy wszystkich zwróciły się ku Temu, KTÓRY JEST i KTÓRY PRZYCHODZI.
18. #lectiodivina Jr 23, 5-8; Ps 72; Mt 1, 18-24 Mateusz od 1 rozdziału Ewangelii ukazuje Jezusa jako SPEŁNIENIE wszystkich obietnic Bożych. Jezusowe WYPEŁNIENIE Prawa i Proroków jest fundamentem, na którym może zaistnieć „Niech mi się stanie” Maryi, milcząca zgoda Józefa i Amen każdego z nas.
19. #lectiodivina Sdz 13, 2-7. 24-25a; Ps 71; Łk 1, 5-25 Historia Elżbiety i Zachariasza jest streszczeniem ewangelicznej nauki o łasce. To nie my się zbawiamy (choć byli sprawiedliwi nie ominęło ich cierpienie i „hańba w oczach ludzi”), ale to Bóg nas ratuje i zbawia.
20. #lectiodivina Iz 7, 10-14; Ps 24; Łk 1, 26-38 Król Achaz krył się za pozorami pobożności, by nie podjąć wyzwania wiary z wszystkimi jej konsekwencjami. Maryja z prostotą i pełną świadomością, że kładzie na szali całe swoje życie, poszła w posłuszeństwie wiary za Bożym wezwaniem.
21. #lectiodivina So 3, 14-17; Ps 33; Łk 1, 39-45 Dziś jest ten dzień w roku (jeden z bardzo nielicznych), gdy Kościół w Liturgii Słowa może odczytać fragment z Pieśni nad pieśniami. W Oblubieńcu, który biegnie przez góry, skacze po pagórkach, Ojcowie Kościoła widzieli Sowo Boże, które pokonuje wszelkie przeszkody, by złączyć się z nami.
22. #lectiodivina Św. Łukasz wykorzystał fakt, że czasownik megalyneo oznacza zarazem uwielbiać i czynić wielkim, by wskazać na prostą zależność: Bóg czyni wielkim tego, który GO uwielbia.
23. #lectiodivina Proroctwo Malachiasza uświadamia, co jest najcenniejszym skarbem – czego pragniemy, za czym tęsknimy. Boże Narodzenie ma być świętowaniem obecności Pana, który przychodzi do nas – do swojej świątyni.
24.#lectiodivina Iz 9, 1-3. 5-6; Ps 96; Tt 2, 11-14; Łk 2, 1-14 Nie przez przypadek w ostatnią Niedzielę Adwentu rozważamy ostatnie wersety Listu do Rzymian. Adwent miał nas podprowadzić ku posłuszeństwu wierze, które najpełniej wyraża się w oddawaniu chwały Bogu. To dzięki wierze będziemy mogli o północy zaśpiewać z Zastępami Niebios „Chwała na wysokości Bogu”.
25. #lectiodivina Iz 52,7-10; Ps 98; Hbr 1,1-6; J 1,1-18 Narodziny Chrystusa dopełniają się w naszych narodzinach z Boga, gdy przyjmujemy GO z wiarą. Jesteśmy zaproszeni, by wpatrywać się w PANA objawionego w ciele i słabości, zanim przyjdzie w mocy i chwale.

26. #lectiodivina Dz 6,8-10;7,54-60; Ps 31; Mt 10,17-22 Święto św. Szczepana przypomina, że Boże Narodzenie nie sprowadza się do ciepłej, miej atmosfery. Przyjmując Chrystusa i pozwalając, by narodził się w naszym życiu, musimy być gotowi na konsekwencje swego wyboru. W ten sposób łaska zbawienia splata się z odpowiedzią naszej wytrwałości.

27. #lectiodivina 1J 1,1-4; Ps 97; J 20,2-8 Zmartwychwstanie Chrystusa otwiera nam oczy na CAŁĄ Jego Tajemnicę. W świetle bijącym z Pustego Grobu poznajemy, że Słowo Ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, a Życie objawiło się. To nie przypadek, że Misterium Słowa, które było na początku, oznajmia nam Jan – uczeń, który „ujrzał i uwierzył”.
28. #lectiodivina  1 J 1,5-2,2; Ps 124; Mt 2,13-18 W Święto Młodzianków Liturgia Słowa nie waha się postawić nas wobec cierpienia niewinnych dzieci i towarzyszącego mu pytania „dlaczego”.  Zarazem daje nam wskazówkę dla naszych prób zrozumienia zła panoszącego się w świecie: Bóg jest światłością i nie ma w Nim ŻADNEJ ciemności”. Nie możemy oskarżać Tego, który jest naszym Zbawieniem.
29. #lectiodivina 1 J 2,3-11; Ps 96; Łk 2,22-35 Adwent zachęcał nas, byśmy otworzyli oczy na przebóstwiające światło, a uszy na głos Boga, który nas codziennie napomina wołając. Dziś powraca ta zachęta, gdy patrzymy na Symeona, który wytrwał w nadziei zrodzonej z Bożej obietnicy i w maleńkim Człowieku jego oczy ujrzały zbawienie.
30. #lectiodivina 1 J 2,12-17; Ps 96; Łk 2,36-40 W każdym z nas jest dziecko, młodzieniec i ojciec, byśmy umieli przyjąć Boga tym, co w naszym człowieczeństwie najpiękniejsze. Pośród świata, który przemija, możemy trwać w pokoju, gdy rozpoznajemy źródła naszego życia w Bożej miłości i woli.
31. #lectiodivina Rdz 15, 1-6; 21, 1-3; Ps 105; Hbr 11, 8. 11-12. 17-19; Łk 2, 22-40 Wiara jest światłem dla oczu serca. To dzięki niej Abram wzniósł oczy ku gwiazdom i spojrzał na swe życie z Bożej perspektywy, Symeon zobaczył w kruchym dziecku Zbawienie, Sara otrzymała moc poczęcia, a prorokini Anna moc świadectwa.

2024
STYCZEŃ 2024


01. #lectiodivina Lb 6,22-27; Ps 67; Ga 4,4-7; Łk 2,16-21 Zawsze w Nowy Rok słyszymy w pierwszym czytaniu błogosławieństwo Aarona. Wśród życzeń łask i pokoju pada w nim szczególne życzenie: niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą. Uśmiech Boga przybiera w naszym życiu zawsze konkretną postać, tak jak w życiu Abrahama i Sary takim uśmiechem Boga był Izaak. Życzymy, by Boży uśmiech prowadził nas w nieznane Nowego Roku 2024 i podtrzymywał w nas nadzieję.
02. #lectiodivina 1 J 2,22-28; Ps 98; J 1,19-28 Jego namaszczenie trwa w nas i poucza o wszystkim, dając ufność i czyniąc gotowymi na dzień Jego przyjścia. Naszym zadaniem jest trwać w tym duchowym obdarowaniu.
03. #lectiodivina 1 J 2,29-3,6; Ps 98; J 1,29-34 Łaska dziecięctwa Bożego nie jest statyczna. Raz dana i koniec. Ona w nas działa. „Za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu” (2Kor 3,18). Dlatego jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy – bo ciągle jesteśmy w drodze z chwały do chwały.
04. #lectiodivina 1 J 3, 7-10; Ps 98; J 1, 35-42 Św. Jan ukazuje, jak uczniowie zostali pociągnięci do Chrystusa, jak poszli za Nim poruszeni świadectwem Chrzciciela, jak przebywanie z Jezusem rozbudziło w nich jeszcze większe pragnienie bycia z Nim. Ta moc pociągania nie wygasła. Żarzy się w Słowie Bożym, w pragnieniu sprawiedliwości, w miłości braterskiej. Są to więzy miłości, którymi Ojciec pociąga nas do Syna.
05. #lectiodivina 1J 3, 11-21; Ps 100; J 1, 43-51 Jezus obiecuje, że zobaczymy jeszcze więcej i dotrzymuje obietnicy. Otwiera nam oczy na miłość. W jego Krzyżu widzimy, jak jesteśmy umiłowani i dostrzegamy, do jakiej miłości jesteśmy wezwani – by nie miłować słowem i językiem, lecz czynem i prawdą. W tej miłości uspokoimy nasze serce.

06.#lectiodivina Iz 60,1-6; Ps 72; Ef 3,2-3a.5-6; Mt 2,1-12 Obrazem ewangelicznym, który towarzyszy nam w Uroczystość Objawienia Pańskiego, jest pokłon trzech Magów. Pan ukazuje swą chwałę, życzliwość, bliskość, by wzbudzić w nas wiarę. Chce, abyśmy oddali Mu nasze próby „stania się jak bóg” i pozwolili, by ON uczynił nas dziećmi Bożymi.
07. #lectiodivina Iz 55, 1-11; Iz 12; 1 J 5, 1-9; Mk 1, 7-11 Zanurzenie się Jezusa w wody Jordanu, gdzie ludzie chrzczeni przez Jana pozostawiali swój grzech, zapowiada Jego zstąpienie do piekieł. Miłość Boga może podążyć za nami w otchłań, przed którą drugi człowiek musi się zatrzymać. To nie przypadek, że w Święto Chrztu Pańskiego słuchamy dokładnie tego samego fragmentu z Izajasza, co w Noc Wigilii Paschalnej.

08. #lectiodivina 1 Sm 1, 1-8; Ps 116B; Mk 1, 14-20 Dopóki nie otworzymy się na wezwanie do nawrócenia i Ewangelię o Królestwie, jesteśmy jak Anna opłakująca swe życie. „Nie możemy pozwolić, by świat widział w nas obraz jałowej ziemi, skoro otrzymaliśmy Słowo Boże, które jak deszcz zstąpiło z nieba” (św. Ireneusz).
09. #lectiodivina 1 Sm 1, 9-20; 1 Sm 2, 1bcde. 4-5. 6-7. 8abcd; Mk 1, 21-28 Liturgia Słowa ukazuje nam dwa cuda – wyproszone nowe życie i życie wyrwane z „paszczy lwa”. Przez wiarę doświadczamy takich cudów każdego dnia. To tajemnica Obecności Boga w naszej codzienności. „Im ręka Boża jest bardziej tajemnicza, tym jest silniejsza; im bardziej jest milcząca, tym jest potężniejsza” (J. H. Newman).
10. #lectiodivina 1 Sm 3, 1-10. 19-20; Ps 40; Mk 1, 29-39 Słowo Boże chce i może nas uzdrawiać na duszy i na ciele. Trzeba tylko pozwolić wziąć się za rękę, podprowadzić pod drzwi. Pan mówi, gdy zaczynamy słuchać.
11. #lectiodivina 1 Sm 4, 1b-11; Ps 44; Mk 1, 40-45 Boga nie możemy do niczego zmusić. Możemy Go o wszystko prosić.
12. #lectiodivina 1 Sm 8, 4-7. 10-22a; Ps 89; Mk 2, 1-12 Czasem nawet nie zdajemy sobie sprawy, że poprzez szukanie rozwiązania trudności jedynie w oparciu o ludzki rozsądek odrzucamy Boga (jak Izrael, gdy zażądał króla). Historia ludzi niosących paralityka pokazuje, że powinniśmy wykorzystać cały nasz rozsądek, by dostać się do Jezusa.
13. #lectiodivina 1 Sm 9, 1-4. 17-19; 10, 1a; Mk 2, 13-17 Bóg jest hojnym SIEWCĄ. Rzuca ziarno powołania nie tylko na żyzną glebę. To, co się dokonuje w sercu Saula, Lewiego i każdego z nas jest wielką tajemnicą Bożego miłosierdzia i naszej wolnej woli.
14. #lectiodivina 1 Sm 3,3b-10.19; Ps 40; 1 Kor 6,13c-15a.17-20; J 1,35-42 Aby usłyszeć głos Boga, trzeba wejść w przestrzeń słuchania i posłuszeństwa. To nie dzieje się automatycznie. Bóg szanuje naszą wolności czeka na słowo, gest, krok.
16. #lectiodivina 1 Sm 15, 16-23; Ps 50; Mk 2, 18-22 Zarówno I czytanie, jak Ewangelia koncentrują się wokół rozeznania, co się Bogu podoba. Samuel wyraźnie stwierdza, że milsze Bogu jest posłuszeństwo niż krwawe ofiary, a Jezus w obrazie wina i bukłaków potwierdza, że bez czystości serca post traci swą wartość.
17. #lectiodivina 1 Sm 17, 32-33. 37. 40-51; Ps 144; Mk 3, 1-6 Dawid staje naprzeciw Goliata jako KRÓL, KTÓRY BRONI SWEGO LUDU choć jeszcze nikt nie wie o jego królewskiej godności. Ewangelia ukazuje Jezusa w podobnej sytuacji – staje w obronie cierpiącego człowieka, narażając swoje życie.
18. #lectiodivina 1 Sm 18, 6-9; 19, 1-7; Ps 56; Mk 3, 7-12 Za Jezusem idą tłumy, w których obok siebie jest pszenica i kąkol, Dawid i Saul. Zgodnie z przypowieścią Jezusa dobro i zło będą wymieszane aż do końca świata. Ale podczas gdy Saul (kąkol) próbuje zdusić (zniszczyć) Dawida, Dawid nie występuje przeciw Saulowi, ale skupia swe siły na wzrastaniu w dobrem.
19. #lectiodivina 1 Sm 24,3-21; Ps 57; Mk 3,13-19 Dawid prześladowany przez Saula jest typem Chrystusa i Jego uczniów znienawidzonych przez świat. Słowo Boże odkrywa, że u podstaw tej obsesyjnej wrogości tkwi strach. „Saul bardzo się bał Dawida, bo Pan był z nim”. Z nami też jest Pan, który wzywa nas do towarzyszenia MU.
20. #lectiodivina 2 Sm 1, 1-4. 11-12. 19. 23-27; Ps 80; Mk 3, 20-21 Pan Bóg sprawił, że Dawid w swym psalmie żałobnym odmalował piękny obraz Saula: bystrzejszego od orłów, dzielniejszego od lwów, bohatera i króla troszczącego się o naród. W ten sposób Słowo Boże ukazało, jakim Saul mógł być, gdyby nie kierował się swoimi lękami, lecz zaufaniem Temu, Który go wybrał.
21. #lectiodivina Jon 3,1-5.10; Ps 25; 1 Kor 7,29-31; Mk 1,14-20 Jezus wzywa do nawrócenia. Nie mówi, z czego mamy się nawracać, ale wyraźnie wskazuje, DO CZEGO mamy się nawracać – do wiary w Ewangelię, do bycia z Nim. Bóg wybrał DZISIEJSZĄ Niedzielę Słowa Bożego na dzień nawrócenia każdego z nas.
22.#lectiodivina 2 Sm 5,1-7.10; Ps 89; Mk 3,22-30 Namaszczenie Dawida na króla w Hebronie dopełnia namaszczenia dokonanego przez Samuela. Powołanie usłyszane w głębi serca jest potwierdzane przez inne osoby (współmałżonka, Biskupa dopuszczającego do święceń kapłańskich, Wspólnotę zakonną przyjmującą kandydata).
23. #lectiodivina 2 Sm 6,12b-15.17-19; Ps 24; Mk 3,31-35 Czytając opis przeniesienia Arki Przymierza do Jerozolimy, warto zwrócić uwagę, że Miasto Dawidowe leżało na terenach, które nie były własnością żadnego z 12 pokoleń Izraela. Także w czasie wędrówki do Ziemi Obiecanej Arkę stawiano w centrum: wokół niej rozbijano obóz „w pewnym oddaleniu” (Lb2). Nikt nie jest w stanie zawłaszczyć sobie Pana Boga.
24. #lectiodivina 2 Sm 7, 4-17; Ps 89; Mk 4,1-20 Zbudować dom Bogu to jakby próbować ogarnąć NIEOGARNIONEGO. A to ON nas ogarnia, trzyma nas w dłoni jak siewca ziarno.
25. #lectiodivina Dz 22, 3-16; Ps 117; Mk 16, 15-18 W Święto Nawrócenia św. Pawła Apostoła Liturgia Słowa ukazuje nam zarówno nawrócenie Szawła, jak i Jedenastu Apostołów. Obydwa się dokonują w osobistym spotkaniu ze Zmartwychwstałym Panem.
26. #lectiodivina 2 Tm 1,1-8; Ps 96; Łk 10,1-9 Pan posłał wszystkich uczniów. Cały Kościół ma głosić Królestwo. Jedni drugich mamy wspierać modlitwą i świadectwem.
27. #lectiodivina 2 Sm 12,1-7a.10-17; Ps 51; Mk 4,35-41 Historia grzechu Dawida ukazuje dwie prawdy. Ucieczka przed odpowiedzialnością za popełnione zło zamiast uwolnić od jego konsekwencji jeszcze bardziej je potęguje. Boże przebaczenie nie cofa historii, ale daje siłę do dźwigania następstwa złych czynów.
28. #lectiodivina Pwt 18,15-20; Ps 95; 1 Kor 7,32-35; Mk 1,21-28 Jezus wyrzuca ducha nieczystego, rozkazując mu milczeć. Słowo Boże wchodząc do serca, oczyszcza je ze wszystkich innych słów (pokus, złych myśli, podszeptów złych duchów).
29. #lectiodivina 2 Sm 15, 13-14. 30; 16, 5-13a; Ps 3; Mk 5, 1-20 Ucieczka przed Absalomem była próbą wiary, z której Dawid wyszedł zwycięsko. Dzięki głębi zawierzenia nie uległ pokusie, by ściągnąć Bożą łaskę i błogosławieństwo do roli amuletu chroniącego od nieszczęść.
30. #lectiodivina 2 Sm 18, 9-10. 14b. 24-25a. 31 – 19, 3; Ps 86; Mk 5, 21-43 Dawid nie był idealnym ojcem, a jednak jego boleść po śmierci zbuntowanego Absaloma odkrywa nam coś z tajemnicy ojcowskiego serca Boga. Ojciec Niebieski ukochał nas grzeszników, którzy buntujemy się przeciw Niemu i wydał za nas Swego Syna Jednorodzonego, by wyrwać nas od zguby wiecznej.
31. #lectiodivina 2 Sm 24, 2. 9-17; Ps 32; Mk 6, 1-6 Rozkaz Dawida, by zliczyć Izraela i Judę, był targnięciem się na prawa samego Boga. Dawid był królem, nie właścicielem Izraela. Izrael od wyjścia z Egiptu stanowił wyłączną własność Pana, co przypieczętował dwukrotny spis przeprowadzony przez Mojżesza na pustyni według pokoleń i rodów (Lb1-4 i 26). W spisie zarządzonym przez człowieka chodzi o liczby, w spisie, którego zażądał Bóg, chodziło o imiona.

LUTY 2024
01. #lectiodivina 1 Krl 2, 1-4. 10-12; 1 Krn 29, 10b-11b. 11c-12; Mk 6, 7-13 Boże obietnice ukierunkowują ku życiu. Dawid na łożu śmierci jasno widzi, co jest największym jego skarbem i przekazuje synowi w dziedzictwo – jako najcenniejszy spadek – proroctwo Natana (2 Sm7).
02. #lectiodivina Ml 3, 1-4; Ps 24; Hbr 2, 14-18; Łk 2,22-40 W Ofiarowaniu Pana Jezusa w świątyni otrzymujemy łaskę, by dostrzec przedziwną wymianę darów. Człowiek może być poświęcony Panu Bogu, bo najpierw Bóg ofiarował się człowiekowi.

