Skip to content
7 lutego 2019 roku, na 100 miesięcy przed Millenium Przejścia do Nieba Świętego Ojca Naszego Romualda rozpoczęłyśmy duchowe przygotowanie do tej wielkiej rocznicy. Wybrałyśmy właśnie 7 lutego, ponieważ przez kilka wieków (od 1595 do 1969 roku) liturgiczne święto św. Romualda było w całym Kościele obchodzone 7 lutego na pamiątkę przeniesienia Jego Relikwii do Fabriano, gdzie spoczywają do dziś. Reforma kalendarza liturgicznego po Soborze Watykańskim II przywróciła wspomnienie św. Romualda na dzień Jego Narodzin dla Nieba, czyli 19 czerwca. Jednak w naszej pamięci data 7 lutego jest nadal ważna.
Św. Romuald zmarł w pustelni Val di Castro i do 1480 roku Jego ciało pozostawało w Opactwie, które powstało na tym miejscu.
W 1481 roku dwaj mnisi kameduli z Klasztoru św. Apolinarego w Classe (gdzie Romuald rozpoczynał swoją drogę monastyczną) wykradli drogocenne Relikwie, by przenieść je do swego klasztoru. Gdy mnisi z Valdicastro zauważyli kradzież, ruszyli w pościg za złodziejami i dogonili ich w Iessi.
Tam rozgorzał wielki spór o ciało Świętego, które ostatecznie mieszkańcy pobliskiego Fabriano zatrzymali u siebie, oddając jedynie część Relikwii Camaldoli.
Ciało św. Romualda złożono w kościele św. Błażeja, który poświęcono następnie także św. Romualdowi. Przy kościele powstał wkrótce klasztor kamedułów. Do dziś dnia Relikwie Ojca pozostają pod opieką Jego duchowych synów. 