DZIEŃ ŻYCIA KONSEKROWANEGO
„Rolnik ma na celu życie bezpieczne i zasobne, polegające na obfitych plonach zbóż, zadaniem zaś jego jest oczyszczanie i uwalnianie swojej roli ze wszelkich cierni i bezużytecznego chwastu. (…) Podobnie i my, których celem jest królestwo Boże, musimy najpierw poznać, co jest naszym zadaniem. Bez tego daremne nasze wysiłki i trudy; bo kto podróżuje, nie znając drogi, zmęczy się tylko, a naprzód nie postąpi. (…)
Celem naszego powołania jest królestwo Boże, zadaniem natomiast, czyli bezpośrednim zamiarem, czystość serca, bez której do owego celu nikt dojść nie zdoła.”
(Jan Kasjan Rozmowy z Ojcami I,4,2-3)
W ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO spoglądamy na istotę konsekracji, objawioną w ewangelicznym opisie ofiarowania w Świątyni Dzieciątka Jezusa. Uległe Prawu, a nade wszystko uległe miłości, uznanie, że Jezus całkowicie i wyłącznie należy do Boga, jest podstawą obrzędu ofiarowania Pierworodnego Syna przez Maryję i Józefa.
ZA ŚLUBAMI CZYSTOŚCI, UBÓSTWA I POSŁUSZEŃSTWA stoi oddanie w ręce Boga całej swej osoby, z duszą i ciałem, potrzebami i pragnieniami. Odtąd przynależność do Boga, wyrażona w ślubowaniu rad ewangelicznych, wyznacza życiowe zadanie, by coraz bardziej stawać się Jego.
Życzymy wszystkim naszym Braciom i Siostrom idącym drogami Życia Konsekrowanego, aby wszystkie nasze myśli i uczynki zmierzały prosto do osiągnięcia czystości serca. Byśmy byli zdolni nie tylko sami ujrzeć Boga, ale także zajaśnieć innym pięknem człowieczeństwa według Bożego zamysłu i zachwycić ich Bożą wolą.
Niech Najświętsza Maryja Panna uczy nas TRWAĆ w ofiarowaniu, a Ojcowie Pustyni oraz Święci BENEDYKT I ROMUALD, którzy oświecają nas swoim życiem i naukami, wstawiają się za nami.
03. #lectiodivina 1 Krl 3, 4-13; Ps 119 (118), 9-10. 11-12. 13-14); Mk 6, 30-34 Salomon otrzymał mądrość, by troszczyć się o sprawiedliwość. To był zarazem dar i zadanie. Dar nieodwołalny, ale też zadanie, z którego miał zdać sprawę Dawcy wszelkich łask.
04. #lectiodivina Hi 7,1-4.6-7; Ps 147A; 1 Kor 9,16-19.22-23; Mk 1,29-39 Uzdrowienie, które niesie Jezus, uzdalnia do podjęcia wszystkich zadań i obowiązków, z których zwolniła choroba. Trzeba wstać i zacząć usługiwać
05.#lectiodivina 1 Krl 8, 22-23. 27-30; Ps 84; Mk 7, 1-13 Bóg wybiera proste znaki na objawienie swojej Obecności. Mimo całej wspaniałości świątyni Salomona tym znakiem była Arka Przymierza – zwykła akacjowa skrzynia, w której przechowywano Dekalog.
06. #lectiodivina 1 Krl 8, 22-23. 27-30; Ps 84; Mk 7, 1-13 Bóg jest ponad czasem i przestrzenią, ale dla nas ustanawia święte czasy i święte miejsca, byśmy mogli Go spotkać w naszym tu i teraz.
07. #lectiodivina 1 Krl 10, 1-10; Ps 37; Mk 7, 14-23
Chociaż wizyta królowej Saby jest symbolicznym szczytem potęgi Salomona, niesie już dyskretną zapowiedź jego upadku. Salomon błyszczy mądrością – obraca Boży dar na swoją chwałę.
08. #lectiodivina 1 Krl 11, 4-13; Ps 106; Mk 7, 24-30 Autor natchniony opisując niewierność Salomona, zanotował, że serce króla nie pozostało szczere wobec Pana, odwróciło się od Boga. Zewnętrzna nieczystość była obrazem nieczystego serca, które nie chciało i nie było już zdolne oglądać Boga. Tym samym mądrość  Salomona musiała ulec zagładzie, bo „mądrość zstępująca z góry jest przede wszystkim czysta” (Jk3,17).
09. #lectiodivina 1 Krl 11, 29-32; 12, 19; Ps 81; Mk 7, 31-37 Pan Bóg zapowiadając przez proroka Achiasza, że oddaje Królestwo w ręce Jeroboama, objawił się jako prawdziwy Władca Izraela, który poniża i wywyższa, biedaka sadza wśród książąt, a możnych strąca z tronu.
10. #lectiodivina Pnp 8, 6-7 ; Ps 148; Łk 10, 38-42 W Święto św. Scholastyki Ewangelia przypomina, że służba i kontemplacja są jak rodzone siostry. Aby „ulecieć w głębiny niebios” trzeba żyć służbą.
Obchodzimy dziś Uroczystość św. Scholastyki, Matki wszystkich Benedyktynek. Postać św. Scholastyki znamy z opowiadania św. Grzegorza Wielkiego o św. Benedykcie. Pojawia się w cieniu wielkiego brata już pod sam koniec opowieści. Jak wszystkie kobiety pierwszych wieków chrześcijaństwa jest „Niewiastą cienia” (według pięknego określenia zastosowanego przez Romana Brandstaettera do Maryi). Jednak jej obecność w tym całym opowiadaniu, a przede wszystkim w rozwoju duchowym św. Benedykta jest kluczowa. Słynna scena, gdy Chrystus przychylił się do jej modlitwy i zamieniając jej łzy w gwałtowną burzę, zmusił św. Benedykta do pozostania przy siostrze, stała się okazją dla św. Grzegorza, by podkreślić prymat miłości nad prawem (Regułą). To wydarzenie stało się także początkiem nowego etapu w życiu św. Benedykta, który dzięki kobiecemu sercu swej siostry otworzył się na dar kontemplacji. Po opisie całonocnego czuwania i rozmowy rodzeństwa o radościach życia wiecznego, następuje ciąg wizji św. Benedykta, o których do tej pory św. Grzegorz nie wspominał ani razu. Pierwsze z tych widzeń związane jest ściśle ze św. Scholastyką. Benedykt trzy dni po rozmowie z siostrą ujrzał jej duszę, która w postaci gołębicy ulatywała w głębiny niebieskie. Siostra wyprosiła mu światłe oczy serca, by ujrzał, czym jest nadzieja naszego powołania, czym bogactwo chwały, o którym tak pragnęła rozmawiać całą noc podczas ich ostatniego spotkania.
Do dziś św. Benedykt i św. Scholastyka spoczywają we wspólnym grobie na Monte Cassino. „Podobnie jak duchem byli zawsze jednym w Bogu, tak i grób ciał ich nie rozłączył”. Są wspaniałym znakiem dla naszych czasów, jak w Bożym zamyśle mamy się wspierać w dążeniu ku szczytom nieba i odkrywać najgłębsze więzi, które nas łączą nie tylko w doczesności, ale i na wieczność.
11. #lectiodivina Kpł 13, 1-2. 45-46; Ps 32; 1 Kor 10,31-11,1; Mk 1,40-45 Niezwykle przejmującym komentarzem do dzisiejszej Ewangelii są niektóre średniowieczne krucyfiksy, na których Chrystus został przedstawiony jako trędowaty. ON wziął na siebie nasze boleści.
12. #lectiodivina Jk 1, 1-11; Ps 119; Mk 8, 11-13 Znaki towarzyszą WIERZĄCYM, ponieważ WIARA ROZPOZNAJE ICH ZNACZENIE. Dla niewierzących będą tylko przypadkiem, oszustwem lub sztuczką iluzjonisty.
13. #lectiodivina Jk 1, 12-18; Ps 94; Mk 8, 14-21 Najbliższy kontekst dzisiejszej Ewangelii, czyli cud rozmnożenia chleba, każe nam się zastanowić nad właściwym sensem stwierdzenia, że uczniowie zapomnieli wziąć chlebów i tylko JEDEN CHLEB mieli z sobą w łodzi. Może chodzić o CHLEB ŻYCIA – o Jezusa. Uczniowie mają Go ze sobą w łodzi, a zachowują się tak, jakby Go nie widzieli, jakby zarazili się ślepotą faryzeuszów.

Wielki Post w tradycji Kościoła jest wędrówką. Nawiązuje do 40-letniej wędrówki Izraela przez pustynię ku Ziemi Obiecanej. Nie była to łatwa i przyjemna droga, ale prowadziła ku wypełnieniu Bożej Obietnicy, ku wypełnieniu nadziei wielu pokoleń.
Liturgia przypomina, że zdążamy ku świętowaniu i wzywa, byśmy „z oczyszczoną duszą RADOŚNIE oczekiwali świąt wielkanocnych”. Radość, do której jesteśmy zaproszeni, jest owocem Ducha Świętego, który uzdalnia nas do pielgrzymki ku nowemu życiu – NAWRÓCENIA, bo „radosnego dawcę miłuje Bóg.”(2 Kor 9,7)

Tematem przewodnim czytań Wielkiego Postu w obecnym roku, czyli – według Lekcjonarza – w Roku B, jest PRZYMIERZE. W kolejne niedziele będziemy zachęcani, by patrzeć na historię zbawienia jako historię kolejnych Przymierzy, jakie Pan Bóg ofiarowuje ludzkości, by przygotować ją do przyjęcia daru Przymierza, które zawrze z nami na wieczność w Swoim Synu. Nie możemy jednak poprzestać na poznawaniu „wydarzeń minionych”. Kościół poprzez Liturgię Wielkiego Postu przygotowuje nas do odnowienia Przymierza, jakie osobiście zawarliśmy z Panem Bogiem w chwili Chrztu. Świadome i wypływające z samej głębi serca ODNOWIENIE PRZYRZECZEŃ CHRZCIELNYCH, CZYLI ODNOWIENIE PRZYMIERZA, w czasie Wigilii Paschalnej jest celem naszej 40-dniowej pielgrzymki.
14. #lectiodivina Jl 2,12-18; Ps 51;2 Kor5, 20–6,3; Mt 6, 1-6 Środa Popielcowa rozpoczyna drogę ku ODNOWIENIU PRZYMIERZA, jakie zawarliśmy z Bogiem we Chrzcie Świętym. Proroctwo Joela potwierdza z całą mocą, że w nawróceniu chodzi właśnie o Przymierze, gdy przywołuje słowa, jakimi Pan odnowił je po tym, jak Izrael się sprzeniewierzył, czyniąc sobie złotego cielca (Jl13 b-Wj34,6).
15. #lectiodivina 2 Kor 3 -7; Ps 30; J 19, 25-27 Maryja jest Matką Pocieszenia przez wzgląd na szczególną więź, jaka łączy Ją z Bogiem – Ojcem wszelkiej pociechy, naszym Obrońcą i Pocieszycielem. Jako Jej dzieci uczestniczymy w tej więzi i w misji, by opatrywać rany serc złamanych.

Obchodzimy dziś Święto Matki Bożej Pocieszenia, Głównej Patronki Kongregacji Camaldoli oraz wszystkich Mniszek Kamedułek. W Arezzo we wspaniałej kaplicy został umieszczony skromny wizerunek Matki Bożej, nazwanej przez wiernych Madonna del Conforto. Maryja przez jego znak przyszła z pomocą mieszkańcom miasta w czasie nasilających się trzęsień ziemi. W pomieszczeniu, gdzie konwersi kamedulscy służyli ubogim, nad piecem była wmurowana wykonana z majoliki reprodukcja Madonny z Provenzano. 15 lutego 1796 ten zniszczony i sczerniały od dymu wizerunek zajaśniał niezwykłym światłem. Stało się to, gdy kilku mężczyzn modliło się o ustanie kataklizmu odmawiając Litanię loretańską, a jeden z nich zapalił lampkę przed Najświętszą Panną. Jednocześnie zakończyły się wstrząsy sejsmiczne w okolicach Arezzo. Wdzięczność i dziecięce oddanie Matce Bożej Pocieszenia przejawia się żywo do dziś. W pieśni na jej cześć śpiewamy:

„Wszystko, co w głębi duszy gra,

wszystko, co kwitnie wkoło

i cała nasza miłość

dla Ciebie, Matko, są.”

(fragment pieśni z Arezzo “Bianca Regina” tłum. Mniszki Kamedułki w Tyszowcach)

 

16.#lectiodivina Iz 58, 1-9a; Ps 51; Mt 9, 14-15 Wzrok łucznika musi być utkwiony nie w łuk i strzałę, ale w tarczę, do której celuje. Podobnie uwaga poszczącego musi się skupić na tym, dlaczego (dla Kogo) pości.
17. #lectiodivina Iz 58, 9b-14; Ps 86; Łk 5, 27-32 U progu Wielkiego Postu Ewangelia przypomina powołanie Lewiego, ponieważ powołanie jest Przymierzem zawartym pomiędzy Panem a powołanym.
18. #lectiodivina Rdz 9,8-15; Ps 25; 1 P 3,18-22; Mk 1,12-15 Bóg zawarł przymierze z Noem i całym stworzeniem, byśmy wiedzieli, że w walce, którą toczymy jest naszym sprzymierzeńcem. On nas ocala. On walczy w naszej obronie. On za nas zwycięża. Mamy udział w Jego zbawieniu, gdy pozostajemy wierni Przymierzu.
19. #lectiodivina Kpł 19, 1-2. 11-18; Ps 19; Mt 25, 31-46 Pan Bóg powołuje nas do świętości, dał nam konkretne zadanie do spełnienia wobec naszych braci. Bez znaku miłości bliźniego (jak bez drogowskazu) nie umielibyśmy rozpoznać, czy nasze wysiłki zmierzają we właściwym kierunku.
20. #lectiodivina Iz 55, 10-11; Ps 34; Mt 6, 7-15 Gdy się modlimy Słowem Bożym, czyli gdy np. odmawiamy Psalmy lub MODLITWĘ PAŃSKĄ, nasza dusza nasiąka Duchem Bożym.
21. #lectiodivina Jon 3, 1-10; Ps 51; Łk 11, 29-32 Znak jest dawany przez Boga tylko w jednym celu – ku nawróceniu. Natomiast domaganie się znaku od Boga to wystawiane Pana Boga na próbę – postawa, która zamyka na nawrócenie.

Dziś (21 II) obchodzimy w naszym Zakonie Kamedulskim Wspomnienie św. Piotra Damiana. Dzień Jego Narodzin dla Nieba przypadł 21 lutego 1072 roku w Faenzy, gdy wracał z Rawenny do swego umiłowanego Klasztoru w Fonte Avellana. Zmarł w drodze, tak jak całe jego życie było „w drodze”. W osobie św. Piotra Damiana Pan Bóg ukazał, w jaki sposób można łączyć zdawałoby się przeciwstawne dary i powołania w służbie Kościołowi. Człowiek, który wybrał życie pustelnicze i związane z tym milczenie, został zarazem obdarowany wybitnym talentem literackim. Był mistrzem słowa zarówno w prozie, jak i w poezji. Dopiero 100 lat później dorównał mu św. Bernard z Clairvoux. Korzystał z daru słowa, by dzielić się doświadczeniem życia duchowego i walczyć ze wszystkim, co szpeciło Kościół święty w jego czasach. Jego listy, kazania, wiersze, żywoty świętych były przekazywane kolejnym pokoleniom, także dzięki temu, że zachwycały bogactwem języka. Pan Bóg wykorzystał jego talent, by oddziaływać przez jego twórczość na dużo większy krąg odbiorców niż tylko ci, do których św. Piotr mógł dotrzeć osobiście w swych licznych podróżach. Reforma Kościoła, o którą zabiegał w swych pismach, rozpoczęła się krótko po jego śmierci. Papież św. Grzegorz VII wykorzystał grunt przygotowany przez św. Piotra i wprowadzić w życie jego postulaty, by Kościół zajaśniał świętością życia swych pasterzy.

Prośmy dziś św. Piotra Damiana, by swoim wstawiennictwem pomógł nam wykorzystać wszystkie dary, którymi zostaliśmy wyposażeni przez naszego Stwórcę, byśmy nie zakopywali ofiarowanych nam talentów.
22. #lectiodivina 1 P 5, 1-4; Ps 23; Mt 16, 13-19 Kościół został zbudowany na wierze, a nie na sukcesie, zysku, popularności. I dlatego w Kościół trzeba wierzyć, szczególnie wtedy, gdy wydaje się mały i słaby jak ziarnko gorczycy.
23. #lectiodivina Ez 18, 21-28; Ps 130; Mt 5, 20-26 Triumfem Bożej Sprawiedliwości jest nawrócenie grzesznika.
24. #lectiodivina Pwt 26, 16-19; Ps 119; Mt 5, 43-48 Jeżeli Bóg pragnie, byśmy byli dla siebie nawzajem życzliwi i pełni szacunku, to przede wszystkim dlatego, że On taki jest dla nas. Nie możemy Go naśladować we wszechmocy i wszechwiedzy, ale mamy możliwość upodobnić się do Niego przez dobroć i miłosierdzie.
25. #lectiodivina Rdz 22,1-2.9-13.15-18; Ps 116; Rz 8, 31b-34; Mk 9,2-10 Tajemnica Przemienienia objawia, kim jest Ten, w Którego Krwi zostało zawarte Nowe Przymierze. Izaak był jedynie cieniem Jedynego, Umiłowanego Syna, którego Ojciec nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał.
26. #lectiodivina Dn 9, 4b-10; Ps 79; Łk 6, 36-38 W pewnym sensie to właśnie świadomość własnej nędzy i grzeszności umożliwia nam okazywanie autentycznego miłosierdzia, bez poczucia jakiejkolwiek wyższości. Mamy pomagać sobie iść przez życie jak brat bratu, jak biedak biedakowi.
27. #lectiodivina Iz 1, 10. 16-20; Ps 50; Mt 23, 1-12 Słowo Boże stawia nas wobec dwóch postaw życiowych, które nie dadzą się ze sobą pogodzić. Albo się żyje, żeby się ludziom pokazać albo wszystkie czyny spełnia się w świadomości, że oczy Boże są na nas nieustannie zwrócone.
28. #lectiodivina Jr 18, 18-20; Ps 31; Mt 20, 17-28 Bycie uczniem Jezusa nie jest tożsame z posiadaniem dojrzałej, głębokiej wiary, zwłaszcza jeśli myli się wiarę z entuzjazmem. Tymczasem entuzjazm jest niebezpieczny, gdy nie pozwala spojrzeć krytycznie na swoją wiarę i pogłębić ją. Jakub i Jan byli tak pochłonięci (rozentuzjazmowani) wizją Jezusa zasiadającego na tronie w Królestwie Bożym, że nie docierały do nich słowa o Męce i Zmartwychwstaniu.
29. #lectiodivina Jr 17, 5-10; Ps 1; Łk 16, 19-31 Wybierając drogi, na których pragniemy znaleźć szczęście, nie wolno nam ignorować podstawowego faktu – DOKĄD te drogi prowadzą.

MARZEC 2024
01. #lectiodivina Rdz 37, 3-4. 12-13a. 17b-28; Ps 105; Mt 21, 33-43. 45-46 Przypowieść o zabiciu syna właściciela winnicy zestawiona z losami Józefa sprzedanego w niewolę przez braci przypomina, że mimo ludzkiej niegodziwości losy świata spoczywają w rękach Boga. On bierze ostateczną odpowiedzialność za kształt budowli, którą ludzkość wznosi przez pokolenia. On Jeden ma moc podnieść odrzucony kamień i umieścić go w zworniku sklepienia.
02. #lectiodivina Mi 7, 14-15. 18-20; Ps 103; Łk 15, 1-3.11-32 Historia marnotrawnego syna ukazuje, że jego fundamentalnym grzechem było zerwanie relacji z Ojcem. Wszystko, co nastąpiło później, stanowiło jedynie tragiczne konsekwencje pierwszej decyzji. Patrząc na całą przypowieść w tym świetle, trudno nie zauważyć, że starszy „porządny” syn jest zasadniczo w tej samej sytuacji co młodszy, nie dbając o żywą relację z Ojcem.
03. #lectiodivina Wj 20,1-17; Ps 19; 1 Kor 1,22-25; J 2,13-25 III Niedziela Wielkiego Postu zawsze nam przypomina, że mamy oddawać cześć Ojcu w DUCHU i PRAWDZIE. Jezus objawia, czym jest kult Nowego Przymierza: to ON w Misterium Paschy staje się nasza Ofiarą, Świątynią i Kapłanem. W NIM otrzymujemy Nową Liturgię i Nowe Prawo. Nie możemy patrzeć na Dekalog jedynie przez „literę”, ale mamy obowiązek w przykazaniach „nie zabijaj, nie kradnij, nie cudzołóż, …” dostrzegać zobowiązanie do dbania o życie, dobro, wierność, prawdę, uczciwość.
04. #lectiodivina Syr 51, 13-20; Ps 15; Flp 3, 8-14; J 15, 9-17; Czytania na Święto św. Kazimierza ukazują dynamikę miłości. Cała inicjatywa należy do Pana: umiłowanie, wybranie, wezwanie do przyjaźni. Człowiek ma przywilej, by na to obdarowanie odpowiedzieć i przez to stać się w pełni sobą.
05. #lectiodivina Dn 3, 25. 34-43; Ps 25; Mt 18, 21-35 Jeśli nie chcemy przebaczyć naszym winowajcom, to komunikujemy Bogu w ten sposób, co myślimy o Jego przebaczeniu. Ile jest dla nas warte Jego miłosierdzie, skoro nie chcemy Go naśladować nawet w nikłym stopniu?
06. #lectiodivina Pwt 4, 1. 5-9; Ps 147B; Mt 5, 17-19 Znak nie zastępuje tego, co oznacza. Bóg dał nam prawa i nakazy, byśmy pełnili Jego wolę. Zewnętrzny znak ma tylko POTWIERDZIĆ dyspozycję serca.
07. #lectiodivina Jr 7, 23-28; Ps 95; Łk 11, 14-23 Jezus jest Mocarzem, który związał i ograbił szatana – zabrał jego broń i rozdał łupy. Jesteśmy wolni, ale czy nie wlecze się za nami mentalność niewolników?
08. #lectiodivina Oz 14, 2-10; Ps 81; Mk 12, 28b-34 Nawrócenie to w swej istocie umiłowanie Boga z całego serca, z całej duszy, z całej mocy. Dlatego nawrócenie dotyczy wszystkich: grzeszników i świętych. Dopóki żyjemy na tej ziemi, zawsze możemy kochać więcej. Nawrócenie nie jest wyłącznie wysiłkiem człowieka. To dar: „Uleczę ich niewierności i umiłuję z serca”.
09. #lectiodivina Oz 6, 1-6; Ps 51; Łk 18, 9-14 Bywa, że nasza modlitwa i dziękczynienie nie oddają Bogu chwały. Dzieje się tak, gdy w sercu żywimy pogardę, zawiść lub nienawiść do bliźnich. Wtedy Bóg odwraca twarz od modlitwy płynącej z takiego serca, podobnie jak nie chciał patrzeć na ofiarę Kaina.
10. #lectiodivina 2 Krn 36,14-16.19-23; Ps 137; Ef 2,4-10; J 3,14-21 Gdy zrywamy Przymierze, Bóg dochowuje nam wierności. Gdy odchodzimy w ciemności, Bóg nie przestaje być Światłem. Takim Bogiem trzeba się radować.
11. #lectiodivina Iz 65,17-21; Ps 30; J 4,43-54 Jak na początku świat został stworzony SŁOWEM, tak Jezus dokonuje SŁOWEM nowego stworzenia. Wystarcza Jego Słowo, by uzdrowić, przywrócić do życia, uzdolnić do wiary.
12. #lectiodivina Ez 47,1-9,12; Ps 46; J 5, 1-16 Mamy wśród nas ŹRÓDŁO WODY ŻYWEJ. To już nie człowiek skacze do sadzawki, gdy woda łaskawie się poruszy, ale woda podpływa pokornie pod ludzkie stopy i pyta, „czy chcesz być zdrowy?”
13. #lectiodivina Iz 49,8-15; Ps 145; J 5,17-30 Świat jest dziełem Boga. I właśnie dlatego, że „Ojciec działa aż do teraz”, możemy mieć nadzieję, że dzieje świata zostaną wplecione w Ewangelię.
14.#lectiodivina Wj 32,7-14; Ps 106,19-23; J 5,31-47 Nasza relacja z Bogiem jest oparta na WIERZE. Idziemy pośród znaków i świadectw, a nie dowodów.
15. #lectiodivina Mdr 2,1a.12-22; Ps 34; J 7,1-2.10.25-30 Tak jak mieszkańcom Jerozolimy z czasów Jezusa łatwo przychodzi nam stwierdzać, że wszystko już wiemy o Bogu. Zapominamy, że zamykanie w ludzkich terminach Niepojętego Misterium wcale nie oznacza, że Je znamy, że przestało być TAJEMNICĄ WIARY.
16. #lectiodivina Jr 11,18-20; Ps 7; J 7,40-53 Czasem łaska wiary rozwija się w sercu na przekór ludzkiej logice. Nikodem opowiada się tym wyraźniej za Jezusem, im bardziej odrzucają Go inni faryzeusze – aż przyzna się otwarcie do Ukrzyżowanego.
17. Jr 31,31-34; Ps 51; Hbr 5,7-9; J 12,20-33 Ofiarą Nowego przymierza jest Życiodajna Śmierć Chrystusa. To Ona sprawia, że to Przymierze jest Wieczne i Święte, Nierozerwalne. Wszystko, co mogłoby Je zniszczyć, zostało na Krzyżu przemienione w to, co Je umacnia.
18. #lectiodivina Dn 13, 1-9. 15-17. 19-30. 33-62; Ps 23; J 8,1-11 Historia Zuzanny i opowieść o kobiecie schwytanej na cudzołóstwie pomagają zrozumieć, po co Bóg dał Prawo. Dekalog to Boża decyzja, by stanąć w obronie człowieka. Bóg nie chce, by ktoś nas zabił, okradł, zdradził, okłamał. Kiedy człowiek odrzuca przykazania, swoją postawą oświadcza, że MA PRAWO być zabity, okradziony, zdradzony, okłamany.
19. #lectiodivina 2 Sm 7, 4-5a. 12-14a. 16; Ps 89; Rz 4, 13. 16-18. 22; Mt 1, 16. 18-21. 24a  Bóg wkracza w nasze plany, gdy nadchodzi GODZINA. I dopiero Jego plan nadaje sens naszym planom. Doświadczyli tego Józef i Maryja, dlatego są patronami wszystkich, którym życiowe plany walą się w gruzy. Oni wiedzą, jak przejść przez rumowisko.

20. #lectiodivina Dn 3,14-20.91-92.95; Ps Dn 3,52-56; J 8,31-42 Azariasza, Chananiasza i Miszaela wyzwolił ogień, w którym z rozkazu króla mieli spłonąć. Ogień spalił nie ich, ale więzy, którymi byli spętani przed wrzuceniem do pieca. Podobnie wyzwala PRAWDA. Boimy się jej czasem jak ognia, ale kiedy stajemy w Jej Blasku trawi jak płomień wszystko, co więzi.
21. #lectiodivina Rdz 17,3-9; Ps 105,4-9; J 8,51-59 W Święto Przejścia do Nieba świętego Ojca Naszego Benedykta przypominamy sobie CEL naszej drogi. Poszliśmy za Chrystusem, aby z NIM być na zawsze, a wieczność z Chrystusem to udział w Jego chwale.
22. #lectiodivina Jr 20,10-13; Ps 18; J 10,31-42 Ewangelia wg św. Jana uzmysławia nam zaskakujący fakt. Każda forma niewiary jest próbą zabicia Boga.
23. #lectiodivina Ez 37,21-28; Jr 31,10-13; J 11,45-57 Zabijając Chrystusa ludzie nie współpracują z Bogiem ani nie są nieświadomymi narzędziami w Jego ręku. Zbawienie dokonuje się POMIMO, a nie dzięki ich czynom.
24. #lectiodivina Iz 50,4-7; Ps 22; Flp 2,6-11; Mk 14, 1 – 15, 47
I skoro lud nie drżał,
zadrżała ziemia.
skoro lud się nie uląkł,
ulękły się niebiosa.
skoro lud szat nie rozdarł,
rozdarł je Anioł.
skoro lud nie lamentował,
„Pan z nieba odezwał się grzmotem
i głos swój dał słyszeć Najwyższy”.
(Meliton z Sardes, Homilia paschalna)

Niedziela Palmowa poprzez zestawienie Ewangelii o wjeździe Pana Jezusa do Jeruzalem z opisem Męki Pańskiej każe nam przypatrzeć się naszej WIERZE. Czy zatrzymuje się ona tylko na entuzjazmie, a słabnie, gdy przychodzi ucisk? Czy też prowadzi do głębokiej SKRUCHY SERCA?
25. #lectiodivina Iz 42,1-7; Ps 27; J 12,1-11 „Chrystus umarł za nasze grzechy ZGODNIE Z PISMEM”. Słowo Boże nie ukazuje nam Męki Pańskiej od strony psychologicznej czy fizjologicznej. Każe nam pytać o SENS tych wydarzeń i zarazem rzuca na nie światło przez Pisma, pośród których szczególne miejsce zajmuje Pieśń o Słudze Pańskim, który został ustanowiony PRZYMIERZEM dla ludzi.
26. #lectiodivina Iz 49,1-6; Ps 71; J 13,21-33.36-38 Opis Męki Pańskiej nie służy zaspokojeniu naszej ciekawości, co i dlaczego (z ludzkiego punktu widzenia) się wydarzyło. Natomiast uczy nas rozpoznawać ZBAWCZY PLAN BOGA nawet wtedy, gdy ludzie poprzez zdradę i zaparcie się Chrystusa odcinają się od Bożego Dzieła.
27. Wielka Środa #lectiodivina Iz 50,4-9a; Ps 69; Mt 26,14-25 W centrum Ewangelii jest Jezus Chrystus do tego stopnia, że nawet w opisie zdrady Judasz pozostaje w cieniu, a Słowo koncentruje naszą uwagę na Jezusie, w którym wypełniają się Pisma.
28. Wielki Czwartek #lectiodivina Wj 12, 1-8. 11-14; Ps 116B; 1 Kor 11, 23-26; J 13, 1-15 Jezus pozostawił nam przykład, byśmy sobie nawzajem umywali nogi. Dziś w DNIU Kapłańskim, DZIĘKUJEMY NASZEMU PASTERZOWI I PREZBITEROM ZA ICH POSŁUSZEŃSTWO POLECENIU JEZUSA, ZA OBMYWANIE NASZYCH NÓG W SAKRAMENTACH I POSŁUDZE SŁOWA. Musimy mieć jednak świadomość, że przyjmowanie ich służby to zbyt mało – my też mamy umywać Im nogi (a także sobie nawzajem). CODZIENNIE! Modlitwą i ludzką życzliwością.

29. WIELKI PIĄTEK

30. CISZA WIELKIEJ SOBOTY

 

 

 

 

31. NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA  PANA NASZEGO JEZUSA CHRYSTUSA

„Pan przyoblekł się w człowieka i cierpiał dla tego, który cierpi, i dał się związać dla tego, który jest w więzach, i był sądzony dla tego, który jest winien,
i został pogrzebany dla tego, który jest pogrzebany, a powstawszy z martwych zakrzyknął wielkim głosem: „Kto się odważy ze Mną spór toczyć?
Niech stanie przede Mną! To Ja uwolniłem skazańca, Ja ożywiłem umarłego, Ja wskrzesiłem pogrzebanego, kto przeciw Mnie wystąpi?”
(Meliton z Sardes, Homilia paschalna)
Kochani Przyjaciele,
Zmartwychwstanie Pana Jezusa jest NASZYM Świętem, bo przeżywamy w Nim nasze wyzwolenie i wyswobodzenie z więzów śmierci. Niech radość uczestniczenia w triumfie Chrystusa, będzie mocą w wiernym trzymaniu się Przymierza, jakie Bóg na nowo i na wieki zawarł z nami przez Jego Krzyż i Krew.
Życzymy Wam NOWOŚCI życia w wierze, nadziei i miłości, w kosztowaniu, jak słodki jest Pan.
Pamiętamy o Was w modlitwie, zwłaszcza teraz w I i II Dniu Wielkanocy, gdy trwamy na Adoracji w intencji Naszej Diecezji i wszystkich naszych Przyjaciół.
Złączone w radości paschalnej,
wdzięczne za wszelką pomoc
Wasze Tyszowieckie Siostry Kamedułki

KWIECIEŃ 2024

01. #lectiodivina Dz 2,14.22-32; Ps 16; Mt 28,8-15 Jezus Zmartwychwstały idzie przed swymi braćmi i uczniami, którzy mają podążyć za Nim do Galilei. Wezwanie „Pójdź za Mną” z pierwszych stron Ewangelii nabiera nowego znaczenia, gdyż oznacza, że mamy „iść za” czyli NAŚLADOWAĆ Zmartwychwstałego.
02. #lectiodivina Dz 2, 36-41; Ps 33; J 20, 11-18; ZMARTWYCHWSTAŁEGO rozpoznaje się przez SŁOWO.
03. #lectiodivina Dz 3,1-10; Ps 105; Łk 24,13-35 Bóg ma więcej sposobów, by do nas dotrzeć niż my, by się przed NIM zabarykadować.
04. #lectiodivina Dz 3, 11-26; Ps 8; Łk 24, 35-48 Prawda o Zmartwychwstaniu jest żywa, dlatego potrzebuje nieustannego utwierdzania, świadectwa, żywej wiary i życia wiarą.
05. #lectiodivina Dz 4,1-12; Ps 118; J 21,1-14 Jezus dał nam wskazówkę, że drzewo rozpoznaje się po jego owocach. I właśnie po owocach rozpoznajemy, kim jest Jezus. To DRZEWO ŻYCIA.
06. #lectiodivina Dz 4,13-21; Ps 118; Mk 16,9-15 Jezus jest Bożą Mądrością – wie, ile możemy sami z siebie. Jezus jest także Bożą Mocą – wie, ile możemy z Jego łaską.
07. #lectiodivina Dz 4, 32-35; Ps 118; 1 J 5, 1-6; J 20,19-31 Ewangelia każe nam spytać siebie samych, czym jest wiara, skoro dzięki niej mamy życie wieczne. To musi być coś znacznie więcej niż wyrecytowanie Credo – TO MUSI BYĆ DOTKNIĘCIE ZMARTWYCHWSTAŁEGO.
08. #lectiodivina Iz 7, 10-14; 8, 10c; Ps 40; Hbr 10, 4-10; Łk 1, 26-38 UROCZYSTOŚĆ ZWIASTOWANIA PAŃSKIEGO
Wcielenie Syna Bożego objawia wartość ludzkiego ciała. Możemy CHWALIĆ BOGA W NASZYM CIELE, czy jemy, czy pijemy, czy żyjemy, czy umieramy.
09. #lectiodivina Dz 4,32-37; Ps 93; J 3,7b-15 Poznanie Królestwa Bożego nie zależy od ludzkich starań, lecz od OBJAWIENIA. Nasze zadanie to przyjąć dane nam Objawienie wiarą. Dopiero potem otwiera się przestrzeń dla ludzkich starań.
10. #lectiodivina Dz 5,17-26; Ps 34,2-9; J 3,16-21 W świetle paschalnym odkrywamy moc Słowa Bożego, które pracowało w Nikodemie, a dziś pracuje w naszych sercach. Prawda o Bożej Miłości, która zbawia, kiełkowała w Nikodemie, aż przywiodła go do Ukrzyżowanego jako Światła Życia.
11. #lectiodivina Dz 5,27-33; Ps 34; J 3,31-36
Wiara w Syna Bożego daje życie, ponieważ uznaje, że Bóg posłał swego Syna dla naszego zbawienia. Wyznajemy nie tylko, że Bóg istnieje, ale również, że Bóg zna i kocha każdego z nas. Wiara, która zbawia, uzdalnia nas do więzi z TYM, KTÓRY JEST i żyje na wieki.
12. #lectiodivina Dz 5, 34-42; Ps 27; J 6, 1-15 Jezus objawia swą chwałę, wychodząc od najbardziej przyziemnej potrzeby człowieka – głodu. Mamy oddawać cześć Bogu nie tylko w tym, co wzniosłe, ale w całym życiu z jego zwyczajnością.
13. #lectiodivina Dz 6,1-7; Ps 33; J 6,16-21 Cud kroczenia po wodzie (symbolu śmierci i otchłani) staje się zrozumiały dopiero w blasku Zmartwychwstania. Bóg nie depcze praw natury, które sam ustanowił, ale nad nimi panuje.
14. #lectiodivina Dz 3, 13-15. 17-19; Ps 4; 1 J 2, 1-5; Łk 24, 35-48 Pascha Chrystusa dopełnia się w naszym nawróceniu i odpuszczeniu grzechów. Pan za nas wszystkiego dokonał, a jednak nie stawia nas przed faktem dokonanym, bo chce, byśmy przez nawrócenie stawali się pełnoprawnymi współuczestnikami Jego Paschy.
15. #lectiodivina Dz 6, 8-15; Ps 119; J 6, 22-29 Św. Jan stawia nas wobec długiego dialogu Jezusa z tłumem, który był świadkiem rozmnożenia chlebów. U początku tego dialogu Ewangelia przynagla nas do rachunku sumienia: czy zadając Bogu pytania, naprawdę CHCEMY WYSŁUCHAĆ JEGO ODPOWIEDZI?
16. #lectiodivina Dz 7,51-59;8,1; Ps 31; J 6,30-35
Ojciec daje nam codziennie chleb z nieba. Dla wierzących jest to znak, Jego Opatrzności. Niewierzący szukają bardziej przekonujących znaków, bo wolą wiedzieć niż wierzyć.
17. #lectiodivina Dz 8, 1b-8; Ps 66; J 6, 35-40 Chleb leżący na stole jest dla wszystkich głodnych, ale można go odrzucić i wybrać coś innego. Podobnie jest z Chlebem życia. Jezus nikogo nie odrzuca, ale ON sam bywa odrzucany przez ludzi.
18. #lectiodivina Dz 8,26-40; Ps 66; J 6,44-51 Wierzący są uczniami Boga, bo jedynie od Niego można nauczyć się WIARY, KTÓRA DAJE ŻYCIE. Obraz nauki zawiera w sobie połączenie daru nauczyciela i wysiłku ucznia: łaski i zadania.
19.#lectiodivina Dz 9,1-20; Ps 117; J 6,52-59 Eucharystia wymaga stanięcia w wierze i nie dopuszcza kompromisu. Wobec Misterium Ciała i Krwi Pańskiej nie można pozostać letnim zgodnie z Ap 3,15 „Obyś był zimny albo gorący”.
20. #lectiodivina Dz 9,31-42; Ps 116B; J 6,55.60-69 Jezus wymaga radykalnego przyjęcia Jego Słowa, ponieważ to jedyna droga, na której osiągniemy życie. Musimy nieustannie sobie uświadamiać, że wiara to nie sprawa światopoglądu, ale życia – chodzi o nasze życie.
21. #lectiodivina Dz 4,8-12; Ps 118; 1 J 3,1-2; J 10,11-18 Dzisiejsza Niedziela Dobrego Pasterza jest szansą, byśmy obudzili w sobie wdzięczność. Jest KTOŚ, kto jest gotów oddać za nas życie i udowodnił, że nie są to puste deklaracje. Jesteśmy dla Boga tak cenni i drodzy, że warto żyć.
22. #lectiodivina Dz 11, 1-18; Ps 42; J 10, 1-10 Jezus jest Bramą, która umożliwia nam wejście i wyjście. Nie jesteśmy skazani dłużej na tkwienie w jednej alternatywie grzechu i śmierci.
23. #lectiodivina Dz 1,3-8; Ps 126; Flp 1,20c-30; J 12,24-26 Jezus ukazał, że doświadcza się ŻYCIA, gdy przeżywa się je jako dar, nawet jeśli jest to dar odrzucony przez innych. Przetarł nam tę drogę, byśmy się nie cofali z lęku przed straconym życiem.
24. #lectiodivina Dz 12,24-13,5a; Ps 67; J 12,44-50 Słowo Jezusa jest naszym sędzią, ponieważ tylko w NIM mamy życie wieczne. Jeśli Je odrzucamy, wydajemy na siebie wyrok.
25. #lectiodivina 1 P 5, 5b-14; Ps 89; Mk 16, 15-20 Jezus powierza nam swoją Ewangelię, to znaczy wierzy nam i ufa, choć zna naszą słabość.
26. #lectiodivina Dz 13,26-33; Ps 2,6-11; J 14,1-6 Nasza wiara nie jest łatwa i przyjemna, bo prowadzi przez Krzyż, ale wiara daje POKÓJ SERCA, bo Krzyż jest fundamentem zbawienia i bramą zmartwychwstania. Nasze serca nie muszą się trwożyć na Drodze, którą jest Jezus.
27.#lectiodivina Dz 13,44-52; Ps 98; J 14,7-14 Mamy serce stworzone dla Boga i nic mniejszego nam nie wystarczy.
28. #lectiodivina Dz 9,26-31; Ps 22; 1 J 3, 18-24; J 15, 1-8 Bycie uczniem Chrystusa to ciągły wysiłek, by STAWAĆ SIĘ UCZNIEM. Oddajemy chwałę Ojcu nie poprzez deklaracje, ale poprzez życie, które z nas tryska jak sok z winogron.
29. #lectiodivina 1 J 1, 5-2, 2; Ps 103; Mt 11, 25-30 Jezus wzywa ku sobie obciążonych obietnicą: „a JA was pokrzepię” (dosłownie „dam wam odpocząć”). Odpoczynek, jaki znajdujemy w NIM, jest związany z poznaniem Ojca, bo to jedyne, co „nam wystarczy” (J14,8).
30. #lectiodivina Dz 14,19-28; Ps 145 J 14,27-31a Chrystusowy pokój opiera się na nadziei zbawienia, dlatego nie może go nam odebrać żadne szczęście i nieszczęście, z jakich utkany jest człowieczy los.

MAJ 2024 

1. #lectiodivina Dz 15,1-6; Ps 122; J 15,1-8 Ewangelia na Wspomnienie św. Józefa Rzemieślnika przedstawia zdumienie, jakie budziły mądrość i cuda Jezusa wśród mieszkańców Nazaretu. Jak trudno nam uwierzyć, że Bóg działa w nas i naszych Bliskich, że upodobał sobie „ubogie środki”!
2.  #lectiodivina Dz 15,7-21; Ps 96; J 15,9-11 Wypełnianie przykazań jako probierz miłości przypomina, że miłość Chrystusowa łączy się z ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ.
3.  #lectiodivina Ap 11,19a;12,1.3-6a.10ab; Ps: Jdt 13,18-20; Kol 1,12-16; J 19,25-27 Jezus czyni Maryję naszą Matką, byśmy byli Jego braćmi i siostrami. Musimy jednak pamiętać o Jego wcześniejszych słowach, że Jego matką, bratem i siostrą jest każdy, kto słucha Słowa Bożego i wypełnia Je.

04. #lectiodivina Dz 16,1-10; Ps 100; J 15,18-21 Kościół jest prześladowany i „w nienawiści od wszystkich” przez wzgląd na Chrystusa, nawet jeśli historycy doszukują się przyczyn psychologicznych, socjologicznych, ekonomicznych i innych, by wyjaśnić zjawisko prześladowań. Najlepszym potwierdzeniem prawdziwości słów Jezusa jest Maryja, której Sercu w I Sobotę miesiąca wynagradzamy za zniewagi i bluźnierstwa, za nienawiść względem Niej i jej wizerunków.
05. #lectiodivina Dz 10, 25-26. 34-35. 44-48; Ps 98; 1 J 4, 7-10; J 15, 9-17 Przyjaźń, o której mówi Chrystus, jest PRZYMIERZEM PRZYJAŹNI. To nie chwilowy odruch serca, ale decyzja i konsekwentne wypełnianie wzajemnych zobowiązań.
06. #lectiodivina 1 Kor 15,1-8; Ps 19; J 14,6-14 Cały Nowy Testament, a zwłaszcza Ewangelia, stara się udzielić odpowiedzi na jedno, jedyne pytanie: KIM jest Jezus Chrystus? Jeśli nie żyjemy tym pytaniem, umyka nam głębia prawdy, którą Pan objawia o sobie samym.
07. #lectiodivina Dz 16,22-34; Ps 138; J 16,5-11 Gdy sami myślimy o grzechu, sprawiedliwości, sądzie, wpadamy w smutek. Kiedy DUCH ŚWIĘTY otwiera nam oczy na rzeczywistość grzechu, sprawiedliwości, sądu, NASZE SERCA DOZNAJĄ POCIESZENIA.
08. #lectiodivina Dz 20,17-18a.28-32.36; Ps 100; Rz 8,31b-39; J 10,11-16 W Ewangelii wg św. Jana Jezus objawia się tłumom jako Chleb Życia, uczniom jako Krzew Winny oraz Droga, Prawda i Życie, natomiast faryzeuszom jako Dobry Pasterz. Najpotężniejszym środkiem, po który sięga Bóg, aby pokonać naszą obłudę i zatwardziałość jest DOBROĆ.
09. #lectiodivina Dz 18,1-8; Ps 98; J 16, 16-20 Tyle niepotrzebnych zmartwień powstaje, kiedy traktujemy nasze doczesne życie jak wieczność, a nie jak chwilę. Jezus wzywa do TROSKI O ZBAWIENIE, dzięki której smutek zamieni się w radość, a ze śmierci wytryśnie życie.
10. #lectiodivina Dz 18, 9-18; Ps 47; J 16, 20-23a Radość jest zgubą dla smutku i weselem z powodu trudów; schronieniem dla nadziei, podniesieniem na duchu dla strapionych; wspiera miłość i przemawia jednym głosem z wyrozumiałością. (por. Ewagriusz z Pontu)
11. #lectiodivina Dz 18,23-28; Ps 47; J 16,23b-28 Wszyscy Ewangeliści zapisali słowa Jezusa: „Proście a otrzymacie”. Ten Jedyny Konieczny do życia, świętości i zbawienia, o Którego mamy prosić Ojca w Imię Jezusa i Którego na pewno otrzymamy to Duch Święty. Bóg daje Boskie Dary, nie można Go prosić o coś mniejszego.
12. #lectiodivina Dz 1,1-11; Ps 47; Ef 4, 1-13; Mk 16, 15-20 Pan wstępujący do Nieba pozostawia nas w świecie jako tych, którzy już nie są ze świata (por. J 17). Stąpać po wężach i żmijach to deptać myśli smutku, gniewu i nienawiści; pić truciznę i nie doznać szkody to pozostać wiernym Chrystusowi w świecie zatrutym grzechem.
13. #lectiodivina Dz 19,1-8; Ps 68; J 16,29-33 Jezus ostrzega uczniów, by nie opierali wiary na własnej pewności przekonań. Wobec prób, jakie ich czekają, ostoi się tylko wiara wtulona w ojcowskie ramiona Boga.
Dziś w 107 Rocznicę objawień w Fatimie warto odkryć w Orędziu Maryi zachętę do wiary, która jest zdolna przyjąć cierpienia, by bardziej kochać. Rozpoczynające się w różnych kościołach Nabożeństwa Fatimskie są do tego wspaniałą okazją.
14. #lectiodivina Dz 1,15-17.20-26; Ps 113; J 15,9-17 Relacja z drugim człowiekiem wymaga czasu. Relacja z Bogiem wymaga wieczności.
15. #lectiodivina Dz 20,28-38; Ps 68; J 17,11b-19 Jezus nie zabiera nas ze świata – nie przeszkadza, aby zdarzyły się nam nieszczęścia niezależne od naszej woli. Ale ten sam Jezus strzeże nas od złego – posyła swego Ducha, by wspierał nas w tym, co od nas zależy: zachowywanie Bożych przykazań w najbardziej trudnych warunkach życia.
16. #lectiodivina Ap 12,10-12a; Ps 34; J 17,20-26 Jedność jest możliwa tylko w Bogu, w Jego Imieniu, w Jego chwale. Jedynie zbliżając się do Boga w Jego Miłości, możemy zbliżyć się do wszystkich ludzi. Inaczej zbliżając się do jednych, oddalamy się od drugich.
17.#lectiodivina Dz 25,13-21; Ps 103; J 21,15-19 Pan pyta o miłość jako Ten, Który wszystko wie. On zna nasze serce i jest większy od naszego serca, dlatego nie tylko sądzi, ale i zbawia – rozlewa w naszych sercach miłość przez Ducha.
18. #lectiodivina Dz 28,16-20.30-31; Ps 11; J 21,20-25 Musimy mieć wzrok utkwiony w Jezusa. Wszystko inne, nawet jeśli ważne i potrzebne, jest drugorzędne. „Co tobie do tego? TY PÓJDŹ ZA MNĄ!”
19. #lectiodivina Dz 2, 1-11; Ps 104; Ga 5, 16-25; J 15, 26-27; 16, 12-15 Uroczystość Zesłania Ducha Świętego wprowadza nas w doświadczenie, które czyni nas chrześcijanami, zanurzając w Duchu i Ogniu. W dzisiejszą Uroczystość pragniemy podzielić się fragmentem kazania, jakie św. Piotr Damiani przekazał swym współbraciom w Oktawie Pięćdziesiątnicy:
„Czyż nie byli rzeczywiście pijani Bożą trzeźwością ci, o których mówili: ‘Upili się młodym winem’? Czyż nie jest to jakieś boskie upojenie, gardzić wszystkimi rzeczami doczesnymi i tymi, które się ma przed oczyma, a tęsknić całym najgłębszym pragnieniem myśli do tych, których nie widać; lekceważyć wszystkie rzeczy miękkie i miłe, a znosić chętnie dla miłości Bożej twarde i przykre? O takie pijaństwo, bracia moi, musimy prosić w nieustannej i gorliwej modlitwie, jego pragnąć z całej mocy, jakby zaschłym gardłem naszego umysłu. Niechaj więc dusza nasza ustawicznie szuka tego Ducha, dzięki ożywczej mocy którego żyć może, dzięki światłu którego – widzieć, dzięki którego nauce – mądrze myśleć, dzięki którego przewodnictwu – bez przeszkód biegiem miłości zmierzać ku ojczyźnie.”
Niech Duch Święty przemienia nas w LUDZI DUCHOWYCH!
20. #lectiodivina Rdz 3,9-15.20; Ps 87; J 19, 25-34 Święto Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła
Jezus powierzając Maryi jako syna umiłowanego ucznia, czynił go tym samym SWOIM BRATEM. Odtąd Zmartwychwstały będzie nazywał uczniów BRAĆMI, przypominając więź Nowego Przymierza zawartego na Krzyżu.
21.#lectiodivina Jk 4,1-10; Ps 55; Mk 9,30-37 Jeśli nie wrastamy coraz głębiej w Misterium Paschalne, targają nami lęki, zwątpienie i niepotrzebne spory o nieistotne sprawy.
22. #lectiodivina Jk 4, 13-17; Ps 49; Mk 9, 38-40 Dialog Jana z Jezusem przypomina trochę podobną sytuację opisaną w Lb 11,24-29. Gdy Jozue chciał, by Mojżesz zabronił prorokować dwom mężom, ten odpowiedział: „Czyż zazdrosny jesteś o mnie? Oby tak cały lud Pana prorokował, oby mu dał Pan swego ducha!” Zazdrość można pokonać ŻYCZLIWOŚCIĄ.
23. #lectiodivina Jr 31, 31-34; Ps 110; Mk 14, 22-25 Ilekroć uczestniczymy w Eucharystii potwierdzamy Nowe Przymierze, otwierając serce na Prawo Ducha. Pamiętamy dziś w modlitwie o TYCH, dzięki którym dokonuje się Cud Eucharystii, o naszych Biskupach i Prezbiterach!
Drodzy Księża,
W Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Jedynego Arcykapłana łączymy się duchowo i myślimy o WAS, wdzięczne Bogu za WIELKI DAR KAPŁAŃSTWA SŁUŻEBNEGO.
Dziękujemy za wierną Służbę Kościołowi i tracenie swego życia dla Imienia Chrystusa.  Wiemy, że jest to jedyna droga, na której możemy znaleźć zbawienia, dlatego tym bardziej dziękujemy, że możemy wsłuchiwać się w głoszone Słowo Boże i korzystać z Sakramentów.
Modlimy się o potrzebne dary Ducha Świętego i opiekę Królowej Apostołów. Niech Boże Błogosławieństwo prowadzi WAS, by w porę i nie w porę nieść życiodajną woń Chrystusową. Życzymy na tej drodze męstwa i mądrości, wiary i nadziei, pociechy Ducha Świętego i towarzystwa Matki Najświętszej.
24. #lectiodivina Jk 5, 9-12; Ps 103; Mk 10, 1-12 Troska o jedność (w Kościele, w małżeństwie, w sercu) jest przejęciem się i PRZYJĘCIEM odwiecznego zamysłu Boga.
25. #lectiodivina Jk 5, 13-20; Ps 141; Mk 10, 13-16 Przyjąć Królestwo Boże jak dziecko to dać się przyjąć przez Boga – zostać przez Niego objętym, pobłogosławionym, ukochanym, utulonym.
26. #lectiodivina Pwt 4, 32-34. 39-40; Ps 33; Rz 8, 14-17; Mt 28, 16-20
Ostatnie słowa Jezusa zapisane przez św. Mateusza objawiają nam Boga Trójjedynego i Jego działanie w nas. Dosłownie tłumacząc z greckiego, polecenie Pana brzmi: „Idąc więc czyńcie uczniami (matheteusate – od ‘mathetes’ uczeń) wszystkie narody, zanurzając je w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego”.
Te słowa „czyńcie uczniami zanurzając w Imię” oznaczają, że Apostołowie poprzez Chrzest Święty wprowadzają nas do Szkoły Pańskiej, gdzie stajemy się uczniami Jezusa, ale i Ojca (zob. J6,45n), i uczniami Ducha Świętego (J14,26). Jesteśmy uczniami Boga Trójjedynego, „ponieważ Jego namaszczenie poucza was o wszystkim (J2,27).

KOCHANE MAMY, w DNIU MATKI dziękujemy, że jesteście w świecie objawieniem macierzyńskiej miłości Boga. Dziękujemy, że Wasze radości i troski, Wasza nieustanna pamięć i uczestniczenie z bliska lub z daleka w losach Waszych dzieci, (w których mamy udział, gdy prosicie nas o modlitwę za nie) jest żywym przypomnieniem, co dzieje się w Sercu Bożym, gdy patrzy na swe dzieci. Życzymy Wam, by Wasza miłość była zawsze odwzajemniana, byście cieszyły się pokojem serca, zawierzając doczesność i wieczność Bożemu miłosierdziu, które poprzez Wasze Matczyne serca rozlewa się po świecie.
27.#lectiodivina 1 P 1, 3-9; Ps 111; Mk 10, 17-27 Życia wiecznego się nie kupuje w zamian za wszystko, co się ma. Bóg nas zrodził do wieczności, do żywej nadziei. Każdy jednak staje przed decyzją, czy wybrać Królestwo Boże, czy swoje własne „królestwo”.
28. #lectiodivina 1 P 1, 10-16; Ps 98; Mk 10, 28-31
Poświęcając coś Bogu, zawsze należy mieć w pamięci, że dajemy Mu Jego dary – to, co wcześniej nam dał.  To pomaga dostrzegać właściwe proporcje między Bożym Darem a naszymi ofiarami.
29. #lectiodivina 1 P 1, 18-25; Ps 147B; Mk 10, 32-45
Celem naszej wiary jest zbawienie, czyli miejsce w niebie. Co zatem sprawia, że tyle zachodu i energii (nawet w modlitwie) poświęcamy na zapewnienie sobie lepszego miejsca w kolejce do nieba (doczesność jest w sumie taką kolejką)? Warto się przyjrzeć, czy nie żyje w nas pogańskie wyobrażenie zaświatów jako krainy cieni, gdy tymczasem cienie są tutaj, a tam pełnia życia.
30.#lectiodivina Wj 24, 3-8; Ps 116B; Hbr 9, 11-15; Mk 14, 12-16. 22-26
W Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej, gdy idziemy w Procesji Bożego Ciała, adorujemy Najświętszy Sakrament, przyjmujemy Komunię Świętą, pozwólmy, by brzmiało w nas pytanie Pana Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: Gdzie jest dla Mnie izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami?
Czy moje serce jest miejscem Jego odpoczynku?
31. #lectiodivina  So 3, 14-18; Ps: Iz 12,2-6; Łk 1,39-56 Jednym z tytułów Matki Bożej w Litanii Loretańskiej jest ARKA PRZYMIERZA. Pierwszym, który kontemplował w Maryi Arkę Nowego Przymierza był św. Łukasz opisujący scenę Nawiedzenia obrazami zaczerpniętymi z 2 Sm 6. Maryja niesie w sobie Obecność Boga, a Jan w łonie Elżbiety tańczy przed Nią jak Dawid przed Arką Pana. Maryja pozostała w domu Elżbiety trzy miesiące, jak Arka pozostawała trzy miesiące w domu Obed-Edoma, bo musi iść dalej i napełniać Obecnością Pana.
CZERWIEC 2024

01.#lectiodivina Jud 17. 20b-25; Ps 63; Mk 11, 27-33 Nie można poznać prawdy, gdy się zamyka naprawdę.
02. #lectiodivina Pwt 5, 12-15; Ps 81; 2 Kor 4, 6-11; Mk 2, 23 – 3, 6 Jezus przypomina swymi czynami, że Boże przykazanie o szabacie nakazuje ŚWIĘCENIE tego dnia, a nie BEZCZYNNOŚĆ. Dlatego na wzór Zbawiciela powinniśmy czynić w Dzień Pański to, co UWIELBIA Boga.
03. #lectiodivina 2 P 1, 2-7; Ps 91; Mk 12, 1-12 Zestawiając przypowieść o przewrotnych rolnikach z dzisiejszym pierwszym czytaniem z Listu św. Piotra, można porównać ewangeliczną winnicę z otrzymanym od Boga darem wiary. Mamy nad tym darem pracować, zdobywając cnotę, poznanie, powściągliwość, cierpliwość, pobożność, przyjaźń braterską, miłość. To dopiero sprawi, że nie będziemy dłużej „bezczynni ani bezowocni przy poznawaniu Pana Jezusa”. Takich rolników chce mieć Pan winnicy.
05.#lectiodivina 2 Tm 1, 1-3. 6-12; Ps 123; Mk 12, 18-27 Jako uczniowie Chrystusa mamy być świadkami prawdy o zmartwychwstaniu, którą świat odrzuca i wyśmiewa. Aby sprostać temu zadaniu, musimy wpatrywać się w Zmartwychwstałego i Jego pełną miłości relację z Ojcem. Tylko poznawanie Boga uchyla nam rąbka tajemnicy, czym jest „ciała zmartwychwstanie”, które wyznajemy w Credo.
06. #lectiodivina 2 Tm 2, 8-15; Ps 25; Mk 12, 28b-34 Pamięć o dobrodziejstwach, którymi nas Pan obsypuje, ożywia w nas i rozpala miłość ku Niemu. Dlatego, gdy miłość ostyga, należy DZIĘKOWAĆ I POBUDZAĆ SERCE DO WDZIĘCZNOŚCI.
07. #lectiodivina Oz 11, 1. 3-4. 8c-9; Ps Iz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6; Ef 3, 8-12. 14-19; J 19, 31-37 Bóg pociąga nas ludzkimi więzami, byśmy podchodząc coraz bliżej, otwierali się na większe dary, na Boże więzi, aż zrozumiemy, że największym darem jest Jego miłość zatroskana o nasze zbawienie. Otoczmy dziś miłością przebite SERCE JEZUSA – cenę naszego zbawienia.
08. #lectiodivina Iz 61, 9-11; 1 Sm 2; Łk 2, 41-51 Wspomnienie Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny
Chcemy podzielić się pięknem dzisiejszej liturgii mszalnej. Ufamy, że te teksty modlitw zachęcą Was do jeszcze ufniejszego oddawania się Sercu Naszej Najlepszej Matki.

„Panie nasz Boże, Ty uczyniłeś Niepokalane Serce Najświętszej Dziewicy Maryi domem Twego Słowa i świątynią Ducha Świętego; daj nam serce czyste i pojętne abyśmy wiernie zachowując Twoje przykazania, miłowali Ciebie ponad wszystko i troskliwie zaradzali potrzebom braci”.
„Ty dałeś Najświętszej Maryi Dziewicy serce mądre i pojętne, aby doskonale spełniała Twoje przykazania; serce nowe i ciche, w którym łaskawie wypisałeś prawo Nowego Przymierza; serce proste i czyste, przez które zasłużyła na dziewicze poczęcie Twojego Syna i oglądanie Ciebie na wieki w pełnej radości; serce mocne i czujne, dzięki któremu zniosła nieustraszenie miecz boleści i z wiarą oczekiwała zmartwychwstania Syna”.
09. #lectiodivina Rdz 3, 9-15; Ps 130; 2 Kor 4, 13 – 5, 1; Mk 3, 20-35 Grzech pierworodny zdeformował nasze myślenie i postrzeganie świata. Dopiero Jezus dał nam możliwość ZDROWEGO MYŚLENIA, które kształtuje się poprzez „wpatrywanie się nie w to, co widzialne, lecz w to, co niewidzialne” – co „trwa wiecznie”.
10. #lectiodivina 1 Krl 17, 1-6; Ps 121; Mt 5, 1-12 W błogosławieństwie ubogich w duchu streszcza się całe kazanie na Górze. Eliasz nad potokiem Kerit pomaga nam zrozumieć, co znaczy być ubogim. Prorok ma codziennie wodę i chleb, ale nie ma ŻADNYCH ZABEZPIECZEŃ, żadnego wpływu na to, że w potoku będzie woda, a kruki przyniosą chleb i mięso.
11. #lectiodivina Dz 11, 21b-26; 13, 1-3; Ps 98; Mt 10, 7-13 Bóg poszukuje współpracowników, a nie robotów pełniących Jego wolę. Dlatego – o ile pozwolimy – napełnia nas wiarą i Duchem Świętym, byśmy znali Jego zamysły i dostrzegali Jego działanie.
12. #lectiodivina 1 Krl 18, 20-39; Ps 16; Mt 5, 17-19 Stajemy wobec wyzwania, by radykalnie opowiedzieć się za prawdziwym Bogiem, nie tylko w sytuacjach jak Eliasz na górze Karmel. Nasza wierność Bogu okazuje się w drobiazgach:” w kresce, w jocie” – w najmniejszym przykazaniu”.
13. #lectiodivina 1 Krl 18, 41-46; Ps 65; Mt 5, 20-26 Jezus przestrzega przed pogardą, która może być bardziej śmiercionośna niż zabójstwo. Pogarda zabija zdolność zobaczenia w bliźnim osoby stworzonej na obraz i podobieństwo Boże. Co więcej, pogarda zabija w nas samych bojaźń Bożą.
14. #lectiodivina 1 Krl 19, 9a. 11-16; Ps 27; Mt 5, 27-32 Trud, by „stanąć na górze wobec Pana” to zmaganie o czystość serca. Zewnętrzne wyrzeczenie się grzechu przy jednoczesnym trwaniu w grzesznych pragnieniach przypomina postawę Izraela, który wyszedł z Egiptu, ale ciągle wracał tam myślą.
Nie można połączyć zachwytu wobec objawiającego się Boga (tego „Dobrze nam tu być” ze sceny Przemienienia) z ciągłym szemraniem. „O, jak dobrze nam było w Egipcie”.
15. #lectiodivina 1 Krl 19, 19-21; Ps 16; Mt 5, 33-37 Bóg nie toleruje połowiczności. Wymaga, by iść za NIM całkowicie, zerwać z grzechem całkowicie, przyjąć Jego wolę całkowicie.
16. #lectiodivina Ez 17, 22-24; Ps 92; 2 Kor 5, 6-10; Mk 4, 26-34 Postępujemy według wiary, a nie dzięki widzeniu, ponieważ Królestwo Boże podobne jest obecnie do ziarna, a nie do ogromnego drzewa, i nie wiemy, jak to się dzieje, że wzrasta. Mamy jednak nadzieję…
17. #lectiodivina 1 Krl 21, 1b-16; Ps 5; Mt 5, 38-42 Niesprawiedliwość – zwłaszcza taka, która spotkała Nabota – budzi gniew. Jezus uczy, jak ujarzmić w sobie gniew łagodnością, bo przeciwstawianie się niesprawiedliwości z gniewem jest podobne do gaszenia pożaru benzyną.
18. #lectiodivina 1 Krl 21, 17-29; Ps 51; Mt 5, 43-48  Nie ma lepszego przykładu miłości nieprzyjaciół jak opisany w dzisiejszym pierwszym czytaniu.  Pan nie pozostawia Achaba w samozadowoleniu po zdobyciu winnicy zamordowanego Nabota, ale nazywa jego grzech po imieniu i uświadamia jego konsekwencje. A gdy Achab żałuje, Bóg oddala nieszczęście i karę, mimo że Słowo Boże jasno stwierdza, że „nie było nikogo, kto by tak, jak Achab, zaprzedał się, aby czynić to, co jest złe w oczach Pana”. Miłość nieprzyjaciół MUSI łączyć się z troską o ich zbawienie.
19. #lectiodivina Rdz 12,1-9; Ps 1; Hbr 12,1-4; Ł 10, 21-24 W Uroczystość św. Ojca Romualda pierwsze czytanie przywołuje postać Abrahama, bo chociaż Abram wyruszył za głosem Bożym z całym dobytkiem, żoną i liczną służbą to jednak dla wszystkich pokoleń mnichów stał się wzorem doskonałego wyrzeczenia się świata. Nikt tak jak on nie żył oczekiwaniem na spełnienie się Bożych obietnic.
20. #lectiodivina Syr 48, 1-14; Ps 97; Mt 6, 7-15 Na modlitwie nie trzeba być gadatliwym. Wielomówstwo jest najczęściej próbą zakrycia wewnętrznej pustki. A na modlitwie przede wszystkim trzeba pokazywać Bogu tę pustkę, by On ją napełnił.
21.#lectiodivina 2 Krl 11, 1-4. 9-18. 20a; Ps 132; Mt 6, 19-23 W tradycji monastycznej podawano fragment dzisiejszej Ewangelii jako dowód na fundamentalne znaczenie dla życia duchowego cnoty roztropności. Jest ona okiem duszy, bo dzięki rozeznaniu, co nami kieruje i dzięki unikaniu skrajności, wiemy, dokąd idziemy.
22. #lectiodivina 2 Krn 24, 17-25; Ps 89; Mt 6, 24-34 Świadomość, że sami nie zabezpieczymy nawet okruszyny swojego życia, a zarazem, że jest KTOŚ, przy kim możemy być absolutnie bezpieczni, przemienia nas w ludzi żyjących w duchu ewangelicznego ubóstwa.
23. #lectiodivina Hi 38, 1. 8-11; Ps 107; 2 Kor 5, 14-17; Mk 4, 35-41
Gdy Jezus pyta o JAKOŚĆ naszej wiary, nie wystarczy – jak uczniowie – zapytać, kim On właściwie jest. Trzeba jeszcze zapytać, kim ja jestem. Dopiero odpowiedź na te dwa pytania pozwala odkryć prawdę o naszej wierze.
Ogarniamy dziś modlitwą wszystkich OJCÓW. Niech Dobry Bóg udziela Wam ze Swego OJCOSTWA mocy do zaszczepiania w Waszych dzieciach wartości, które uczynią je szlachetnymi ludźmi. Niech postawione przed Wami zadanie, które przekracza ludzkie siły, budzi w Was tym większą ufność we Wszechmoc Ojca w Niebie.
24. #lectiodivina Iz 49,1-6; Ps 139; Dz 13,22-26; Łk 1,57-66.80 Czytania z Uroczystości Narodzenia św. Jana Chrzciciela łączą ściśle temat jego narodzin i jego powołania. Ten związek zachodzi w każdym z nas, bo dopiero odkrywając swoje powołanie, widzimy swą najgłębszą tożsamość – poznajemy swoje imię.
#lectiodivina 2 Krl 19,9b-11.14-21.31-35a.36; Ps 48; Mt 7,6.12-14
Św. Paweł napisał słowa, które pomagają zrozumieć Ewangelię o perłach i świniach:
„Cóż bowiem ma wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością?
Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością?
Albo jakaż jest wspólnota Chrystusa z Beliarem lub wierzącego z niewiernym?
Co wreszcie łączy świątynię Boga z bożkami?
Bo my jesteśmy świątynią Boga żywego.” (2 Kor 6,14nn)
Jesteśmy odpowiedzialni za otrzymane od Boga dary i łaski.
26. #lectiodivina 2 Krl 22, 8-13; 23, 1-3; Ps 119; Mt 7, 15-20 Owoce, po których rozpoznajemy, czy inni, a przede wszystkim my sami, jesteśmy prawdziwymi prorokami, prawdziwymi świadkami Chrystusa Zmartwychwstałego to miłość, radość, pokój… Wymienia je wszystkie św. Paweł w liście do Galatów (5, 22-23).
27. #lectiodivina 2 Krl 24, 8-17; Ps 79; Mt 7, 21-29 Człowiek, który budował na piasku, pracował – ale na darmo. Tracimy czas i siły, gdy zajmujemy się tym, co nie służy naszemu zbawieniu.
28.#lectiodivina 2 Krl 25, 1-12; Ps 137; Mt 8, 1-4 Losy świata i każdego człowieka zależą od woli Bożej. I właśnie z woli Bożej możemy mieć na nie wpływ. Trędowaty został oczyszczony, bo podszedł i poprosił Jezusa. Sedecjasz doświadczył tragedii, bo wolał posłuchać doradców niż Słowa Pańskiego.
29. #lectiodivina Dz 12,1-11; Ps 34; 2 Tm 4,6-9.17-18; Mt 16,13-19 Oddanie Kościołowi kluczy Królestwa niebieskiego jest jak zaproszenie: ”Czuj się w niebie jak w domu”.
30. #lectiodivina Mdr 1, 13-15; 2, 23-24; Ps 30; 2 Kor 8, 7. 9. 13-15; Mk 5, 21-43 Jak śmierć fizyczna to oddzielenie duszy od ciała, tak śmierć duchowa to oderwanie się ludzkiego ducha od Boga. Bóg, który dla nieśmiertelności stworzył człowieka, podtrzymuje swój zamysł i wskazuje nam wiarę jako ścieżkę ku życiu wiecznemu.

LIPIEC 2024

01. #lectiodivina Am 2, 6-10. 13-16; Ps 50; Mt 8, 18-22 Jezus nigdy nie zmniejsza swych wymagań wobec powołanych do pójścia za Nim, nawet za cenę ich rezygnacji i wycofania się z obranej drogi. Na Pełnię Miłości można odpowiedzieć jedynie miłością w pełni.
02. #lectiodivina Am 3,1-8; 4,11-12; Ps 5; Mt 8,23-27 Jesteśmy zaproszeni do kontemplowania MOCY Słowa Bożego, które ucisza żywioły, które przynagla do głoszenia usłyszanego orędzia. Bóg w swoim Słowie ogarnia nas od zewnątrz i od wewnątrz.
03. #lectiodivina Ef 2,19-22; Ps 117 J 20,24-29 Wiara pozwala nam widzieć i dotykać Zmartwychwstałego Chrystusa, i znajdować w Nim szczęście.
04. #lectiodivina Am 7,10-17; Ps 19; Mt 9,1-8 Bóg zostawia człowiekowi wolność w przyjęciu swojego Słowa. Nakazuje jednak być świadomym konsekwencji postawy zatwardziałości, gdy przegania się proroka, gdy pozostaje się niewzruszonym wobec znaków Bożego działania.
05. #lectiodivina Am 8, 4-6. 9-12; Ps 119; Mt 9, 9-13 Ewangelia o powołaniu Mateusza pomaga zrozumieć dziwne prawo duchowe, które zostało streszczone w Apokalipsie słowami „Obyś był zimny albo gorący”. „Zimny” – grzesznik doświadcza swojej nędzy duchowej i dzięki temu istnieje nadzieja, że zapragnie nawrócenia i przyjmie żar Ducha. Natomiast „letni” to człowiek, który nawrócił się połowicznie. Porzucił złe uczynki i uważa, że tyle wystarcza do zbawienia. Nie widzi, że nie biegnąc wzwyż ku większemu dobru, nie wchodzi do Królestwa niebieskiego.
06. #lectiodivina Am 9, 11-15; Ps 85; Mt 9, 14-17 Przez wszystko, co czynimy – czy to jest post, czy udział w uczcie weselnej – mamy współdziałać z Bogiem w Jego dziele ODNAWIANIA WSZYSTKIEGO W CHRYSTUSIE.
07. #lectiodivina Ez 2, 2-5; Ps 123; 2 Kor 12, 7-10; Mk 6, 1-6 Liturgia Słowa ukazuje nam Boga, który pragnie przychodzić do nas jako Zbawiciel i Lekarz naszych słabości. Jeśli Go lekceważymy i nie przyjmujemy, przychodzi jako niedający się zagłuszyć wyrzut sumienia, czekając na dzień, gdy powiemy: „Błogosławiony, który przychodzi w Imię Pańskie”.
08. #lectiodivina Oz 2,16.17b-18.21-22; Ps 145; Mt 9,18-26 Jezus zwraca się do uzdrowionej kobiety, która przez 12 lat cierpiała na upływ krwi, w bardzo wyjątkowy sposób: córko. Ukazuje, że zależy Mu na jej życiu tak jak Jairowi na uratowaniu konającej córeczki, a nawet bardziej…
09. #lectiodivina Oz 8,4-7.11-13; Ps 115; Mt 9,32-38 Patrząc na opętanego, który był niemy, musimy sobie uświadomić, że każdy grzech pęta nasz język i uniemożliwia jasne i zrozumiałe głoszenie Ewangelii. Dlatego o własnych siłach nikt nie zdoła nieść Dobrej Nowiny – trzeba PROSIĆ PANA ŻNIWA, by otwierał nam usta na Jego Słowa.
10. #lectiodivina Oz 10,1-3.7-8.12; Ps 105; Mt 10,1-7 Głosząc Ewangelię, jesteśmy sługami, a nie panami Słowa. To Bóg decyduje, czy głosimy w słabości czy w mocy, słowem czy znakami. Również od woli Bożej zależy, które drzwi są otwarte dla Słowa (Ap 3, 8; 1 Kor 16,9; 2 Kor 2,12; Kol 4,3), a na jakie drogi apostoł ma nie wyruszać.
11. #lectiodivina Prz 2,1-9; Ps 34; Dz 4,32-35; Mt 19,27-29 Piotr zadaje pytanie: „Oto MY opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą – cóż więc otrzymamy?” Jezus swą odpowiedzią zachęca, by postawić sobie jeszcze jedno pytanie, „Oto TY opuściłeś wszystko i przyszedłeś do nas – cóż więc otrzymujesz?”
Kościół daje nam tę Ewangelię w Uroczystość Św. Ojca Benedykta, ponieważ jego Reguła daje nam wskazówki, jak odpowiadać Panu na Jego dar powołania i zbawienia.
12. #lectiodivina Oz 14,2-10; Ps 51; Mt 10,16-23 Pragnienie męczeństwa to nie pragnienie śmierci, lecz dania świadectwa Chrystusowi. Podkreślał to Patron dnia dzisiejszego – św. Brunon z Kwerfurtu, który potrafił zapalić tym płonącym w jego sercu pragnieniem swych współbraci.
13. #lectiodivina Iz 6, 1-8; Ps 93; Mt 10, 24-33 Domownicy Jezusa dzielą Jego los. Podobnie jak ON doświadczają znienawidzenia przez świat, ale też – co ważniejsze! – umiłowania przez Ojca.
14. #lectiodivina Am 7, 12-15; Ps 85; Ef 1, 3-14; Mk 6, 7-13 Wyruszając z misją głoszenia Dobrej Nowiny, stajemy do walki duchowej. Oto pierwsza przyczyna, dlaczego Jezus wysyłając uczniów, dał im moc nad duchami nieczystymi.
15. #lectiodivina Iz 1,10-17; Ps 50; Mt 10,34-11,1 Gdy decydujemy się iść za Chrystusem, wszystkie wydarzenia życia zaczynają przypominać, że już nie żyjemy i nie umieramy dla siebie, ale we wszystkim należymy do Pana. Nawet życzliwość lub wrogość ze strony innych spotyka nas ze względu na Jego Imię.
16. #lectiodivina Iz 7,1-9; Ps 48; Mt 11,20-24 Spektakularne cuda wcale nie skutkują masowymi nawróceniami. To nie cuda prowadzą do nawrócenia, ale wiara. A wiara rodzi się ze słuchania, w tajemnicy ludzkiego sam na sam z Bogiem.
17. #lectiodivina Iz 10,5-7.13-16; Ps 94; Mt 11,25-27 Modlitwa dziękczynna Jezusa pobudza do powtórzenia za św. Pawłem okrzyku „Cóż mam, czego bym nie otrzymał”. Mądrość, roztropność, prostota są darem Bożym, który przygotowuje do przyjęcia największego z darów – życia wiecznego. „A to jest życie wieczne, aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa” (J17,3)
18. #lectiodivina Iz 26,7-9.12.16-19; Ps 102; Mt 11,28-30
Pan Bóg na różne sposoby przekonuje nas o prawdzie, że On niesie nas i nasze życie. „Wszystkie nasze dzieła Tyś nam zdziałał” (Iz 26,12; por. Ef 2,10; Ps138,18), dlatego w Nim jest pokrzepienie oraz słodycz i lekkość codziennego jarzma.
19. #lectiodivina Iz 38,1-6.21-22. 7-8; Ps Iz 38; Mt 12, 1-8 Bóg słyszy naszą modlitwę, widzi nasze łzy, rozumie nasz głód. Jego przykazania są pełne Jego miłosierdzia. Jesteśmy wezwani, by się uczyć to dostrzegać i rozumieć.

  1. #lectiodivina Mi 2,1-5; Ps 10; Mt 12, 14-21 Nasze oczy zranione grzechem ciągle zniekształcają rzeczywistość. Dlatego musimy stale odwoływać się do Słowa Bożego, które zaświadcza, że Bóg widzi i trud, i cierpienie; patrzy, by wziąć je w swe ręce (por. Ps 10).
  2. #lectiodivina Jr 23, 1-6; Ps 23; Ef 2,13-18; Mk 6, 30-34 Jezusowe wezwanie do chwili odpoczynku przypomina, ze nie musimy nieustannym trudem i wysiłkiem podtrzymywać świata. Świat się nie zawali, bo spoczywa w rękach Boga.
  3. #lectiodivina Pnp 8,6-7; Ps 63; J 20,1.11-18 Spotkanie Zmartwychwstałego z Marią Magdaleną daje nam głębokie zrozumienie, co znaczą Jezusowe słowa: „Znam moje owce, a moje Mnie znają”. Rozpoznajemy Go, gdy słyszymy, jak woła nas po imieniu.
  4. #lectiodivina Ga 2, 19-20; Ps 34; J 15,1-8 W życiu duchowym trzeba stale iść pod prąd – wyrzekać się siebie samego, by żyć dla Boga, nie szukać życia w swoim „ja”, by czerpać ożywcze soki z Chrystusa.
  5. #lectiodivina Jr 1,1.4-10; Ps 71; Mt13, 1-9 Ewangeliczny siewca rzuca ziarno WSZĘDZIE. Nikt nie może się wymówić, że nie wiedział, że nie słyszał, jak to tłumaczy św. Paweł w Liście do Rzymian (10, 14 – 21), gdy szuka powodów odrzucania Ewangelii przez ludzi, którym ją głosił.
  6. #lectiodivina 2Kor 4, 7-15; Ps 126; Mt 20,20-28 Wspólnota losów Mistrza i uczniów nie polega na zasiadaniu po prawej i lewej stronie Pana w Jego Majestacie, lecz na nieustannym noszeniu w ciele konania Jezusa, aby życie Jezusa objawiło się w naszym śmiertelnym ciele.
  7. #lectiodivina Syr 44,1.10-15; Ps 132; Mt 13, 16-17 Jezus po wielekroć nas zapewnia, że jesteśmy szczęśliwi. Nie, że będziemy, ale JESTEŚMY SZCZĘŚLIWI TU I TERAZ. Naszym wielkim zadaniem jest odkrywać to dawane nam szczęście, które zakopujemy w sobie pod stosem szemrań i narzekań na to, czego nam jeszcze brak do szczęścia.

27. #lectiodivina Jr 7, 1-11; Ps 84; Mt 13, 24-30 W przypowieści o chwaście kąkol nie przeszkadza pszenicy rosnąć i wydać plon. Natomiast w przypowieści o ziarnie chwasty i ciernie zagłuszają je. Zestawienia tych dwóch – pozornie sprzecznych – obrazów pozwala nam zrozumieć, że zło może nam zaszkodzić dopiero wtedy, gdy dopuścimy je do serca.
28.#lectiodivina 2 Krl 4, 42-44; Ps 145; Ef 4, 1-6; J 6, 1-15 Stwórca sprawił, że ciało i jego potrzeby uczą nas praw duchowych. Nic nie uświadamia nam dobitniej faktu, że nie mamy życia sami z siebie niż właśnie przyjmowanie pokarmu. Na wszystkich poziomach naszego istnienia czerpiemy z otwartej dłoni Bożej.
29. #lectiodivina 1 J 4, 7-16; Ps 34; J 11, 19-27 Podobnie jak w rodzinie uzupełniamy się, pełniąc różne obowiązki, tak w życiu duchowym ubogacamy się wydobywając inne aspekty tych samych spraw. Wiara bez uczynków jest martwa, uczynki bez wiary bezowocne dla życia wiecznego. Dopiero wiara, która działa przez miłość, prowadzi nas ku jedności z Chrystusem.
30. #lectiodivina Jr 14,17-22; Ps 79; Mt 13,36-43 Bóg nie zostawia nas samych z naszymi pytaniami o zło i cierpienie. Jego odpowiedzią jest obecność, pocieszenie i obietnica, że wszystko będzie dobrze, a „sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego”.
31. #lectiodivina Jr 15, 10. 16-21; Ps 59; Mt 13, 44-46 Tak jak nasze wnętrze jest idealnie dopasowane „pod rozmiar” Boga, podobnie nasze życie to dokładnie wyliczona równowartość Królestwa Bożego. Jeśli cokolwiek uszczkniemy dla siebie, zabraknie nam na zdobycie skarbu.

SIERPIEŃ 2024

01. #lectiodivina Jr 18,1-6; Ps 146; Mt 13,47-53 Jesteśmy jak glina w ręku garncarza i Bóg może nas kształtować, jak Mu się podoba. Ale On chce, byśmy UCZESTNICZYLI w tym procesie przemiany, rozumieli i akceptowali prawo, że kto straci swoje życie, ten je znajduje.
02.#lectiodivina Jr 26, 1-9; Ps 69; Mt 13, 54-58 Jeśli brak nam wiary i przyjmujemy Słowo Boże jako słowo ludzkie, zamykamy się na Jego życiodajną i zbawczą moc. Nawet jeśli Słowa Boże są trudne i twarde, są jedyną drogą ocalenia.
03. #lectiodivina Jr 26,11-16.24; Ps 69; Mt 14,1-12 Proroka zabija się przede wszystkim nie słuchając słów, które przekazuje od Boga. Pozbawienie go życia przez ścięcie czy ukamienowanie było zawsze wtórne, wobec tego fundamentalnego nieposłuszeństwa Bogu. Męczeństwo proroka jest dosłownym wypełnieniem modlitwy Psalmisty „Twoja łaska jest cenniejsza od życia” (Ps 63).
04. #lectiodivina Wj 16, 2-4. 12-15; Ps 78; Ef 4, 17. 20-24; J 6, 24-35 Liturgia Słowa wzywa, by „odnawiać się duchem w waszym myśleniu”. Duch i umysł to w starożytnej myśli chrześcijańskiej ta część naszej osoby, która jest zdolna do kontemplacji i do wchodzenia w relację z Bogiem. W tym kontekście słowa Jezusa, by zabiegać o pokarm, który trwa na wieki, są dziś wezwaniem do pogłębiania rozumienia Eucharystii, której nie można odcinać od Słowa Bożego, obecności i BYCIA – RAZEM – Z – BOGIEM.
05. #lectiodivina Jr 28,1-17; Ps 119; Mt 14, 13-21 Bóg troszczy się o nas na swój sposób, który przekracza nasze oczekiwania i wyobrażenia. Widać to, gdy się zestawi, jak uczniowie chcieli się zatroszczyć o zgłodniałe tłumy, a jak zatroszczył się Jezus.
06. #lectiodivina Dn 7, 9-10. 13-14; Ps 97, 1-2. 5-6. 9; Mk 9, 2-10 Uroczystość Przemienienia Pańskiego możemy przeżywać jako ŚWIĘTO MODLITWY. Mnisi widzieli w tej Tajemnicy wskazówkę, jak dojść do oglądania blasku Bożej chwały i zakosztować jeszcze w tym życiu szczęścia, które Pan obiecuje swoim świętym w niebie, gdzie Bóg będzie wszystkim we wszystkich. Abba Izaak odwoływał się do doświadczenia Mojżesza, Eliasza oraz Apostołów Piotra, Jakuba i Jana, gdy chciał wytłumaczyć, że „poziom i jakość naszej modlitwy zależy od czystości duszy, to znaczy im większa czystość, tym dalej odejdziemy od ziemskich i materialnych wyobrażeń. Od tego zależy również, czy oczyma duszy będziemy oglądali Jezusa pokornego i cielesnego, czy też uwielbionego i przychodzącego w chwale swego majestatu. (…) Mogą czystymi oczyma duszy oglądać Jego Boską chwałę ci, którzy pozostawili małe, ziemskie troski i sprawy. (…) Aby pozostawić nam przykład doskonałej czystości, również nasz Pan wyszedł sam jeden na górę, aby się modlić (…) celem mnicha powinno być, aby już teraz, w swoim ciele, nosił obraz przyszłej szczęśliwości i w tym ułomnym naczyniu zakosztował niebieskiego życia i chwały.” (Jan Kasjan „Rozmowy z Ojcami” X)

Świętujmy dzisiaj, że mamy łaskę i przywilej stawania przed Panem na modlitwie, że z dnia na dzień upodabnia nas coraz bardziej do siebie i sprawia, że jaśniejemy blaskiem Jego chwały.

07. #lectiodivina Jr 31, 1-7; Ps Jr 31, 10. 11-12b. 13; Mt 15, 21-28 Wiara kobiety kananejskiej przywołuje pamięć o innym człowieku, który choć nie pochodził z Izraela, stał się biblijnym przykładem ufności i wiary. Hiobowe wyznanie „choćby mnie zabił Wszechmocny – ufam” pozostaje stale aktualną wskazówka, jak zjednywać sobie łaskę Bożą.
12. #lectiodivina Ez 1, 2-5. 24-28c; Ps 148; Mt 17, 22-27 Jezus zawsze chodzi w wolności Syna. Nie waha się łamać zwyczajów, które łamią wolność dzieci Bożych. Ale w sprawach drugorzędnych (jak podatek didrachmy) w pełnej wolności ustępuje i podporządkowuje się, bo wolność nie jest Jego bożkiem.
13. #lectiodivina Ez 2,8-3,4; Ps 119; Mt 18,1-5.10.12-14 Przykładamy nasze stare miary, nasze wyobrażenia do wszystkiego, co jest na ziemi i niebie. Jezus pragnie, byśmy patrzyli na dar Królestwa Bożego ze świeżością spojrzenia, jakie jest w oczach dziecka, dla którego wszystko jest nowe.
14. #lectiodivina Ez 9,1-7;10,18-22; Ps 113; Mt 18,15-20 Wspólnota chrześcijańska powstaje wtedy, gdy pośrodku niej CHCE przebywać Chrystus. Dlatego troska o wspólnotę zaczyna się od szukania tego, co się Jemu podoba.

15. #lectiodivina Ap 11, 19a; 12, 1. 3-6a. 10ab; Ps 132; 1 Kor 15, 20-26; Łk 1, 39-56 Maryja ZOSTAŁA WZIĘTA do nieba. Tego daru użyczył Jej Bóg, bo jedynie ON jest Panem życia i śmierci. Jedynie Bóg może pokonać ludzką śmierć.
16. #lectiodivina Ez 16, 1-15. 60. 63; Iz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6; Mt 19, 3-12 Jak złoto próbuje się w ogniu, tak serce ludzkie w zetknięciu ze Słowem Bożym. Dopiero wtedy wychodzi na jaw, czyje serce jest zatwardziałe, a czyje szlachetne i wielkoduszne.
17. #lectiodivina Ez 18, 1-10. 13b. 30-32; Ps 51; Mt 19, 13-15 Królestwo Niebieskie stoi otworem dla nowych ludzi – mających nowe serce i nowego ducha. Wzorem nowego człowieka może być dziecko, ponieważ ono nie umie jeszcze być cyniczne i przewrotne – dziecko nie wymyśliłoby przysłowia o „zielonych winogronach”.
18. #lectiodivina Prz 9, 1-6; Ps 34; Ef 5, 15-20; J 6, 51-58 Eucharystia to nie tylko „bierzcie i jedzcie”, ale również „trwajcie we Mnie”. Dopiero posłuszeństwo OBYDWU poleceniom Jezusa otwiera nas na życie wieczne.
19. #lectiodivina Ez 24, 15-24; Pwt 32, 18-19. 20. 21; Mt 19, 16-22 Grzech sprawia, że zamiast wybierać szczęście, odchodzimy zasmuceni jak młodzieniec z Ewangelii. Żeby potrząsnąć naszą głupotą i nauczyć nas bycia szczęśliwymi, Bóg postanowił nauczyć nas, co to jest cierpienie.
„Już sama niedola nieposłuszeństwa poucza o radości posłuszeństwa” (św. Doroteusz z Gazy)
20. #lectiodivina Ez 28, 1-10; Pwt 32, 26-27b. 27c-28. 30. 35c-36b; Mt 19, 23-30 Konsekwentne wyrzeczenie się mniejszych dóbr dla Jedynego Dobra jest możliwe jedynie dzięki stałej pomocy Bożej. Nie ma nic równie trudnego – bo sprzeciwiającego się logice świata – jak zaufanie okazywane Bogu w życiu, a nie wyłącznie w deklaracjach.
21. #lectiodivina Ez 34, 1-11; Ps 23; Mt 20, 1-16 Ewangelia według św. Marka stawia obok siebie grzech szemrania robotników w winnicy, lekceważenie Króla poprzez wejście na ucztę bez szaty weselnej i zdradę Judasza.  Nazywa sprawców mianem „przyjaciela”, ale używa na to greckiego słowa, które w całej Biblii występuje tylko w tych 3 miejscach. Szemranie rani serce Boga tak jak jawna zdrada.
22. 08.2024 #lectiodivina Ez 36, 23-28; Ps 51; Mt 22, 1-14 Przypowieść Jezusa o uczcie przywołuje werset z Hymnu Mojżesza (Pwt 32,6):” Więc tak odpłacać chcesz Panu, ludu głupi, niemądry?” Niewdzięczność i pogarda zaproszonych na ucztę względem swego Dobroczyńcy wymownie tłumaczą, czym jest Kamienne serce z proroctwa Ezechiela.
23. #lectiodivina Ez 37, 1-14; Ps 107; Mt 22, 34-40 W Przykazaniu Miłości najdobitniej widzimy, że Słowa Pańskie dają życie wieczne – przemieniają nas z „wyschłych kości” w potężne wojsko zwyciężające nienawiść i śmierć.
24. Ap 21, 9b-14; Ps 145; J 1, 45-51 Wiara rodzi się w ludzkim sercu, dlatego że Bóg do nas mówi, że się nam objawia, że rozpoznajemy spełnianie się Jego obietnic.
25. #lectiodivina Joz 24, 1-2a. 15-17. 18b; Ps 34; Ef 5, 21-32; J 6, 55. 60-69 Odpowiedzią na Eucharystię jest wiara w Słowo: „Ty masz słowa życia wiecznego”.
26. #lectiodivina Prz 8, 22-35; Ps 48; Ga 4, 4-7; J 2, 1-11 Maryja jest Stolicą Mądrości – wypełnia wolę Bożą i zachęca innych, by Ją pełnili. W ten sposób daje miejsce, by objawiała się i królowała Boża Mądrość.
27. #lectiodivina 2 Tes 2, 1-3a. 14-17; Ps 96; Mt 23, 23-26 Powołani do chwały Pana naszego Jezusa Chrystusa nie możemy się zadowolić dziesięcina z mięty, kopru i kminku. Drobiazgi są ważne, ale nie zastąpią tego, co istotne. Drogę do chwały wskazują sprawiedliwość, miłosierdzie i wiara.
28. #lectiodivina 2 Tes 3, 6-10. 16-18; Ps 128; Mt 23, 27-32 Nie można żyć pozorami, bo nie można żyć pozornie.
29. #lectiodivina Jr 1, 17-19; Ps 71; Mk 6, 17-29 Malarze chcąc przedstawić męczeństwo Jana Chrzciciela kreślili makabryczny obraz ludzkiej głowy na półmisku trzymanym przez dziecko lub młodą dziewczynę. Ewangelia maluje jeszcze bardziej wstrząsający obraz. Oto Bóg posłał Proroka do ludzi zdolnych do takiej zbrodni, by wzywać ich do nawrócenia. Bóg się od nich nie odwrócił, ale zabiegał o ich zbawienie.
30. #lectiodivina 1 Kor 1, 17-25; Ps 33; Mt 25, 1-13 Tylko mądre panny były w stanie rozpoznać Oblubieńca, bo jest On Bożą Mądrością.
31. #lectiodivina 1 Kor 1, 26-31; Ps 33; Mt 25, 14-30 Sługa, który otrzymał 1 talent, uważał się za mądrego, że zabezpieczył własność pana i jednocześnie uchylił się od trudu. Ostatecznie jego mądrość okazała się głupotą. Oznaką Bożej Mądrości jest prostota, a nie przebiegłość.

WRZESIEŃ 2024

01. #lectiodivina Pwt 4, 1-2. 6-8; Ps 15; Jk 1, 17-18. 21b-22. 27; Mk 7, 1-8a. 14-15. 21-23 Znak, który przestaje wskazywać na to, co oznacza, traci znaczenie. Bóg pragnie, by nasza relacja do NIEGO była pełna znaczenia, a nie pełna znaków.
02. #lectiodivina 1 Kor 2, 1-5; Ps 119; Łk 4, 16-30 Prawdziwa mądrość jest pełna mocy, dlatego obce jest jej odwoływanie się do przemocy. Chrystus będąc Mądrością Bożą i Mocą Bożą jest cichy i pokornego serca.
03. #lectiodivina 1 Kor 2, 10b-16; Ps 145; Łk 4, 31-37 Mądrość ludzka, właśnie dlatego, że jest ludzka, ma granice. Zatrzymuje się na progu zdziwienia. Dalej – DO WIARY – może podprowadzić mądrość Boża, jeden z Darów Ducha Świętego dla wierzących.
04. #lectiodivina 1 Kor 3, 1-9; Ps 33; Łk 4, 38-44 Jezus, głosząc Ewangelię, nauczał, czynił znaki i wycofywał się w miejsca pustynne. Ta ostatnia czynność też jest głoszeniem Ewangelii, bo stwarza przestrzeń, by człowiek rozpoznał dobro, jakim go Bóg obdarza.
05. #lectiodivina 1 Kor 3, 18-23; Ps 24; Łk 5, 1-11 Człowiek duchowy kojarzy nam się od razu ze szczytami mistyki. A Słowo Boże podaje proste wyjaśnienie: człowiek duchowy to ten, kto przyjmuje Ducha Bożego, aby poznać dobro darowane mu przez Boga, np. obfity połów ryb.
06. #lectiodivina 1 Kor 4, 1-5; Ps 37; Łk 5, 33-39 Słowo Boże nalega, byśmy nie osądzali innych. U podstaw osądzania leżą podejrzenia – uzurpacja, że się wie to, czego się naprawdę nie wie. Człowiek widzi czyn, a zamiary i myśli serca, które nadają wartość uczynkom, widzi tylko Bóg.
07. #lectiodivina 1 Kor 4, 6-15; Ps 145; Łk 6, 1-5 Ci we Wspólnocie Kościoła, którzy są „ostatni, jakby na śmierć skazani, głupi dla Chrystusa, policzkowani i skazani na tułaczkę” są nam ofiarowani, byśmy dzięki posłudze ich życia i umierania w Chrystusie trwali w świetle Ewangelii. To są ostatni, którzy będą pierwszymi.
08. #lectiodivina Iz 35, 4-7a; Ps 146; Jk 2, 1-5; Mk 7, 31-37 Uzdrowienie głuchoniemego (podobnie jak uzdrowienie ślepca) zajmuje wyjątkowe miejsce wśród znaków Jezusa opisanych w Ewangelii wg św. Marka. Jest ono Bożą odpowiedzią na zatwardziałość i niewiarę ludzką – orędziem nadziei, że jednak oczy, które patrzą, a nie widzą, w końcu przejrzą, a uszy, które nie chcą słuchać, przyjmą Dobrą Nowinę.
Pięknym dopowiedzeniem do dzisiejszej Ewangelii jest modlitwa na poświęcenie ziarna siewnego, które dziś – 8 września w Święto Narodzenia NMP kapłani błogosławią. Słowa tego błogosławieństwa przypominają postawę Maryi, która słuchała i przyjmowała Słowo Boże, by z tego ZIARNA zrodzić wspaniałe owoce.


09. #lectiodivina 1 Kor 5, 1-8; Ps 5; Łk 6, 6-11 Ewangelia wzywa, by stanąć ze swym kalectwem przed Panem. „Stanąć na środku” z okaleczoną przez grzech duszą to wziąć winę na siebie, nie zrzucać jej na innych, nie usprawiedliwiać się samemu, nie unosić się pychą, nie zacinać w uporze lub rozpaczy.
10. #lectiodivina 1 Kor 6, 1-11; Ps 149; Łk 6, 12-19 Boży wybór nie zwalnia nas od naszych wyborów, ale może stać się punktem oparcia dla wielkich i małych decyzji, które ukierunkowują nasze życie.
11. #lectiodivina 1 Kor 7, 25-31; Ps 45; Łk 6, 20-26 Słowa Jezusa pomagają nam zrozumieć, co to znaczy „płakać, jakby się nie płakało i radować się, jakby się nie radowało”. Perspektywa Królestwa Bożego pozwala nam się zdystansować od doczesnych radości i smutków oraz rozeznać, który płacz i śmiech wprowadza nas na drogę błogosławieństw.
12.#lectiodivina Ef 1,3-6. 11-12; Łk 1, 46-55; Łk 1, 39-47 Wspomnienie Najświętszego Imienia Maryi jest wyrazem wdzięczności ludu chrześcijańskiego za zwycięską Odsiecz Wiedeńską i wszystkie dowody dobroci, których doznajemy, wzywając Imienia Matki.
Słowo Boże przypomina, że Bóg odbiera wszelką cześć i chwałę przez IMIĘ JEZUS. MARYJA ma udział w istnieniu „ku chwale majestatu Bożej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym”, dlatego także przez wzgląd na JEJ IMIĘ Bóg jest uwielbiony. W NIEJ widzimy, jaki jest ostateczny cel imienia każdego z nas.
13. #lectiodivina 1 Kor 9, 16-19. 22-27; Ps 84; Łk 6, 39-42 W życiu duchowym nie wolno biec na oślep. Oczy duszy to wiara, sumienie, rozeznanie – rozsądek. W szkole służby Pańskiej uczeń dojrzewa w wierze, formuje sumienie, uczy się rozeznawania – nie może pozostać na poziomie dziecka, które trzeba wiecznie prowadzić za rękę.

 

Kochani Przyjaciele,
Przeżywamy kolejną, już XXVII Rocznicę naszego przyjazdu do Tyszowiec. Co roku 13 września przypominamy sobie, jak po całodziennej, pełnej przygód podróży dojechałyśmy przed ganek drewnianego domu, który przez następne 12 lat służył nam jako klasztor. 14 września 1997 roku – jedyny raz w naszej historii – poszłyśmy na Mszę świętą do Kościoła Parafialnego, gdzie na zakończenie Eucharystii został odczytany Dekret Jego Ekscelencji Księdza Biskupa Jana Śrutwy ustanawiający nasz Dom Zakonny w Tyszowcach, a potem zostałyśmy w Procesji odprowadzone do Klasztoru.
Przez te 27 lat Tyszowce zmieniły się nie do poznania, dzieci, które nas witały, mają już własne dzieci, na miejscu dawnego klasztoru rosną drzewa i krzewy, a tam, gdzie wtedy rósł sad, stoi obecny klasztor. Dodatkowo znów uczestniczymy w Mszach parafialnych, tyle, że to nie my chodzimy do kościoła parafialnego, ale Parafia przyszła do nas!
Dziękujemy Panu Bogu, kolejnym Pasterzom Zamojsko-Lubaczowskim: JE Ks. Biskupowi Janowi Śrutwie, JE Ks. Arcybiskupowi Wacławowi Depo i naszemu obecnemu Ojcu, JE Ks. Biskupowi Marianowi Rojkowi, trzem następcom na urzędzie Tyszowieckiego Proboszcza śp. Ks. Dziekana Lucjana Szymanka, który nas witał w Parafii św. Leonarda: Ks. Grzegorzowi Chabrosowi, Ks. Wiesławowi Banasiowi i obecnemu Proboszczowi Ks. Piotrowi Kaweckiemu, całej Parafii i wszystkim naszym Przyjaciołom. Jesteśmy szczęśliwe, że możemy realizować nasze powołanie otoczone tak wielką miłością i życzliwością, nieustannie zadziwione bogactwem dobra, jakie Pan Bóg złożył w głębi ludzkich serc.

14. #lectiodivina Flp 2,6-11; Ps 78; J 3,13-17 Bóg nie daje lekarstwa, które automatycznie gładzi nasze grzechy. Nie sprawił, żeby jadowite węże zniknęły z drogi Izraela, lecz dał znak ocalenia, z którym ukąszony musiał się połączyć aktem woli i ufności. Podobnie Ofiara Krzyża staje się skuteczna dla tego,  kto się z Nią jednoczy wysiłkiem życia z wiary.

15. #lectiodivina Iz 50, 5-9a; Ps 116A; Jk 2, 14-18; Mk 8, 27-35 Wspaniały komentarz Orygenesa do Rz 10,9 splata wątki, które podejmuje cała dzisiejsza Liturgia Słowa. Wiara, która niesie zbawienie, wyraża się w wyznaniu, że Jezus jest Panem. „Kto prawdziwie i bez fałszu ustami wyznaje Pana Jezusa i sercem wierzy w Niego, ten równocześnie wyznaje, że jest poddany panowaniu mądrości, sprawiedliwości, prawdy i tego wszystkiego, czym jest Chrystus; i że mamona nie jest jego panem – to znaczy nie panuje już nad nim ani chciwość, ani nieprawość, ani bezwstyd, ani kłamstwo.”
16. #lectiodivina 1 Kor 11, 17-26. 33; Ps 40; Łk 7, 1-10 Słowa, którymi bezpośrednio przygotowujemy się na przyjęcie Ciała Chrystusa, pochodzą z dzisiejszej Ewangelii. To nam wskazuje, jaka wiara pozwala ZAWSZE doświadczyć Bożej Obecności. Tak jak setnik chcemy się oprzeć na Słowie, a nie na znaku, geście, przeżyciu. Wierzymy, że ŁASKA, którą się karmimy, jest wystarczająca do życia, nawet jeśli jest nieodczuwalna.
17. #lectiodivina 1 Kor 12, 12-14. 27-31a; Ps 100; Łk 7, 11-17 Można wskrzesić z martwych tylko ZMARŁEGO, cud wskrzeszenia nigdy nie dotyczy żywego człowieka. Podobnie we chrzcie świętym Jezus wskrzesza nas do życia Bożego, jeśli umarliśmy dla grzechu. Dopóki żyjemy dla grzechu, nie można nas wskrzesić.

  1. #lectiodivina Mdr 4, 7-15; Ps 148; Łk 2, 41-52 Gubienie i szukanie wpisane są w los człowieczy. Można nawet zgubić Boga. Jednak, dopóki Go szukamy, trwa Jezusowa obietnica: „Kto szuka, znajduje”.
  2. #lectiodivina 1 Kor 15, 1-11; Ps 118; Łk 7, 36-50 Po co wybierać wygodną drogę, jeśli nie prowadzi do celu? Po co wybierać „łatwiejszą” Wiarę, jeśli nie daje zbawienia?
  3. #lectiodivina 1 Kor, 15, 12-20; Ps 17; Łk 8, 1-3 Kobiety, które szły za Jezusem, nie porównywały się z Dwunastoma, lecz cieszyły się ŁASKĄ, którą otrzymały.
  4. #lectiodivina Ef 4, 1-7. 11-13; Ps 19; Mt 9, 9-13 Nie otrzymujemy łaski, żeby ze sobą rywalizować, kto ma więcej, ale aby „żyjąc prawdziwie w miłości” przyczyniać się do budowania Kościoła, by „wszystko rosło ku Chrystusowi”. Każde powołanie w Kościele (nawet do życia pustelniczego) ma służyć innym.
  5. #lectiodivina Mdr 2, 12.17-20; Ps 54; Jk 3,16-4,3; Mk 9, 30-37 Pragnienie wielkości nie ma nic wspólnego z pragnieniem bycia większym od drugiego – nawet karzeł może być większy od innego karła. Prawdziwa wielkość (szlachetność ducha) objawia się w służbie, świadectwie, ofierze.
  6. #lectiodivina Prz 3,27-35; Ps 15; Łk 8, 16-18 Ewangelia niesie wspaniałe przesłanie, że żadne światło, żadne dobro nie może pozostać zakryte, zakrzyczane, stłumione. Ostatecznie rozleje się dobroczynnym ciepłem na wszystkich i nie pozostanie bezowocne.
  7. #lectiodivina Prz 21, 1-8. 10-13; Ps 119; Łk 8, 19-21 Naturalna bliskość (pokrewieństwo) jest uprzywilejowaną przestrzenią do wypełnienia jej bliskością duchową. Jeśli to nie nastąpi, człowiek doświadcza najbardziej gorzkiej obcości wśród bliskich. Jeśli pokrewieństwo ducha połączy się z więzami krwi, powstaje najpiękniejsza więź międzyludzka.
  8. #lectiodivina Prz 30, 5-9; Ps 119; Łk 9, 1-6 Jezusowe wymagania, by odrzucić zabezpieczenia – paradoksalnie – zabezpieczają. Człowiek jest w stanie wszystko sprzedać za bezpieczeństwo, a tymczasem bezpieczeństwo nie lokuje się wśród najwyższych wartości.
  9. #lectiodivina Koh 1, 2-11; Ps 90; Łk 9, 7-9 Tylko Bóg jest absolutną NOWOŚCIĄ i On w Jezusie wszystko czyni nowe.
  10. #lectiodivina Koh 3, 1-11; Ps 144; Łk 9, 18-22 Jezus nie jest jednym z…! JEST JEDYNYM.
  11. #lectiodivina Koh 11,9 – 12,8; Ps90; Łk 9, 43b-45 Syn Człowieczy CHCIAŁ być wydany w ręce ludzi, by przemienić ludzkie dłonie z okrutnych w łagodne i miłosierne.
  12. #lectiodivina Lb 11, 25-29; Ps 19; Jk 5, 1-6; Mk 9, 38-43. 45. 47-48 Jezus uczy, jak prawidłowo należy stosować w życiu duchowym podwójne standardy. Spontanicznie, nawet w tej samej sprawie, od innych wymagamy, a siebie usprawiedliwiamy. Natomiast EWANGELICZNIE (zgodnie z Ewangelią) powinniśmy innych usprawiedliwiać, a od siebie wymagać.
  13. #lectiodivina Hi 1, 6-22; Ps 17; Łk 9, 46-50 Wielkość bez miłości to bezdenna pustka. Człowiek może być ostatnim w hierarchii społecznej, ale jeśli kocha i jest kochanym, miłość mu starczy za bogactwa i pozycję. Nie ma większego bogacza i szczęściarza niż dziecko otoczone miłością.
    PAŹDZIERNIK 2024

01. #lectiodivina Hi 3, 1-3. 11-17. 20-23; Ps 88; Łk 9, 51-56 Uparcie kojarzymy Boże błogosławieństwo z pomyślnością. Natomiast Słowo Boże wytrwale nam przypomina, że dzięki Bożemu błogosławieństwu mamy moc, by iść przez to, co nie jest po naszej myśli do Królestwa Bożego, jak Hiob, jak Jezus, któremu piętrzą się przeszkody na drodze do Jerozolimy.
02. #lectiodivina Wj 23,20-23; Ps 91; Mt 18,1-5.10 Dzisiejsze czytania powiązane są ze wspomnieniem Aniołów Stróżów, którym dziś szczególnie dziękujemy za ich służbę wobec nas. Ewangelia ukazuje nam, czym jest prawdziwa wielkość, przypominając, że służą nam Duchy o wiele od nas większe, wspanialsze, mądrzejsze, potężniejsze.
Orygenes pisał: „Komu wydaje się, że jest mądry, ten jest zarozumiały i głupi. Nie może znać prawdziwej mądrości Bożej ten, kto własną głupotę ceni jak mądrość. Kto jest mądry we własnym mniemaniu, nie może być mądry w obliczu Boga”. To samo można powiedzieć o nas, gdy uważamy siebie samych za wielkich, własną małość ceniąc jak wielkość.
03. #lectiodivina Hi 19, 21-27; Ps 27; Łk 10, 1-12 Głoszenie Ewangelii nie może być źródłem zysku ani podstawą wygodnego życia. Ubóstwo Apostoła jest wpisane w całość świadectwa o Królestwie, w którym zyskiem jest życie wieczne.
04. #lectiodivina Hi 38, 1. 12-21; 40, 3-5; Ps 139; Łk 10, 13-16 Dobra Nowina, którą dziś słyszymy, skłania do zachwytu i dziękczynienia Bogu, który nigdy nie gardzi człowiekiem. Z szacunkiem odnosi się do naszej wolności, ale też małości i słabości. Wystarczy porównać, jak odpowiada Hiobowi Bóg, a jak przyjaciele.
05. #lectiodivina Hi 42, 1-3. 5-6. 12-17; Ps 119; Łk 10, 17-24 Życie na ziemi – udane czy tragiczne, pełne bólu czy spełnione – kończy się śmiercią. Dlatego ŹRÓDŁO naszej radości nie wytryska w doczesności, która przemija, lecz w niebie, gdzie są zapisane nasze imiona, „WYRYTE NA DŁONIACH BOGA” (por. Iz49,16).
06. #lectiodivina Rdz 2, 18-24; Ps 128; Hbr 2, 9-11; Mk 10, 2-16 Nierozerwalność małżeństwa przypomina, że nie można zrzucić z siebie odpowiedzialności za swoje decyzje. Pierwszym, który nie zrzuca z siebie odpowiedzialności za świat, który zdecydował się stworzyć, jest Bóg.
07. #lectiodivina Dz 1,12-14; Ps. Łk1, 46-55; Łk1,26-38
7 październik jest poświęcony Matce Bożej Różańcowej na pamiątkę zwycięskiej bitwy morskiej pod Lepanto.

Zdobycze terytorialne Turcji za rządów Sulejmana Wspaniałego dotyczyły również wybrzeży i wysp Morza Śródziemnego. Syn Sulejmana, Selim II zdobył Cypr i atakował wybrzeża Italii, nie kryjąc zamiarów uderzenia w Państwo Kościelne i Rzym, by zmusić Papieża do przyjęcia islamu. Państwa chrześcijańskie w większości nie były zainteresowane utworzeniem ligi antytureckiej, patrząc na swe partykularne interesy i nie rozumiejąc skali zagrożenia. Dodatkowo był to czas wojen religijnych, które pustoszyły Europę podzieloną na katolików i protestantów. Ostatecznie Pius V zdołał nakłonić do pomocy jedynie Wenecję i Hiszpanię. Był to ostatni moment, gdyż flota turecka pod dowództwem Ali-paszy płynęła już w stronę Italii. Spotkanie obu potężnych flot nastąpiło blisko wybrzeży Grecji, przy cieśninie korynckiej. Siły chrześcijan i muzułmanów były wyrównane, a bitwa, którą rozpoczęła flota chrześcijańska, niezwykle krwawa – zginęła prawie 1/4 załóg po jednej i drugiej stronie. Według opowiadań naocznych świadków, bitwę na korzyść połączonych sił chrześcijańskich przyniósł dopiero wiatr, który nieoczekiwanie zmienił kierunek i uniemożliwiał galerom tureckim sprawne manewrowanie. Tymczasem w Rzymie Pius V z niepokojem oczekiwał rozstrzygnięcia wojny, świadomy, że zależy od niej dalszy los chrześcijaństwa w Europie. Wezwał lud Rzymu i wszystkich chrześcijan do modlitwy różańcowej w intencji ocalenia, ponieważ jako dominikanin znał wielką moc tej modlitwy propagowanej od wieków przez swój Zakon. Podczas jednej z modlitw Papież miał wizję trwającej bitwy pod Lepanto, nad której przebiegiem czuwała Matka Boża. Kiedy doszła do Rzymu wiadomość o starciu potęgi morskiej Turcji i zwycięstwie połączonej floty chrześcijańskiej, Papież przypisał je bez wahania Matce Bożej i nakazał co roku w rocznicę bitwy obchodzić Święto Matki Bożej Zwycięskiej, które potem przemianował na Święto Matki Bożej Różańcowej.

Przebieg bitwy pod Lepanto i niezwykła interwencja Boża poprzez siły natury przypomina inną ważną bitwę, która poszła już w zapomnienie, ale była kluczowa dla przetrwania chrześcijaństwa. W 392 roku po zabójstwie (pozorowanym na samobójstwo) cesarza Walentyniana II w zachodniej części Cesarstwa Rzymskiego władzę objął barbarzyński dowódca wojskowy Arbogast, który ustanowił marionetkowego cesarza Eugeniusza. Uzurpatora poparło stronnictwo pogańskie, które było jeszcze bardzo silne w państwie. W ostatnich dniach października 393 roku do Sali obrad rzymskiego Senatu powrócił ołtarz bogini Wiktorii, o którego usuniecie wytrwale zabiegał u kolejnych cesarzy święty Ambroży. Na wieść o silnej reakcji pogańskiej cesarz Cesarstwa Wschodniorzymskiego Teodozjusz Wielki postanowił poprosić o radę jednego z najsłynniejszych pustelników egipskich, Jana z Likopolis. Po powrocie wysłanego poselstwa, wiosną 394 roku z okolic Konstantynopola wyruszyła na zachód wielka armia. Zanim to nastąpiło, Teodozjusz, który traktował tę wojnę jako świętą wyprawę w obronie Krzyża, często wzywał pomocy Bożej. Jego wojska zostały zaopatrzone w znaki chrześcijańskie, jakby wróciły czasy Konstantyna Wielkiego, który na swym sztandarze umieścił krzyż po wizji, że w tym Znaku zwycięży. Arbogast przygotowywał się również do bitwy z Teodozjuszem. Na granicy ustawił posąg Herkulesa i posągi Jowisza, gdyż byli to przed prawie stu laty patronowie krwawej rozprawy cesarza Dioklecjana z chrześcijaństwem; zapowiadał również, że po zwycięstwie zamieni bazyliki chrześcijan w stajnie, a duchowieństwo wcieli do wojska. Armia Arbogasta wyruszając na spotkanie wojsk Teodozjusza dźwigała sztandary, symbole i znaki pogańskie. Obie armie spotkały się na pograniczu italsko-panońskim, w okolicach Akwilei. 5 września 394 roku rozpoczęła się decydująca bitwa. Pierwszy dzień nie przyniósł rozstrzygnięcia, za to przyniósł ogromne straty wojskom Teodozjusza. Drugiego dnia w krytycznym momencie bitwy Teodozjusz uczynił to, co mu polecił Jan z Likopolis. Przepowiednia Jana brzmiała: «Bóg Eliasza jest teraz Bogiem Teodozjusza. W największej zatem potrzebie bitewnej cesarz powinien wznosić okrzyk: „Gdzie jest Bóg Teodozjusza?” Powtórzy się wtedy cud, który stał się udziałem proroka Elizeusza». Wobec nadciągającej szarży nieprzyjaciela cesarz zeskoczył z konia i na najbardziej zagrożonym odcinku kroczył przed frontem swego wojska, wznosząc głośne okrzyki: Krzyż nie może się cofać! Niech czciciele fałszywych bogów zobaczą, gdzie jest Bóg Teodozjusza! Wojsko podjęło ten okrzyk, wołając: Bóg Teodozjusza! Gdzie jest Bóg Teodozjusza! I wtedy spadł z gór niszczycielski wiatr „bora”. Cisnął on w oczy żołnierzy Arbogasta tumany piasku, liści, chrustu. Wichura była tak potężna, że wyrywała tarcze z rąk pogańskich wojowników. Oszczepy i strzały miotane w kierunku wojsk Teodozjusza zawracały i raniły tych, którzy je wypuszczali. Od tego momentu bitwa była przesądzona.
Pod Lepanto, jak 1200 lat wcześniej pod Akwileją, Pan Bóg posłużył się wiatrem, by ocalić wiarę chrześcijańską. Ale wiatr (ruah) to w Piśmie Świętym także oddech, duch, Duch Święty.
We wspomnienie Matki Bożej Różańcowej w I czytaniu słyszymy o oczekiwaniu Apostołów i Maryi na Zesłanie Mocy z Wysoka. Wtedy po raz pierwszy Maryja uprosiła dla Kościoła WIATR, który niesie ocalenie. Historia się powtarza i możemy mieć ufność, że Dziewica Różańcowa uprosi nam nowy powiew Łaski, gdy znajdziemy się w największej potrzebie, a zwłaszcza w chwili naszej ostatniej walki (agonii).
08. #lectiodivina Ga 1, 13-24; Ps 139; Łk 10, 38-42 W Ewangelii o Marii i Marcie św. Łukasz podejmuje temat służby (diakonii) w Kościele. Doświadczamy błogosławieństwa, a nie trosk i niepokoju podczas umywania nóg braciom tylko wtedy, gdy pamiętamy, że czyniąc to, naśladujemy Chrystusa (por. J13,15-17).
09. #lectiodivina Ga 2, 1-2. 7-14; Ps 117; Łk 11, 1-4 Modlitwa słowami podarowanymi przez Boga jest wysiłkiem, by serce było w zgodzie z tym, co wypowiadają usta, gdy powtarzają „Ojcze nasz…” Tej modlitwy nieustannie musimy się uczyć.
10. #lectiodivina Ga 3, 1-5; Łk 1, 69-75; Łk 11, 5-13 Zbawienie, które przychodzi przez Krzyż i Zmartwychwstanie Chrystusa, jest „zbawieniem przez wiarę” (Ef2,8). A „wiara jest poręką tych dóbr, których się spodziewamy, dowodem tych rzeczywistości, KTÓRYCH NIE WIDZIMY” (Hbr11,1). Dlatego powinniśmy w modlitwie wytrwać do końca, choćbyśmy nie odczuwali łask, które na nas spływają, a nie szukać innego zbawienia.
11. #lectiodivina Ga 3, 7-14; Ps 111; Łk 11, 15-26 Św. Łukasz ukazuje, do czego prowadzi przewrotne słuchanie Słowa Bożego. Zarzuty, żądanie znaku, podejrzliwość burzą wewnętrzny ład i pokój, ponieważ opierają się na kłamstwie, a każde kłamstwo pochodzi od Złego i jest obce Bogu. Św. Doroteusz z Gazy uczył, że ten, kto żywi podejrzenia kłamie myślą, uważając za prawdę coś, czego nie wie.
12. #lectiodivina Ga 3, 22-29; Ps 105; Łk 11, 27-28 Jezus jest „najpiękniejszym, z synów ludzkich” i zarazem Słowem Boga. Tajemnica „Słowa, które stało się Ciałem” jest fundamentem naszej modlitwy i całego życia w Chrystusie.
13. #lectiodivina Mdr 7, 7-11; Ps 90; Hbr 4, 12-13; Mk 10, 17-30 Dzisiejsza Ewangelia pełna jest spojrzeń Jezusa. Jego wejrzenie uprzedza słowa, które tłumaczą to, co Pan najpierw mówił bez słów – samym wzrokiem.
Żyjemy w promieniach Bożego spojrzenia, Bożej Mądrości, Miłości i Dobroci („a Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było DOBRE”) i jesteśmy przynaglani, by Bożym spojrzeniem patrzeć na swoje życie i powołanie.
14. #lectiodivina Ga 4, 22-24. 26-27. 31 – 5, 1; Ps 113; Łk 11, 29-32 Znak nie służy do pobudzania ciekawości, lecz do pobudzania sumienia.
15. #lectiodivina Ga 5, 1-6; Ps 119; Łk 11, 37-41 Wszystkie, nawet prozaiczne, zajęcia w naszym życiu mają jakieś odniesienie do spraw duchowych. Nie stosujemy się już do przepisów czystości rytualnej, ale zwykłe mycie rąk lub zmywanie naczyń może być okazją, by pomyśleć o czystości serca – i zatroszczyć się o nią.
16. #lectiodivina Ga 5, 18-25; Ps 1; Łk 11, 42-46 Uczynki ciała są tak różne od owoców Ducha, że „nie ma między nimi zgody”, co św. Paweł podsumował stwierdzeniem: „tak, że nie czynicie tego, co chcecie”. Gdybyśmy mogli czynić to, co chcemy, zdobywalibyśmy cnoty i zbawienie bez walki, bez wysiłku.
17. #lectiodivina Ef 1, 1-10; Ps 98; Łk 11, 47-54 Bóg ma dla wszystkich ludzi jeden dar – łaskę i błogosławieństwo. Jeśli odrzucamy proroków i apostołów, którzy nam go przynoszą, pozostajemy z pustką „biada”.
18. #lectiodivina 2 Tm 4, 9-17a; Ps 145; Łk 10, 1-9 Nakaz misyjny Pana został spisany przez tego samego Łukasza, który jako jedyny pozostał ze św. Pawłem w więzieniu (2Tm4,11), dlatego wie, jaki jest los owcy pośród wilków. Tym większej mocy nabiera fakt, że nie umniejsza radykalnego wezwania Chrystusa – „Idźcie!”
Głoszenie Ewangelii ma sens bez względu na życzliwość czy odrzucenie i sprzeciw.
19. #lectiodivina Ef 1, 15-23; Ps 8; Łk 12, 8-12 Przyznanie się do Chrystusa to także przyznanie się do prawdy, sprawiedliwości, świętości, bo Chrystus „stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem” (1Kor 1, 30). Każdy prawdziwy świadek Chrystusa staje się męczennikiem.
20. #lectiodivina Iz 53, 10-11; Ps 33; Hbr 4, 14-16; Mk 10, 35-45 Musimy czuwać, by nasze pragnienie bycia z Jezusem było czyste. Św. Marek ukazuje, jak łatwo mylimy obiecaną nam Bożą chwałę z własną chwałą i zaszczytami.
21. #lectiodivina Ef 2, 1-10; Ps 100; Łk 12, 13-21 Nie można sprowadzać Bożej sprawiedliwości do roli nadzorcy naszych doczesnych spraw. Usprawiedliwieni przez wiarę jesteśmy stworzeni w Chrystusie Jezusie dla wiecznego dobra.
22. #lectiodivina Ef 2, 12-22; Ps 85; Łk 12, 35-38 W przypowieści słudzy czekają na pana, żeby pan nie musiał czekać na nich. Ten naturalny porządek spraw tym bardziej może nam uzmysłowić, jak niewyobrażalna jest miłość i cierpliwość Boga, który czeka na nas, gdy my nie czekamy na Niego.
23. #lectiodivina Ef 3, 2-12; Iz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6; Łk 12, 39-48 Żyjemy w ciągłym oczekiwaniu na powrót Pana jak słudzy z przypowieści. Jest jednak „mała” różnica: oni musieli pamiętać o nieobecnym, natomiast nasz Pan jest OBECNY, a my musimy „wytrwać, jakbyśmy na oczy widzieli Niewidzialnego” (Hbr11,27).
24. #lectiodivina Ef 3, 14-21; Ps 33; Łk 12, 49-53 Słowo Boże zapewnia, że może uczynić w nas „nieskończenie więcej, niż prosimy czy rozumiemy”. Może sprawić, że cali się zanurzymy w Bogu, że zapłoniemy od Jego Ognia, że Chrystus stanie się nam bliższy niż nasi najbliżsi.
25. #lectiodivina Ef 4, 1-6; Ps 24; Łk 12, 54-59 Otrzymaliśmy dar, by każdy sam z siebie rozróżniał to, co słuszne. Jak każdy dar, także SUMIENIE, możemy wykorzystać lub zmarnować. Słowo Boże uczy, jak właściwie „posługiwać się” sumieniem i je mądrze formować.
26. #lectiodivina Ef 4, 7-16; Ps 122; Łk 13, 1-9 Często (zwłaszcza w życzeniach) utożsamiamy Boże błogosławieństwo z pomyślnością. Byłoby to słuszne pod warunkiem, że rozumiemy pomyślność jako życie po BOŻEJ myśli. Tak to przedstawia Ewangelia. W stosunku do niepłodnej figi błogosławieństwem jest obłożenie drzewa nawozem, czyli doświadczenie nieprzyjemne, ale służące OCALENIU.
27. #lectiodivina Iz 56,1. 6-7 Ps 84 1 P 2, 4-9 Uroczystość Poświęcenia Kościoła Własnego
W ostatnią niedzielę października wspominamy z wdzięcznością dzień, w którym Bóg napełnił swą obecnością naszą świątynię. Ewangelia o Zacheuszu ukazuje, że miejsce, gdzie przybywa Jezus, staje się uprzywilejowaną przestrzenią do przyjęcia Go sercem, które się nawraca i dostępuje zbawienia.
28. #lectiodivina Ef 2, 19-22; Ps 19; Łk 6, 12-19
Św. Łukasz posłużył się tak prostą rzeczą, jak spis imion Apostołów, by przypomnieć o przykazaniu miłości wzajemnej. To nie przypadek, że wymienia imiona Dwunastu parami, a potem (Łk10) zaznacza, że Jezus wysłał swych 72 uczniów po dwóch. Wzajemność dotyczy relacji „ja i ty”, a nie „ja i grupa”, „ja i tłum”. Miłość wzajemna uczniów Jezusa rozpoczyna się od braterskiej życzliwości każdych „dwóch”.
29. #lectiodivina Ef 5, 21-33; Ps 128; Łk 13, 18-21 Ziarno i zaczyn są symbolami życia, które się zaczyna. Większość łask przychodzi niezauważalnie – tak jak łaska życia. Dopiero po pewnym czasie uświadamiamy sobie, że to łaska Boża wydobywa nas z nicości, podtrzymuje w istnieniu i napełnia życiem.
30. #lectiodivina Ef 6, 1-9; Ps 145; Łk 13, 22-30 Przypowieść o otwartych drzwiach zbawienia zawiera dwie niezwykle ważne prawdy, które św. Paweł ujął w zwięzłych słowach: „Bóg pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy” (1Tm2,4), „zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem” (Flp2,12).
Drzwi są otwarte, ale czy chcemy przez nie wejść?
31. #lectiodivina Ef 6, 10-20; Ps 144; Łk 13, 31-35
Wierność powołaniu jest znakiem wolności wewnętrznej. Jezusa nikt nie mógł zmusić do zmiany obranego kierunku drogi, bo TEN, który nas wyswobodził z niewoli, sam był doskonale wolny.
LISTOPAD 2024

01. #lectiodivina Ap 7, 2-4. 9-14; Ps 24; 1 J 3, 1-3; Mt 5,1-12a W Uroczystość Wszystkich Świętych Słowo Boże odsłania nam rąbek chwały nieba. Każdy Święty ma udział w świętości Boga, świętości niewysłowionej i niewyobrażalnej – dlatego św. Jan pisze, że „jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy”, tak wielkie jest to, co nas czeka.
02. #lectiodivina Hi 19, 1. 23-27a; Ps 27; 1 Kor 15, 20-24a. 25-28; Łk 23, 44-46. 50. 52-53; 24, 1-6a
Uczeń Jezusa jednym spojrzeniem ogarnia Śmierć i Zmartwychwstanie swojego Pana. Podobnie powinien patrzeć na swoją śmierć i zmartwychwstanie, jako na dwa etapy JEDNEGO MISTERIUM – PASCHY.
03.#lectiodivina Pwt 6,2-6; Ps 18; Hbr 7,23-28; Mk 12,28b-34
Miłość Boga jest naszą Ziemią Obiecaną.
To nie przypadek, że największe Przykazanie jest jednocześnie modlitwą. Przykazanie, Obietnica, Modlitwa i Miłość są ze sobą nierozdzielnie złączone.
04. #lectiodivina Flp 2,1-4; Ps 131; Łk 14,12-14 Służba najuboższym niesie szczęście, gdy nasze oczy nie są utkwione w ludzkiej nędzy lub naszej potrzebie miłości. Miłosierdzie domaga się nieustannej kontemplacji Boga, który jest Miłością.
05. #lectiodivina Flp 2,5-11; Ps 22; Łk 14,15-24
W Królestwie Bożym mogą ucztować tylko ci, których pokarmem jest pełnić wolę Ojca, bo innych potraw na tej uczcie się nie podaje.
06. #lectiodivina Flp 2,12-18; Ps 27; Łk 14,25-33
Wznoszona wieża, rozpoczęta wojna to obraz naszego życia. Jezus chce, byśmy sobie uświadomili, że NIE STAĆ NAS NA PRZEGRANĄ, dlatego musimy z odwagą ponieść wszystkie koszty, byle zdobyć zbawienie.
07. #lectiodivina Flp 3,3-8a; Ps 105; Łk 15,1-10
Miłość Dobrego Pasterza objawia się nie tylko w tym, że szuka zaginionej owcy, ale i w tym, że zostawia pozostałe na pustyni. Pozostawia, bo ma do nich pełne zaufanie, że się nie rozproszą i nie pójdą własną drogą, ale będą czekać.
08. #lectiodivina Flp 3, 17-4,1; Ps 122; Łk 16,1-8 W oczekiwaniu na wieczność nie możemy pozostawać bezczynnymi ani bezowocnymi. Aby zatroszczyć się o nasz przyszły los, musimy go składać w ręce Boga, a nie pozostawiać biegowi wydarzeń.
09. #lectiodivina Ez 47,1-2.8-9.12; Ps 46; 1 Kor 3, 9b-11.16-17; J 2,13-22 Jezus wypędził ze świątyni woły, baranki, gołębie, czyli zwierzęta ofiarne. Odtąd mamy składać Bogu „ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną” (Rz12,1). „Człowiek dzięki rozumnej służbie kultu Bożego zabija na ofiarę cielca, jeśli pokonuje pychę swego ciała, zabija barana, jeśli przezwycięża gniew; na całopalną ofiarę składa kozła, jeśli zwycięża pożądliwość; ofiarowuje gołębie i synogarlice, jeśli odrzuca chwiejne i lubieżne wzloty swych myśli” (Orygenes).
10. #lectiodivina 1 Krl 17,10-16; Ps 146; Hbr 9,24-28; Mk 12,38-44
Z oceanu Bożego Miłosierdzia możemy zaczerpnąć jedynie poprzez zaufanie. To ufność przemienia nasze „wdowie grosze” w bezcenne dary przed Obliczem Najwyższego.
11. #lectiodivina Iz 61, 1-3a; Ps 89; Mt 25, 31-40
Czytania na Święto św. Marcina z Tours wskazują na konieczność życia miłosierdziem tak, jak żył nim Marcin – legionista rzymski, mnich, biskup. Zazwyczaj kojarzymy św. Marcina ze sceną, gdy połową swego wojskowego płaszcza okrył nagiego żebraka, a potem we śnie ujrzał Chrystusa z dumą ukazującego aniołom ten właśnie płaszcz na swoich ramionach. Ale miłosierdzie Marcina już jako Biskupa Tours ogarniało ludzi nie tylko w fizycznym wymiarze ich życia. Stanął przed cesarzem rzymskim, by bronić przed karą śmierci heretyków; nie szczędził sił, by przywracać pokój pomiędzy zwaśnionymi; wyrywał skazańców z niewoli, a urzędników, którzy ich więzili, z jarzma okrucieństwa i pychy. Jego postać jest żywym obrazem miłosierdzia względem duszy i względem ciała. I właśnie tego MIŁOSIERNEGO człowieka Bóg uczynił Patronem dnia, w którym Polska obchodzi kolejne Rocznice Odzyskania Niepodległości, jakby mówiąc, że jedyną drogą do wolności jest miłosierdzie.

12. #lectiodivina Tt 2,1-8.11-14; Ps 37; Łk 17,7-10 Jak obce jest współczesnej mentalności zachowanie sługi z Jezusowej przypowieści. Wszyscy, mniej lub więcej, chorujemy na postawę roszczeniową. A tymczasem Jezus mówi, że służba bez żądań, bez pretensji staje się źródłem pokoju.
13. #lectiodivina Rz 8,31-39; Ps126; Mt 10,28-33 W Święto 5 Braci Męczenników Słowo Boże zapewnia, że Bóg nie wypuszcza ze swych dłoni tych, których wystawia na próbę. Dzięki Jego Miłości mogą odnieść pełne zwycięstwo nad pokusami, które ludzie potrafią znieść (por.1 Kor10,13). Natomiast wobec przeciwności przerastających ich siły walczy za nich sam Bóg.
14. #lectiodivina Flm 7-20; Ps 146; Łk 17,20-25 Królestwo Boże wypływa z naszych serc, z naszej wiary. Widać je w konkretach życia, a nie w nadzwyczajnych znakach.
15. #lectiodivina 2 J 4-9; Ps 119; Łk 17,26-37 Wraz ze Zmartwychwstaniem Pana zaczęły się czasy ostateczne, których obrazem jest potop i zniszczenie Sodomy. Podobnie jak Noe i Lot pośród sobie współczesnych, my również mamy być „bez zarzutu i bez winy jako nienaganne dzieci Boże pośród narodu zepsutego i przewrotnego” (Flp2, 15).
16. #lectiodivina Ef3,14-19; Ps23; J15,1-8 Liturgia Słowa ze Święta św. Gertrudy Wielkiej wprowadza nas w Misterium Bożej Miłości. Od nas samych zależy, czy w tej Miłości się ugruntujemy i zakorzenimy, czy w nią wrośniemy jak szczep winny.
17. #lectiodivina Dn 12,1-3; Ps 16; Hbr 10,11-14.18; Mk 13,24-32 Ewangelia na dzisiejszą niedzielę jest fragmentem mowy Pana Jezusa o znakach zapowiadających „koniec”. Nam koniec kojarzy się nawet z unicestwieniem, natomiast słowo użyte przez św. Marka „telos” oznacza koniec, CEL, SPEŁNIENIE. To pozwala nam zrozumieć, dlaczego początkiem „końca świata” jest Zmartwychwstanie Chrystusa. Celem wszystkich Bożych dzieł jest życie, a nie zagłada, dlatego znakiem „końca” jest drzewo, które wypuszcza młode listki.
18. #lectiodivina 1 Kor 3, 9b-11.16-17; Ps 84; Mt 16,13-19 W naszej Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej świętujemy Rocznicę Poświęcenia Katedry. Słowo Boże stara się odkryć przed nami naszą tożsamość, używając obrazów roli, budowli, świątyni, miasta, rodziny, ciała, oblubienicy. Tym wszystkim, a raczej czymś jeszcze więcej jesteśmy dla Boga jako Jego Kościół.
19. #lectiodivina Ap 3,1-6.14-22; Ps 15; Łk 19,1-10
Ojcowie Kościoła przyrównywali Słowo Boże do zwierciadła, w którym możemy zobaczyć własną twarz. Listy do 7 Kościołów Apokalipsy ukazują, że rozpoznajemy własną tożsamość jedynie dlatego, że Bóg nas zna – zna nasze czyny i naszą rzeczywistą sytuację.
20. #lectiodivina Ap 4,1-11; Ps 150; Łk 19,11-28 Słudzy nie są pozbawieni całkowicie obecności pana, gdy ten wyjeżdża. Żaden nie jest pozostawiony samemu sobie, ale otrzymuje moc i możliwości, które ma wykorzystać. Jak korzystamy z Obecności Pana w Słowie Bożym, Eucharystii, Kościele, drugim człowieku, sumieniu?
21. #lectiodivina Za 2, 14-17; Ps Łk 1, 46-55; Mt 12, 46-50 Święto Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny przypomina pierwsze świadome oddanie się Maryi Bogu. Symbolem tego przylgnięcia jest akt oddania 3-letniej Maryi do Świątyni Jerozolimskiej przez Annę i Joachima. Zapisana w „Protoewangelii Jakuba” scena, gdy Dziecko nie oglądając się na Rodziców, pobiegło ku Miejscu, które Bóg obrał sobie na mieszkanie wśród ludzi, jest niezwykłym komentarzem do warunków, jakie Jezus postawi w przyszłości swoim uczniom: Maryja pierwsza ukochała Pana bardziej niż ojca i matkę (Mt 10, 37; 16, 24; Mk 8, 34; Łk 9, 23; 14, 26), uznała za swoją Rodzinę tych, którzy trwają w Obecności Bożej (Mt 12, 50), zostawiła wszystko, nie oglądając się wstecz (Łk 9, 62). Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny jest Dniem wszystkich Sióstr oddanych życiu kontemplacyjnemu, dlatego polecamy się dziś szczególnie Waszej modlitwie, by nasze ręce wzniesione ku Niebu nie opadały ze zmęczenia, by Pan pomnażał naszą liczbę i miłość wzajemną, byśmy tak jak Maryja trwały w wiernym przylgnięciu do Umiłowanego Pana.
22. #lectiodivina Ap 10,8-11; Ps 119; Łk 19,45-48 Zasłuchani w Słowo Pana możemy nawet w „jaskini zbójców” znaleźć żywą obecność Boga oraz poczuć smak miodu wśród morza goryczy.
23. #lectiodivina Ap 11,4-12; Ps 144; Łk 20,27-40
Zestawiając odpowiedź Jezusa daną saduceuszom z tym, co wiemy o życiu wiecznym z listów św. Pawła i Apokalipsy św. Jana, moglibyśmy dopowiedzieć, że po Zmartwychwstaniu kobieta, która przeżyła dramat śmierci 7 mężów, będzie oblubienicą Baranka. My wszyscy, którzy dostąpimy udziału w życiu przyszłym, będziemy Oblubienicą Baranka i to zaspokoi na wieki nasz głód miłości.

24. #lectiodivina Dn 7,13-14; Ps 93; Ap 1,5-8; J 18,33b-37 Królowanie Chrystusa tak bardzo się różni od mocarstw tego świata, jak korona cierniowa od doczesnych symboli władzy. Ufamy jednak, że to właśnie Chrystus – Świadek Wierny, który przyszedł na świat dać świadectwo prawdzie – jest Zwycięzcą, że Jego Królestwo Prawdy i Sprawiedliwości zatriumfuje.
25. #lectiodivina Ap 14,1-3.4b-5; Ps 24; Łk 21,1-4
Dźwięk wpadających do skarbony dwóch małych monet (Łk21,2) brzmiał w Bożych uszach potężnie „jak głos wielu wód, jak głos wielkiego grzmotu” – jak nowa pieśń (Ap 14, 2-3). Podobnie może brzmieć najcichsze uderzenie naszego serca, jeśli jest to serce oddane Bogu.
26. #lectiodivina Ap 14,14-20; Ps 96; Łk 21,5-11 Stworzenie zmierza do swego celu, tak jak praca na roli do zbioru plonów. W rolnictwie, gdy zdarzają się przymrozki, susze, gradobicia, ulewy, szkodniki, nie oznaczają końca, ale wymuszają bardziej intensywną pracę. Również w świecie zwodzenie uczniów, wojny, przewroty, głód i zarazy są dla uczniów Jezusa sygnałem, by z większą wiarą „dążyć do mety, do której Bóg wzywa w górę, w Chrystusie Jezusie” (por. Flp3,14).
27. #lectiodivina Ap 15,1-4; Ps 98; Łk 21,12-19 Słowo Boże zestawia dziś obraz aniołów trzymających 7 czasz – „siedem plag, tych ostatecznych, bo w nich się dopełnił gniew Boga” (Ap15,1) z zapowiedzią cierpień uczniów z powodu Imienia Jezusa. Cierpienia nas nie ominą, ale od nas zależy, czy ktoś cierpi jako chrześcijanin, czy ponosząc konsekwencje popełnionego zła (por. 2 P 4,12-19).
29.  #lectiodivina Ap 20,1-4.11-21,2; Ps 84; Łk 21,29-33 Obrazy, które stawiają nam przed oczyma dzisiejsze czytania, mają nam pomóc, by oczekiwać Dnia Pańskiego w odpowiednim nastawieniu ducha. Tym nastawieniem jest ŻARLIWOŚĆ. Ciekawe, że w starożytnej grece (nie biblijnej) słowo żarliwość brzmiało enthousiasmos. Od niego pochodzi nasz polski entuzjazm, a oznacza dosłownie „napełniony Bogiem”.
30. #lectiodivina Iz 49, 1-6; Ps 19; Mt 4,18-22 Święto Andrzeja Apostoła przypadające w ostatni dzień Roku Liturgicznego pozwala nam odczytać Ewangelię o powołaniu nie tylko w kontekście początku, ale i końca (biblijny koniec to synonim celu). Wszystko zaczyna się i dopełnia w spojrzeniu Pana. Jego pełne miłości spojrzenie wzywa nas do pójścia za Nim i w Jego pełnym miłości spojrzeniu odnajdziemy na wieki szczęście i pokój.

GRUDZIEŃ 2024

 

 

 

 

O1. #lectiodivina Jr 33,14-16; Ps 25; 1 Tes 3,12-4,2; Łk 21,25-28.34-36
I Niedziela Adwentu, I Dzień Nowego Roku Liturgicznego, i już w Słowie Bożym odkrywamy REGUŁY BOŻEGO DZIAŁANIA, które potem możemy rozpoznawać we własnym życiu przez podobieństwo. Jeremiasz słuchający orędzia nadziei w oblężonym mieście jest znakiem końca czasów, ale i znakiem dla naszego dziś. Gdy patrzymy na ruiny naszych „małych” nadziei, tym mocniej musimy uchwycić się Wielkiej Nadziei, bo Nadzieja Zbawienia zawieść nie może. Ta prawda czyni nas PIELGRZYMAMI NADZIEI.
02. #lectiodivina Iz 2, 1-5; Ps 122; Mt 8,5-11
Liturgia Słowa pierwszych dni Adwentu ukazuje czyny Jezusa objawiające Królestwo Boże, którego mamy oczekiwać. Warto czytać te opisy (dziś – historię setnika) w świetle Ośmiu Błogosławieństw. Oto człowiek pochylający się z miłosierdziem nad chorym sługą zostaje nie tylko wysłuchany przez Miłosiernego Pana, ale obdarowany o wiele większą łaską niż mógłby pomyśleć.